شري دسم گرنتھ

صفحو - 519


ਜੀਵ ਦਾਨ ਤਬ ਮੋਕਹ ਦੈ ਹੋ ॥੨੨੦੦॥
jeev daan tab mokah dai ho |2200|

چيائين، ”اي دوست! هاڻي دير نه ڪر ۽ منهنجي محبوب سان ملاقات ڪر. اي دوستو! جيڪڏهن توهان هن ڪم کي انجام ڏيو ٿا ته پوءِ ان کي ٻيهر جيئرو سمجهو ته منهنجي زندگي بحال ٿي ويندي. 2200.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਯੌ ਬਤੀਯਾ ਸੁਨਿ ਕੈ ਭਈ ਚੀਲ ਚਲੀ ਉਡਿ ਦ੍ਵਾਰਵਤੀ ਮਹਿ ਆਈ ॥
yau bateeyaa sun kai bhee cheel chalee udd dvaaravatee meh aaee |

اوشا جا اهي لفظ ٻڌي، هوءَ پاڻ کي پتنگ ۾ تبديل ڪري اڏامي وئي

ਪੌਤ੍ਰ ਹੁਤੋ ਜਿਹ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਕੋ ਛਪਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਤਿਹ ਬਾਤ ਸੁਨਾਈ ॥
pauatr huto jih sayaam joo ko chhap sayaam bhanai tih baat sunaaee |

هوءَ دوارڪا شهر ۾ پهتي، اتي هن ڪرشن جي پٽ کي سڀ ڪجهه ٻڌائي، پاڻ کي لڪايو.

ਏਕ ਤ੍ਰੀਯਾ ਅਟਕੀ ਤੁਮ ਪੈ ਤੁਹਿ ਲ੍ਯਾਇਬੇ ਕੇ ਹਿਤ ਹਉ ਹੂ ਪਠਾਈ ॥
ek treeyaa attakee tum pai tuhi layaaeibe ke hit hau hoo patthaaee |

”هڪ عورت تنهنجي محبت ۾ جذب ٿي وئي آهي ۽ مان توکي اُن لاءِ وٺي آيو آهيان

ਤਾ ਤੇ ਚਲੋ ਤਹ ਬੇਗ ਬਲਾਇ ਲਿਉ ਮੇਟਿ ਸਭੈ ਚਿਤ ਕੀ ਦੁਚਿਤਾਈ ॥੨੨੦੧॥
taa te chalo tah beg balaae liau mett sabhai chit kee duchitaaee |2201|

تنهن ڪري ذهن جي انتشار کي ختم ڪرڻ لاءِ، مون سان گڏ اتي هلو.

ਬੈਠ ਸੁਨਾਇ ਕੈ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਤਿਹ ਆਪਨੋ ਰੂਪ ਪ੍ਰਤਛ ਦਿਖਾਯੋ ॥
baitth sunaae kai sayaam bhanai tih aapano roop pratachh dikhaayo |

ائين چئي هن کيس پنهنجو اصل روپ ڏيکاريو

ਜੋ ਤ੍ਰੀਯ ਮੋ ਪਰ ਹੈ ਅਟਕੀ ਤਿਹ ਜਾਇ ਪਿਖੋ ਮਨੁ ਯਾਹਿ ਲੁਭਾਯੋ ॥
jo treey mo par hai attakee tih jaae pikho man yaeh lubhaayo |

پوءِ شهزادي سوچيو ته ان عورت کي ڏسڻ گهرجي، جيڪا هن سان پيار ڪري ٿي

ਖੈਚ ਨਿਖੰਗ ਕਸਿਯੋ ਕਟਿ ਸੋ ਧਨੁ ਲੈ ਚਲਿਬੇ ਕਹੁ ਸਾਜ ਬਨਾਯੋ ॥
khaich nikhang kasiyo katt so dhan lai chalibe kahu saaj banaayo |

هن پنهنجي ڪمان کي پنهنجي کمر ۾ بند ڪيو ۽ تير کڻي وڃڻ جو ارادو ڪيو

ਦੂਤੀ ਕੋ ਸੰਗ ਲਏ ਅਪਨੇ ਇਹ ਤਾ ਤ੍ਰੀਅ ਲਿਆਵਨ ਕਾਜ ਸਿਧਾਯੋ ॥੨੨੦੨॥
dootee ko sang le apane ih taa treea liaavan kaaj sidhaayo |2202|

هو قاصد سان گڏ ان عورت کي به پاڻ سان گڏ وٺي آيو، جنهن کي پياري هئي. 2202.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

DOHRA

ਸੰਗ ਲਯੋ ਅਨਰੁਧ ਕੋ ਦੂਤੀ ਹਰਖ ਬਢਾਇ ॥
sang layo anarudh ko dootee harakh badtaae |

ڌوتي آنند کي وڌايو ۽ انروڌ کي پاڻ سان وٺي ويو.

