وشنوپا ڪيدارا
اهڙيءَ طرح سخت جنگ لڳي.
اهڙيءَ طرح خوفناڪ لڙائي لڳي ۽ سُٺا ويڙهاڪ زمين تي ڪري پيا
جنگ جي ميدان ۾، هاٿيءَ (جنگن جو لشڪر) ناراض ٿي ڪري، هٿيار ڦٽا ڪيا.
اهي مسلسل ويڙهاڪن پنهنجي غضب ۾ پنهنجي هٿن ۽ هٿيارن کي ماريو ۽ پنهنجا ڊرم ۽ صور وڄائي ۽ بهادري سان وڙهندا، اهي زمين تي چوندا آهن.
هر طرف کان ماتم جو آواز ٻڌڻ ۾ آيو ۽ ويڙهاڪ اُتي ڀڄي ويا
اُن طرف اُھي زمين تي ڪري رھيا ھئا ۽ اُن طرف آسماني ڇوڪريون مشتعل ٿي سندن ڳچيءَ ۾ چادر چاڙھي انھن سان شاديون ڪري رھيون ھيون.
لاتعداد تير هليا ويا هئا (جنهن جي ڪري) هر طرف اوندهه پکڙجي وئي هئي.
بيشمار تيرن جي وهڪري تي اوندهه پکڙجي وئي ۽ مئل ويڙهاڪ اُتي پکڙيل ڏٺا.27.101.
وشنوپا ديوگنڌاري
بدمعاش مٺي گھنٽيون وڄائي رهيا آهن.
ويرانيءَ ۾ موتمار موسيقيءَ جا ساز وڄايا ويا ۽ سڀ سُٺا جنگي جن پنھنجا ھٿن ۾ ھٿن ۾ کنيا ھئا، گوڏا کوڙيا.
هٿيار ڦٽا ڪرڻ کان پوءِ (گهوڙن تي) زينون وجھي ۽ ڪهاڙيءَ تي رکيائون.
هٿيار ڦٽا ڪري سڀ ويڙهاڪ جنگ جي ميدان ۾ ائين وڙهندا رهيا، جيئن شينهن غرور سان ڀريل هجي.
سڀ ويڙهاڪ مڪي کي هٿ ۾ کڻي وڙهڻ لڳا.
ويڙهاڪن کي هٿ ۾ کڻي وڙهڻ لاءِ اڳتي وڌيا، اهي ويڙهاڪ جنگ جي ميدان ۾ به عاليشان نظر آيا ۽ انهن کي ڏسي اندرا به شرمسار ٿي پئي.
اهي ٽڪرا ٽڪرا ڪري زمين تي ڪري رهيا هئا، پر اهي جنگ جي ميدان مان ڀڄي نه رهيا هئا
اُھي موت کي ڀاڪر پائيندا ھئا ۽ پنھنجن ھٿيارن سان گڏ ديوتائن جي دنيا ۾ وڃي رھيا ھئا. 28.102.
وشنوپادا ڪلياڻ
جنگي سپاهي ڏهن طرفن کان ڀڄي ويا.
ويڙهاڪ ڏهن طرفن کان ڀڄي ويا ۽ گدڙن، توپن ۽ ڪهاڙين سان گوليون هلايون.
جنگ جي ميدان ۾ ويڙهاڪ ائين بيٺا آهن، ڄڻ هولي (بهار) کيڏڻ کان پوءِ سمهي پيا هجن.
جنگ جي ميدان ۾ ڦاٿل ويڙهاڪن کي بهار ۾ ٽڙيل گلن وانگر نظر اچي رهيا هئا
ويڙهاڪن (جهڙوڪ ڪوئلي) بي رحميءَ سان ۽ پنهنجا ڏند ڪرٽيندي سڄي جنگ جي ميدان ۾ ڊوڙندا آهن.
مغرور بادشاھ، وري اُٿي، وڙھي رھيا ھئا ۽ لڙائي ڪري رھيا ھئا، پنھنجي ويڙھيءَ جي گڏجاڻيءَ کي للڪار ڪري، ڏند پيس.
گانا گانڌار سڙي ويندا آهن ۽ ديوتا سڏيندا آهن جيئن اهي جلندا آهن.
گنڌار گانڌيءَ لان، تير، تلوارن ۽ ٻين هٿيارن ۽ هٿيارن سان وڙهندي مٽيءَ ۾ لڙهي، ديوتائن کي چيو ته ”اي رب! اسان تنهنجي پناهه ۾ آهيون، تون ڇو ٿو بچائين؟“ 29.103.
مارو
جڏهن ته ٻنهي طرفن کان جنگجو اچي گڏ ٿيا.
جڏهن ويڙهاڪن ٻنهي طرفن کان وڙهڻ لاءِ ڊوڙڻ لڳا ۽ هڪ ٻئي جي سامهون اچي بيٺا، تڏهن ڍول ۽ ڪيٽل ڊرم جا آواز ٻڌي ساون جا ڪڪر شرمسار ٿيا.
ديوتا ۽ شيطان جنگ کي ڏسڻ لاءِ پنهنجن هوائي گاڏين تي چڙهندا هئا
سون ۽ جواهريءَ سان جڙيل مال ڏسي، گنڌرو ڪاوڙجي ويا.
۽ سندن ڪاوڙ ۾ ويڙهاڪن کي خوفناڪ جنگ ڪرڻ لڳو
جنگ جي ميدان ۾ تمام ٿورا جنگي بچيا ۽ ڪيترائي جنگ ڇڏي ڀڄي ويا
قيامت جي ڏينهن ڪڪرن مان مينهن جي بوندن وانگر تيرن جي بارش ٿي رهي هئي
30.104.30.104ع تي هن شاندار جنگ کي ڏسڻ لاءِ پارس ناٿ پاڻ اتي پهتو.
ڀائرو وشنوپاڊا جي مهرباني
وڏو هارن جو آواز لڳاتار.
هن چيو ته، "صور تي ڌڪ ۽ انهن آسماني ڇوڪرين جي نظر ۾، مان سڄي زمين کي تباهه ڪري ڇڏيندس.
”هيءَ ڌرتي ڌڙڪندي ۽ ڏڪندي ۽ مان ويٽال وغيره جي بک کي پورو ڪندس.
مان ڀوتن، ڀوتن، ڊاکين، يوگين ۽ ڪڪينن جو رت پيئاريندس.
”مان هر شيءِ کي مٿي ۽ هيٺ سڀني طرفن کان تباهه ڪري ڇڏيندس ۽ هن جنگ ۾ ڪيترائي ڀائر ظاهر ٿيندا
مان اڄ به اندرا، چندر، سوريا، ورون وغيره کي کڻي ماريندس
”مون کي ان رب جي طرفان نعمت ڏني وئي آهي، جنهن جو ڪو به ٻيو نه آهي
مان دنيا جو خالق آهيان ۽ جيڪو ڪجهه ڪندس سو ٿيندو.31.105.
وشنوپادا تنهنجي مهربانيءَ سان گوري ۾ چوي ٿو:
مون کان وڌيڪ طاقتور ڪير آهي؟
”جيڪو مون کان وڌيڪ طاقتور آهي. مون تي ڪير غالب ٿيندو؟
”مان اندرا، چندر، اوپيندر کي به هڪ پل ۾ فتح ڪندس
ٻيو ڪير آهي جيڪو مون سان وڙهڻ لاءِ اچي
(جيڪڏهن مان) رت وانگر ناراض ٿي ويس ته ست سمنڊ سڪي ڇڏيندس.
”ٿورو ناراض ٿيڻ تي، مان ست سمنڊ سڪائي ڇڏيندس ۽ ڪروڙين يڪش، گانڌار ۽ ڪنارن کي مروڙي اڇلائي ڇڏيندس.
سڀئي ديوتا ۽ شيطان غلام بڻيل آهن.
”مون سڀني ديوتائن ۽ شيطانن کي فتح ڪري غلام بڻائي ڇڏيو آهي، مون کي خدائي قدرت عطا ڪئي آهي ۽ ڪير آهي جو منهنجي پاڇي کي به ڇهي سگهي.“ 32.106.
وشنوپا مارو
ائين چئي پارس (نٿ) جي ڪاوڙ وڌي وئي.
ائين چئي پارس ناٿ کي ڏاڍو ڪاوڙ آيو ۽ هو سنياسين جي سامهون آيو
هٿيار ۽ هٿيار مختلف قسم جا لٺ ۽ تير آهن.
هن مختلف طريقن سان هٿيارن ۽ هٿيارن جا وار ڪيا ۽ ويڙهاڪن جي هٿيارن کي پنن وانگر پنهنجي تيرن سان ڇڪي ڇڏيو.
تير پاسن کان ڇڏيا ويا، جيڪي سج جي لڪائڻ جو سبب بڻيا
ائين معلوم ٿيو ته زمين ۽ آسمان هڪ ٿي ويا
اندرا، چندر، وڏا سياڻا، ديڪپال وغيره سڀ ڊڄڻ لڳا
33.107. ورون ۽ ڪبير وغيره به ٻئي قيامت جي موجودگيءَ کي محسوس ڪري، پنهنجا پنهنجا گهر ڇڏي ڀڄي ويا.
وشنوپا مارو
آسمان جون عورتون ڏاڍيون خوش ٿيون
آسماني ڇوڪرين اهو سوچي خوشيءَ جا گيت ڳائڻ شروع ڪيا ته هو جنگ جي ان سواميوار ۾ وڏن سورمن سان شادي ڪندا.
هڪ پير تي بيهي ويڙهاڪن کي وڙهندي ڏسنداسين،
ته هو هڪ پير تي بيهي ويڙهاڪن کي وڙهندي ڏسندا ۽ هڪدم کين جنت ڏانهن وٺي ويندا، جنهن ڪري هو پنهنجي پالڪين ۾ ويهندا.
(ان ڏينهن) مان چندن جون سهڻيون تصويرون ٺاهيندس ۽ انهن کي چندن وانگر سهڻي جسم تي لڳائيندس
جنهن ڏينهن اهي پنهنجي محبوب سان واسطو رکندا، ان ڏينهن پنهنجي خوبصورت عضون کي چندن سان سينگاريندا.
ان ڏينهن جسم کي ڪامياب سمجهيو ويندو ۽ عضوا سينگاريا ويندا.
اي دوستو! جنهن ڏينهن پارس ناٿ سان شادي ڪندا، ان ڏينهن پنهنجي جسم کي ميوي سمجهي پوءِ سينگار ڪندا.34.108.