شري دسم گرنتھ

صفحو - 471


ਏਕ ਸਮੈ ਸਭ ਹੀ ਕੋ ਛੈ ਹੈ ॥੧੭੩੪॥
ek samai sabh hee ko chhai hai |1734|

جيڪو انهن کي تڪليف ۾ لعنت ڪندو ۽ اهي سڀئي هڪ ڀيرو هميشه لاء تباهه ٿي ويندا. "1734.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

DOHRA

ਪੁਨਿ ਬੋਲਿਓ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸਨ ਜੀ ਪੰਕਜ ਨੈਨ ਬਿਸਾਲ ॥
pun bolio sree krisan jee pankaj nain bisaal |

سري ڪرشن وڏين لوسن اکين سان وري ڳالهايو،

ਹੇ ਮੁਸਲੀਧਰ ਬੁਧਿ ਬਰ ਸੁਨ ਅਬ ਕਥਾ ਰਸਾਲ ॥੧੭੩੫॥
he musaleedhar budh bar sun ab kathaa rasaal |1735|

ڪنول جي اکين واري ڪرشن وري چيو، ”اي عقلمند بلرام! هاڻي توهان ٻڌو دلچسپ قسط، 1735

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوپي

ਸੁਨਿ ਦੈ ਸ੍ਰਉਨ ਬਾਤ ਕਹੋ ਤੋ ਸੋ ॥
sun dai sraun baat kaho to so |

ڪنن سان ٻڌ، مان توسان ڳالهائي رهيو آهيان.

ਕਵਨ ਜੁਧੁ ਕਰਿ ਜੀਤੈ ਮੋ ਸੋ ॥
kavan judh kar jeetai mo so |

”منهنجي ڳالهه کي غور سان ٻڌ ۽ سمجهو ته جنگ ۾ مون تي ڪير غالب آيو آهي؟

ਖੜਗ ਸਿੰਘ ਮੋ ਅੰਤਰ ਨਾਹੀ ॥
kharrag singh mo antar naahee |

مون ۾ ۽ مون ۾ ڪو به فرق نه آهي.

ਮੁਹਿ ਸਰੂਪ ਵਰਤਤ ਜਗ ਮਾਹੀ ॥੧੭੩੬॥
muhi saroop varatat jag maahee |1736|

مون ۾ ۽ خرگ سنگهه ۾ ڪو به فرق نه آهي ۽ منهنجو روپ فقط سڄي دنيا ۾ پکڙيل آهي.

ਸਾਚ ਕਹਿਯੋ ਹੈ ਹੇ ਬਲਿਦੇਵਾ ॥
saach kahiyo hai he balidevaa |

اي بلديو! (مان) سچ ٻڌاءِ،

ਪਾਯੋ ਨਹਿਨ ਕਿਸੂ ਇਹ ਭੇਵਾ ॥
paayo nahin kisoo ih bhevaa |

”اي بلرام! مان توکي سچ ٿو ٻڌايان، هن راز جي ڪنهن کي به خبر ناهي

ਸੂਰਨ ਮੈ ਕੋਊ ਇਹ ਸਮ ਨਾਹੀ ॥
sooran mai koaoo ih sam naahee |

ويڙهاڪن ۾ ان جهڙو ڪو به ناهي.

ਮੇਰੋ ਨਾਮ ਬਸੈ ਰਿਦ ਮਾਹੀ ॥੧੭੩੭॥
mero naam basai rid maahee |1737|

هن جهڙو ڪو به ويڙهاڪ نه آهي، جنهن جي دل ۾ منهنجو نالو اهڙي گهرائي سان هجي.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

DOHRA

ਉਦਰ ਮਾਝ ਬਸਿ ਮਾਸ ਦਸ ਤਜਿ ਭੋਜਨ ਜਲ ਪਾਨ ॥
audar maajh bas maas das taj bhojan jal paan |

”ماءُ جي پيٽ ۾ ڏهه مهينا رهجي ويو، جڏهن هن پنهنجي حياتي ڇڏي،

ਪਵਨ ਅਹਾਰੀ ਹੁਇ ਰਹਿਓ ਬਰੁ ਦੀਨੋ ਭਗਵਾਨ ॥੧੭੩੮॥
pavan ahaaree hue rahio bar deeno bhagavaan |1738|

کائو، پيئندو ۽ رڳو ھواءَ تي رھندو ھو، پوءِ رب کيس نعمت ڏني. 1738.

ਰਿਪੁ ਜੀਤਨ ਕੋ ਬਰੁ ਲੀਯੋ ਖੜਗ ਸਿੰਘ ਬਲਵਾਨ ॥
rip jeetan ko bar leeyo kharrag singh balavaan |

”طاقتور کھرگ سنگهه دشمن کي فتح ڪرڻ لاءِ وراڻيو

ਬਹੁਰਿ ਤਪਸ੍ਯਾ ਬਨਿ ਕਰੀ ਦ੍ਵਾਦਸ ਬਰਖ ਪ੍ਰਮਾਨ ॥੧੭੩੯॥
bahur tapasayaa ban karee dvaadas barakh pramaan |1739|

ان کان پوءِ ٻارهن سالن تائين هن تمام گهڻي سختي ڪئي“.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوپي

ਬੀਤੀ ਕਥਾ ਭਯੋ ਤਬ ਭੋਰ ॥
beetee kathaa bhayo tab bhor |

رات گذري وئي ۽ صبح ٿيو.

ਜਾਗੇ ਸੁ ਭਟ ਦੁਹੂੰ ਦਿਸਿ ਓਰਿ ॥
jaage su bhatt duhoon dis or |

اهو واقعو ختم ٿي ويو ۽ صبح جو ڏينهن ٿيو، ٻنهي طرفن جا جنگي جاڳيا

ਜਰਾਸੰਧਿ ਦਲੁ ਸਜਿ ਰਨਿ ਆਯੋ ॥
jaraasandh dal saj ran aayo |

جراسنڊه لشڪر تيار ڪري ميدان جنگ ۾ آيو

ਜਾਦਵ ਦਲੁ ਬਲਿ ਲੈ ਸਮੁਹਾਯੋ ॥੧੭੪੦॥
jaadav dal bal lai samuhaayo |1740|

پنهنجي لشڪر کي تيار ڪري، جاراسند جنگ جي ميدان ۾ آيو ۽ هن پاسي کان، يادو لشڪر، پنهنجن سڀني ويڙهاڪن کي گڏ ڪري، دشمن جي مقابلي ۾ پاڻ کي تيار ڪيو.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਸ੍ਰੀ ਬਲਦੇਵ ਸਬੈ ਦਲੁ ਲੈ ਇਤ ਤੇ ਉਮਡਿਓ ਉਤ ਤੇ ਉਇ ਆਏ ॥
sree baladev sabai dal lai it te umaddio ut te ue aae |

هن پاسي کان بلرام ۽ ٻئي طرف کان دشمن پنهنجن لشڪر سان گڏ اڳتي وڌيا

ਜੁਧੁ ਕੀਓ ਹਲ ਲੈ ਨਿਜ ਪਾਨਿ ਹਕਾਰਿ ਹਕਾਰਿ ਪ੍ਰਹਾਰ ਲਗਾਏ ॥
judh keeo hal lai nij paan hakaar hakaar prahaar lagaae |

بلرام پنهنجو هلڪو هٿ ۾ کنيو ۽ دشمن کي چيلينج ڪندي سندس گوليون هنيون

ਏਕ ਪਰੇ ਭਟ ਜੂਝਿ ਧਰਾ ਪਰ ਏਕ ਲਰੈ ਮਿਲ ਕੈ ਇਕ ਧਾਏ ॥
ek pare bhatt joojh dharaa par ek larai mil kai ik dhaae |

ڪو مري ويو ۽ زمين تي ڪري پيو، ڪو وڙهندو ۽ ڪو ڀڄي ويو

ਮੂਸਲ ਲੈ ਬਹੁਰੇ ਕਰ ਮੈ ਅਰਿ ਮਾਰਿ ਘਨੇ ਜਮ ਧਾਮਿ ਪਠਾਏ ॥੧੭੪੧॥
moosal lai bahure kar mai ar maar ghane jam dhaam patthaae |1741|

پوءِ بلرام پنهنجي گدلي هٿ ۾ کڻي ڪيترن ئي دشمنن کي يمن جي گهر ڏانهن روانو ڪيو.

ਰੋਸ ਭਯੋ ਘਨ ਸ੍ਯਾਮ ਲਯੋ ਧਨੁ ਬਾਨੁ ਸੰਭਾਰਿ ਤਹੀ ਉਠਿ ਧਾਯੋ ॥
ros bhayo ghan sayaam layo dhan baan sanbhaar tahee utth dhaayo |

ڪرشن به ناراض ٿي ويو ۽ ڌنوش پنهنجو ڪمان ۽ تير کڻي ڊوڙڻ لڳو.

ਆਨਿ ਪਰਿਓ ਤਬ ਹੀ ਤਿਨ ਪੈ ਰਿਪੁ ਕਉ ਹਤਿ ਕੈ ਨਦਿ ਸ੍ਰੋਨ ਬਹਾਯੋ ॥
aan pario tab hee tin pai rip kau hat kai nad sron bahaayo |

ڪرشن پنهنجي ڪمان ۽ تير هٿن ۾ کنيو ۽ ساڳي طرف روانو ٿيو ۽ دشمن تي ڪري پيو، هن رت جو وهڪرو وهايو.