ਊਖਾ ਕੋ ਪੁਰ ਥੋ ਜਹਾ ਤਹਾ ਪਹੂਚੀ ਆਇ ॥੨੨੦੩॥
aookhaa ko pur tho jahaa tahaa pahoochee aae |2203|

خوش ٿي، قاصد انيرود کي ساڻ وٺي اوشا جي شهر 2203 ۾ پهتو.

ਸੋਰਠਾ ॥
soratthaa |

سورٿا

ਤ੍ਰੀਅ ਪੀਅ ਦਯੋ ਮਿਲਾਇ ਚਤੁਰ ਤ੍ਰੀਅ ਕਰਿ ਚਤੁਰਤਾ ॥
treea peea dayo milaae chatur treea kar chaturataa |

ان عورت ڏاڍي چالاڪي سان عاشق ۽ معشوق جي ملاقات ڪرائي

ਕੀਯੋ ਭੋਗ ਸੁਖ ਪਾਇ ਊਖਾ ਅਰੁ ਅਨਰੁਧ ਮਿਲ ॥੨੨੦੪॥
keeyo bhog sukh paae aookhaa ar anarudh mil |2204|

ان کان پوءِ اوشا ۽ انيرود وڏي خوشيءَ سان اتحاد جو مزو ورتو.2204.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਚਾਰਿ ਪ੍ਰਕਾਰ ਕੋ ਭੋਗ ਕੀਓ ਨਰ ਨਾਰਿ ਹੁਲਾਸ ਹੀਯੈ ਮੈ ਬਢੈ ਕੈ ॥
chaar prakaar ko bhog keeo nar naar hulaas heeyai mai badtai kai |

(ٻنهي) نر ۽ ماديءَ چئن قسمن جا ڀاڪر پاتائين ۽ سندن دلين ۾ خوشي وڌي وئي.

ਆਸਨ ਕੋਕ ਕੇ ਬੀਚ ਜਿਤੇ ਕਬਿ ਭਾਖਤ ਹੈ ਸੁ ਸਬੈ ਇਨ ਕੈ ਕੈ ॥
aasan kok ke beech jite kab bhaakhat hai su sabai in kai kai |

ڪوڪا پنڊت جي اتحاد جي آسن جي هدايت تي پنهنجي ذهن ۾ خوش ٿي، انهن چئن قسمن جي آسن ذريعي جنسي ميلاپ جو مزو ورتو.

ਬਾਤ ਕਹੀ ਅਨਰੁਧ ਕਛੂ ਮੁਸਕਾਇ ਤ੍ਰੀਆ ਸੰਗ ਨੈਨ ਨਚੈ ਕੈ ॥
baat kahee anarudh kachhoo musakaae treea sang nain nachai kai |

ٿورن کلڻ سان ۽ اکيون ڦيريندي، انروڌ (اها) عورت (اڪا) سان ڳالهايو.

ਜਿਉ ਹਮਰੀ ਤੁਮ ਹੁਇ ਰਹੀ ਸੁੰਦਰਿ ਤਿਉ ਹਮ ਹੂ ਤੁਮਰੇ ਰਹੈ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ॥੨੨੦੫॥
jiau hamaree tum hue rahee sundar tiau ham hoo tumare rahai hvai kai |2205|

2205. 2205. 2205. 2205. 2205. 2205. 2205) انيرود، اوشا کي مسڪرائيندي چيو، "جئين تون منهنجي آهين.

