شري دسم گرنتھ

صفحو - 1408


ਗੁਨਹ ਬਖ਼ਸ਼ ਤੋ ਮਨ ਖ਼ਤਾ ਕਰਦਹਅਮ ॥
gunah bakhash to man khataa karadaham |

”مون ڏوهه ڪيو آهي، مون کي معاف ڪجو،

ਕਿ ਏ ਜਿਗਰ ਜਾ ਮਨ ਗ਼ੁਲਾਮੇ ਤੁਅਮ ॥੩੯॥
ki e jigar jaa man gulaame tuam |39|

”مان تنهنجو غلام رهندس“ (39)

ਬ ਗੁਫ਼ਤਾ ਗਰ ਈਂ ਰਾਜਹ ਪਾ ਸਦ ਕੁਸ਼ਮ ॥
b gufataa gar een raajah paa sad kusham |

هوءَ کلي ٿي، ”جيڪڏهن مان هن جهڙا پنج سؤ راجائن کي ماري ڇڏيان.

ਨ ਕਾਜ਼ੀ ਮਰਾ ਜ਼ਿੰਦਹ ਦਸਤ ਆਮਦਮ ॥੪੦॥
n kaazee maraa zindah dasat aamadam |40|

(40) تڏهن به قاضي صاحب جيئرو نه ٿيندو.

ਕਿ ਓ ਕੁਸ਼ਤਹ ਗਸ਼ਤਹ ਚਰਾ ਈਂ ਕੁਸ਼ਮ ॥
ki o kushatah gashatah charaa een kusham |

”هاڻي جڏهن قاضي صاحب مري ويو آهي ته مان هن کي به ڇو ماريان؟

ਕਿ ਖ਼ੂਨੇ ਅਜ਼ੀਂ ਬਰ ਸਰੇ ਖ਼ੁਦ ਕੁਨਮ ॥੪੧॥
ki khoone azeen bar sare khud kunam |41|

(41) ”آءٌ ان جي قتل جي لعنت پاڻ تي ڇو وٺان؟

ਚਿ ਖ਼ੁਸ਼ਤਰ ਕਿ ਈਂ ਰਾ ਖ਼ਲਾਸੀ ਦਿਹਮ ॥
chi khushatar ki een raa khalaasee diham |

”ڇا اهو بهتر نه ٿيندو ته مان هن کي آزاد ڪري ڇڏيان،

ਵ ਮਨ ਹਜ਼ਰਤੇ ਕਾਬਹ ਅਲਹ ਰਵਮ ॥੪੨॥
v man hazarate kaabah alah ravam |42|

۽ مڪي ۾ ڪعبي جي زيارت لاءِ وڃو (42)

ਬਗੁਫ਼ਤ ਈਂ ਸੁਖਨ ਰਾਵ ਕਰਦਸ਼ ਖ਼ਲਾਸ ॥
bagufat een sukhan raav karadash khalaas |

ائين چئي، هن کيس ڇڏي ڏنو،

ਬ ਖ਼ਾਨਹ ਖ਼ੁਦ ਆਮਦ ਜਮੈ ਕਰਦ ਖ਼ਾਸ ॥੪੩॥
b khaanah khud aamad jamai karad khaas |43|

پوءِ هوءَ گهر هلي وئي ۽ چند اهم ماڻهن کي گڏ ڪيائين (43)

ਬੁਬਸਤੰਦ ਬਾਰੋ ਤਯਾਰੀ ਕੁਨਦ ॥
bubasatand baaro tayaaree kunad |

هن پنهنجو سامان گڏ ڪيو، تيار ٿي شڪار ڪيو،

ਕਿ ਏਜ਼ਦ ਮਰਾ ਕਾਮਗਾਰੀ ਦਿਹਦ ॥੪੪॥
ki ezad maraa kaamagaaree dihad |44|

'خدا جي مهرباني، منهنجي عزائم کي پورو ڪرڻ ۾ مدد ڪريو (44)

