بادشاهه کي زخمي ڪرڻ کان پوءِ پاڻ به زخمي ٿي پيو ۽ پوءِ هيٺ ڪري پيو، اهڙيءَ طرح هن ويڙهاڪن جي ڳولا ڪئي ۽ کين تباهه ڪري ڇڏيو، سندس بهادري ڏسي ڪرشن پاڻ به سندس ساراهه ڪرڻ لڳو.1595.
DOHRA
يڌشٽر کي ڏسندي ۽ (هن کي) پنهنجو ديوان سمجهي رهيو هو
1596ع ۾ يُدشتر ڏانهن ڏسندي ۽ کيس پنهنجو عقيدتمند سمجهي، ڪرشن کيس چڱيءَ طرح بادشاهه جي بهادريءَ بابت ٻڌايو.
ڪيبٽ
هن راجا کھرگ سنگهه، زبردست جنگجو ۽ يما جي دڙي کي ڪڪر وانگر ماري ڇڏيو آهي
هن موت جي دنيا ۾ شيشن ناگا، اندرا، سوريا، ڪبير وغيره جي فوج جي سڀني چئن حصن کي موڪليو.
ورون، گنيش وغيره جي ڪهڙي ڳالهه ڪجي، هن کي ڏسي، شيو به واپس هليو ويو
هو ڪنهن به يهود کان نه ڊڄندو هو ۽ خوشيءَ سان وڙهندو، اسان سڀني تي فتح حاصل ڪري چڪو آهي.1597.
بادشاهه يُوديشتر جي تقرير
DOHRA
يُودِشٿار عاجزيءَ سان چيو ته اي برجناٿ! ڪوٽڪا کي ڏسندي ٻڌو
يُدشتر عاجزي سان چيو، ”اي برجا جا پالڻهار! هي سڀ راند توهان هن راند کي ڏسڻ لاءِ ٺاهيو آهي. ”1598.
چوپي
اهڙيءَ طرح راجا (يودسٽار) شري ڪرشن سان ڳالهايو.
(اتي) هن (خرگ سنگهه) وري وڌيڪ ويڙهاڪن کي قتل ڪيو.
پوءِ ملڪي فوج حملو ڪيو.
انهيءَ پاسي يُدشتر ڪرشن کي اها ڳالهه چئي ۽ اُن طرف راجا کھرگ سنگهه لشڪر جو هڪ وڏو حصو ڊاهي پٽ ڪري ڇڏيو، تڏهن شاعر ٻڌائي ٿو ته، 1599.
سويا
پوءِ نذير خان، جھانجھر خان ۽ بلبير بهادر خان؛
نهر خان، ٻڍار خان، بهادر خان، نهانگ خان، ڀڙنگ ۽ جھرنگ جنگ ۾ اهڙا ماهر جنگجو هئا، جن کي ڪڏهن به جنگ جو خوف نه هو.
جن جي انگن اکرن کي ڏسي هدايتن جا محافظ به خوفزده ٿي ويا، اهڙن زبردست جنگين کي ڪڏهن به ڪنهن کان دٻائي نه سگهيو.
اهي سڀئي خان، پنهنجا تير ۽ تير هٿن ۾ کڻي وڏي فخر سان بادشاهه سان وڙهڻ لاءِ آيا.
هنن سان گڏ زاهد خان، جبار خان ۽ وحيد خان جهڙا جنگي جوان به گڏ هئا
اهي ناراض ٿي چئني طرفن کان اڳتي وڌيا
سفيد، ڪارا، نيري وغيره سڀ رنگ جا مالڪ بادشاهه سان وڙهڻ لاءِ اڳتي وڌيا.
ان ئي وقت بادشاهه، پنهنجي ڪمان کي هٿ ۾ کڻي، انهن سڀني غضبناڪ ويڙهاڪن کي چيڀاٽي ڇڏيو. 1601.
بادشاھه ناراض ٿي مليچھن جي لشڪر کي ٻن حصن ۾ ورهائي کين وڌيڪ ٽوڙي ڇڏيو
ڪٿي ويڙهاڪا، ته ڪٿي گھوڙا طاقتور وڏا هاٿي مري ويا
هاٿي جھولڻ کان پوءِ ڪري پيا هئا
1602 . 1602 .
بادشاهه جڏهن خوفناڪ جنگ شروع ڪئي، تڏهن نهر خان ڏاڍي ڪاوڙ ۾ اچي سندس اڳيان بيٺو.
پنهنجي هٿيارن کي جهلي، گهوڙي رقص ڪندي ۽ بادشاهه کي چيلينج ڪندي، مٿس ڪري پيو
خرگ سنگهه هن کي وارن کان پڪڙي، زمين تي اڇلائي، هڪ ڌڪ سان
1603ع ۾ کيس اهڙي حالت ۾ ڏسي طاهر خان اُتي نهاريو ۽ ڀڄي ويو.
جڏهن نهر خان ڀڄي ويو ته جهنجهر خان ڪاوڙ ۾ اچي ويو.
جڏهن طاهر خان ڀڄي ويو ته سخت غصي ۾ جهر جهر خان اڳيان آيو ۽ هٿيار کڻي راجا جي مٿان ڪري پيو، جيڪو يمن وانگر نظر آيو.
هن بادشاهه تي ڪيترائي تير ڇڏيا ۽ بادشاهه هن تي ڪيترائي تير هنيا
ڪنارن ۽ يڪشان سندن لڙائيءَ جي ساراهه ڪئي ۽ ڀوتارن جي ٽولي فتح جا گيت ڳائڻ شروع ڪيا.
DOHRA
کھرگ سنگهه (جھڙھڙ خان) کي ويڙھي ويڙھيءَ طور ڏٺو ۽ سندس پيشانيءَ تي ٽوري رکيائين.
1605ع ۾ خارگ سنگهه سخت ويڙهاڪن کي ڏسي پنهنجي پيشانيءَ تي نشانيون مٽائي ڇڏيون ۽ هڪ ئي تير سان دشمن جو مٿو ڪپي ڇڏيو.
سويا
پوءِ نهنگ خان، جھرنگ خان ۽ بھارنگ خان، پنھنجن ڍالن سان پنھنجي وات کي چست ڪري اڳتي وڌيا.
پوءِ بادشاهه پنهنجي تلوار کي هٿ ۾ کڻي چيلنج ڪيو ۽ ڪرشن تي ڪري پيو
بادشاھه مار مار ڪري لشڪر کي ڀڄائي ڇڏيو ۽ ٽنگون ۽ مٿو مڇيءَ وانگر ميدان جنگ ۾ سڙڻ لڳا.
ويڙهاڪن پنهنجي مرڻ تائين ميدان تان پوئتي هٽڻ پسند نه ڪيو.1606.
DOHRA