جڏهن اهي اندرا جي پوڄا نه ڪندا هئا، ته هو ڪاوڙجي ويو ۽ پنهنجو وجر ڀريو
ويداس 350 ۾ اندرا جي طاقت ۽ فريب جو تفصيلي ذڪر آهي.
ڪرشن، جنهن ڀوماسورا سان وڙهندي، سورهن هزار عورتن کي بچايو.
جنهن ستيوگا ۾ قلعن کي شيشي جي ٽڪنڊي وانگر ٽوڙي ڇڏيو هو.
هو حقيقت ۾ سڄي ڪائنات جو خالق ۽ پاليندڙ آهي
گھٽ عقل وارو اندرا، ساڻس جهيڙو ڪرڻ جي ڪوشش ڪري رهيو آهي. 351.
گوپان کان ناراض ٿي، ڏاڍي ڪاوڙ ۾ اچي پنهنجي ذهني سڪون کي ڇڏي ڏنو.
اندرا ڪڪرن کان پڇيو، ”اوھين سڀيئي وڃو، برجا تي پوري طاقت سان مينهن وسايو
ايڏي برسات وسائي جو هڪڙو گوپا به نه بچي ۽ سڀ ڀائر.
ڀينرون، پيءُ، پٽ، پوٽا ۽ چاچا سڀ ناس ٿي وڃن. ���352.
اندرا جو حڪم ملي، سڀ بادل برجا ڏانهن گهيرو ڪري برجا کي تباهه ڪرڻ لڳا.
اهي ڳئون ۽ ٻڪرين کي مارڻ ويا،
پاڻي ۽ غضب سان ڀريو پيو آهي
اهي پنهنجي زالن ۽ ٻارن کي پوئتي ڇڏي ويا ۽ جلد ئي اندرا جو فرض انجام ڏيڻ لاءِ روانا ٿي ويا.
هو، جنهن شنڪاسور کي مارڻ لاءِ متسيا جو روپ اختيار ڪيو هو.
جيڪو سميرو جبل جي هيٺان سمنڊ کي ڇهڻ وقت ڪڇ جي صورت ۾ ويٺو هو.
هو هاڻي هتي رهي ٿو ۽ برج جي سڀني گاڏن کي کارائي ٿو.
اهو ئي ڪرشن هاڻي برجا جي ڳئون ۽ ٻڪرين کي چرائي رهيو آهي ۽ اهڙيءَ طرح سڀني جي جانن جي حفاظت ڪري ٿو ۽ سڀني کي دلفريب راند ڏيکاري رهيو آهي.
اندرا جي حڪم جي تعميل ڪندي، ڪڪر گجگوڙ ڪري شهر جو گهيرو ڪيو،
راڻيءَ جي روشنيءَ ۾ ائين ٽڙي پيو هو، جيئن رام جي اڳيان گونجن،
راڻيءَ جي روشنيءَ ۾ ائين ٽڙي پيو هو، جيئن رام جي اڳيان گونجن،
اهو آواز ٻڌي گوپا ڏهن طرفن ڏانهن ڊوڙيا ۽ اچي ڪرشن جي پيرن تي ڪري پڇا ڳاڇا ڪيائون.
اهو آواز ٻڌي گوپا ڏهن طرفن ڏانهن ڊوڙيا ۽ اچي ڪرشن جي پيرن تي ڪري پڇا ڳاڇا ڪيائون.
ڪڪرن کان ڊڄي، سڀئي گوپا، ڪرشن جي اڳيان بيزاريءَ ۾ روئي رهيا آهن، ”اي رحمت جا خزانا! گذريل ستن ڏينهن ۽ راتين کان تيز برسات ٿي رهي آهي، مهرباني ڪري اسان جي حفاظت ڪريو،