رام ڏانهن ويو
سڃاتل (انهن) ذهن ۾،
اي رگھو قبيلي جا بادشاهه! هوءَ ٻيلي ۾ آئي آهي ۽ اسان کي جنم ڏنو آهي ۽ اسين ٻه ڀائر آهيون.
هن انهن کي پنهنجي پٽ طور قبول ڪيو
۽ طاقتور ڄاڻو،
اڃا به ضد سان وڙهيو
جڏهن سيتا رام جي ڳالهه ٻڌي ۽ کيس خبر پئي، تڏهن به هن کيس سڃاڻيندي، پنهنجي وات مان هڪ لفظ به نه ڪڍيو.
تير ڪڍڻ،
پر ٻار نه هاريا.
(پڻ) تيرن ڏانهن تمام گهڻو
ھن پنھنجن پٽن کي منع ڪئي ۽ کين چيو ته ”رام ڏاڍا طاقتور آھي، تون ان سان مسلسل جنگ ڪري رھيو آھين.“ ائين چئي سيتا به سڄي ڳالھ نه ڪئي.
(عشق ڪُش) ڇِرڪيو اَنَ،
سڄي جسم کي (ڀڳت رام جو) سوراخ ڪيو.
سڄي فوج کي احساس ٿيو
اهي ڇوڪرا پوئتي نه هٽيا ۽ شڪست قبول ڪيائون ۽ پنهنجا تيرون پوري طاقت سان هلايا.814.
جڏهن سري رام کي قتل ڪيو ويو
سڄي فوج شڪست کاڌي،
تمام گهڻو
رام جا سڀ عضوا چيري ويا ۽ سندس سڄو بدن سڙي ويو، سڄي لشڪر کي خبر پئي ته رام وفات ڪري ويو آهي.
(سپاهي) پوئتي نه ڏس،
سري رام کي به ياد ناهي،
گهر جو رستو ورتو،
جڏهن رام گذاري ويو، تڏهن سڄو لشڪر انهن ٻنهي ڇوڪرن جي سامهون اچي ڀڄڻ لڳو.
چاليهه
پوءِ ٻنھي ڇوڪرن جنگ جو ميدان ڏٺو،
ڄڻ ته کيس رودرا جي ’کيڏڻ‘ لڳي.
اهي رام کي ڏسڻ لاءِ به مڙي نه رهيا هئا، ۽ لاچار ٿي ڀڄي ويا، جنهن طرف به ٿي سگهيا.
چوپي
جيڪي بي هوش ٿي ويا هئا (انهن کي) کڻڻ سان
پوءِ ٻنهي ڇوڪرن بنا ڪنهن پريشانيءَ جي، جنگ جي ميدان ڏانهن ائين ڏٺو جيئن رودر جنگل جي سروي ڪري
سيتا جڏهن پنهنجي مڙس جو مٿو ڏٺو ته روئڻ لڳي
بينرن کي ڪٽي وڻن سان لڳايو ويو ۽ سپاهين جا منفرد زيور سندن عضون تان هٽائي اڇلايا ويا.
هتي سري بچيترا ناٽڪ جي باب جي پڄاڻي راماوتار سان ٿئي ٿي، جنهن سان پيار جو گهوڙو بڻجي پيو ۽ رام مارڻ.
جيڪي بي ھوش ھئا، تن کي ڇوڪرن اٿاريو ۽ گھوڙن سميت انھيءَ جاءِ تي پھتا، جتي سيتا بيٺي ھئي.
سيتا پنھنجن پٽن کي چيو.
سيتا پنهنجي مڙس کي مري ويل ڏسي چيو ته اي پٽ! تو مون کي بيواهه بڻائي ڇڏيو آهي. ���819.
هاڻي مون کي ڪاٺيون آڻيو
سيتا پاران سڀني جي بحاليءَ جو بيان:
سيتا پاران سڀني جي بحاليءَ جو بيان:
چوپي
جڏهن سيتا پنهنجي جسم مان جوگ اگني ڪڍڻ ٿي چاهي
منهنجي لاءِ ڪاٺ کڻي اچ ته مان پنهنجي مڙس سان گڏ خاڪ ٿي وڃان
پوءِ آسمان اهڙو ٿيو-
اهو ٻڌي وڏي بابا (والميڪي) ڏاڍو افسوس ڪيو ۽ چيو ته، هنن ڇوڪرن اسان جون سموريون آسائشون برباد ڪري ڇڏيون آهن.
اروپ آيت
جڏهن سيتا اهو چيو ته هوءَ پنهنجي جسم مان يوگا باهه ڪڍي پنهنجي جسم کي ڇڏي ڏيندي.
آڪاش باني ٻڌو،
پوءِ آسمان مان اھا ڳالھ ٻُڌي ويئي، ”اي سيتا، تون ٻارن جھڙو ڇو ٿي ڪرين“.