شري دسم گرنتھ

صفحو - 1089


ਰੂਮ ਸਹਿਰ ਕੇ ਸਾਹ ਕੀ ਸੁਤਾ ਜਲੀਖਾ ਨਾਮ ॥
room sahir ke saah kee sutaa jaleekhaa naam |

روم شهر جي بادشاهه کي زليخان نالي هڪ ڌيءَ هئي.

ਕਿਧੌ ਕਾਮ ਕੀ ਕਾਮਨੀ ਕਿਧੌ ਆਪ ਹੀ ਕਾਮ ॥੧॥
kidhau kaam kee kaamanee kidhau aap hee kaam |1|

يا ته هوءَ ڪم ديو جي زال هئي (رتي) يا ڪم ديو پاڻ. 1.

ਅਤਿ ਜੋਬਨ ਤਾ ਕੈ ਦਿਪੈ ਸਭ ਅੰਗਨ ਕੇ ਸਾਥ ॥
at joban taa kai dipai sabh angan ke saath |

هن جي اضافي توانائي سڀني عضون کي متاثر ڪندي هئي.

ਦਿਨ ਆਸਿਕ ਦਿਨਪਤਿ ਰਹੈ ਨਿਸੁ ਆਸਿਕ ਨਿਸਨਾਥ ॥੨॥
din aasik dinapat rahai nis aasik nisanaath |2|

ڏينهن جو سج سندس عاشق هو ۽ رات جو چنڊ سندس عاشق هو. 2.

ਸਹਸਾਨਨ ਸੋਭਾ ਭਨੈ ਲਿਖਤ ਸਹਸ ਭੁਜ ਜਾਹਿ ॥
sahasaanan sobhaa bhanai likhat sahas bhuj jaeh |

(ج) شيشناگ (’سحسنان‘) کي پنهنجي حسن جي تعريف ڪرڻ گهرجي ۽ سهسراباهو لکڻ گهرجي.

ਤਦਿਪ ਜਲੀਖਾ ਕੀ ਪ੍ਰਭਾ ਬਰਨਿ ਨ ਆਵਤ ਤਾਹਿ ॥੩॥
tadip jaleekhaa kee prabhaa baran na aavat taeh |3|

ان هوندي به انهن مان زليخا جو حسن بيان نٿو ڪري سگهجي. 3.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوويهه:

ਮਿਸਰ ਸਾਹ ਕੋ ਪੂਤ ਭਣਿਜੈ ॥
misar saah ko poot bhanijai |

هن کي مصر جي بادشاهه جو پٽ چيو ويندو هو.

ਯੂਸਫ ਖਾ ਤਿਹ ਨਾਮ ਕਹਿਜੈ ॥
yoosaf khaa tih naam kahijai |

سندس نالو يوسف خان هو.

ਜੋ ਅਬਲਾ ਤਿਹ ਨੈਕੁ ਨਿਹਾਰੈ ॥
jo abalaa tih naik nihaarai |

جنهن عورت کيس هڪ لمحي لاءِ ڏٺو،

ਚਟ ਦੈ ਲਾਜ ਬਸਤ੍ਰ ਕੌ ਫਾਰੈ ॥੪॥
chatt dai laaj basatr kau faarai |4|

هوءَ تيزيءَ سان لاج جي شڪل واري هٿيار کي ڇڪيندي. 4.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

ٻٽي

ਤਾ ਕੇ ਤਨ ਮੈ ਅਤਿ ਪ੍ਰਭਾ ਆਪਿ ਕਰੀ ਕਰਤਾਰ ॥
taa ke tan mai at prabhaa aap karee karataar |

هن جي جسم جي انتهائي خوبصورتي رب پاڻ ٺاهي هئي.

ਪੈਗੰਬਰ ਅੰਬਰ ਤਿਸੈ ਕਹਤ ਸੁ ਬੁਧਿ ਬਿਚਾਰਿ ॥੫॥
paiganbar anbar tisai kahat su budh bichaar |5|

هوشيار ۽ ذهين ماڻهو کيس پاڻ سڳورن صلي الله عليه وآله وسلم جي لشڪر جو ڍير به سڏيندا هئا. (مطلب ته ان کي نبي سمجهندا هئا) 5.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوويهه:

ਤਾ ਕੇ ਭ੍ਰਾਤ ਸਕਲ ਰਿਸਿ ਧਾਰੈ ॥
taa ke bhraat sakal ris dhaarai |

سندس سڀ ڀائر ساڻس دشمني ڪندا هئا.