ਸੁੰਦਰ ਥੀ ਜੁ ਧੁਜਾ ਨ੍ਰਿਪ ਕੀ ਸੁ ਗਿਰੀ ਭੂਅ ਪੈ ਲਖਿ ਭੂਪਤਿ ਪਾਯੋ ॥
sundar thee ju dhujaa nrip kee su giree bhooa pai lakh bhoopat paayo |

ان پاسي بادشاهه ڏٺو ته سندس خوبصورت جھنڊو زمين تي ڪري پيو

ਜੋ ਬਰੁ ਦਾਨ ਦਯੋ ਮੁਹਿ ਰੁਦ੍ਰ ਵਹੈ ਪ੍ਰਗਟਿਯੋ ਚਿਤ ਮੈ ਸੁ ਜਨਾਯੋ ॥
jo bar daan dayo muhi rudr vahai pragattiyo chit mai su janaayo |

هن جي ذهن ۾ خيال آيو ته رودر طرفان کيس جيڪو انعام ڏنو ويو هو، اهو سچ ٿيڻ وارو آهي

ਤਉ ਹੀ ਲਉ ਆਇ ਕਹੀ ਇਕ ਯੌ ਤੁਮਰੀ ਦੁਹਿਤਾ ਗ੍ਰਿਹ ਮੋ ਕੋਊ ਆਯੋ ॥
tau hee lau aae kahee ik yau tumaree duhitaa grih mo koaoo aayo |

ان ئي وقت ڪو کيس ٻڌائڻ آيو ته سندس گهر ۾ ڪو پنهنجي ڌيءَ سان گڏ رهي ٿو

ਯੌ ਨ੍ਰਿਪ ਬਾਤ ਚਲਿਯੋ ਸੁਨਿ ਕੈ ਅਪਨੇ ਚਿਤ ਮੈ ਅਤਿ ਰੋਸ ਬਢਾਯੋ ॥੨੨੦੬॥
yau nrip baat chaliyo sun kai apane chit mai at ros badtaayo |2206|

اهو ٻڌي بادشاهه ڪاوڙ ۾ اچي ويو.

ਆਵਤ ਹੀ ਕਰਿ ਸਸਤ੍ਰ ਸੰਭਾਰਤ ਕੋਪ ਭਯੋ ਚਿਤਿ ਰੋਸ ਬਢਾਯੋ ॥
aavat hee kar sasatr sanbhaarat kop bhayo chit ros badtaayo |

هو جيئن ئي آيو ته هٿ ۾ هٿيار کڻي غصي ۾ اچي چت ۾ ڪاوڙ وڌائين.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਕੇ ਪੌਤ੍ਰ ਸੋ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਦੁਹਿਤਾ ਹੂ ਕੇ ਮੰਦਰਿ ਜੁਧੁ ਮਚਾਯੋ ॥
kaanrah ke pauatr so sayaam bhanai duhitaa hoo ke mandar judh machaayo |

اچي وڏي جوش سان هٿيار هٿ ڪري پنهنجي ڌيءَ جي گهر ۾ ڪرشن جي پٽ سان وڙهڻ لڳو.

ਹੁਇ ਬਿਸੰਭਾਰ ਪਰਿਯੋ ਜਬ ਸੋ ਤਬ ਹੀ ਇਹ ਕੇ ਕਰਿ ਭੀਤਰ ਆਯੋ ॥
hue bisanbhaar pariyo jab so tab hee ih ke kar bheetar aayo |

جڏهن هو (انرود) بي هوش ٿي زمين تي ڪري پيو، تڏهن ئي هو پنهنجي هٿن ۾ اچي ويو.

ਨਾਦ ਬਜਾਇ ਦਿਖਾਇ ਸਭੋ ਬਲੁ ਲੈ ਇਹ ਕੋ ਨ੍ਰਿਪ ਧਾਮਿ ਸਿਧਾਯੋ ॥੨੨੦੭॥
naad bajaae dikhaae sabho bal lai ih ko nrip dhaam sidhaayo |2207|

جڏھن ھو ھيٺ لھي ويو، تڏھن راجا ھار وڄائي، ڪرشن جي پٽ کي پاڻ سان وٺي، پنھنجي گھر ڏانھن روانو ٿيو.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਕੇ ਪੌਤ੍ਰ ਕੋ ਬਾਧ ਕੈ ਭੂਪ ਫਿਰਿਯੋ ਉਤ ਨਾਰਦ ਜਾਇ ਸੁਨਾਈ ॥
kaanrah ke pauatr ko baadh kai bhoop firiyo ut naarad jaae sunaaee |

سري ڪرشن جي پوٽي کي پابند ڪري، راجا (پنهنجي محل ۾) موٽي آيو. ناراد اتي ويو ۽ (ڪرشن کي سڀ ڪجهه) ٻڌايو.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਚਲੋ ਉਠਿ ਬੈਠੇ ਕਹਾ ਅਪੁਨੀ ਜਦੁਵੀ ਸਭ ਸੈਨ ਬਨਾਈ ॥
kaanrah chalo utth baitthe kahaa apunee jaduvee sabh sain banaaee |

