شري دسم گرنتھ

صفحو - 1032


ਨ੍ਰਿਪ ਕੀ ਪ੍ਰਭਾ ਹੇਰਿ ਛਕਿ ਰਹੀ ॥
nrip kee prabhaa her chhak rahee |

هوءَ بادشاهه جي حسن تي مسحور ٿي وئي.

ਕੇਲ ਕਰੈ ਮੋ ਸੌ ਚਿਤ ਚਹੀ ॥
kel karai mo sau chit chahee |

(هوءَ) چت ۾ گھري ٿي ته بادشاهه مون سان شادي ڪري.

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਉਪਚਾਰ ਬਨਾਏ ॥
bhaat bhaat upachaar banaae |

(هن) مختلف ڪوششون ڪيون،

ਕੈ ਸਿਹੁ ਰਾਵ ਹਾਥ ਨਹਿ ਆਏ ॥੨॥
kai sihu raav haath neh aae |2|

پر ڪنهن به طرح بادشاهه نه آيو. 2.

ਜਬ ਤ੍ਰਿਯ ਸੋਇ ਸਦਨ ਮੈ ਜਾਵੈ ॥
jab triy soe sadan mai jaavai |

جڏهن اها عورت سمهڻ لاءِ گهر وئي

ਨ੍ਰਿਪ ਕੀ ਪ੍ਰਭਾ ਚਿਤ ਮੈ ਆਵੈ ॥
nrip kee prabhaa chit mai aavai |

تڏهن راجا جو حسن به ذهن ۾ ايندو هو.

ਚਕਿ ਚਕਿ ਉਠੈ ਨੀਂਦ ਨਹਿ ਪਰੈ ॥
chak chak utthai neend neh parai |

هوءَ جلدي جاڳي ٿي ۽ سمهي نه ٿي.

ਮੀਤ ਮਿਲਨ ਕੀ ਚਿੰਤਾ ਕਰੈ ॥੩॥
meet milan kee chintaa karai |3|

(هر وقت) هوءَ پنهنجي عاشق جي ملڻ لاءِ پريشان رهندي هئي. 3.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

ٻٽي

ਵੈ ਸਮ੍ਰਥ ਅਸਮ੍ਰਥ ਮੈ ਵੈ ਸਨਾਥ ਮੈ ਅਨਾਥ ॥
vai samrath asamrath mai vai sanaath mai anaath |

(دل ۾ سوچي ٿو ته) هو قادر آهي ۽ مان لاچار آهيان. هو يتيم آهي ۽ مان يتيم آهيان.

ਜਤਨ ਕਵਨ ਸੋ ਕੀਜਿਯੈ ਆਵੈ ਜਾ ਤੇ ਹਾਥ ॥੪॥
jatan kavan so keejiyai aavai jaa te haath |4|

(مان) ڪهڙي ڪوشش ڪريان ته (محبوب) منهنجي هٿ ۾ اچي. 4.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوويهه:

ਕਾਸੀ ਬਿਖੈ ਕਰਵਤਹਿ ਲੈਹੋ ॥
kaasee bikhai karavateh laiho |

(محبوب جي حاصلات لاءِ) مان ڪشيءَ ۾ تڪليفون برداشت ڪندس.

ਪਿਯ ਕਾਰਨ ਅਪਨੋ ਜਿਯ ਦੈਹੋ ॥
piy kaaran apano jiy daiho |

(مان) محبوب لاءِ پاڻ کي ساڙيندس.

ਮਨ ਭਾਵਤ ਪ੍ਰੀਤਮ ਜੌ ਪਾਊ ॥
man bhaavat preetam jau paaoo |

جيڪڏهن (مون کي) گهربل عاشق ملي

ਬਾਰ ਅਨੇਕ ਬਜਾਰ ਬਿਕਾਊ ॥੫॥
baar anek bajaar bikaaoo |5|

پوءِ (ان لاءِ) بازار ۾ ڪيترائي ڀيرا وڪڻيو وڃي.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

ٻٽي

ਕਹਾ ਕਰੋਂ ਕੈਸੇ ਬਚੋਂ ਲਗੀ ਬਿਰਹ ਕੀ ਭਾਹ ॥
kahaa karon kaise bachon lagee birah kee bhaah |

مان ڇا ڪريان، مان ڪيئن ڀڄان، (مان) باهه ۾ آهيان.

