سندس گهر ۾ اجيت منجري نالي هڪ عورت رهي ٿي
جنهن پنهنجي مڙس کي ذهن، قول ۽ عمل سان فتح ڪيو هو. 1.
کيس هڪ ڌيءَ هئي، جنهن جو نالو ڀوجنگ متي هو.
جو ڪوڪ تعليم، گرامر ۽ ادب ۾ ماهر هو.
هوءَ ڏاڍي خوش قسمت، سهڻي ۽ نيڪ هئي.
هن جهڙو ڪنهن کي به نه ڏٺو هو ۽ نه وري ڪنن ٻڌو هو. 2.
برڪب ڌوجي نالي هڪ شاهه جو پٽ (رهندو) هو.
هو شڪل، صورت ۽ پاڪيزگي وارو شخص هو.
هو تمام تيز، مضبوط ۽ وڪيٽ وار هو.
سندس پوشيده ڪرتوت ڏسي رتي کي ڪاوڙ اچي ٿي (هن جون خوبيون منهنجي مڙس ڪم ديو کان وڌيڪ ڇو آهن)؟
انهيءَ ڪنوار کي بادشاهه جي ڌيءَ ڏٺو هو
۽ (ذهن ۾) سوچيو ته اهو مضبوط ۽ بهادر آهي.
(هن) هڪ سهڻي نوڪر کي سڏيو
(۽) سڀ راز ٻڌائڻ کان پوءِ هن ڏانهن موڪليائين. 4.
ثابت قدم:
(راج ڪماريءَ چيو ته) اي سخي! تون واءُ جو روپ وٺي اتي وڃ
۽ مختلف درخواستون ڪري کيس راضي ڪيو.
يا تون ڇڏي ڏي منهنجي اميد هاڻي کان،
ٻي صورت ۾، مون کي هڪ شريف ماڻهو ڳوليو. 5.
واءُ جي صورت ۾ سخي اُتان هليو ويو.
هن کي ڪيترن ئي طريقن سان بيان ڪيو.
کيس خوبصورت ڪپڙا پهريل ڪري اتي وٺي آيا
جتي راج ڪماري ڀوڄنگ متي بيٺي هئي. 6.
(راج ڪماري) اٿيو ۽ کيس ڀاڪر پاتو
۽ خوشيءَ سان گلا ڪيائين ۽ چميائين.
هن سان مختلف طريقن سان مشغول رهيو.
(۽ کيس) انسانن کان به وڌيڪ پيارو سمجهندو هو. 7.
ٻٽي
(اهي) جوان ۽ جوان عورتون هڪ ٻئي جي خوشين سان ڀرجي ويون.
ان دوران سندس پيءُ به اتي آيو. 8.
چوويهه:
پيءُ جي اچڻ تي (هن) منهن تي چماٽ هنئي
۽ ڏاڍو روئڻ لڳو.
چوڻ لڳو ته مون کي (تنهنجو) ديدار ڪيترن ڏينهن کان پوءِ مليو آهي.
انهيءَ ڪري منهنجي دل ٽپي وئي آهي (روئڻ) 9.
جنهن ڏينهن منهنجي شادي ٿي
۽ اُتي وڃڻ کان پوءِ مان گهر آيس.
تڏهن کان مون پنهنجي پيءُ کي ڏٺو آهي،
تنهن ڪري، تمام گهڻو پيار پيدا ڪيو ويو آهي. 10.
جڏهن (بادشاهه) اجيت سنگهه اها ڳالهه ٻڌي.
سو هن ڇوڪريءَ کي ڀاڪر پائي روئي ڇڏيو.
پوءِ اهو هڪ سٺو موقعو نظر آيو
۽ سخي مائٽن کي گهر موڪليائين. 11.
ٻٽي
پيءُ جي مٿي تي پردو اڇلائي، اکيون لڪائين.
(پيءُ) فڪر ۾ روئيندو رهيو (۽ هتي موقعو وٺي) متي کي گهر وٺي ويو. 12.
هتي سري چرتروپاخيان جي تريا چتر جي منتري ڀوپ سمباد جي 250 هين چترڪاري جو نتيجو آهي، تمام سٺو آهي. 250.4708. هلي ٿو
چوويهه: