۽ هوءَ به ساڳيءَ طرح هن جي ويڙهيءَ سان سمهندي هئي. 14.
هڪ ڏينهن راڻي يار وٽ وئي.
پوءِ ننڊ ۾ ويٺل غرور بادشاهه به جاڳيو.
هن ڏٺو ته هن جي منهن کي چمي
۽ ڪاوڙ ۾ اچي چوڻ لڳو ”ڌِريگ ڍريگ“. 15.
ٻٽي
(راڻي) چوڻ لڳي ته مون هن کي پٽ سڏيو آهي، مون کي هن سان وڏي محبت آهي.
ان ڪري مون ان کي پنهنجي پٽ جو نوح سمجهي چمي ڏني آهي. 16.
چوويهه:
بادشاهه جي ذهن ۾ اها ئي ڳالهه آئي
ته هوءَ ان کي پٽ سمجهي منهن چمڻ لاءِ وئي آهي.
آزاد ڪيو (بادشاهه) جيڪو ناراض هو.
(انهيءَ بيوقوف) ڪا به اڻپوري ڳالهه نه سمجهي. 17.
ٻٽي
انهيءَ چال سان بنگم راءِ کي پنهنجي گهر ۾ رکيو.
(يعني) اها عورت کيس ڏينهن ۾ پٽ ڪري سڏيندي هئي ۽ رات جو کيس پيار ڪندي هئي. 18.
هتي سري چرتروپاخيان جي تريا چارترا جي منتري ڀوپ سمباد جي 295 هين چترتر ختم ٿئي ٿي، سڀ خير آهي. 295.5638. هلي ٿو
چوويهه:
بنگس جو هڪ بادشاهه هو، جنهن جو نالو بنگس سين هو.
جن جا گهر فرنيچر سان ڀريل هئا.
سندس گهر ۾ بنگاس (ديئي) نالي هڪ راڻي هئي.
هن کي ڏسي ٽنهي ماڻهن جون زالون ناراض ٿي وينديون هيون (يعني حسد ڪنديون هيون).
اتي شاهه جي ڌيءَ رهندي هئي.
هوءَ خوبصورت، چنچل ۽ ظاهر ۾ روشن هئي.
سندس نالو منگلا دائي هو.
هن جهڙي ڪا به عورت (رتي) نه هئي. 2.
اتي هڪ سوداگر آيو
(جنهن وٽ) موتين سان ڀريل هزارين اٺ هئا.
(هن) وٽ پئسن جي ڪا به گهٽتائي نه هئي.
(جيڪو به هن کي ڏسندو آهي) ته هو جادوءَ ۾ پئجي ويندو آهي. 3.
ثابت قدم:
منگلا ديوي جڏهن ڏٺو ته شاهه (سوداگر).
(پوءِ) انهيءَ هوشيار (عورت) دل ۾ سوچيو.
هن کيس گهر گهرايو ۽ تفريح ڪئي
۽ اها (خبر) پکيڙيو ته سندس ڀاءُ آيو آهي. 4.
(ان لاءِ) مختلف قسم جا طعام تيار ڪر
۽ هر قسم جون دوائون آڻيندا هئا.
ان کي سون جي پليٽ ۾ وجهي هن جي اڳيان رکي.
شراب ست ڀيرا برتن مان ڪڍيو ويو. 5.
پهرين هن ڀنگ پيتو ۽ کاڌو.
پوءِ ان کي وڏي گلاس ۾ وجھي پيئي.
جڏهن (ٻنهي) رس هن کي خوشي ڏني، تڏهن (ان) عورت ائين ڪيو.
هن شاهه کي هٿ ۾ کنيو ۽ کيس سيج تي وٺي ويو. 6.
هن چوڻ شروع ڪيو ته اچو ته جنسي راند کيڏيون.
اچو ته هوش جي گرمي کي مختلف طريقن سان ختم ڪريون.
عورت چيو ته آءٌ جوان آهيان، تون به جوان آهين، (پوءِ) تون حيران ڇو آهين؟
(اچو) مون کي ۽ توهان کي مزو ڏيو. 7.
چوويهه: