شري دسم گرنتھ

صفحو - 350


ਹਰਿ ਕੋ ਤਿਨ ਚਿਤ ਚੁਰਾਇ ਲੀਯੋ ਸੁ ਕਿਧੋ ਕਬਿ ਕੋ ਮਨ ਯੌ ਉਮਗਿਯੋ ਹੈ ॥
har ko tin chit churaae leeyo su kidho kab ko man yau umagiyo hai |

جڏهن هوء (راڌا) سري ڪرشن جي تصوير چوري ڪئي، تڏهن شاعر جي ذهن ۾ اهڙي قسم جو (معني) پيدا ٿيو.

ਨੈਨਨ ਕੋ ਰਸ ਦੇ ਭਿਲਵਾ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਠਗੀ ਭਗਵਾਨ ਠਗਿਯੋ ਹੈ ॥੫੫੮॥
nainan ko ras de bhilavaa brikhabhaan tthagee bhagavaan tthagiyo hai |558|

شاعر چيو آهي ته برش ڀن جي ڌيءَ راڌا ڪرشن کي پنهنجي اکين جي ٺڳيءَ سان ٺڳيو.

ਜਿਹ ਕੋ ਪਿਖ ਕੈ ਮੁਖ ਮੈਨ ਲਜੈ ਜਿਹ ਕੋ ਦਿਖ ਕੈ ਮੁਖਿ ਚੰਦ੍ਰ ਲਜੈ ॥
jih ko pikh kai mukh main lajai jih ko dikh kai mukh chandr lajai |

جنهن جو چهرو ڏسي ڪمديو لال ٿي وڃي ۽ جنهن جو چهرو ڏسي چنڊ لال ٿئي.

ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੇ ਸੋਊ ਖੇਲਤ ਹੈ ਸੰਗ ਕਾਨਰ ਕੇ ਸੁਭ ਸਾਜ ਸਜੈ ॥
kab sayaam kahe soaoo khelat hai sang kaanar ke subh saaj sajai |

جنهن کي ڏسي پيار جو ديوتا ۽ چنڊ شرمسار ٿئي ٿو، شاعر شيام چوي ٿو ته اها ئي راڌا پاڻ کي سينگار ڪندي ڪرشن سان کيڏي رهي آهي.

ਸੋਊ ਸੂਰਤਿਵੰਤ ਰਚੀ ਬ੍ਰਹਮਾ ਕਰ ਕੈ ਅਤਿ ਹੀ ਰੁਚਿ ਕੈ ਨ ਕਜੈ ॥
soaoo soorativant rachee brahamaa kar kai at hee ruch kai na kajai |

لڳي ٿو ته برهما اها تصوير دلچسپيءَ سان ٺاهي آهي

ਮਨਿ ਮਾਲ ਕੇ ਬੀਚ ਬਿਰਾਜਤ ਜਿਉ ਤਿਮ ਤ੍ਰਿਯਨ ਮੈ ਤ੍ਰਿਯ ਰਾਜ ਰਜੈ ॥੫੫੯॥
man maal ke beech biraajat jiau tim triyan mai triy raaj rajai |559|

جھڙيءَ طرح چادر ۾ زيور شاندار نظر اچي ٿو، ساڳيءَ طرح راڌا عورتن جي خود مختياريءَ ۾ نظر اچي ٿي. 559.

ਗਾਇ ਕੈ ਗੀਤ ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਸੁੰਦਰਿ ਰੀਝਿ ਬਜਾਵਤ ਭੀ ਫਿਰਿ ਤਾਰੀ ॥
gaae kai geet bhalee bidh sundar reejh bajaavat bhee fir taaree |

هڪ پيارو گيت ڳائي ۽ خوش ٿي، تاڙيون وڄائي به رهيا آهن

ਅੰਜਨ ਆਡ ਸੁਧਾਰ ਭਲੇ ਪਟ ਸਾਜਨ ਕੋ ਸਜ ਕੈ ਸੁ ਗੁਵਾਰੀ ॥
anjan aadd sudhaar bhale patt saajan ko saj kai su guvaaree |

انهن گوپين پنهنجي اکين ۾ انٽموني لڳائي ڇڏيا آهن ۽ پاڻ کي خوبصورت لباس ۽ زيور پهريل آهن.

