جٽادار، دنڊاڌاري، مٿو ڇنڊيندڙ، سنسار ۽ برهمڻ،
انهن ۾ اهي شامل هئا جيڪي مٽيءَ جا تالا، ڊنڊي، مودي، سنسار، برهمڻ، عمل ڪندڙ ۽ ٻيا ڪيترائي شاگرد ۽ ويدڪ سکيا جا عالم هئا.
سڀني ملڪن ۽ علائقن جي بادشاهن ۽ سڀني
پري ۽ آس پاس جي سڀني ملڪن جا راجا ۽ خاموش تماشائي به سڏبا هئا
جِتي جٽادار ڏسن،
جتي به ڪو اتساهيندڙ، جنهن کي مٽيءَ جي تاڪن سان ڏٺو ويو، اتي هن کي به پارس ناٿ جي اجازت سان گهرايو ويو.
ملڪن جي بادشاهن کي وري دعوت ڏني وئي.
سڀني ملڪن جي بادشاهن کي سڏايو ويو ۽ جيڪو به قاصد سان ملڻ کان انڪار ڪري، ان جي ڇت ۽ لشڪر کي لڪايو ويو.
هڪ طرف خط موڪليا ويا ۽ (مرد) ٻئي طرف موڪليا ويا
سڀني طرفن ڏانهن خط ۽ ماڻهو موڪليا ويا، ته جيئن ڪو به سڪون، جنهن ۾ مٽيءَ جا تالا، دنڊي، منڊي ملي ته کيس آندو وڃي.
راجا يگيه ڪئي هئي، سڀ يوگي اچي رهيا هئا
پوءِ راجا هڪ يجن ڪئي، جنهن ۾ سڀ يوگي، ٻار، پوڙها اچي ويا.
ڪهڙو بادشاهه، ڪهڙي عظيم ۽ ڪهڙي عورت
راجا، فقير، مرد، عورتون وغيره سڀ شرڪت لاءِ آيا.
بيشمار خط سڀني ملڪن ڏانهن موڪليا ويا.
سڀني ملڪن کي دعوتون ڏنيون ويون ۽ سڀئي راجا پارسناٿ جي دروازي تي پهچي ويا
جيتري قدر دنيا ۾ جٽادار هئا.
32. دنيا جا سڀيئي سڪون جن جي لٺن سان گڏ مٽيءَ جا تالا لڳل هئا، سي سڀ گڏ ٿيا ۽ بادشاهه وٽ پهتا.
جيتري قدر يوگا ۽ يوگا جي اسٽا (شيوا) جي مشق ڪري رهيو هو.
مشق ڪندڙ يوگي، راڪ سان ڍڪيل ۽ شينهن جا ڪپڙا پهريل هئا ۽ سڀئي ساجن اتي آرام سان رهڻ لڳا.
جنات کي مٿي تي جٽا پاتل ڏٺا ويا.
اتي ڪيترائي وڏا يوگي، عالم ۽ سنتون ڏٺا هئا، جن کي مٽيءَ جا تالا لڳل هئا.
جيترا به راجا هئا، تن کي بادشاهه سڏيندا هئا.
پارسناٿ طرفان سڀني بادشاهن کي دعوت ڏني وئي ۽ چئني طرفن ۾، هو هڪ امداد ڏيندڙ طور مشهور ٿيو
مختلف ملڪن مان ڪيترائي وزير آيا ۽ ملاقاتون ڪيائون
اتي ڪيترن ئي ملڪن جا وزير گڏ ٿيا، اتي مشق ڪندڙ يوگين جا ساز وڄايا ويا.
ڌرتيءَ تي جيترا اولياءَ هئا،
ان جاءِ تي جيڪي به سنت آيا هئا، سي سڀ پرسناٿ سڏبا هئا
(انهن کي) ڪيترن ئي قسمن جو کاڌو ۽ نذرانو ڏنو.
هن کين مختلف قسم جا طعام ڏنا ۽ کين خيرات ڏني، جنهن کي ڏسي ديوتائن جا رهاڪو شرمسار ٿيا.
(سڀ) ويھ ۽ تعليم تي غور ڪريو.
اتي ويٺل سڀ ويدڪ سکيا بابت پنهنجي پنهنجي طريقي سان صلاح مشورا ڪندا هئا
ٽڪ سماڌي نصب ڪئي وئي. (۽ هڪ ٻئي کي) هڪ ٻئي جي منهن ڏانهن ڏسي رهيا هئا.
انهن سڀني هڪ ٻئي ڏانهن اشارو ڪري ڏٺو ۽ جيڪو ڪجهه اڳي پنهنجن ڪنن سان ٻڌو هو، ان ڏينهن پنهنجي اکين سان اتي ڏٺو.
پراڻن جا پنهنجا پنهنجا تعبير هئا
انهن سڀني پنهنجا پراڻا کولي ڇڏيا ۽ پنهنجي ملڪ جي علمن جو مطالعو ڪرڻ لڳا
هو تعليم بابت مختلف طريقن سان سوچيندا هئا.
انهن مختلف طريقن سان بي خوفيءَ سان پنهنجي علم تي غور ڪرڻ شروع ڪيو.
بانگ ملڪ، رفزي، روه ملڪ ۽ رم ملڪ جا رهاڪو
۽ بلخ ملڪ ۾ پنهنجي سلطنت ڇڏي هليو ويو هو.
ڀمڀار ديسوال، ڪشميري ۽ قنڌاري،
اتي بانگ ملڪ جا رهاڪو، رافضي، روھيل، سامي، بالاڪشي، ڪشميري، ڪنڌاري ۽ ڪيترائي ڪالم مڪي سنياسي گڏ ٿيا.
ڏکڻ جا رهاڪو جيڪي شاسترن کي ڄاڻن ٿا، بحث ڪندڙ، سخت گير
ڏکڻ جا شاسترن جا عالم ۽ دراوڙي ۽ تلنگي ساونت به اتي گڏ ٿيا آهن.
اڀرندي ملڪ جو اپار ۽ اتر ملڪ
انهن سان گڏ اڀرندي ۽ اُتر ملڪن جا جنگي سپاهي به گڏ هئا.
پادري اسٽينزا
اهڙيءَ طرح ڏاڍا مضبوط ويڙهاڪ گڏ ٿي ويا