هوءَ بادشاهه جي حسن تي مسحور ٿي وئي.
(هوءَ) چت ۾ گھري ٿي ته بادشاهه مون سان شادي ڪري.
(هن) مختلف ڪوششون ڪيون،
پر ڪنهن به طرح بادشاهه نه آيو. 2.
جڏهن اها عورت سمهڻ لاءِ گهر وئي
تڏهن راجا جو حسن به ذهن ۾ ايندو هو.
هوءَ جلدي جاڳي ٿي ۽ سمهي نه ٿي.
(هر وقت) هوءَ پنهنجي عاشق جي ملڻ لاءِ پريشان رهندي هئي. 3.
ٻٽي
(دل ۾ سوچي ٿو ته) هو قادر آهي ۽ مان لاچار آهيان. هو يتيم آهي ۽ مان يتيم آهيان.
(مان) ڪهڙي ڪوشش ڪريان ته (محبوب) منهنجي هٿ ۾ اچي. 4.
چوويهه:
(محبوب جي حاصلات لاءِ) مان ڪشيءَ ۾ تڪليفون برداشت ڪندس.
(مان) محبوب لاءِ پاڻ کي ساڙيندس.
جيڪڏهن (مون کي) گهربل عاشق ملي
پوءِ (ان لاءِ) بازار ۾ ڪيترائي ڀيرا وڪڻيو وڃي.
ٻٽي
مان ڇا ڪريان، مان ڪيئن ڀڄان، (مان) باهه ۾ آهيان.
مان هن لاءِ ڏاڍو پرجوش آهيان، پر هن کي مون لاءِ ڪا به خواهش ناهي. 6.
نج متي پوءِ پنهنجي هڪ دوست کي سڏيو (هن چيو ته)
بهو سنگهه بادشاهه آهي، وڃي (ان وٽ) پيغام ڏي.
اهو ٻڌي سخي اتي پهچي ويو.
(هن کي) جيئن نج مٽيءَ چيو هو، ساڳيءَ طرح کيس ٻڌايو. 8.
ثابت قدم:
اي ناٿ! مان تنهنجي خوبصورتيءَ کان متاثر آهيان
۽ مان پنهنجي سر تائين تلخيءَ جي سمنڊ ۾ ٻڏي ويو آهيان.
مهرباني ڪري هڪ دفعو مون وٽ اچو
۽ مون سان جيڪا خوشي حاصل ڪرڻ گھري ٿي. 9.
چوويهه:
جڏهن نوڪر وڃي (بادشاهه کي) اها ڳالهه ٻڌائي.
پوءِ بادشاهه دل ۾ ائين سوچيو.
ساڳيو ئي هن عورت سان چوڻ گهرجي
جنهن سان اسان مذهب سان زندگي گذاري سگهون ٿا. 10.
ثابت قدم:
(بادشاهه جواب ۾ موڪليو ته) منهنجي ٻن دشمنن مان هڪ کي ماري ڇڏ
۽ ٻئي کي زخمي ڪرڻ کان سواءِ ماريو.
پوءِ مان توکي پنهنجي گهر دعوت ڏيندس
۽ مان توهان سان منهنجي دل جي مواد سان لطف اندوز ڪندس. 11.
پوءِ نوڪر ٻُڌو ۽ وڃي عورت کي ٻڌايو.
بادشاهه جي محبت ۾ جڪڙيل، (هوءَ) ڪپڙا کڻي بيٺي.
هوءَ پاڻ کي مرد جو روپ ڏئي گهوڙي تي ويٺي
۽ (هڪ) ڪردار کي سوچيندي، هوءَ بادشاهه جي دشمن وٽ وئي. 12.
(چوڻ لڳو) اي راجن! مون کي پنهنجي خادم وانگر رکو
(آءٌ) اُتان مهم ڪندس، جتان چئو.
مان موت تائين وڙهندس ۽ جنگ نه هارندس
۽ شرط جنگ جي ميدان ۾ دشمن کي مارڻ کان سواءِ آزاد نه ٿيندو. 13.
بادشاهه سندس بهادري ڏسي نوڪر رکيو.
هن (هن کي) گهر جي خزاني مان گهڻو ڪجهه ڏنو.