ਰੁਚਿ ਉਨ ਕੀ ਹਮ ਕੋ ਘਨੀ ਹਮਰੀ ਉਨੈ ਨ ਚਾਹ ॥੬॥
ruch un kee ham ko ghanee hamaree unai na chaah |6|

مان هن لاءِ ڏاڍو پرجوش آهيان، پر هن کي مون لاءِ ڪا به خواهش ناهي. 6.

ਨਾਜ ਮਤੀ ਤਬ ਆਪਨੀ ਲੀਨੀ ਸਖੀ ਬੁਲਾਇ ॥
naaj matee tab aapanee leenee sakhee bulaae |

نج متي پوءِ پنهنجي هڪ دوست کي سڏيو (هن چيو ته)

ਬਾਹੂ ਸਿੰਘ ਰਾਜਾ ਭਏ ਕਹੋ ਸੰਦੇਸੋ ਜਾਇ ॥੭॥
baahoo singh raajaa bhe kaho sandeso jaae |7|

بهو سنگهه بادشاهه آهي، وڃي (ان وٽ) پيغام ڏي.

ਬਚਨ ਸੁਨਤ ਤਾ ਕਉ ਸਖੀ ਤਹਾ ਪਹੂੰਚੀ ਆਇ ॥
bachan sunat taa kau sakhee tahaa pahoonchee aae |

اهو ٻڌي سخي اتي پهچي ويو.

ਨਾਜ ਮਤੀ ਜੈਸੇ ਕਹਿਯੋ ਤ੍ਯੋਂ ਤਿਨ ਕਹਿਯੋ ਸੁਨਾਇ ॥੮॥
naaj matee jaise kahiyo tayon tin kahiyo sunaae |8|

(هن کي) جيئن نج مٽيءَ چيو هو، ساڳيءَ طرح کيس ٻڌايو. 8.

ਅੜਿਲ ॥
arril |

ثابت قدم:

ਮੈ ਛਬਿ ਤੁਮਰੀ ਨਿਰਖ ਨਾਥ ਅਟਕਤ ਭਈ ॥
mai chhab tumaree nirakh naath attakat bhee |

اي ناٿ! مان تنهنجي خوبصورتيءَ کان متاثر آهيان

ਬਿਰਹ ਸਮੁੰਦ ਕੇ ਬੀਚ ਬੂਡਿ ਸਿਰ ਲੌ ਗਈ ॥
birah samund ke beech boodd sir lau gee |

۽ مان پنهنجي سر تائين تلخيءَ جي سمنڊ ۾ ٻڏي ويو آهيان.

ਏਕ ਬਾਰ ਕਰਿ ਕ੍ਰਿਪਾ ਹਮਾਰੇ ਆਇਯੈ ॥
ek baar kar kripaa hamaare aaeiyai |

مهرباني ڪري هڪ دفعو مون وٽ اچو

ਹੋ ਮਨ ਭਾਵਤ ਕੋ ਹਮ ਸੋ ਭੋਗ ਕਮਾਇਯੈ ॥੯॥
ho man bhaavat ko ham so bhog kamaaeiyai |9|

۽ مون سان جيڪا خوشي حاصل ڪرڻ گھري ٿي. 9.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوويهه:

ਜਬ ਚੇਰੀ ਅਸ ਜਾਇ ਉਚਾਰੀ ॥
jab cheree as jaae uchaaree |

جڏهن نوڪر وڃي (بادشاهه کي) اها ڳالهه ٻڌائي.

ਤਬ ਰਾਜੈ ਯੌ ਹਿਯੈ ਬਿਚਾਰੀ ॥
tab raajai yau hiyai bichaaree |

پوءِ بادشاهه دل ۾ ائين سوچيو.

ਸੋਊ ਬਾਤ ਇਹ ਤ੍ਰਿਯਹਿ ਕਹਿਜੈ ॥
soaoo baat ih triyeh kahijai |

ساڳيو ئي هن عورت سان چوڻ گهرجي

ਜਾ ਤੇ ਆਪ ਧਰਮ ਜੁਤ ਰਹਿਜੈ ॥੧੦॥
jaa te aap dharam jut rahijai |10|

جنهن سان اسان مذهب سان زندگي گذاري سگهون ٿا. 10.