ਹਮ ਕ੍ਯੋਨ ਹੂੰ ਯੂਸਫ ਕੌ ਮਾਰੈ ॥
ham kayon hoon yoosaf kau maarai |

(۽ سوچيو ته) ڪنهن نه ڪنهن طرح يوسف کي قتل ڪريون.

ਹਮਰੋ ਰੂਪ ਕਰਿਯੋ ਘਟ ਕਰਤਾ ॥
hamaro roop kariyo ghatt karataa |

(انهن اهو به سوچيو ته) الله تعاليٰ اسان جي صورت ان کان گهٽ (سهڻي) ڪئي آهي.

ਯਾ ਕੋ ਰੂਪ ਦੁਖਨ ਕੋ ਹਰਤਾ ॥੬॥
yaa ko roop dukhan ko harataa |6|

ان جو روپ ڏکن جو ناس ڪندڙ آهي. 6.

ਤਾ ਕੋ ਲੈ ਅਖੇਟ ਕਹਿ ਗਏ ॥
taa ko lai akhett keh ge |

(پوءِ) کيس وٺي ويا ۽ شڪار تي ويا

ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਮ੍ਰਿਗਨ ਸੰਘਾਰਤ ਭਏ ॥
bahu bidh mrigan sanghaarat bhe |

۽ هرن (يا جهنگلي جانورن) کي وڏي انداز ۾ مارڻ جاري رکيو.

ਅਧਿਕ ਪ੍ਯਾਸ ਜਬ ਤਾਹਿ ਸਤਾਯੋ ॥
adhik payaas jab taeh sataayo |

جڏھن اُھو (يوسف) اُڃ ۾ تڙپيو.

ਏਕ ਕੂਪ ਭ੍ਰਾਤਾਨ ਤਕਾਯੋ ॥੭॥
ek koop bhraataan takaayo |7|

پوءِ (هن کي) ڀائرن هڪ کوهه ڏيکاريو. 7.

ਤਹ ਹਮ ਜਾਇ ਪਾਨਿ ਸਭ ਪੀਯੈ ॥
tah ham jaae paan sabh peeyai |

(چيائون ته) اسان سڀ اتي وڃي پاڻي پيئون

ਸੋਕ ਨਿਵਾਰਿ ਸੁਖੀ ਹ੍ਵੈ ਜੀਯੈ ॥
sok nivaar sukhee hvai jeeyai |

۽ درد کي دور ڪرڻ سان (اڃا سبب) اسان خوش آهيون.

ਯੂਸਫ ਬਾਤ ਨ ਪਾਵਤ ਭਯੋ ॥
yoosaf baat na paavat bhayo |

يوسف (انهن کي) سمجهي نه سگهيو.

ਜਹ ਵਹ ਕੂਪ ਹੁਤੋ ਤਹ ਗਯੋ ॥੮॥
jah vah koop huto tah gayo |8|

۽ جتي اهو کوهه هو، اتي هو هليو ويو. 8.

ਚਲਿ ਬਨ ਮੈ ਜਬ ਕੂਪ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥
chal ban mai jab koop nihaariyo |

جهنگ ۾ هلندي جڏهن کوهه ڏٺم

ਗਹਿ ਭਇਯਨ ਤਾ ਮੈ ਤਿਹ ਡਾਰਿਯੋ ॥
geh bheiyan taa mai tih ddaariyo |

پوءِ ڀائرن کيس پڪڙي کوهه ۾ اڇلائي ڇڏيو.

ਘਰ ਯੌ ਆਨਿ ਸੰਦੇਸੋ ਦਯੋ ॥
ghar yau aan sandeso dayo |

هن گهر اچي اهو پيغام ڏنو

ਯੂਸਫ ਆਜੁ ਸਿੰਘ ਭਖਿ ਲਯੋ ॥੯॥
yoosaf aaj singh bhakh layo |9|

اڄ يوسف کي شينهن کائي ويو آهي. 9.