ਤਾ ਛਬਿ ਕੀ ਅਤਿ ਹੀ ਸੁ ਪ੍ਰਭਾ ਕਬਿ ਨੈ ਮੁਖਿ ਤੇ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰੀ ॥
taa chhab kee at hee su prabhaa kab nai mukh te ih bhaat uchaaree |

انهيءَ تمام سهڻي تصوير جي روشنيءَ (تصوير جو) اظهار شاعر هن طرح ڪيو آهي.

ਮਾਨਹੁ ਕਾਨ੍ਰਹ ਹੀ ਕੇ ਰਸ ਤੇ ਇਹ ਫੂਲ ਰਹੀ ਤ੍ਰੀਯ ਆਨੰਦ ਬਾਰੀ ॥੫੬੦॥
maanahu kaanrah hee ke ras te ih fool rahee treey aanand baaree |560|

انهيءَ تماشي جي شان کي شاعر هن طرح بيان ڪيو آهي، لڳي ٿو ته اهي عورتون ڪرشن جي رضا لاءِ ميوا، ٻوٽا ۽ باغ رهجي ويون هيون.

ਤਾ ਕੀ ਪ੍ਰਭਾ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਜੋਊ ਰਾਜਤ ਰਾਸ ਬਿਖੈ ਸਖੀਆ ਹੈ ॥
taa kee prabhaa kab sayaam kahai joaoo raajat raas bikhai sakheea hai |

شاعر شيام جن سخي راس ۾ شامل آهن انهن جي حسن کي بيان ڪري ٿو.

ਜਾ ਮੁਖ ਉਪਮਾ ਚੰਦ੍ਰ ਛਟਾ ਸਮ ਛਾਜਤ ਕਉਲਨ ਸੀ ਅਖੀਆ ਹੈ ॥
jaa mukh upamaa chandr chhattaa sam chhaajat kaulan see akheea hai |

ان تماشي کي بيان ڪندي شاعر شيام عورتن جي شان جو ذڪر ڪندي چوي ٿو ته انهن جا منهن چنڊ جي طاقت وانگر ۽ اکيون ڪنول جي گلن وانگر آهن.

ਤਾ ਕੀ ਕਿਧੌ ਅਤਿ ਹੀ ਉਪਮਾ ਕਬਿ ਨੈ ਮਨ ਭੀਤਰ ਯੌ ਲਖੀਆ ਹੈ ॥
taa kee kidhau at hee upamaa kab nai man bheetar yau lakheea hai |

يا انهن جي عظيم تمثيل کي شاعر پنهنجي ذهن ۾ هن طرح ڄاتو آهي.

ਲੋਗਨ ਕੇ ਮਨ ਕੀ ਹਰਤਾ ਸੁ ਮੁਨੀਨਨ ਕੇ ਮਨ ਕੀ ਚਖੀਆ ਹੈ ॥੫੬੧॥
logan ke man kee harataa su muneenan ke man kee chakheea hai |561|

انهيءَ حسن کي ڏسي شاعر چوي ٿو ته اهي اکيون ماڻهن جي ذهنن مان تڪليفون دور ڪن ٿيون ۽ ساجن جي وچن کي به مسحور ڪن ٿيون.

ਰੂਪ ਸਚੀ ਇਕ ਚੰਦ੍ਰਪ੍ਰਭਾ ਇਕ ਮੈਨਕਲਾ ਇਕ ਮੈਨ ਕੀ ਮੂਰਤਿ ॥
roop sachee ik chandraprabhaa ik mainakalaa ik main kee moorat |

چندر پرڀا (سخي نالي جو روپ) آهي (جهڙوڪ) ساچي (اندرا جي زال) ۽ منڪلا (سخي نالي جو روپ) ڪمديو جي شڪل آهي.