ਬਾਜ ਕਰੀ ਰਥਪਤਿ ਬਿਪਤਿ ਪਰੀ ਰਨ ਮੈ ਨਹਿ ਕੋ ਠਹਿਰਾਯੋ ॥
baaj karee rathapat bipat paree ran mai neh ko tthahiraayo |

گهوڙن، هاٿين ۽ رٿن جي مالڪن تي وڏو عذاب نازل ٿيو

ਭਾਜਤ ਜਾਤ ਸਬੈ ਰਿਸਿ ਖਾਤ ਕਛੂ ਨ ਬਸਾਤ ਕਹੈ ਦੁਖੁ ਪਾਯੋ ॥੧੭੪੨॥
bhaajat jaat sabai ris khaat kachhoo na basaat kahai dukh paayo |1742|

جنگ جي ميدان ۾ ڪير به رهي نه سگهيو، سڀ ڀڄي رهيا آهن، اهي ڪاوڙ ۽ غم ۾ آهن ۽ لاچار پڻ.1742.

ਆਗੇ ਕੀ ਸੈਨ ਭਜੀ ਜਬ ਹੀ ਤਬ ਪਉਰਖ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਰਾਜ ਸੰਭਾਰਿਓ ॥
aage kee sain bhajee jab hee tab paurakh sree brijaraaj sanbhaario |

جڏهن اڳيون لشڪر ڀڄي ويو، تڏهن سري ڪرشن پنهنجي فوج جي چارج سنڀالي ورتي.

ਠਾਢੋ ਜਹਾ ਦਲ ਕੋ ਪਤਿ ਹੈ ਤਹਾ ਜਾਇ ਪਰ੍ਯੋ ਚਿਤ ਬੀਚ ਬਿਚਾਰਿਓ ॥
tthaadto jahaa dal ko pat hai tahaa jaae parayo chit beech bichaario |

جڏهن مقابلو ڪندڙ لشڪر ڀڄي ويو، تڏهن ڪرشن سخت ڪاوڙ ۾ پنهنجي طاقت ۽ ذهن ۾ سوچيندي، اتي پهتو، جتي فوج جو جنرل بيٺو هو.

ਸਸਤ੍ਰ ਸੰਭਾਰਿ ਮੁਰਾਰਿ ਸਬੈ ਨ੍ਰਿਪ ਠਾਢੋ ਜਹਾ ਤਿਹ ਓਰਿ ਸਿਧਾਰਿਓ ॥
sasatr sanbhaar muraar sabai nrip tthaadto jahaa tih or sidhaario |

شري ڪرشن، پنهنجا سمورا هٿيار کڻي، ان طرف روانو ٿيو، جتي راجا (جراسند) بيٺو هو.

ਬਾਨ ਕਮਾਨ ਗਹੀ ਘਨਿ ਸ੍ਯਾਮ ਜਰਾਸੰਧਿ ਕੋ ਅਭਿਮਾਨ ਉਤਾਰਿਓ ॥੧੭੪੩॥
baan kamaan gahee ghan sayaam jaraasandh ko abhimaan utaario |1743|

ڪرشن پنهنجا هٿيار هٿ ۾ رکي، ان جاءِ تي پهتو، جتي راجا جاراسند بيٺو هو، هن پنهنجا ڪمان ۽ تير جهليا ۽ جراسند جي انا کي ختم ڪري ڇڏيو. 1743.

ਸ੍ਰੀ ਬਲਬੀਰ ਸਰਾਸਨੁ ਤੇ ਜਬ ਤੀਰ ਛੁਟੇ ਤਬ ਕੋ ਠਹਰਾਵੈ ॥
sree balabeer saraasan te jab teer chhutte tab ko tthaharaavai |

جڏهن شري ڪرشن جي ڪمان مان تير نڪري وڃن ته پوءِ ڪير بيهي سگهي.

ਜਾਇ ਲਗੇ ਜਿਹ ਕੇ ਉਰ ਮੈ ਸਰ ਸੋ ਛਿਨ ਮੈ ਜਮ ਧਾਮਿ ਸਿਧਾਵੈ ॥
jaae lage jih ke ur mai sar so chhin mai jam dhaam sidhaavai |

جڏهن ڪرشن جي ڪمان مان تير نڪري ويا ته پوءِ ڪير سندس خلاف بيٺو؟ جن کي انهن تيرن جو نشانو لڳو، اهي هڪدم ياما جي گهر پهچي ويا

ਐਸੇ ਨ ਕੋ ਪ੍ਰਗਟਿਓ ਜਗ ਮੈ ਭਟ ਜੋ ਸਮੁਹਾਇ ਕੈ ਜੁਧੁ ਮਚਾਵੈ ॥
aaise na ko pragattio jag mai bhatt jo samuhaae kai judh machaavai |

