شاعر وري چوي ٿو ته ساون جي مھيني ۾ ڪڪرن جي وچ ۾ چمڪندڙ روشنين وانگر اُھي نظر اچن ٿا.
اهي سهڻيون عورتون، جيڪي ڪرشن جي محبت ۾ ڦاٿل آهن، دلڪش راند ۾ رڌل آهن
سندن حسن شچي ۽ رتيءَ جهڙو آهي ۽ سندن دل ۾ سچي محبت آهي
جمنا نديءَ جي ڪنڌيءَ تي رات ڏينهن راس جي راند کيڏي ويندي آهي (انداز ۾).
جمنا نديءَ جي ڪناري تي ڏينهن رات سندن رونق واري راند مشهور ٿي چڪي آهي ۽ اُتي بي شرميءَ کي ڇڏي چندر ڀاڳ، چندر مُٺي ۽ راڌا ناچ ڪن ٿا.
انهن گوپين ڏاڍي سهڻي انداز سان شوقين راند شروع ڪئي آهي
هنن جون اکيون به جهڙيون آهن ۽ شاچي به حسن ۾ سندن برابر نه آهي
سندن جسم سون جهڙو ۽ منهن چنڊ جهڙو
لڳي ٿو اُهي امبروسيا جي رهاڻ مان پيدا ڪيا ويا آهن، اسان کي سمنڊ مان ڇنڊي ڇڏيو.619.
عورتون خوبصورت رانديڪن ۾ پاڻ کي سجاڳ ڪرڻ کان پوءِ دلڪش راند لاءِ آيون آهن
ڪنهن جا ڪپڙا پيلا رنگ جا آهن، ڪنهن جا ڪپڙا ڳاڙهي رنگ جا آهن ۽ ڪنهن جا ڪپڙا زعفران سان ڀريل آهن.
شاعر چوي ٿو ته گوپيون ناچ ڪندي ڪري ٿي.
تڏهن به سندن ذهن ڪرشن جي نظر جو تسلسل چاهي ٿو.620.
هن لاءِ ايترو وڏو پيار ڏسي ڪرشن کلڻ لڳو
گوپين لاءِ هن جو پيار ايترو ته وڌي ويو آهي جو هو انهن جي عشق ۾ ڦاسي پيو آهي
ڪرشن جي جسم کي ڏسڻ سان نيڪي وڌي ٿي ۽ برائي ناس ٿي وڃي ٿي
جهڙيءَ طرح چنڊ شاندار نظر اچي ٿو، روشنيءَ جي چمڪ ۽ انار جا داڻا سهڻا نظر اچن ٿا، ساڳيءَ طرح ڪرشن جا ڏند به سهڻا نظر اچن ٿا. 621.
ڪرشن، ڀوتن جو ناس ڪندڙ، گوپين سان پيار سان ڳالهايو
ڪرشن سنتن جو محافظ ۽ ظالمن جو ناس ڪندڙ آهي
دلڪش ڊرامي ۾ بلرام جي ڀاءُ يشودا جو ساڳيو پٽ راند ڪري رهيو آهي.
هن پنهنجي اکين جي اشارن سان گوپين جو ذهن چوري ڪيو آهي.622.
شاعر شيام جو چوڻ آهي ته، ديو گانڌاري، بلاول، خالص ملهار (راڳن جو راڳ) پڙهيو آهي.
ڪرشن لڪيل بانسري تي ديوگنڌري، بلاول، شُدھ ملهار، جيوت شري، گجري ۽ رامڪلي جي موسيقيءَ جي سٽون وڄائيندو هو.
جنهن کي سڀني ٻڌو هو، موبائيل، موبائيل، ديوتائن جون ڌيئرون وغيره.
ڪرشن گوپين جي صحبت ۾ هن طرح بانسري وڄائي.
ديپڪ ۽ ناٽ-نائڪ راڳ ۽ گادي (راگ) جي سُرن کي خوبصورتيءَ سان وڄايو آهي.
ڪرشن موسيقيءَ جي موڊن جهڙوڪ ديپڪ، گوري، ناٽ نائڪ، سورٿ، سارنگ، رامڪلي ۽ جيت شري کي تمام سٺي نموني سان وڄايو.
اهو ٻڌي ڌرتيءَ جا رهاڪو توڙي ديوتائن جو بادشاهه اندرا به متوجه ٿي ويا.
گوپين سان اهڙي خوشيءَ واري ميلاپ ۾، ڪرشن جمنا جي ڪناري تي پنهنجي بانسري وڄائي. 624.
جنهن جي چهري جو شان چنڊ جي شان جهڙو آهي ۽ جنهن جو جسم سون جهڙو آهي
هوءَ، جنهن کي پاڻ خدا جي طرفان منفرد بڻايو ويو آهي
هيءَ گوپي ٻين گوپين کان بهتر آهي، جيڪا چنڊ جي رات جي گوپين جي ٽولي ۾ آهي.
هوءَ تمام سهڻي گوپي راڌا آهي، جيڪا گوپين جي گروهه مان هئي ۽ هن سمجهي ورتي آهي، جيڪو ڪجهه ڪرشن جي ذهن ۾ هو.
راڌا کي خطاب ڪندي ڪرشن جي تقرير:
DOHRA
ڪرشن راڌا جو لاش ڏٺو ۽ کلڻ لڳو.
راڌا جي جسم ڏانهن ڏسندي ڪرشن مسڪرائيندي چيو، ”تنهنجو جسم هرڻ ۽ پيار جي ديوتا جهڙو خوبصورت آهي.
سويا
اي راڌا! ٻڌو، انهن سڀني ڊسٽائي جي قسمت کسي ورتي آهي ۽ چنڊ جي روشني چوري ڪئي آهي.
انهن جون اکيون تيز تيرن وانگر ۽ ابرو ڪمان وانگر آهن
انهن جي ڳالهائڻ تير وانگر، شبيهه ۽ ڳلي ڪبوتر وانگر آهي
مان به اهو ئي چوان ٿو، جيڪا ڳالهه مون کي وڻندي آهي، سا سڀ کان وڌيڪ حيرت انگيز ڳالهه اها آهي ته روشنيءَ جهڙين عورتن منهنجو دماغ چورايو آهي. 627.
سري ڪرشن راڌا جي باري ۾ خوبصورت گيت تمام خوبصورت انداز ۾ ڳائي ٿو.
ڪرشن راڌا سان گڏ هڪ خوبصورت گيت ڳائي رهيو آهي ۽ موسيقي جي موڊن جهڙوڪ سارنگ، ديوگنڌري، وباس، بلاول وغيره جي آوازن کي ٺاهي رهيو آهي.
ايستائين جو غير متحرڪ شيون، آواز ٻڌي، ڊوڙي ويا آهن، پنهنجي جاءِ ڇڏي
جيڪي پکي آسمان ۾ اڏامندا آهن، سي به سُر ٻڌي بي حس ٿي ويا آهن.628.
رب ڪرشن گوپين سان کيڏندو ۽ ڳائي رهيو آهي
هو بي خوفيءَ سان خوشيءَ ۾ راند ڪري رهيو آهي