ਬਿਜੁਛਟਾ ਇਕ ਦਾਰਿਮ ਦਾਤ ਬਰਾਬਰ ਜਾਹੀ ਕੀ ਹੈ ਨ ਕਛੂ ਰਤਿ ॥
bijuchhattaa ik daarim daat baraabar jaahee kee hai na kachhoo rat |

ڪو شچي آهي، ڪو چندر پرڀ (چنڊ جو شان) آهي، ڪو محبت جي ديوي (ڪم-ڪلا) جي طاقت آهي ۽ ڪو ظاهري طور ڪم (هوس) جو عڪس آهي: ڪو روشنيءَ جي چمڪ وانگر آهي، ڪنهن جا ڏند انار وانگر آهن

ਦਾਮਿਨਿ ਅਉ ਮ੍ਰਿਗ ਕੀ ਮ੍ਰਿਗਨੀ ਸਰਮਾਇ ਜਿਸੈ ਪਿਖਿ ਹੋਤ ਹੈ ਚੂਰਤਿ ॥
daamin aau mrig kee mriganee saramaae jisai pikh hot hai choorat |

هرڻ جي روشنيءَ ۽ ٻچن کي شرمساري محسوس ٿي رهي آهي ۽ پنهنجو غرور ٽٽي رهيا آهن

ਸੋਊ ਕਥਾ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਸਭ ਰੀਝ ਰਹੀ ਹਰਿ ਕੀ ਪਿਖਿ ਮੂਰਤਿ ॥੫੬੨॥
soaoo kathaa kab sayaam kahai sabh reejh rahee har kee pikh moorat |562|

اهو قصو بيان ڪندي شاعر شيام چوي ٿو ته ڪرشن جو روپ ڏسي سڀ عورتون سڪون ۾ اچي وڃن ٿيون.

ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਸੁਤਾ ਹਸਿ ਬਾਤ ਕਹੀ ਤਿਹ ਕੇ ਸੰਗ ਜੋ ਹਰਿ ਅਤਿ ਅਗਾਧੋ ॥
brikhabhaan sutaa has baat kahee tih ke sang jo har at agaadho |

هري (سري ڪرشن) جيڪو آخر تائين عظيم آهي، مسڪرايو ۽ راڌا کي چيو. (شاعر) شيام چوي ٿو،

ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਬਤੀਯਾ ਹਰਿ ਕੋ ਸੰਗ ਐਸੇ ਕਹੀ ਪਟ ਕੋ ਤਜਿ ਰਾਧੋ ॥
sayaam kahai bateeyaa har ko sang aaise kahee patt ko taj raadho |

برش ڀن جي ڌيءَ راڌا، هڪ ڳالهه اڻپوري ۽ اڻ ڄاتل ڪرشن کي مسڪرائيندي چيو ۽ ڳالهائڻ مهل هن پنهنجا ڪپڙا لاهي چيو:

ਰਾਸ ਬਿਖੈ ਤੁਮ ਨਾਚਹੁ ਜੂ ਤਜ ਕੈ ਅਤਿ ਹੀ ਮਨ ਲਾਜ ਕੋ ਬਾਧੋ ॥
raas bikhai tum naachahu joo taj kai at hee man laaj ko baadho |

رقص جي وقت هن کي به گڏ ڪرڻ گهرجي، نه ته شرم محسوس ٿئي ٿي.

ਤਾ ਮੁਖ ਕੀ ਛਬਿ ਯੌ ਪ੍ਰਗਟੀ ਮਨੋ ਅਭ੍ਰਨ ਤੇ ਨਿਕਸਿਯੋ ਸਸਿ ਆਧੋ ॥੫੬੩॥
taa mukh kee chhab yau pragattee mano abhran te nikasiyo sas aadho |563|

� � اهو چوڻ سان راڌا جو منهن ڪڪر مان نڪرندڙ اڌ چنڊ جهڙو ٿي لڳو.

ਜਿਨ ਕੇ ਸਿਰਿ ਸੇਾਂਧਰ ਮਾਗ ਬਿਰਾਜਤ ਰਾਜਤ ਹੈ ਬਿੰਦੂਆ ਜਿਨ ਪੀਲੇ ॥
jin ke sir seaandhar maag biraajat raajat hai bindooaa jin peele |

گوپين جي مٿن تي ڪنور لڳل ۽ پيشانيءَ تي پيلا گول نشان شاندار نظر اچن ٿا.