ਦਰੇਗ਼ ਅਜ਼ ਕਬਾਯਲ ਜੁਦਾ ਮੇ ਸ਼ਵਮ ॥
dareg az kabaayal judaa me shavam |

”مون کي افسوس آهي ته مان پنهنجي برادريءَ کان پري وڃي رهيو آهيان،

ਅਗਰ ਜ਼ਿੰਦਹ ਬਾਸ਼ਮ ਬਬਾਜ਼ ਆਮਦਮ ॥੪੫॥
agar zindah baasham babaaz aamadam |45|

'جيڪڏهن مان جيئرو رهيس ته مان واپس اچي سگهان ٿو' (45)

ਮਤਾਏ ਨਕਦ ਜਿਨਸ ਰਾ ਬਾਰ ਬਸਤ ॥
mataae nakad jinas raa baar basat |

هن پنهنجو سمورو پيسو، زيور ۽ ٻيو قيمتي سامان بنڊلن ۾ رکي ڇڏيو،

ਰਵਾਨਹ ਸੂਏ ਕਾਬਹ ਤਅਲਹ ਸ਼ੁਦ ਅਸਤ ॥੪੬॥
ravaanah sooe kaabah talah shud asat |46|

۽ ڪعبة الله جي گھر ڏانهن سفر شروع ڪيو.(46)

ਚੁ ਬੇਰੂੰ ਬਰਾਮਦ ਦੁ ਸੇ ਮੰਜ਼ਲਸ਼ ॥
chu beroon baraamad du se manzalash |

جڏهن هوء پنهنجي سفر جي ٽن مرحلن کي ڍڪي ڇڏيو هو،

ਬਯਾਦ ਆਮਦਹ ਖ਼ਾਨਹ ਜ਼ਾ ਦੋਸਤਸ਼ ॥੪੭॥
bayaad aamadah khaanah zaa dosatash |47|

هن پنهنجي دوست (راجا) جي گهر جو خيال ڪيو (47)

ਬੁਬਾਜ਼ ਆਮਦਹ ਨੀਮ ਸ਼ਬ ਖ਼ਾਨਹ ਆਂ ॥
bubaaz aamadah neem shab khaanah aan |

اڌ رات جو، هوءَ پنهنجي گهر موٽي آئي،

ਚਿ ਨਿਆਮਤ ਅਜ਼ੀਮੋ ਚਿ ਦਉਲਤ ਗਿਰਾ ॥੪੮॥
chi niaamat azeemo chi daulat giraa |48|

ان سان گڏ هر قسم جا تحفا ۽ سوغات (48)

ਬਿਦਾਨਿਸਤ ਆਲਮ ਕੁਜ਼ਾ ਜਾਇ ਗਸ਼ਤ ॥
bidaanisat aalam kuzaa jaae gashat |

دنيا وارن کي خبر ئي نه پئي ته هوءَ ڪيڏانهن وئي.

ਚਿ ਦਾਨਦ ਕਿ ਕਸ ਹਾਲ ਬਰ ਸਰ ਗੁਜ਼ਸ਼ਤ ॥੪੯॥
chi daanad ki kas haal bar sar guzashat |49|

۽ ڪنهن به جسم کي پرواهه نه هئي ته هوءَ ڪهڙي حالت مان گذري رهي هئي؟ (49)

ਬਿਦਿਹ ਸਾਕੀਯਾ ਪ੍ਯਾਲਹ ਫ਼ੇਰੋਜ਼ ਫ਼ਾਮ ॥
bidih saakeeyaa payaalah feroz faam |

(شاعر چوي ٿو ته) اي! ساڪي، مون کي سائي (مائع) سان ڀريل پيالو ڏي،

ਕਿ ਮਾਰਾ ਬਕਾਰ ਅਸਤ ਦਰ ਵਕਤ ਤੁਆਮ ॥੫੦॥
ki maaraa bakaar asat dar vakat tuaam |50|

(50)

