”مون ڏوهه ڪيو آهي، مون کي معاف ڪجو،
”مان تنهنجو غلام رهندس“ (39)
هوءَ کلي ٿي، ”جيڪڏهن مان هن جهڙا پنج سؤ راجائن کي ماري ڇڏيان.
(40) تڏهن به قاضي صاحب جيئرو نه ٿيندو.
”هاڻي جڏهن قاضي صاحب مري ويو آهي ته مان هن کي به ڇو ماريان؟
(41) ”آءٌ ان جي قتل جي لعنت پاڻ تي ڇو وٺان؟
”ڇا اهو بهتر نه ٿيندو ته مان هن کي آزاد ڪري ڇڏيان،
۽ مڪي ۾ ڪعبي جي زيارت لاءِ وڃو (42)
ائين چئي، هن کيس ڇڏي ڏنو،
پوءِ هوءَ گهر هلي وئي ۽ چند اهم ماڻهن کي گڏ ڪيائين (43)
هن پنهنجو سامان گڏ ڪيو، تيار ٿي شڪار ڪيو،
'خدا جي مهرباني، منهنجي عزائم کي پورو ڪرڻ ۾ مدد ڪريو (44)
”مون کي افسوس آهي ته مان پنهنجي برادريءَ کان پري وڃي رهيو آهيان،
'جيڪڏهن مان جيئرو رهيس ته مان واپس اچي سگهان ٿو' (45)
هن پنهنجو سمورو پيسو، زيور ۽ ٻيو قيمتي سامان بنڊلن ۾ رکي ڇڏيو،
۽ ڪعبة الله جي گھر ڏانهن سفر شروع ڪيو.(46)
جڏهن هوء پنهنجي سفر جي ٽن مرحلن کي ڍڪي ڇڏيو هو،
هن پنهنجي دوست (راجا) جي گهر جو خيال ڪيو (47)
اڌ رات جو، هوءَ پنهنجي گهر موٽي آئي،
ان سان گڏ هر قسم جا تحفا ۽ سوغات (48)
دنيا وارن کي خبر ئي نه پئي ته هوءَ ڪيڏانهن وئي.
۽ ڪنهن به جسم کي پرواهه نه هئي ته هوءَ ڪهڙي حالت مان گذري رهي هئي؟ (49)
(شاعر چوي ٿو ته) اي! ساڪي، مون کي سائي (مائع) سان ڀريل پيالو ڏي،
(50)
”مون کي ڏيو ته جيئن مان سوچي سگهان،
”جيئن اُهو منهنجي سوچ کي مٽيءَ جي چراغ وانگر روشن ڪري ٿو.“ (51) (5)
رب هڪ آهي ۽ فتح سچي گرو جي آهي.
خدا تعاليٰ بخشش ۾ مهربان آهي،
هو روشني ڏيندڙ، روزي ڏيندڙ ۽ رهنمائي ڪندڙ آهي.(1)
نه ته هن وٽ ڪا فوج آهي ۽ نه عيش عشرت (نه نوڪر، نه قالين ۽ نه سامان).
خدا، رحم ڪندڙ، ظاهر ۽ ظاهر آهي (2)
ھاڻي مھرباني ڪري ھڪ وزير جي ڌيءَ جو قصو ٻڌو.
هوء ڏاڍي سهڻي هئي ۽ هڪ روشن خيال هو. (3)
اتي هڪ ڀوتار شهزادو رهندو هو، جنهن پاڻ کي روم جي ٽوپي (عزت جي) سان سينگاريو هو.
سندس شان سج سان ملندڙ جلندڙ هئي، پر هن جي طبيعت چنڊ وانگر پرسڪون هئي (4)
هڪ دفعي صبح جو سوير شڪار تي نڪتو.
پاڻ سان گڏ هڪ ڪڪڙ، هڪ بازو ۽ هڪ هاڪڙو کڻي ويو (5)
هو شڪار ڪري ويران جاءِ تي پهتو.
شهزادي شينهن، چيتا ۽ هرڻ کي ماري ڇڏيو (6)
ڏکڻ کان هڪ ٻيو راجا آيو،
جيڪو شينهن وانگر گوڙ ٿيو ۽ سندس منهن چنڊ وانگر چمڪيو (7)
ٻئي حڪمران هڪ پيچيده خطي جي ويجهو پهچي چڪا هئا.
ڇا خوش نصيب نه آھن جيڪي رڳو پنھنجين تلوارن سان بچيل آھن؟(8)
ڇا هڪ سٺو ڏينهن ڪنهن کي سهولت نه ڏيندو آهي؟
ديوتا جي خدا طرفان ڪنهن کي مدد ڏني وئي آهي؟ (9)
ٻئي حڪمران (هڪ ٻئي کي ڏسي) ڪاوڙ ۾ ڀڄي ويا.
جيئن ٻن شينهن جو شڪار ڪيل هرڻ جي مٿان چڙهندو آهي (10)
ڪاري ڪڪرن وانگر گوڙ ڪندي ٻئي اڳتي وڌيا.