ਕੰਚਨ ਭਾ ਅਰੁ ਚੰਦ੍ਰਪ੍ਰਭਾ ਜਿਨ ਕੇ ਤਨ ਲੀਨ ਸਭੈ ਫੁਨਿ ਲੀਲੇ ॥
kanchan bhaa ar chandraprabhaa jin ke tan leen sabhai fun leele |

ڪنچن پرڀا ۽ چندر پرڀا جا سمورا جسم خوبصورتيءَ ۾ مگن نظر آيا

ਏਕ ਧਰੇ ਸਿਤ ਸੁੰਦਰ ਸਾਜ ਧਰੇ ਇਕ ਲਾਲ ਸਜੇ ਇਕ ਨੀਲੇ ॥
ek dhare sit sundar saaj dhare ik laal saje ik neele |

ڪنهن سفيد ڪپڙا پهريل آهن، ڪنهن ڳاڙهي ۽ ڪنهن نيري

ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੇ ਸੋਊ ਰੀਝ ਰਹੈ ਪਿਖਿ ਕੈ ਦ੍ਰਿਗ ਕੰਜ ਸੇ ਕਾਨ੍ਰਹ ਰਸੀਲੇ ॥੫੬੪॥
sayaam kahe soaoo reejh rahai pikh kai drig kanj se kaanrah raseele |564|

شاعر جو چوڻ آهي ته ڪرشن جي دلڪش ڊريگ ڪانگ کي ڏسي سڀ متوجه ٿي ويا آهن.

ਸਭ ਗ੍ਵਾਰਨਿਯਾ ਤਹ ਖੇਲਤ ਹੈ ਸੁਭ ਅੰਗਨ ਸੁੰਦਰ ਸਾਜ ਕਈ ॥
sabh gvaaraniyaa tah khelat hai subh angan sundar saaj kee |

اتي سڀئي گوپيون پنهنجي نرم لڱن تي خوبصورت سينگار سان کيڏنديون آهن.

ਸੋਊ ਰਾਸ ਬਿਖੈ ਤਹ ਖੇਲਤ ਹੈ ਹਰਿ ਸੋ ਮਨ ਮੈ ਅਤਿ ਹੀ ਉਮਈ ॥
soaoo raas bikhai tah khelat hai har so man mai at hee umee |

پنهنجن عضون کي سينگاريندي، سڀئي گوپيون اتي کيڏنديون آهن ۽ ان دليريءَ واري راند ۾، ڪرشن جي صحبت ۾ انتهائي جوش ۽ جذبي سان راند ۾ مشغول ٿي وينديون آهن.

ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਤਿਨ ਕੀ ਉਪਮਾ ਜੁ ਹੁਤੀ ਤਹ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਰੂਪ ਰਈ ॥
kab sayaam kahai tin kee upamaa ju hutee tah gvaarin roop ree |

شاعر شيام انهن جي ڀيٽ ڪندي چوي ٿو ته اهي گوپيون هن (سري ڪرشن) جو روپ بڻجي ويون آهن.

ਮਨੋ ਸ੍ਯਾਮਹਿ ਕੋ ਤਨ ਗੋਰਿਨ ਪੇਖਿ ਕੈ ਸ੍ਯਾਮਹਿ ਸੀ ਸਭ ਹੋਇ ਗਈ ॥੫੬੫॥
mano sayaameh ko tan gorin pekh kai sayaameh see sabh hoe gee |565|

شاعر سفيد حسن کي گوپين جو نمائندو بيان ڪندي چوي ٿو ته ائين ٿو لڳي ته ڪرشن جي خوبصورتي ڏسي سڀ گوپيون ڪرشن جهڙيون ٿي ويون آهن.

ਕੇਲ ਕੈ ਰਾਸ ਮੈ ਰੀਝ ਰਹੀ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਮਨ ਆਨੰਦ ਕੈ ਕੈ ॥
kel kai raas mai reejh rahee kab sayaam kahai man aanand kai kai |

سڀئي گوپيون سيراب ٿي، شوقين راند ۾ مشغول ٿي، پنهنجي من ۾ خوش ٿيون.