ਬਮਨ ਦਿਹ ਕਿ ਖ਼ੁਸ਼ਤਰ ਦਿਮਾਗ਼ੇ ਕੁਨਮ ॥
baman dih ki khushatar dimaage kunam |

”مون کي ڏيو ته جيئن مان سوچي سگهان،

ਕਿ ਰੌਸ਼ਨ ਤਬੈ ਚੂੰ ਚਰਾਗ਼ੇ ਕੁਨਮ ॥੫੧॥੫॥
ki rauashan tabai choon charaage kunam |51|5|

”جيئن اُهو منهنجي سوچ کي مٽيءَ جي چراغ وانگر روشن ڪري ٿو.“ (51) (5)

ੴ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਕੀ ਫ਼ਤਹ ॥
ik oankaar vaahiguroo jee kee fatah |

رب هڪ آهي ۽ فتح سچي گرو جي آهي.

ਖ਼ੁਦਾਵੰਦ ਬਖ਼ਸ਼ਿੰਦਹੇ ਦਿਲ ਕੁਸ਼ਾਇ ॥
khudaavand bakhashindahe dil kushaae |

خدا تعاليٰ بخشش ۾ مهربان آهي،

ਰਜ਼ਾ ਬਖ਼ਸ਼ ਰੋਜ਼ੀ ਦਿਹੋ ਰਹਿਨੁਮਾਇ ॥੧॥
razaa bakhash rozee diho rahinumaae |1|

هو روشني ڏيندڙ، روزي ڏيندڙ ۽ رهنمائي ڪندڙ آهي.(1)

ਨ ਫ਼ਉਜੋ ਨ ਫ਼ਰਸ਼ੋ ਨ ਫ਼ਰਰੋ ਨ ਫ਼ੂਰ ॥
n faujo na farasho na fararo na foor |

نه ته هن وٽ ڪا فوج آهي ۽ نه عيش عشرت (نه نوڪر، نه قالين ۽ نه سامان).

ਖ਼ੁਦਾਵੰਦ ਬਖ਼ਸ਼ਿੰਦਹ ਜ਼ਾਹਰ ਜ਼ਹੂਰ ॥੨॥
khudaavand bakhashindah zaahar zahoor |2|

خدا، رحم ڪندڙ، ظاهر ۽ ظاهر آهي (2)

ਹਿਕਾਯਤ ਸ਼ੁਨੀਦੇਮ ਦੁਖ਼ਤਰ ਵਜ਼ੀਰ ॥
hikaayat shuneedem dukhatar vazeer |

ھاڻي مھرباني ڪري ھڪ وزير جي ڌيءَ جو قصو ٻڌو.

ਕਿ ਹੁਸਨਲ ਜਮਾਲ ਅਸਤ ਰੌਸ਼ਨ ਜ਼ਮੀਰ ॥੩॥
ki husanal jamaal asat rauashan zameer |3|

هوء ڏاڍي سهڻي هئي ۽ هڪ روشن خيال هو. (3)

ਵਜਾ ਕੈਸਰੋ ਸ਼ਾਹਿ ਰੂਮੀ ਕੁਲਾਹ ॥
vajaa kaisaro shaeh roomee kulaah |

اتي هڪ ڀوتار شهزادو رهندو هو، جنهن پاڻ کي روم جي ٽوپي (عزت جي) سان سينگاريو هو.

ਦਰਖ਼ਸ਼ਿੰਦਹ ਸ਼ਮਸ਼ੋ ਚੁ ਰਖ਼ਸਿੰਦਹ ਮਾਹ ॥੪॥
darakhashindah shamasho chu rakhasindah maah |4|

سندس شان سج سان ملندڙ جلندڙ هئي، پر هن جي طبيعت چنڊ وانگر پرسڪون هئي (4)

ਯਕੇ ਰੋਜ਼ ਰੌਸ਼ਨ ਬਰਾਮਦ ਸ਼ਿਕਾਰ ॥
yake roz rauashan baraamad shikaar |

هڪ دفعي صبح جو سوير شڪار تي نڪتو.

