صور وڄڻ لڳا ۽ جنگي گوڙ ٿي ويا.12.
ڪرپال چند ناراض ٿي ويو
ڪرپال چند، وڏي ڪاوڙ ۾، وڏي ويڙهه ڪئي.
مها وير گوڙ ڪندو هو
عظيم هيرو گرجندا رهيا، جڏهن ته خوفناڪ هٿيار استعمال ڪندي.13.
اهڙي وڏي جنگ لڳي
اهڙي بهادريءَ واري جنگ وڙهي وئي ته دنيا جا سڀ ماڻهو جيڪي نون چوڪن ۾ رهن ٿا، تن کي خبر پئي.
(ڪرپال چند) هٿيار کڻي اڳتي وڌيو.
هن جي هٿيارن تباهي مچائي ڇڏي ۽ هن پاڻ کي هڪ سچي فاجپوت طور ظاهر ڪيو.14.
DOHRA
اتحادين جا سڀ سردار، ڏاڍي ڪاوڙ ۾، ميدان ۾ اچي ويا.
۽ ڪٽوچ جي لشڪر جو گهيرو ڪيو. 15.
ڀجنگ اسٽينزا
نانگلو، پانگلو، ويدرول،
نانگلوا ۽ پانگلو قبيلن جا راجپوت جسور ۽ گلير جي سپاهين سان گڏ ٽوليون ٽوليون ڪري اڳتي وڌيا.
تڏهن ئي (مخالف ڌر مان) ديال نالي هڪ وڏو ڏاهو ظاهر ٿيو.
عظيم جنگجو ديال به شامل ٿيو ۽ بجروال جي ماڻهن جي عزت بچائي. 16.
(اي رب!) تنهنجي ٻانهي به ان وقت بندوق هٿ ڪئي
پوءِ هن ذليل شخص (گرو پاڻ) بندوق کنئي ۽ بي رحميءَ سان هڪ سردار ڏانهن نشانو ڪيائين.
(هو) ڀڳتي کائڻ کان پوءِ زمين تي ڪري پيو (پر هن) چڱي جنگ وڙهي
هو لڙائي ڪري ميدان جنگ ۾ زمين تي ڪري پيو، پر پوءِ به هو ڪاوڙ ۾ گرجندو رهيو.
(پوءِ) بندوق ڇڏائي (مون) تير هٿ ۾ کنيو.
مون پوءِ بندوق اڇلائي ۽ تير هٿ ۾ کنيا، مون انهن مان چار گوليون هنيون.
۽ کاٻي هٿ سان ٽي تير هنيا.
ٻيا ٽي مون پنهنجي کاٻي هٿ سان ڇڏيا، ڇا انهن ڪنهن کي مارايو، مون کي خبر ناهي. 18.
ان وقت رب جنگ ختم ڪئي
پوءِ خداوند جنگ جي پڄاڻي ڪئي ۽ دشمن کي درياهه ۾ اڇلايو ويو.
(مٿي) ڍڳن مان گولين ۽ تيرن جو اهڙو ته ڀڄڻ هو
ٽڪريءَ تي گوليون ۽ تيرن جي بارش ڪئي وئي. ائين لڳي رهيو هو ته سج هڪ سٺي هولي کيڏڻ کان پوءِ غروب ٿيو.
ويڙهاڪن، تيرن ۽ نيڻن سان ڀريل، زمين تي ڪري پيا.
تيرن ۽ نيڻن سان ويڙهجي، ويڙهاڪ ميدان جنگ ۾ ڪري پيا. هنن جا ڪپڙا رت سان رنگجي ويا، ائين لڳي رهيو هو ته هو هولي کيڏي رهيا هئا.
دشمن کي شڪست ڏئي ڪيمپ ۾ آيو.
دشمن کي فتح ڪرڻ کان پوءِ، آرام ڪرڻ لاءِ اچي خيمي جي ٻئي پاسي، وارثن جي جاءِ تي ويٺا. 20.
انڌيري رات جو اڌ ڪلاڪ گذري ويو
اڌ رات کان پوءِ، اهي ڊرم وڄائي رهيا هئا.
سڄي رات گذري وئي ۽ سج (’ديوس رانم‘) اڀريو.
جڏھن سڄي رات ختم ٿي ۽ سج اڀريو، تڏھن ٻاھرين ويڙھين پنھنجي نيڻن کي چمڪيندي، تڪڙ ۾ اڳتي وڌيا.
الف خان ڀڄي ويو، (هن پنهنجو سامان به نه ورتو).
الف خان پنهنجو سامان ڇڏي ڀڄي ويو. ٻيا سڀ ويڙهاڪ ڀڄي ويا ۽ ڪٿي به نه رهيا.
(اسان) اٺن ڏينهن تائين درياهه جي ڪناري تي خيما کوڙيا
مان اتي درياهه جي ڪناري تي اٺ ڏينهن رهيس ۽ سڀني سردارن جي محلات ۾ ويس.
چوپي
هتي اسان (ڀيم چند) ڇڏي واپس گهر (آنندپور) آياسين.
پوءِ مان موڪل وٺي گهر آيس، اُتي وڃي صلح جا شرط طئي ڪيا.
انهن سان هڪ معاهدو ڪيو
ٻنهي ڌرين ٺهرايو ۽ معاهدو ڪيو، تنهنڪري ڪهاڻي هتي ختم ٿئي ٿي.
DOHRA
مان پنهنجي رستي ۾ السن کي تباهه ڪرڻ کان پوءِ هن پاسي آيو آهيان