ਚੰਦ੍ਰਮੁਖੀ ਤਨ ਕੰਚਨ ਭਾ ਹਸਿ ਸੁੰਦਰ ਬਾਤ ਕਹੀ ਉਮਗੈ ਕੈ ॥
chandramukhee tan kanchan bhaa has sundar baat kahee umagai kai |

چندر مُٺي پنهنجي سونهن جهڙي بدن سان، انتهائي جوش ۾ چئي رهي آهي

ਪੇਖਤ ਮੂਰਤਿ ਭੀ ਰਸ ਕੇ ਬਸਿ ਆਪਨ ਤੇ ਬਢ ਵਾਹਿ ਲਖੈ ਕੈ ॥
pekhat moorat bhee ras ke bas aapan te badt vaeh lakhai kai |

(ڀڳت ڪرشن) جو روپ ڏسڻ ۽ (هن کي) پاڻ کان وڌيڪ (خوبصورت) ڄاڻڻ ڪري، هوءَ (سندس) پريم رسيءَ جو رهاڪو بڻجي وئي آهي.

ਜਿਉ ਮ੍ਰਿਗਨੀ ਮ੍ਰਿਗ ਪੇਖਤ ਤਿਉ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਭਗਵਾਨ ਚਿਤੈ ਕੈ ॥੫੬੬॥
jiau mriganee mrig pekhat tiau brikhabhaan sutaa bhagavaan chitai kai |566|

يعني ڪرشن جي تصوير کي ڏسي، هن جي محبت ۾ ڪا رڪاوٽ نه رهي ۽ جيئن ڪو ڊو ڪنهن پياري کي ڏسندو آهي، راڌا به اهڙي طرح ڪرشن کي ڏسي رهي آهي.

ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਸੁਤਾ ਪਿਖਿ ਰੀਝ ਰਹੀ ਅਤਿ ਸੁੰਦਰਿ ਸੁੰਦਰ ਕਾਨ੍ਰਹ ਕੋ ਆਨਨ ॥
brikhabhaan sutaa pikh reejh rahee at sundar sundar kaanrah ko aanan |

ڪرشن جو خوبصورت چهرو ڏسي راڌا متوجه ٿيڻ لڳي

ਰਾਜਤ ਤੀਰ ਨਦੀ ਜਿਹ ਕੇ ਸੁ ਬਿਰਾਜਤ ਫੂਲਨ ਕੇ ਜੁਤ ਕਾਨਨ ॥
raajat teer nadee jih ke su biraajat foolan ke jut kaanan |

ڪرشن جي ڀرسان درياهه وهي رهيو آهي ۽ گلن جا ٻيلا شاندار نظر اچن ٿا

ਨੈਨ ਕੈ ਭਾਵਨ ਸੋ ਹਰਿ ਕੋ ਮਨੁ ਮੋਹਿ ਲਇਓ ਰਸ ਕੀ ਅਭਿਮਾਨਨ ॥
nain kai bhaavan so har ko man mohi leio ras kee abhimaanan |

(ڪرشن جو) ذهن اکين جي اظهار (يا نشانين) سان موهيندڙ آهي.

ਜਿਉ ਰਸ ਲੋਗਨ ਭਉਹਨ ਲੈ ਧਨੁ ਨੈਨਨ ਸੈਨ ਸੁ ਕੰਜ ਸੇ ਬਾਨਨ ॥੫੬੭॥
jiau ras logan bhauhan lai dhan nainan sain su kanj se baanan |567|

راڌا جي نشانين ڪرشن جي ذهن کي لتاڙي ڇڏيو آهي ۽ هن کي لڳي ٿو ته سندس ابرو ڪمان وانگر آهن ۽ اکين جا نشان گلن جي تيرن وانگر.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਸੋ ਪ੍ਰੀਤਿ ਬਢੀ ਤਿਨ ਕੀ ਨ ਘਟੀ ਕਛੁ ਹੈ ਬਢਹੀ ਸੁ ਭਈ ਹੈ ॥
kaanrah so preet badtee tin kee na ghattee kachh hai badtahee su bhee hai |

هوءَ سري ڪرشن سان تمام گهڻي محبت ڪرڻ لڳي آهي، جيڪا اڳي کان گهٽ نه پر وڌي وئي آهي.