ਹਮਹ ਯੂਜ਼ ਅਜ਼ ਬਾਜ਼ ਵ ਬਹਰੀ ਹਜ਼ਾਰ ॥੫॥
hamah yooz az baaz v baharee hazaar |5|

پاڻ سان گڏ هڪ ڪڪڙ، هڪ بازو ۽ هڪ هاڪڙو کڻي ويو (5)

ਬ ਪਹਿਨ ਅੰਦਰ ਆਮਦ ਬਨਖ਼ਜ਼ੀਰ ਗਾਹ ॥
b pahin andar aamad banakhazeer gaah |

هو شڪار ڪري ويران جاءِ تي پهتو.

ਬਿਜ਼ਦ ਗੇਰ ਆਹੂ ਬਸੇ ਸ਼ੇਰ ਸ਼ਾਹ ॥੬॥
bizad ger aahoo base sher shaah |6|

شهزادي شينهن، چيتا ۽ هرڻ کي ماري ڇڏيو (6)

ਦਿਗ਼ਰ ਸ਼ਾਹ ਮਗ਼ਰਬ ਦਰਆਮਦ ਦਲੇਰ ॥
digar shaah magarab daraamad daler |

ڏکڻ کان هڪ ٻيو راجا آيو،

ਚੁ ਰਖ਼ਸ਼ਿੰਦਹ ਮਾਹੋ ਚੁ ਗ਼ੁਰਰਿੰਦਹ ਸ਼ੇਰ ॥੭॥
chu rakhashindah maaho chu gurarindah sher |7|

جيڪو شينهن وانگر گوڙ ٿيو ۽ سندس منهن چنڊ وانگر چمڪيو (7)

ਦੁ ਸ਼ਾਹੇ ਦਰਾਮਦ ਯਕੇ ਜਾਇ ਸਖ਼ਤ ॥
du shaahe daraamad yake jaae sakhat |

ٻئي حڪمران هڪ پيچيده خطي جي ويجهو پهچي چڪا هئا.

ਕਿਰਾ ਤੇਗ਼ ਯਾਰੀ ਦਿਹਦ ਨੇਕ ਬਖ਼ਤ ॥੮॥
kiraa teg yaaree dihad nek bakhat |8|

ڇا خوش نصيب نه آھن جيڪي رڳو پنھنجين تلوارن سان بچيل آھن؟(8)

ਕਿਰਾ ਰੋਜ਼ ਇਕਬਾਲ ਯਾਰੀ ਦਿਹਦ ॥
kiraa roz ikabaal yaaree dihad |

ڇا هڪ سٺو ڏينهن ڪنهن کي سهولت نه ڏيندو آهي؟

ਕਿ ਯਜ਼ਦਾ ਕਿਰਾ ਕਾਮਗਾਰੀ ਦਿਹਦ ॥੯॥
ki yazadaa kiraa kaamagaaree dihad |9|

ديوتا جي خدا طرفان ڪنهن کي مدد ڏني وئي آهي؟ (9)

ਬਜੁੰਬਸ਼ ਦਰਾਮਦ ਦੁ ਸ਼ਾਹੇ ਦਲੇਰ ॥
bajunbash daraamad du shaahe daler |

ٻئي حڪمران (هڪ ٻئي کي ڏسي) ڪاوڙ ۾ ڀڄي ويا.

ਕਿ ਬਰ ਆਹੂਏ ਯਕ ਬਰਾਮਦ ਦੁ ਸ਼ੇਰ ॥੧੦॥
ki bar aahooe yak baraamad du sher |10|

جيئن ٻن شينهن جو شڪار ڪيل هرڻ جي مٿان چڙهندو آهي (10)

ਬਗੁਰਰੀਦਨ ਆਮਦ ਦੁ ਅਬਰੇ ਸਿਯਾਹ ॥
bagurareedan aamad du abare siyaah |

ڪاري ڪڪرن وانگر گوڙ ڪندي ٻئي اڳتي وڌيا.