ڪو به اهڙو ويڙهاڪ پيدا نه ٿيو آهي، جيڪو ڪرشن جي سامهون وڙهندو هجي

ਭੂਪਤਿ ਕਉ ਨਿਜ ਬੀਰ ਕਹੈਂ ਹਰਿ ਮਾਰਤ ਸੈਨ ਚਲਿਓ ਰਨਿ ਆਵੈ ॥੧੭੪੪॥
bhoopat kau nij beer kahain har maarat sain chalio ran aavai |1744|

راجا جي ويڙهاڪن کيس چيو ته، ”ڪرشن پنهنجي لشڪر سميت اسان کي مارڻ لاءِ اچي رهيو آهي.

ਸ੍ਯਾਮ ਕੀ ਓਰ ਤੇ ਬਾਨ ਛੁਟੇ ਨ੍ਰਿਪ ਕੇ ਦਲ ਕੇ ਬਹੁ ਬੀਰਨ ਘਾਏ ॥
sayaam kee or te baan chhutte nrip ke dal ke bahu beeran ghaae |

ڪرشن جي پاسي کان تير ڇڏڻ وقت راجا جي پاسي جا ڪيترائي ويڙهاڪ مارجي ويا.

ਜੇਤਿਕ ਆਇ ਭਿਰੇ ਹਰਿ ਸੋ ਛਿਨ ਬੀਚ ਤੇਊ ਜਮ ਧਾਮਿ ਪਠਾਏ ॥
jetik aae bhire har so chhin beech teaoo jam dhaam patthaae |

جيڪي ڪرشن سان وڙهندا هئا، سي يما جي گهر پهچي ويا

ਕਉਤੁਕ ਦੇਖ ਕੈ ਯੌ ਰਨ ਮੈ ਅਤਿ ਆਤੁਰ ਹੁਇ ਤਿਨ ਬੈਨ ਸੁਨਾਏ ॥
kautuk dekh kai yau ran mai at aatur hue tin bain sunaae |

جنگ جي ميدان ۾ (سري ڪرشن جي) موت ڏسي، (دشمن جي سپاهين) غمگين ٿي (بادشاهه کي) ائين چيو.

ਆਵਨ ਦੇਹੁ ਅਬੈ ਹਮ ਲਉ ਨ੍ਰਿਪ ਐਸੇ ਕਹਿਓ ਸਿਗਰੇ ਸਮਝਾਏ ॥੧੭੪੫॥
aavan dehu abai ham lau nrip aaise kahio sigare samajhaae |1745|

اهو تماشو ڏسي، بادشاهه ديوتا پريشان ٿي ويو ۽ پنهنجي ويڙهاڪن کي چيو، "ڪرشن کي منهنجي ويجهو آڻيو، پوء آئون ڏسندس." 1745.

ਭੂਪ ਲਖਿਓ ਹਰਿ ਆਵਤ ਹੀ ਸੰਗ ਲੈ ਪ੍ਰਿਤਨਾ ਤਬ ਆਪੁ ਹੀ ਧਾਯੋ ॥
bhoop lakhio har aavat hee sang lai pritanaa tab aap hee dhaayo |

جڏهن بادشاهه ڪرشن کي ايندي ڏٺو ته هو پنهنجي فوج سميت اڳتي وڌيو

ਆਗੇ ਕੀਏ ਨਿਜ ਲੋਗ ਸਬੈ ਤਬ ਲੈ ਕਰ ਮੋ ਬਰ ਸੰਖ ਬਜਾਯੋ ॥
aage kee nij log sabai tab lai kar mo bar sankh bajaayo |

هن پنهنجي ويڙهاڪن کي اڳتي وڌايو ۽ پنهنجو شنخ هٿ ۾ کڻي، ان کي ڦوڪيو

ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਤਿਹ ਆਹਵ ਮੈ ਅਤਿ ਹੀ ਮਨ ਭੀਤਰ ਕੋ ਡਰ ਪਾਯੋ ॥
sayaam bhanai tih aahav mai at hee man bheetar ko ddar paayo |

شاعر چوي ٿو ته جنگ ۾ ڪنهن جي دل ۾ خوف نه هوندو آهي

ਤਾ ਧੁਨਿ ਕੋ ਸੁਨਿ ਕੈ ਬਰ ਬੀਰਨ ਕੇ ਚਿਤਿ ਮਾਨਹੁ ਚਾਉ ਬਢਾਯੋ ॥੧੭੪੬॥
taa dhun ko sun kai bar beeran ke chit maanahu chaau badtaayo |1746|

شنوچ جو آواز ٻڌي ويڙهاڪن جا ذهن پرجوش ٿي ويا.1746.