ਡਾਰ ਕੈ ਲਾਜ ਸਭੈ ਮਨ ਕੀ ਹਰਿ ਕੈ ਸੰਗਿ ਖੇਲਨ ਕੋ ਉਮਈ ਹੈ ॥
ddaar kai laaj sabhai man kee har kai sang khelan ko umee hai |

ڪرشن لاءِ راڌا جو پيار گهٽجڻ بدران تمام گهڻو وڌي ويو ۽ راڌا جو دماغ شرم ۽ حيا کي ڇڏي، ڪرشن سان کيڏڻ جو شوقين ٿيڻ لڳو.

ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਤਿਨ ਕੀ ਉਪਮਾ ਅਤਿ ਹੀ ਜੁ ਤ੍ਰੀਆ ਅਤਿ ਰੂਪ ਰਈ ਹੈ ॥
sayaam kahai tin kee upamaa at hee ju treea at roop ree hai |

(شاعر) شيام انهن عورتن (گوپين) جو مثال ڏئي ٿو، جيڪي تمام سهڻيون آهن.

ਸੁੰਦਰ ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਕੌ ਪਿਖਿ ਕੈ ਤਨਮੈ ਸਭ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਹੋਇ ਗਈ ਹੈ ॥੫੬੮॥
sundar kaanrah joo kau pikh kai tanamai sabh gvaarin hoe gee hai |568|

شاعر شيام چوي ٿو ته سڀ عورتون سهڻيون آهن ۽ ڪرشن جي حسن کي ڏسي سڀيئي هن ۾ ضم ٿي ويا آهن.

ਨੈਨ ਮ੍ਰਿਗੀ ਤਨ ਕੰਚਨ ਕੇ ਸਭ ਚੰਦ੍ਰਮੁਖੀ ਮਨੋ ਸਿੰਧੁ ਰਚੀ ਹੈ ॥
nain mrigee tan kanchan ke sabh chandramukhee mano sindh rachee hai |

گوپين جون اکيون ڪنن وانگر، جسم سون جهڙو، منهن چنڊ جهڙو ۽ پاڻ لکشمي وانگر.

ਜਾ ਸਮ ਰੂਪ ਨ ਰਾਜਤ ਹੈ ਰਤਿ ਰਾਵਨ ਤ੍ਰੀਯ ਨ ਅਉਰ ਸਚੀ ਹੈ ॥
jaa sam roop na raajat hai rat raavan treey na aaur sachee hai |

مندودري، رتي ۽ شچي جو حسن انهن جهڙو ناهي

ਤਾ ਮਹਿ ਰੀਝ ਮਹਾ ਕਰਤਾਰ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਟਿ ਕੇਹਰ ਕੈ ਸੁ ਗਚੀ ਹੈ ॥
taa meh reejh mahaa karataar kripaa katt kehar kai su gachee hai |

خدا پنهنجي فضل سان سندن کمر شينهن وانگر پتلي ڪري ڇڏي آهي

ਤਾ ਸੰਗ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਹੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਮਹਾ ਭਗਵਾਨਹਿ ਕੀ ਸੁ ਮਚੀ ਹੈ ॥੫੬੯॥
taa sang preet kahai kab sayaam mahaa bhagavaaneh kee su machee hai |569|

رب ڪرشن جي محبت انهن سان مسلسل جاري آهي/569.

ਰਾਗਨ ਅਉਰ ਸੁਭਾਵਨ ਕੀ ਅਤਿ ਗਾਰਨ ਕੀ ਤਹ ਮਾਡ ਪਰੀ ॥
raagan aaur subhaavan kee at gaaran kee tah maadd paree |

اُتي موسيقيءَ جي موڊن ۽ لباسن جو وڏو مجموعو آهي

ਬ੍ਰਿਜ ਗੀਤਨ ਕੀ ਅਤਿ ਹਾਸਨ ਸੋ ਜਹ ਖੇਲਤ ਭੀ ਕਈ ਏਕ ਘਰੀ ॥
brij geetan kee at haasan so jah khelat bhee kee ek gharee |

تمام گهڻي دير تائين مسلسل کيڏي رهيا آهن، کلڻ ۾ مشغول آهن ۽ برجا جا گيت ڳائي رهيا آهن