ਅੜਿਲ ॥
arril |

ثابت قدم:

ਦੋਇ ਸਤ੍ਰੁ ਹਮਰਿਨ ਤੇ ਏਕ ਸੰਘਾਰਿਯੈ ॥
doe satru hamarin te ek sanghaariyai |

(بادشاهه جواب ۾ موڪليو ته) منهنجي ٻن دشمنن مان هڪ کي ماري ڇڏ

ਬਿਨਾ ਘਾਇ ਕੇ ਕਿਯੇ ਦੂਸਰੋ ਮਾਰਿਯੈ ॥
binaa ghaae ke kiye doosaro maariyai |

۽ ٻئي کي زخمي ڪرڻ کان سواءِ ماريو.

ਤਬ ਮੈ ਤੁਮ ਕੋ ਅਪਨੇ ਸਦਨ ਬੁਲਾਇ ਹੋਂ ॥
tab mai tum ko apane sadan bulaae hon |

پوءِ مان توکي پنهنجي گهر دعوت ڏيندس

ਹੋ ਮਨ ਭਾਵਤ ਕੇ ਤੁਮ ਸੋ ਭੋਗ ਕਮਾਇ ਹੋਂ ॥੧੧॥
ho man bhaavat ke tum so bhog kamaae hon |11|

۽ مان توهان سان منهنجي دل جي مواد سان لطف اندوز ڪندس. 11.

ਜਾਇ ਸਹਚਰੀ ਕਹਿਯੋ ਤ੍ਰਿਯਾ ਸੁਨਿ ਪਾਇ ਕੈ ॥
jaae sahacharee kahiyo triyaa sun paae kai |

پوءِ نوڪر ٻُڌو ۽ وڃي عورت کي ٻڌايو.

ਪ੍ਰੀਤ ਰਾਵ ਕੀ ਬਧੀ ਉਠੀ ਮਰਰਾਇ ਕੈ ॥
preet raav kee badhee utthee mararaae kai |

بادشاهه جي محبت ۾ جڪڙيل، (هوءَ) ڪپڙا کڻي بيٺي.

ਹ੍ਵੈ ਕੈ ਬਾਜ ਅਰੂੜ ਭੇਖ ਨਰ ਧਾਰਿ ਕੈ ॥
hvai kai baaj aroorr bhekh nar dhaar kai |

هوءَ پاڻ کي مرد جو روپ ڏئي گهوڙي تي ويٺي

ਹੋ ਨ੍ਰਿਪ ਕੇ ਅਰਿ ਪੈ ਗਈ ਚਰਿਤ੍ਰ ਬਿਚਾਰਿ ਕੈ ॥੧੨॥
ho nrip ke ar pai gee charitr bichaar kai |12|

۽ (هڪ) ڪردار کي سوچيندي، هوءَ بادشاهه جي دشمن وٽ وئي. 12.

ਸੁਨੋ ਰਾਵ ਜੂ ਮੋ ਕੋ ਚਾਕਰ ਰਾਖਿਯੈ ॥
suno raav joo mo ko chaakar raakhiyai |

(چوڻ لڳو) اي راجن! مون کي پنهنجي خادم وانگر رکو

ਤਹ ਕੋ ਕਰੋ ਮੁਹਿੰਮ ਜਹਾ ਕੋ ਭਾਖਿਯੈ ॥
tah ko karo muhinm jahaa ko bhaakhiyai |

(آءٌ) اُتان مهم ڪندس، جتان چئو.

ਪ੍ਰਾਨ ਲੇਤ ਲੌ ਲਰੋਂ ਨ ਰਨ ਤੇ ਹਾਰਿਹੋਂ ॥
praan let lau laron na ran te haarihon |

مان موت تائين وڙهندس ۽ جنگ نه هارندس

ਹੌ ਬਿਨੁ ਅਰਿ ਮਾਰੈ ਖੇਤ ਨ ਬਾਜੀ ਟਾਰਿਹੋ ॥੧੩॥
hau bin ar maarai khet na baajee ttaariho |13|

۽ شرط جنگ جي ميدان ۾ دشمن کي مارڻ کان سواءِ آزاد نه ٿيندو. 13.

ਤਾ ਕੋ ਸੂਰ ਨਿਹਾਰਿ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਚਾਕਰ ਕਿਯੋ ॥
taa ko soor nihaar nripat chaakar kiyo |

بادشاهه سندس بهادري ڏسي نوڪر رکيو.

ਗ੍ਰਿਹ ਤੇ ਕਾਢਿ ਖਜਾਨੋ ਤਾ ਕੋ ਬਹੁ ਦਿਯੋ ॥
grih te kaadt khajaano taa ko bahu diyo |

هن (هن کي) گهر جي خزاني مان گهڻو ڪجهه ڏنو.