ਖੋਜਿ ਸਕਲ ਯੂਸਫ ਕੋ ਹਾਰੇ ॥
khoj sakal yoosaf ko haare |

هر ڪو يوسف کي ڳوليندي ٿڪجي پيو

ਅਸੁਖ ਭਏ ਸੁਖ ਸਭੈ ਬਿਸਾਰੇ ॥
asukh bhe sukh sabhai bisaare |

۽ غمگين ٿي ويا، (انهن جي) خوشي ختم ٿي وئي.

ਤਹਾ ਏਕ ਸੌਦਾਗਰ ਆਯੋ ॥
tahaa ek sauadaagar aayo |

اتي هڪ سوداگر آيو

ਕੂਪ ਬਿਖੈ ਤੇ ਤਾ ਕਹ ਪਾਯੋ ॥੧੦॥
koop bikhai te taa kah paayo |10|

۽ يوسف کي کوهه ۾ ڏٺو. 10.

ਤਾ ਕਹ ਸੰਗ ਅਪੁਨੇ ਕਰਿ ਲਯੋ ॥
taa kah sang apune kar layo |

ان کي پاڻ سان وٺي ويو (هن کي کوهه مان ڪڍي).

ਬੇਚਨ ਸਾਹ ਰੂਮ ਕੇ ਗਯੋ ॥
bechan saah room ke gayo |

۽ ڪمرو ملڪ جي بادشاهه وٽ وڪڻڻ ويو.

ਅਧਿਕ ਮੋਲ ਕੋਊ ਨਹਿ ਲੇਵੈ ॥
adhik mol koaoo neh levai |

(يُوسف سوداگر کي ايترو ته چارج ڏيندو هو جو) ڪو نه وٺندو هو.

ਗ੍ਰਿਹ ਕੋ ਕਾਢਿ ਸਕਲ ਧਨੁ ਦੇਵੈ ॥੧੧॥
grih ko kaadt sakal dhan devai |11|

(جيڪڏهن به) ڪوئي گهر جو سمورو مال کڻي ڇو ٿو ڏئي؟ 11.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

ٻٽي

ਜਬੈ ਜਲੀਖਾ ਯੂਸਫਹਿ ਰੂਪ ਬਿਲੋਕ੍ਯੋ ਜਾਇ ॥
jabai jaleekhaa yoosafeh roop bilokayo jaae |

جڏهن زليخا ويا ۽ يوسف جي صورت ڏٺائين

ਬਸੁ ਅਸੁ ਦੈ ਤਾ ਕੋ ਤੁਰਤ ਲਿਯੋ ਸੁ ਮੋਲ ਬਨਾਇ ॥੧੨॥
bas as dai taa ko turat liyo su mol banaae |12|

۽ ڪنهن نه ڪنهن طرح قيمت مقرر ڪري کڻي ويا. 12.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوويهه:

ਮੁਖ ਮਾਗ੍ਯੋ ਤਾ ਕੋ ਧਨੁ ਦਿਯੋ ॥
mukh maagayo taa ko dhan diyo |

هن (سوداگر) پئسا گهريا ته ڏنائين

ਯੂਸਫ ਮੋਲ ਅਮੋਲਕ ਲਿਯੋ ॥
yoosaf mol amolak liyo |

۽ امولڪ يوسف کي پنهنجو پٽ ڪري ورتو.

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਸੇਤੀ ਤਿਹ ਪਾਰਿਯੋ ॥
bhaat bhaat setee tih paariyo |

هن کي ڪيترن ئي طريقن سان پاليو ويو (گرمي سميت).

ਬਡੋ ਭਯੋ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥੧੩॥
baddo bhayo ih bhaat uchaariyo |13|

جڏهن وڏو ٿيو ته هن ائين چيو. 13.

