شري دسم گرنتھ

صفحو - 297


ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

DOHRA

ਜਬੈ ਜਸੋਦਾ ਸੁਇ ਗਈ ਮਾਯਾ ਕੀਯੋ ਪ੍ਰਕਾਸ ॥
jabai jasodaa sue gee maayaa keeyo prakaas |

جڏهن جسوڌا سمهي پيو، (ان وقت) مايا ڄائي (ڇوڪري جي حيثيت ۾).

ਡਾਰਿ ਕ੍ਰਿਸਨ ਤਿਹ ਪੈ ਸੁਤਾ ਲੀਨੀ ਹੈ ਕਰਿ ਤਾਸ ॥੬੮॥
ddaar krisan tih pai sutaa leenee hai kar taas |68|

انهيءَ پاسي جڏهن يشودا سمهڻ لڳي ۽ يوگا مايا (گمراهيءَ جو ڏيکاءُ) هن جي پيٽ ۾ ظاهر ٿي ڪرشن کي يشودا جي پاسي ۾ رکي، واسوديو پنهنجي ڌيءَ کي کنيو ۽ پوئتي هلڻ لڳو.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਮਾਯਾ ਕੋ ਲੈ ਕਰ ਮੈ ਬਸੁਦੇਵ ਸੁ ਸੀਘ੍ਰ ਚਲਿਯੋ ਅਪੁਨੇ ਗ੍ਰਿਹ ਮਾਹੀ ॥
maayaa ko lai kar mai basudev su seeghr chaliyo apune grih maahee |

مايا کي هٿ ۾ کڻي، واسوديو جلدي پنهنجي گهر ڏانهن ويو

ਸੋਇ ਗਏ ਪਰ ਦੁਆਰ ਸਬੈ ਘਰ ਬਾਹਰਿ ਭੀਤਰਿ ਕੀ ਸੁਧਿ ਨਾਹੀ ॥
soe ge par duaar sabai ghar baahar bheetar kee sudh naahee |

ان وقت سڀ ماڻهو ننڊ ۾ هئا ۽ ڪنهن کي به اندر ۽ ٻاهر جي واقعن جي خبر نه هئي

ਦੇਵਕੀ ਤੀਰ ਗਯੋ ਜਬ ਹੀ ਸਭ ਤੇ ਮਿਲਗੇ ਪਟ ਆਪਸਿ ਮਾਹੀ ॥
devakee teer gayo jab hee sabh te milage patt aapas maahee |

جڏهن واسوديو ديوڪي جي ويجهو آيو ته دروازا پاڻ ئي بند ڪري ڇڏيا

ਬਾਲਿ ਉਠੀ ਜਬ ਰੋਦਨ ਕੈ ਜਗ ਕੈ ਸੁਧਿ ਜਾਇ ਕਰੀ ਨਰ ਨਾਹੀ ॥੬੯॥
baal utthee jab rodan kai jag kai sudh jaae karee nar naahee |69|

جڏهن نوڪرن ٻارڙيءَ جي روئڻ جو آواز ٻڌو، تڏهن بادشاهه کي اطلاع ڪيائون.

ਰੋਇ ਉਠੀ ਵਹ ਬਾਲਿ ਜਬੈ ਤਬ ਸ੍ਰੋਨਨ ਮੈ ਸੁਨਿ ਲੀ ਧੁਨਿ ਹੋਰੈ ॥
roe utthee vah baal jabai tab sronan mai sun lee dhun horai |

جڏهن اها ڇوڪري روئي هئي، تڏهن سڀني ماڻهن سندس روئڻ ٻڌو هو.

ਧਾਇ ਗਏ ਨ੍ਰਿਪ ਕੰਸਹ ਕੇ ਘਰਿ ਜਾਇ ਕਹਿਯੋ ਜਨਮਿਯੋ ਰਿਪੁ ਤੋਰੈ ॥
dhaae ge nrip kansah ke ghar jaae kahiyo janamiyo rip torai |

نوڪر ڀڄي ويا ته بادشاھه کي خبر پيئي ته سندس دشمن جنم ورتو آھي

ਲੈ ਕੇ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਗਯੋ ਤਿਹ ਕੇ ਚਲਿ ਜਾਇ ਗਹੀ ਕਰ ਤੈ ਕਰਿ ਜੋਰੈ ॥
lai ke kripaan gayo tih ke chal jaae gahee kar tai kar jorai |

ٻنهي هٿن ۾ تلوار تيزيءَ سان جهلي ڪنس اتي هليو ويو

ਦੇਖਹੁ ਬਾਤ ਮਹਾ ਜੜ ਕੀ ਅਬ ਆਦਿਕ ਕੇ ਬਿਖ ਚਾਬਤ ਭੋਰੈ ॥੭੦॥
dekhahu baat mahaa jarr kee ab aadik ke bikh chaabat bhorai |70|

هن وڏي بيوقوف جو ڪرتوت ته ڏسو، جيڪو پاڻ زهر پيڻ وارو آهي، يعني پاڻ پنهنجي موت جي تياري ڪري رهيو آهي.

ਲਾਇ ਰਹੀ ਉਰ ਸੋ ਤਿਹ ਕੋ ਮੁਖ ਤੇ ਕਹਿਯੋ ਬਾਤ ਸੁਨੋ ਮਤਵਾਰੇ ॥
laae rahee ur so tih ko mukh te kahiyo baat suno matavaare |

ديوڪي ٻارڙيءَ کي ڀاڪر ۾ ڀاڪر پائيندي چيو.

ਪੁਤ੍ਰ ਹਨੇ ਮਮ ਪਾਵਕ ਸੇ ਛਠ ਹੀ ਤੁਮ ਪਾਥਰ ਪੈ ਹਨਿ ਡਾਰੇ ॥
putr hane mam paavak se chhatth hee tum paathar pai han ddaare |

� �اي بيوقوف! منهنجي ڳالهه ٻڌ، تو اڳي ئي منهنجي روشن پٽن کي پٿرن تي ڌڪ هڻي ماري ڇڏيو آهي

ਛੀਨ ਕੈ ਕੰਸ ਕਹਿਯੋ ਮੁਖ ਤੇ ਇਹ ਭੀ ਪਟਕੇ ਇਹ ਕੈ ਅਬ ਨਾਰੇ ॥
chheen kai kans kahiyo mukh te ih bhee pattake ih kai ab naare |

اهي ڳالهيون ٻڌي ڪنس هڪدم ٻارڙيءَ کي پڪڙي ورتو ۽ چيائين ته، ”هاڻي مان هن کي به ڌڪ هڻي ماري ڇڏيندس.

ਦਾਮਿਨੀ ਹ੍ਵੈ ਲਹਕੀ ਨਭ ਮੈ ਜਬ ਰਾਖ ਲਈ ਵਹ ਰਾਖਨਹਾਰੇ ॥੭੧॥
daaminee hvai lahakee nabh mai jab raakh lee vah raakhanahaare |71|

جڏهن ڪنس اهو سڀ ڪجهه ڪيو، تڏهن اهو ٻار، جيڪو رب جي حفاظت ۾ هو، آسمان ۾ روشنيءَ وانگر چمڪيو.

ਕਬਿਤੁ ॥
kabit |

ڪيبٽ

ਕੈ ਕੈ ਕ੍ਰੋਧ ਮਨਿ ਕਰਿ ਬ੍ਯੋਤ ਵਾ ਕੇ ਮਾਰਬੇ ਕੀ ਚਾਕਰਨ ਕਹਿਓ ਮਾਰ ਡਾਰੋ ਨ੍ਰਿਪ ਬਾਤ ਹੈ ॥
kai kai krodh man kar bayot vaa ke maarabe kee chaakaran kahio maar ddaaro nrip baat hai |

ڪنس پنهنجي نوڪرن کي ڏاڍي ڪاوڙ ۾ ۽ وڏي سوچ ويچار کان پوءِ چيو، ”آءٌ توهان کي حڪم ٿو ڏيان ته هن کي قتل ڪريو

ਕਰ ਮੋ ਉਠਾਇ ਕੈ ਬਨਾਇ ਭਾਰੇ ਪਾਥਰ ਪੈ ਰਾਜ ਕਾਜ ਰਾਖਬੇ ਕੋ ਕਛੁ ਨਹੀ ਪਾਤ ਹੈ ॥
kar mo utthaae kai banaae bhaare paathar pai raaj kaaj raakhabe ko kachh nahee paat hai |

��� هن کي هڪ وڏي پٿر سان جهليو

ਆਪਨੋ ਸੋ ਬਲ ਕਰਿ ਰਾਖੈ ਇਹ ਭਲੀ ਭਾਤ ਸ੍ਵਛੰਦ ਬੰਦ ਕੈ ਕੈ ਛੂਟ ਇਹ ਜਾਤ ਹੈ ॥
aapano so bal kar raakhai ih bhalee bhaat svachhand band kai kai chhoott ih jaat hai |

پر اهڙين مضبوط هٿن ۾ پڪڙڻ جي باوجود، هوءَ پاڻ ڦٽي پئي هئي ۽ ڦٿڪي رهي هئي

ਮਾਯਾ ਕੋ ਬਢਾਇ ਕੈ ਸੁ ਸਭਨ ਸੁਨਾਇ ਕੈ ਸੁ ਐਸੇ ਉਡੀ ਬਾਰਾ ਜੈਸੇ ਪਾਰਾ ਉਡਿ ਜਾਤ ਹੈ ॥੭੨॥
maayaa ko badtaae kai su sabhan sunaae kai su aaise uddee baaraa jaise paaraa udd jaat hai |72|

مايا جي اثر جي ڪري، هوءَ پارا وانگر ڦاٽي پئي، جنهن ڪري هرڪو سندس آواز ٻڌڻ لڳو.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਆਠ ਭੁਜਾ ਕਰਿ ਕੈ ਅਪਨੀ ਸਭਨੋ ਕਰ ਮੈ ਬਰ ਆਯੁਧ ਲੀਨੇ ॥
aatth bhujaa kar kai apanee sabhano kar mai bar aayudh leene |

هن مايا پاڻ کي ظاهر ڪيو ته اٺن هٿن کي فرض ڪيو ۽ هن جي هٿن ۾ هن جا هٿيار رکيا

ਜਵਾਲ ਨਿਕਾਸ ਕਹੀ ਮੁਖ ਤੇ ਰਿਪੁ ਅਉਰ ਭਯੋ ਤੁਮਰੋ ਮਤਿ ਹੀਨੇ ॥
javaal nikaas kahee mukh te rip aaur bhayo tumaro mat heene |

سندس وات مان باهه جا شعلا نڪرندا هئا، هوءَ چوڻ لڳي: اي بيوقوف ڪنسا! تنهنجو دشمن ڪنهن ٻئي هنڌ جنم ورتو آهي