ان طرف راجا ڪرشن جي پٽ کي پابند ڪيو ۽ شروع ڪيو، ۽ ٻئي طرف، نرد ڪرشن کي سڀ ڪجهه ٻڌايو. نرد چيو، ”اي ڪرشن! اُٿيو ۽ سڀني یادو فوجن سان گڏ مارچ ڪيو

ਯੌ ਸੁਨਿ ਸ੍ਯਾਮ ਚਲੇ ਬਤੀਯਾ ਅਪੁਨੇ ਚਿਤ ਮੈ ਅਤਿ ਕਰੋਧ ਬਢਾਈ ॥
yau sun sayaam chale bateeyaa apune chit mai at karodh badtaaee |

اهو ٻڌي ڪرشن به ڏاڍي ڪاوڙ ۾ اچي ويو

ਸਸਤ੍ਰ ਸੰਭਾਰਿ ਸਭੈ ਰਿਸ ਸੋ ਜਿਨ ਕੋ ਅਸ ਤੇਜੁ ਲਖਿਯੋ ਨਹਿ ਜਾਈ ॥੨੨੦੮॥
sasatr sanbhaar sabhai ris so jin ko as tej lakhiyo neh jaaee |2208|

ڪرشن جو جلوو ڏسڻ ڏاڍو ڏکيو هو، جڏهن هن پنهنجا هٿيار کنيا. 2208.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

DOHRA

ਬਤੀਆ ਸੁਨਿ ਮੁਨਿ ਕੀ ਸਕਲ ਜਦੁਪਤਿ ਸੈਨ ਬਨਾਇ ॥
bateea sun mun kee sakal jadupat sain banaae |

(نارد) منيءَ جي ڳالهه ٻڌڻ کان پوءِ شري ڪرشن سڄي لشڪر کي منظم ڪيو

ਜਹਿ ਭੂਪਤਿ ਕੋ ਪੁਰ ਹੁਤੋ ਤਹਿ ਹੀ ਪਹੁਚਿਯੋ ਆਇ ॥੨੨੦੯॥
jeh bhoopat ko pur huto teh hee pahuchiyo aae |2209|

بابا جي ڳالهه ٻڌي ڪرشن پنهنجي سموري لشڪر کي ساڻ وٺي اتي پهتو، جتي راجا صاحب جو شهر هو.2209.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਆਵਤ ਸ੍ਯਾਮ ਜੀ ਕੋ ਸੁਨਿ ਕੈ ਨ੍ਰਿਪ ਮੰਤ੍ਰ ਪੁਛਿਯੋ ਤਿਨ ਮੰਤ੍ਰਨ ਦੀਨੋ ॥
aavat sayaam jee ko sun kai nrip mantr puchhiyo tin mantran deeno |

ڪرشن جي اچڻ جو ٻڌي بادشاهه پنهنجي وزيرن سان صلاح ڪئي

ਏਕ ਕਹੀ ਹਮ ਜੋ ਦੁਹਿਤਾ ਇਹ ਦੈ ਸੁ ਕਹਿਯੋ ਤੁਹਿ ਮਾਨਿ ਨ ਲੀਨੋ ॥
ek kahee ham jo duhitaa ih dai su kahiyo tuhi maan na leeno |

وزيرن چيو ته ”هُو تنهنجي ڌيءَ کي وٺڻ آيا آهن ۽ تون اها تجويز قبول نه ڪندين

ਮਾਗ ਲਯੋ ਸਿਵ ਤੇ ਰਨ ਕੋ ਬਰੁ ਜਾਨਤ ਹੈ ਤੂ ਭਯੋ ਮਤਿ ਹੀਨੋ ॥
maag layo siv te ran ko bar jaanat hai too bhayo mat heeno |

(ٻئي چيو ته) تو شيو کان جنگ جو ورجاءُ گهريو آهي. (مان) ڄاڻان ٿو ته توهان هڪ بڇڙو ڪم ڪيو آهي.