ਚਿਤ੍ਰਸਾਲ ਤਾ ਕੌ ਲੈ ਗਈ ॥
chitrasaal taa kau lai gee |

کيس چترشالا وٺي ويو

ਨਾਨਾ ਚਿਤ੍ਰ ਦਿਖਾਵਤ ਭਈ ॥
naanaa chitr dikhaavat bhee |

۽ ڪيتريون ئي تصويرون ڏيکارڻ شروع ڪيون.

ਅਧਿਕ ਯੂਸਫਹਿ ਜਬੈ ਰਿਝਾਯੋ ॥
adhik yoosafeh jabai rijhaayo |

جڏهن (هن) يوسف کي چڱيءَ طرح ورتو

ਤਬ ਤਾ ਸੋ ਯੌ ਬਚਨ ਸੁਨਾਯੋ ॥੧੪॥
tab taa so yau bachan sunaayo |14|

پوءِ هن سان لفظ شيئر ڪيا. 14.

ਹਮ ਤੁਮ ਆਜੁ ਕਰੈ ਰਤਿ ਦੋਊ ॥
ham tum aaj karai rat doaoo |

(چوڻ شروع ڪيو) مون کي ۽ توهان ٻنهي کي گڏ رهڻ ڏيو.

ਹੈ ਨ ਇਹਾ ਠਾਢੋ ਜਨ ਕੋਊ ॥
hai na ihaa tthaadto jan koaoo |

هتي ڪو به بيٺو ناهي.

ਕਵਨ ਲਖੇ ਕਾ ਸੋ ਕੋਊ ਕਹਿ ਹੈ ॥
kavan lakhe kaa so koaoo keh hai |

ڪير ڏسندو ۽ ڪنهن کي ٻڌائيندو؟

ਹ੍ਯਾਂ ਕੋ ਆਨਿ ਰਮਤ ਹਮ ਗਹਿ ਹੈ ॥੧੫॥
hayaan ko aan ramat ham geh hai |15|

ڪير هتي ايندو ۽ اسان کي پاڻ ۾ مزو ڪندي پڪڙيندو؟ 15.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

ٻٽي

ਮੈ ਤਰੁਨੀ ਤੁਮ ਹੂੰ ਤਰੁਨ ਦੁਹੂੰਅਨ ਰੂਪ ਅਪਾਰ ॥
mai tarunee tum hoon tarun duhoonan roop apaar |

آءٌ به جوان آهيان، تون به جوان آهين ۽ ٻنهي جون خوبيون آهن.

ਸੰਕ ਤ੍ਯਾਗਿ ਰਤਿ ਕੀਜਿਯੈ ਕਤ ਜਕਿ ਰਹੇ ਕੁਮਾਰ ॥੧੬॥
sank tayaag rat keejiyai kat jak rahe kumaar |16|

اي ڪمار! شرم کي ڇڏي راند کيڏي، ڇو ٿو لڄي. 16.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوويهه:

ਤੈ ਜੁ ਕਹਤ ਨਹਿ ਕੋਊ ਨਿਹਾਰੈ ॥
tai ju kahat neh koaoo nihaarai |

(يوسف جواب ڏنو ته) جيڪي تون چوين ٿو ته (اسان کي) ڪير به نه ٿو ڏسي.

ਆਂਧਰ ਜ੍ਯੋਂ ਤੈ ਬਚਨ ਉਚਾਰੈ ॥
aandhar jayon tai bachan uchaarai |

انڌن وانگر ڳالهايو اٿئي.

ਸਾਖੀ ਸਾਤ ਸੰਗ ਕੇ ਲਹਿ ਹੈ ॥
saakhee saat sang ke leh hai |

(اسان کي) ستن سخي (پاڻي، باهه، هوا، آسمان، زمين، سج ۽ چنڊ) سان گڏ ورتو وڃي ٿو.

ਅਬ ਹੀ ਜਾਇ ਧਰਮ ਤਨ ਕਹਿ ਹੈ ॥੧੭॥
ab hee jaae dharam tan keh hai |17|

اھي ھاڻي وڃي ڌرمراج کي ٻڌائيندا. 17.

ਅੜਿਲ ॥
arril |

ثابت قدم:

ਧਰਮਰਾਇ ਕੀ ਸਭਾ ਜਬੈ ਦੋਊ ਜਾਇ ਹੈਂ ