شري دسم گرنتھ

صفحو - 328


ਪੂਜ ਜਬੈ ਇਨਹੂੰ ਨ ਕਰੀ ਤਬ ਹੀ ਕੁਪਿਓ ਇਨ ਪੈ ਧਰਤਾ ਪ੍ਰਘ ॥
pooj jabai inahoon na karee tab hee kupio in pai dharataa pragh |

جڏهن اهي اندرا جي پوڄا نه ڪندا هئا، ته هو ڪاوڙجي ويو ۽ پنهنجو وجر ڀريو

ਬੇਦਨ ਮਧ ਕਹੀ ਇਨਿ ਭੀਮ ਤੇ ਮਾਰਿ ਡਰਿਯੋ ਛਲ ਸੋ ਪਤਵਾ ਮਘ ॥੩੫੦॥
bedan madh kahee in bheem te maar ddariyo chhal so patavaa magh |350|

ويداس 350 ۾ اندرا جي طاقت ۽ فريب جو تفصيلي ذڪر آهي.

ਭੂ ਸੁਤ ਸੋ ਲਰ ਕੈ ਜਿਨ ਹੂੰ ਨਵਸਾਤ ਛੁਡਾਇ ਲਈ ਬਰਮੰਙਾ ॥
bhoo sut so lar kai jin hoon navasaat chhuddaae lee baramangaa |

ڪرشن، جنهن ڀوماسورا سان وڙهندي، سورهن هزار عورتن کي بچايو.

ਆਦਿ ਸਤਜੁਗ ਕੇ ਮੁਰ ਕੇ ਗੜ ਤੋਰਿ ਦਏ ਸਭ ਜਿਉ ਕਚ ਬੰਙਾ ॥
aad satajug ke mur ke garr tor de sabh jiau kach bangaa |

جنهن ستيوگا ۾ قلعن کي شيشي جي ٽڪنڊي وانگر ٽوڙي ڇڏيو هو.

ਹੈ ਕਰਤਾ ਸਭ ਹੀ ਜਗ ਕੋ ਅਰੁ ਦੇਵਨ ਹਾਰ ਇਹੀ ਜੁਗ ਸੰਙਾ ॥
hai karataa sabh hee jag ko ar devan haar ihee jug sangaa |

هو حقيقت ۾ سڄي ڪائنات جو خالق ۽ پاليندڙ آهي

ਲੋਕਨ ਕੋ ਪਤਿ ਸੋ ਮਤਿ ਮੰਦ ਬਿਬਾਦ ਕਰੈ ਮਘਵਾ ਮਤਿ ਲੰਙਾ ॥੩੫੧॥
lokan ko pat so mat mand bibaad karai maghavaa mat langaa |351|

گھٽ عقل وارو اندرا، ساڻس جهيڙو ڪرڻ جي ڪوشش ڪري رهيو آهي. 351.

ਗੋਪਨ ਸੋ ਖਿਝ ਕੈ ਮਘਵਾ ਤਜਿ ਕੈ ਮਨਿ ਆਨੰਦ ਕੋਪ ਰਚੇ ॥
gopan so khijh kai maghavaa taj kai man aanand kop rache |

گوپان کان ناراض ٿي، ڏاڍي ڪاوڙ ۾ اچي پنهنجي ذهني سڪون کي ڇڏي ڏنو.

ਸੰਗਿ ਮੇਘਨ ਜਾਇ ਕਹੀ ਬਰਖੋ ਬ੍ਰਿਜ ਪੈ ਰਸ ਬੀਰ ਹੀ ਮਧ ਗਚੇ ॥
sang meghan jaae kahee barakho brij pai ras beer hee madh gache |

اندرا ڪڪرن کان پڇيو، ”اوھين سڀيئي وڃو، برجا تي پوري طاقت سان مينهن وسايو

ਕਰੀਯੋ ਬਰਖਾ ਇਤਨੀ ਉਨ ਪੈ ਜਿਹ ਤੇ ਫੁਨਿ ਗੋਪ ਨ ਏਕ ਬਚੇ ॥
kareeyo barakhaa itanee un pai jih te fun gop na ek bache |

ايڏي برسات وسائي جو هڪڙو گوپا به نه بچي ۽ سڀ ڀائر.

ਸਭ ਭੈਨਨ ਭ੍ਰਾਤਨ ਤਾਤਨ ਪਊਤ੍ਰਨ ਤਊਅਨ ਮਾਰਹੁ ਸਾਥ ਚਚੇ ॥੩੫੨॥
sabh bhainan bhraatan taatan paootran taooan maarahu saath chache |352|

ڀينرون، پيءُ، پٽ، پوٽا ۽ چاچا سڀ ناس ٿي وڃن. ���352.

ਆਇਸੁ ਮਾਨਿ ਪੁਰੰਦਰ ਕੋ ਅਪਨੇ ਸਭ ਮੇਘਨ ਕਾਛ ਸੁ ਕਾਛੇ ॥
aaeis maan purandar ko apane sabh meghan kaachh su kaachhe |

اندرا جو حڪم ملي، سڀ بادل برجا ڏانهن گهيرو ڪري برجا کي تباهه ڪرڻ لڳا.

ਧਾਇ ਚਲੇ ਬ੍ਰਿਜ ਕੇ ਮਰਬੇ ਕਹੁ ਘੇਰਿ ਦਸੋ ਦਿਸ ਤੇ ਘਨ ਆਛੇ ॥
dhaae chale brij ke marabe kahu gher daso dis te ghan aachhe |

اهي ڳئون ۽ ٻڪرين کي مارڻ ويا،

ਕੋਪ ਭਰੇ ਅਰੁ ਬਾਰਿ ਭਰੇ ਬਧਬੇ ਕਉ ਚਲੇ ਚਰੀਆ ਜੋਊ ਬਾਛੇ ॥
kop bhare ar baar bhare badhabe kau chale chareea joaoo baachhe |

پاڻي ۽ غضب سان ڀريو پيو آهي

ਛਿਪ੍ਰ ਚਲੇ ਕਰਬੇ ਨ੍ਰਿਪ ਕਾਰਜ ਛੋਡਿ ਚਲੇ ਬਨਿਤਾ ਸੁਤ ਪਾਛੇ ॥੩੫੩॥
chhipr chale karabe nrip kaaraj chhodd chale banitaa sut paachhe |353|

اهي پنهنجي زالن ۽ ٻارن کي پوئتي ڇڏي ويا ۽ جلد ئي اندرا جو فرض انجام ڏيڻ لاءِ روانا ٿي ويا.

ਦੈਤ ਸੰਖਾਸੁਰ ਕੇ ਮਰਬੇ ਕਹੁ ਰੂਪੁ ਧਰਿਯੋ ਜਲ ਮੈ ਜਿਨਿ ਮਛਾ ॥
dait sankhaasur ke marabe kahu roop dhariyo jal mai jin machhaa |

هو، جنهن شنڪاسور کي مارڻ لاءِ متسيا جو روپ اختيار ڪيو هو.

ਸਿੰਧੁ ਮਥਿਯੋ ਜਬ ਹੀ ਅਸੁਰਾਸੁਰ ਮੇਰੁ ਤਰੈ ਭਯੋ ਕਛਪ ਹਛਾ ॥
sindh mathiyo jab hee asuraasur mer tarai bhayo kachhap hachhaa |

جيڪو سميرو جبل جي هيٺان سمنڊ کي ڇهڻ وقت ڪڇ جي صورت ۾ ويٺو هو.

ਸੋ ਅਬ ਕਾਨ੍ਰਹ ਭਯੋ ਇਹ ਠਉਰਿ ਚਰਾਵਤ ਹੈ ਬ੍ਰਿਜ ਕੇ ਸਭ ਬਛਾ ॥
so ab kaanrah bhayo ih tthaur charaavat hai brij ke sabh bachhaa |

هو هاڻي هتي رهي ٿو ۽ برج جي سڀني گاڏن کي کارائي ٿو.

ਖੇਲ ਦਿਖਾਵਤ ਹੈ ਜਗ ਕੋ ਇਹ ਹੈ ਕਰਤਾ ਸਭ ਜੀਵਨ ਰਛਾ ॥੩੫੪॥
khel dikhaavat hai jag ko ih hai karataa sabh jeevan rachhaa |354|

اهو ئي ڪرشن هاڻي برجا جي ڳئون ۽ ٻڪرين کي چرائي رهيو آهي ۽ اهڙيءَ طرح سڀني جي جانن جي حفاظت ڪري ٿو ۽ سڀني کي دلفريب راند ڏيکاري رهيو آهي.

ਆਇਸ ਮਾਨਿ ਸਭੈ ਮਘਵਾ ਹਰਿ ਕੇ ਪੁਰ ਘੇਰਿ ਘਨੇ ਘਨ ਗਾਜੈ ॥
aaeis maan sabhai maghavaa har ke pur gher ghane ghan gaajai |

اندرا جي حڪم جي تعميل ڪندي، ڪڪر گجگوڙ ڪري شهر جو گهيرو ڪيو،

ਦਾਮਿਨਿ ਜਿਉ ਗਰਜੈ ਜਨੁ ਰਾਮ ਕੇ ਸਾਮੁਹਿ ਰਾਵਨ ਦੁੰਦਭਿ ਬਾਜੈ ॥
daamin jiau garajai jan raam ke saamuhi raavan dundabh baajai |

راڻيءَ جي روشنيءَ ۾ ائين ٽڙي پيو هو، جيئن رام جي اڳيان گونجن،

ਸੋ ਧੁਨਿ ਸ੍ਰਉਨਨ ਮੈ ਸੁਨਿ ਗੋਪ ਦਸੋ ਦਿਸ ਕੋ ਡਰ ਕੈ ਉਠਿ ਭਾਜੈ ॥
so dhun sraunan mai sun gop daso dis ko ddar kai utth bhaajai |

راڻيءَ جي روشنيءَ ۾ ائين ٽڙي پيو هو، جيئن رام جي اڳيان گونجن،

ਆਇ ਪਰੇ ਹਰਿ ਕੇ ਸਭ ਪਾਇਨ ਆਪਨ ਜੀਵ ਸਹਾਇਕ ਕਾਜੈ ॥੩੫੫॥
aae pare har ke sabh paaein aapan jeev sahaaeik kaajai |355|

اهو آواز ٻڌي گوپا ڏهن طرفن ڏانهن ڊوڙيا ۽ اچي ڪرشن جي پيرن تي ڪري پڇا ڳاڇا ڪيائون.

ਮੇਘਨ ਕੋ ਡਰ ਕੈ ਹਰਿ ਸਾਮੁਹਿ ਗੋਪ ਪੁਕਾਰਤ ਹੈ ਦੁਖੁ ਮਾਝਾ ॥
meghan ko ddar kai har saamuhi gop pukaarat hai dukh maajhaa |

اهو آواز ٻڌي گوپا ڏهن طرفن ڏانهن ڊوڙيا ۽ اچي ڪرشن جي پيرن تي ڪري پڇا ڳاڇا ڪيائون.

ਰਛ ਕਰੋ ਹਮਰੀ ਕਰੁਨਾਨਿਧਿ ਬ੍ਰਿਸਟ ਭਈ ਦਿਨ ਅਉ ਸਤ ਸਾਝਾ ॥
rachh karo hamaree karunaanidh brisatt bhee din aau sat saajhaa |

ڪڪرن کان ڊڄي، سڀئي گوپا، ڪرشن جي اڳيان بيزاريءَ ۾ روئي رهيا آهن، ”اي رحمت جا خزانا! گذريل ستن ڏينهن ۽ راتين کان تيز برسات ٿي رهي آهي، مهرباني ڪري اسان جي حفاظت ڪريو،