بادشاهه پنهنجي زخمن جي ڪري بيزار ٿي پنهنجي سپاهين کي چيو، ”جنهن طرف مان هليو ويس، اتي ڪو به ويڙهاڪ منهنجي مقابلي ۾ بيهي نه سگهيو.
”منهنجي گجگوڙ ٻڌي، اڄ ڏينهن تائين ڪنهن به هٿ نه کنيو آهي
اهڙي موقف کي برداشت نه ڪندي، جيڪو مون سان وڙهندو آهي، اهو ڪرشن آهي، حقيقي هيرو." 2229.
جڏهن سهسراباهو ڪرشن کان ڀڄي ويو، هن پنهنجي باقي ٻن هٿن ڏانهن ڏٺو
هن جي ذهن ۾ انتهائي خوف پيدا ٿيو
جنهن ڪرشن جي ساراهه ڪئي، تنهن دنيا ۾ شهرت حاصل ڪئي
2230. شاعر شيام پنهنجي حڪمت مطابق، اوليائن جي فضل سان اهي ئي صفتون بيان ڪيون آهن.
شيو پوءِ ناراض ٿي سڀني گانن کي پاڻ سان وٺي آيو.
وري ناراض ٿي، شيو ڪرشن کان اڳ پهچي ويو، هن سان گڏ سندس گانن کي
اهي ڪمان، تلوارون، ميگهواڙ ۽ ڏاڪا هٿ ڪري اڳتي وڌي رهيا هئا.
ڪرشن انهن (گانن) کي فوري طور تي يما جي گهر ڏانهن موڪليو. 2231.
ڪيترن کي ڪرشن پنهنجي گدڙ سان ماريو هو ۽ ڪيترن کي شمبر ماريو هو
جيڪي بلرام سان وڙهيا، سي جيئرا نه موٽيا
جيڪي آيا ۽ ڪرشن سان وري وڙهيا، تن کي اهڙيءَ طرح ٽڪرا ٽڪرا ڪيو ويو.
, that they could not be had by the bultures and jackals.
اهڙي خوفناڪ جنگ کي ڏسي، شيو ڪاوڙ ۾ پنهنجا هٿ ٿلهو، گوڙ ڪندڙ آواز بلند ڪيو
جنهن انداز ۾ شيطان انڌاڪورا تي ڪاوڙ ۾ حملو ڪيو هو.
جيئن انڌاڪا ناراض ٿي ديوتا تي حملو ڪيو، اهڙي طرح هن ڪاوڙ ۾ شري ڪرشن تي حملو ڪيو.
اهڙيءَ طرح هو وڏي ڪاوڙ ۾ ڪرشن تي ڪري پيو ۽ ائين پيو لڳي ته هڪ شينهن سان وڙهڻ لاءِ ٻيو شينهن آيو آهي.
هڪ انتهائي خوفناڪ جنگ وڙهي، شيو پنهنجي شاندار شڪتي (هٿيار) کي هٿ ڪيو.
هن اسرار کي سمجهي، ڪرشن پنهنجي برفاني شافٽ کي شيو ڏانهن روانو ڪيو،
جنهن کي ڏسي اها طاقت بي اختيار ٿي وئي
2234. لڳي پيو ته بادل هوا جي زور سان اڏامي رهيو آهي.
جنگ جي ميدان ۾ شيو جو سمورو غرور ٽٽي ويو
شيو پاران نڪتل تيرن جي برسات ڪرشن ڏانهن هڪ به تير نه هڻي سگهي
شيو سان گڏ سڀ گانن ڪرشن کان زخمي ٿي پيا
اهڙيءَ طرح، ڪرشن جي طاقت کي ڏسي، شيو، گنس جو رب ڪرشن جي پيرن تي ڪري پيو.
شيو جو ڪلام:
سويا
”اي رب! مون توسان وڙهڻ جي سوچ ۾ هڪ تمام بي معنيٰ ڪم ڪيو آهي
ڇا! جيڪڏهن مان توهان سان پنهنجي غضب ۾ وڙهان ها، پر توهان هن جڳهه تي منهنجي غرور کي ٽوڙي ڇڏيو آهي
شيشنگا ۽ برهما تنهنجي ساراهه ڪندي ٿڪجي پيا آهن
توهان جي فضيلت کي ڪهڙي حد تائين بيان ڪري سگهجي ٿو؟ ڇاڪاڻ ته ويد توهان جي راز کي مڪمل طور تي بيان نه ڪري سگهيا آهن." 2236.
شاعر جو ڪلام:
سويا
پوءِ ڇا ٿيو، جيڪڏهن ڪو ماڻهو مٽيءَ جا تالا پائي گهمي ٿو ۽ مختلف انداز اختيار ڪري ٿو
اکيون بند ڪري رب جي حمد جا گيت ڳائي،
۽ بخور ٻرندي ۽ شنخ وڄائي پنهنجي آرتي (طواف) ڪندي
خريد ڪريو شاعر شيام چوي ٿو ته محبت کان سواءِ انسان خدا کي محسوس نٿو ڪري سگهي، برجا جو هيرو.2237.
چار مُنهن وارو (برهما) ڇهن مُنهن وارو (ڪارتيڪ) ۽ هزار مُنهن وارو (سيشنگا) ساڳيو ئي ساراهه ڳائيندو آهي.
برهما، ڪارتيڪيا، شيشناگ، ناراد، اندرا، شيوا، وياس وغيره، سڀ خدا جي ساراهه ڳائي رهيا آهن.
چارئي ويد، هن کي ڳولي رهيا هئا، هن جي اسرار کي سمجهي نه سگهيا آهن
شاعر شام جو چوڻ آهي ته، مون کي ٻڌاءِ ته محبت کان سواءِ، ڪنهن برج جي رب کي راضي ڪري سگهيو آهي. 2238.
شيو جي تقرير ڪرشن کي خطاب ڪندي:
سويا
شيو ڪرشن جا پير جهليندي چيو، ”اي رب! منهنجي درخواست ٻڌي
تنهنجو هي ٻانهو مون لاءِ دعا گهري رهيو آهي، مهرباني ڪري مون کي اهو ئي عطا ڪر
”اي رب! مون ڏانهن ڏسندي، مهربانيءَ سان، سهسرباهو کي نه مارڻ جي رضامندي ڏي،