هاٿي، گهوڙا، رٿ ۽ ڪيترائي گهوڙا رٿن سميت ڪٽيا ويا.
چوويهه:
ان عورت (راج ڪماري) پنهنجي مڙس سان جهيڙو شروع ڪيو
جنهن کي ڏسڻ لاءِ سج ۽ چنڊ به جنگ جي ميدان ۾ اچي ويا.
برهما سوان تي سوار ٿي آيو.
پنج مُنهن وارو شيو به اتي آيو. 89.
عورت پريتم تي نرم تير مارايو
ڇاڪاڻ ته هوءَ کيس مارڻ نٿي چاهي.
(هن کي ڊپ هو ته) مڙس تير جي ڪري مري نه وڃي
۽ مون کي باهه ۾ داخل ٿيڻو آهي. 90.
(هوءَ) پنهنجي مڙس سان چار ڪلاڪ وڙهندي رهي.
ٻنھي تمام گھڻو تير ھلايو.
ان وقت سج لهي چڪو هو
۽ چنڊ اوڀر کان ظاهر ٿيو. 91.
ٻٽي
جنگ لڳي ۽ ڪو به هيرو نه بچيو.
وڙهڻ کان پوءِ ڏاڍو ٿڪجي پيا ۽ گهڻي وقت تائين جنگ جي ميدان ۾ ڪري پيا. 92.
چوويهه:
هو زخمن جا سور سهي ويو
۽ گهڻو وڙهڻ ڪري ٿڪجي پيو.
(ٻئي) ميدان جنگ ۾ بي حس ٿي ويا،
پر ڪنهن به هٿ مان ڪرپان نه ڇڏيو. 93.
ٻٽي
ڀوت رقص ڪري رهيا هئا، جوگن کلندا رهيا ۽ گيدڙ ۽ گدھ اڏامي رهيا هئا.
ٻئي سڄي رات بي هوش رهيا ۽ ڪا بهتري نه آئي. 94.
سج اوڀر ۾ ظاهر ٿيو ۽ چنڊ غائب ٿي ويو.
پوءِ مڙس ۽ زال پنهنجي دل ۾ وڏي ڪاوڙ سان وڙهڻ لاءِ اٿيا. 95.
چوويهه:
ٻئي اٿيا ۽ اٺ ڪلاڪ وڙهندا رهيا.
ڍڳا ٽڪرا ٽڪرا ٿي ويا.
ٻنهي ڏاڍي ويڙهه ڪئي.
سج لٿو ۽ رات ٿي وئي. 96.
عورت تير سان چار گھوڙا ماري ڇڏيا
۽ رٿ جي ٻنهي ڦيٿين کي ڪٽيو.
مڙس جو جھنڊو کٽي زمين تي اڇلايو ويو
زال مڙس جو جهنڊو ڪپي زمين تي اڇلايائين ۽ رٿ ڊرائيور کي به جهنم ڏانهن موڪليائين.(97)
پوءِ سبھت سنگهه کي تير سان ماريو
۽ (ان کي) بيهوش ڪري زمين تي اڇلايائين.
جڏهن هن کي بي هوش ڏٺو
پوءِ هن سبھت سنگهه کي تير سان ماريو ۽ کيس بيهوش ڪري ڇڏيو ۽ پاڻ کي پنهنجي زال جي روپ ۾ بدلائي ڇڏيو (98)
هوءَ رٿ تان هيٺ لٿي ۽ پاڻي کڻي آئي
هوءَ رٿ تان هيٺ ڪري پاڻي کڻي آئي ۽ هن جي ڪنن ۾ چيو
اي ناٿ! ٻڌ، مان تنهنجي زال آهيان.
”ٻڌ منهنجا مالڪ، مان تنهنجي زال آهيان، ۽ تو کي پنهنجي جان کان وڌيڪ پياري آهيان.“ (99)
دوهيرا
پاڻي جي ڇنڊ ڇاڻ ڪرڻ سان سبھت سنگهه کي هوش آيو.
پر هو سمجهي نه سگهيو ته ڪير سندس دشمن ۽ ڪير دوست، (100)
چوپائي