انهن جون اکيون ٻوٽي وانگر سهڻيون آهن ۽ انهن جي تخليق ۽ خاصيتون مڇيءَ جهڙيون آهن
برج منڊل ۾ ائين سينگاريا ويندا آهن ڄڻ ته رقاصن کيڏڻ لاءِ هي روپ پاتو هجي.
اُهي برجا جي رقص ڪندڙ عورتون وانگر چنچل آهن ۽ ڪرشن کي ڏسڻ لاءِ دلفريب اشارا ڏيکارينديون آهن.453.
شاعر شيام چوي ٿو ته، سڀني گوپين جي وچ ۾ ڪرشن، سندس اکين ۾ اُبتو سمايل نظر اچي رهيو آهي.
هن جي حسن کي ڪمولن جي گلن جي خالص حسن وانگر ڏٺو پيو وڃي
ائين ٿو لڳي ته برهما هن کي محبت جي ديوتا جو ڀاءُ بڻائي ڇڏيو آهي ۽ هو ايترو ته خوبصورت آهي جو هو يوگين جي ذهنن کي به موهيندڙ آهي.
454 .
اُهو ڪن گوپين جي وچ ۾ بيٺو آهي، جنهن جي پڇاڙي ساجن به وسائي نه سگهيا.
اهو ئي ڪرشن گوپين جي وچ ۾ بيٺو آهي، جنهن جي پڄاڻيءَ کي ساجن به سمجهي نه سگهيا آهن، ڪروڙين هن جي ساراهه ڪيترن سالن کان ڪن ٿا، تڏهن به هن کي اکين سان ٿورڙي به سمجهي نه ٿو سگهجي.
هن جي حدن کي ڄاڻڻ لاء، ڪيترائي جنگجو ميدان جنگ ۾ بهادري سان وڙهيا آهن
۽ اڄ اهو ئي ڪرشن برجا ۾ گوپين سان دلڪش گفتگوءَ ۾ مشغول آهي. 455.
جڏهن سڀ سهڻي گوپيون گڏجي ڪرشن ڏانهن هليون ويون.
سڀ گوپيون جڏهن ڪرشن جي ويجهو پهتيون ته ڪرشن جي چنڊ کي ڏسي محبت جي ديوي سان هڪ ٿي ويون.
مرلي هٿ ۾ کڻي، ڪنڌ وڏي شوق سان کيڏيو.
جڏهن ڪرشن پنهنجي بانسري کي هٿ ۾ کنيو ۽ ان تي وڄڻ لڳيون ته سڀ گوپيون بي حس ٿي ويون جيئن هرڻ جو آواز ٻڌي.456.
(ڪن) مالسيري، رامڪلي ۽ سارنگ راڳ (مرلي ۾) خوشيءَ سان وڄائين ٿا.
ڪرشن پوءِ موسيقيءَ جا موڊ وڄايا جيئن مالشري، رامڪلي، سارنگ، جيوت شري، شدھ ملهار، بلاول وغيره.
ڪاهن بانسري کي هٿ ۾ کڻي وڏي شوق سان وڄائي ٿو (ان جو آواز ٻڌي).
ڪرشن جي بانسري مان سهڻي آواز ٻڌي هوا به بي قرار ٿي وئي ۽ جمنا به سحر ۾ رڪجڻ لڳي.
ڪرشن جي بانسري جو آواز ٻڌي، سڀئي گوپيون پنهنجي هوش وڃائي ويٺا
هنن پنهنجو گهر جو ڪم ڇڏي ڏنو، ڪرشن جي بانسري جي آواز ۾ سمائجي ويا، شاعر شيام چوي ٿو ته هن وقت ڪرشن سڀني جي منحوس آقا جي روپ ۾ ظاهر ٿيو هو ۽ ٺڳي ٿيل گوپين جي سمجهه بلڪل ختم ٿي وئي هئي.
شاعر شيام جو چوڻ آهي ته، (بانسري جي) آواز هنن (گوپين) جو اندر جو سڪون ڌوڏي ڇڏيو آهي.
