انهن ٽنهي قومن جا ماڻهو (انهن جي) خوبصورتيءَ کي ڏسي ڏکن کان مغلوب ٿي ويا. 7
(هو) ڪوڪا شاستر جي طريقي موجب پيار ڪندو هو ۽ ڪيترن ئي قسمن جا چڱا ڪم ڪندو هو.
ٻئي وري راڻيءَ جو مزو وٺندا هئا. سندن جسمن جي خوبصورتي حيرت انگيز هئي.
اهي پان چٻائي، سينگار ڪندي ۽ اکيون ٻوٽي کلندا ۽ ملندا هئا.
(اهو لڳي رهيو هو ته) ڄڻ ته ٻه ويڙهاڪ جنگ ۾ مصروف آهن ۽ پنهنجي ڪمانن مان تيز تير هڻي رهيا آهن.
چوويهه:
ٻنهي جي وچ ۾ اهڙي محبت هئي
ته (انهن) ماڻهن جي لاج به وساري ڇڏي.
اهو هڪ اهڙي خراب، منفرد پيار وانگر محسوس ٿيو
جنهن سبب ننڊ ۽ بکايل ٻئي ڀڄي ويا. 9.
هڪ ڏينهن عورت هڪ دوست کي فون ڪيو.
سمهڻ وارن هن کي (هن سان) سمهندي ڏٺو.
(انهن اهو راز) محافظن کي ڏنو.
هن جي ذهن ۾ ڏاڍي ڪاوڙ پيدا ڪئي. 10.
محافظ ڏاڍا ناراض هئا
۽ هليو ويو جتي راڻي هئي.
هن کي هڪ دوست سان پڪڙيو.
ٻنهي کي مارڻ جو منصوبو ٺاهيو. 11.
تڏهن راڻيءَ چيو ته:
اي نگران! منهنجي ڳالهه ٻڌ.
دوست جي مرڻ سان راڻي به مري ويندي آهي
۽ راڻي جي مرڻ سان، بادشاهه به مري ويندو. 12.
(هن) ٻن ڪڪڙ ۽ ڪڪڙ کي سڏيو
۽ پنهنجن دوستن کي ٻڌايو ته، هن انهن کي زهر ڏنو.
هن ٻنهي کي پاڻ وٽ سڏيو.
پر بيوقوف محافظ ڪردار کي سمجهي نه سگهيو. 13.
پهرين ڪڪڙ کي ماريو.
ڪڪڙ مارڻ کان سواءِ مري ويو.
پوءِ ڪڪڙ مري ويو
۽ ڪڪڙ به هڪ لمحي ۾ مري ويو. 14.
راڻي چيو:
اي ماڻهو! ٻڌ، مان توکي ٻڌايان ٿو.
دوست جي موت سان، مان جان ڇڏائيندس.
منهنجي مرڻ سان بادشاهه مري ويندو.
(چڱو ڏيکاريو) جيڪو هٿ ايندو. 15.
جيڪڏهن بادشاهه رهندو
هو هميشه توهان جي پيروي ڪندو.
جيڪڏهن بادشاهه پنهنجي زال سميت مري ويندو
پوءِ تون به جيئري ئي ان دولت کان محروم ٿي ويندين. 16.
پوءِ تون وڌيڪ پئسا ڇو نٿو وٺين
۽ ٽن جاندارن جي حفاظت ڪريو.
(انهن) بيوقوفن مرغن جو ڪردار ڏٺو
۽ دوستن سان گڏ راڻي کي نه ماريو. 17.
ٻٽي
عشق مٽيءَ هن ڪردار کي ڪڪڙ ۽ ڪڪڙ کي ماري ڏيکاريو
۽ انهن بيوقوفن کي (بادشاهه جي موت جو) خوف ڏيکاري، پنهنجن پيارن سان گڏ پنهنجي جان بچائي. 18.
چوويهه:
هنن (محافظن) هن طرح سوچيو