ਛੋਰਿਹੋ ਦ੍ਵੈ ਕਰਿ ਕੇ ਕਰ ਆਜੁ ਸੁ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਇਹੈ ਪ੍ਰਨ ਕੀਨੋ ॥੨੧੧੦॥
chhoriho dvai kar ke kar aaj su sree brijanaath ihai pran keeno |2110|

”توهان شيو کان (ان جي اسرار) کي سمجھڻ کان سواءِ برڪت گهري ۽ حاصل ڪئي آهي، پر انهيءَ پاسي ڪرشن به واعدو ڪيو آهي، تنهن ڪري عقلمندي هوندي ته اوشا ۽ انيرود ٻنهي کي آزاد ڪيو وڃي ۽ ڪرشن 2210 کي به خراج تحسين پيش ڪيو وڃي.

ਮਾਨੋ ਤੋ ਬਾਤ ਕਹੋ ਨ੍ਰਿਪ ਏਕ ਜੋ ਸ੍ਰਉਨਨ ਮੈ ਹਿਤ ਕੈ ਧਰੀਐ ॥
maano to baat kaho nrip ek jo sraunan mai hit kai dhareeai |

(وزير چيو ته) اي بادشاهه! منو، هڪ ڳالهه ٻڌاءِ ته ڪنن ۾ رک.

ਦੁਹਿਤਾ ਅਨਰੁਧ ਕੋ ਲੈ ਅਪੁਨੇ ਸੰਗਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਪਾਇਨ ਪੈ ਪਰੀਐ ॥
duhitaa anarudh ko lai apune sang sayaam ke paaein pai pareeai |

”اي بادشاهه! جيڪڏهن توهان اسان سان متفق آهيو ته پوءِ اسان چئون ٿا ته اوشا ۽ انيرود ٻنهي کي پاڻ سان وٺي ڪرشن جي پيرن تي ڪر.

ਤੁਮਰੇ ਨ੍ਰਿਪ ਪਾਇ ਪਰੈ ਸੁਨੀਐ ਨਹੀ ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਸੰਗਿ ਕਬੈ ਲਰੀਐ ॥
tumare nrip paae parai suneeai nahee sayaam ke sang kabai lareeai |

”اي بادشاهه! اسان توهان جي پيرن تي ڪريون ٿا، ڪڏهن به ڪرشن سان وڙهڻ ۾ مشغول نه ٿيو

ਅਰਿਹੋ ਨ ਜੋ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਹਰਿ ਸੋ ਭੂਅ ਪੈ ਤਬ ਰਾਜੁ ਸਦਾ ਕਰੀਐ ॥੨੨੧੧॥
ariho na jo sayaam bhanai har so bhooa pai tab raaj sadaa kareeai |2211|

ڪرشن جھڙو ڪو ٻيو دشمن ڪونھي ۽ جيڪڏھن اھو دشمن دوست ۾ بدلجي وڃي ته پوءِ تون ھميشه لاءِ سڄي دنيا تي راڄ ڪري سگھين ٿو. 2211.

ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਜੋ ਰਿਸ ਕੈ ਰਨ ਮੈ ਕਰਿ ਜੋ ਧਨੁ ਸਾਰੰਗ ਲੈ ਹੈ ॥
sree brij naaeik jo ris kai ran mai kar jo dhan saarang lai hai |

جڏهن شري ڪرشن ناراض ٿيندو ۽ جنگ ۾ ’سارنگ‘ ڪمان پنهنجي هٿ ۾ کڻندو.

ਕਉਨ ਬਲੀ ਪ੍ਰਗਟਿਯੋ ਭੂਅ ਪੈ ਤੁਮ ਹੂ ਨ ਕਹੋ ਬਲਿ ਜੋ ਠਹਰੈ ਹੈ ॥
kaun balee pragattiyo bhooa pai tum hoo na kaho bal jo tthaharai hai |

”جڏهن ڪاوڙ ۾ ڪرشن پنهنجي ڪمان ۽ تير هن جي هٿ ۾ کڻندو، تڏهن تون ٻڌاءِ ته ان کان وڌيڪ طاقتور ڪير آهي، جيڪو هن جي خلاف رهي؟

ਜੋ ਹਠ ਕੈ ਭਿਰਿਹੈ ਤਿਹ ਸੋ ਤਿਹ ਕਉ ਛਿਨ ਮੈ ਜਮਲੋਕਿ ਪਠੈ ਹੈ ॥
jo hatth kai bhirihai tih so tih kau chhin mai jamalok patthai hai |

”جيڪو به ان سان وڙهندو، ثابت قدمي سان، هو ان کي هڪ پل ۾ يما جي گهر ڏانهن موڪلي ڇڏيندو.