گوپيون ائين هلنديون رهيون آهن ۽ ڪرشن جي آواز ٻڌي سندن شرم جي چرپر جلدي ڀڄي وئي.
عورتن کي گڏ ڪري ڪرشن جي روپ ۾ ڏسي رهيا آهن ۽
هرڻ جي سڱن جو آواز ٻڌڻ سان اهي ڪرشن جي چئني پاسن تي هلندا آهن
هوشياريءَ ۾ مشغول ۽ شرمساريءَ کي ڇڏي ڏيڻ
هنن جو ذهن ائين اغوا ٿي ويو آهي جيئن پٿر تي چندن جو ميلاپ.459.
تمام خوش قسمت گوپيون مسڪرائيندي ڪرشن سان ڳالهيون ڪري رهيون آهن، اهي سڀ ڪرشن کي ڏسي جادو ڪري رهيا آهن.
ڪرشن برجا جي عورتن جي ذهنن ۾ تمام گهڻو داخل ٿيو آهي
برج جي عورتن جو ذهن تمام گهڻو مشتعل ٿي ويو ۽ ڪرشن جي جسم ۾ جذب ٿي ويو.
جن جي ذهنن ۾ ڪرشن رهجي ويو آهي، انهن حقيقت جي ڄاڻ حاصل ڪئي آهي ۽ جن جي ذهن ۾ ڪرشن اڃا تائين قائم نه ٿيو آهي، اهي به خوش قسمت آهن، ڇاڪاڻ ته انهن عشق جي ناقابل برداشت دردن کان پاڻ کي بچائي ورتو آهي.
اکيون چورائي ۽ ٿورو مسڪرائي، ڪرشن اتي بيٺو آهي
اهو ڏسي ۽ دل ۾ خوشيءَ جي واڌ ويجهه سان، برجا جون عورتون متوجه ٿي ويون
اهو رب جنهن سيتا کي شڪست ڏني ۽ راون وانگر مضبوط دشمن کي ماري ڇڏيو.
اُهو رب جنهن سيتا کي پنهنجي خوفناڪ دشمن راڻيءَ کي قتل ڪري فتح ڪيو هو، اهو ئي رب هن وقت جواهريءَ جهڙو سهڻو ۽ امباس جهڙو مٺو آواز پيدا ڪري رهيو آهي.
گوپين کي خطاب ڪندي ڪرشن جو ڪلام:
سويا
اڄ به آسمان ۾ ڪي ڪڪر آهن ۽ منهنجو دماغ جمنا جي ڪناري تي کيڏڻ لاءِ بيتاب ٿي پيو آهي.
ڪرشنا مسڪرائيندي چيو، ”اوھين سڀيئي بي خوفيءَ سان مون سان گڏ گھميو
توهان مان سڀ کان وڌيڪ خوبصورت مون سان گڏ اچي سگهي ٿو، ٻيا نه اچن
��� ڪرشن، ناگن ڪالي جي غرور کي ٽوڙيندڙ، اھڙيون ڳالھيون چيو. 462.
ڪرشنا اهڙيون ڳالهيون مسڪرائيندي چيو ۽ جذبات ۾ اڀري
هن جون اکيون هرڻ جهڙيون آهن ۽ چڙهائي هڪ زهريلي هاٿي وانگر
هن جي حسن کي ڏسي گوپيون ٻيا سڀ هوش وڃائي ويٺا
سندن بدن تان ڪپڙا لاھي ويا ۽ سڀ شرمائي ڇڏيائون.463.
جنهن ڪاوڙ ۾ اچي ماڌو، ڪيتاب ۽ مور نالي ڀوتارن کي ماري وڌو
جنهن وبڀيشن کي بادشاهي ڏني ۽ راڻيءَ جا ڏهه مٿا ڪٽي ڇڏيا
سندس فتح جي ڪهاڻي ٽنهي جهانن ۾ پکڙيل آهي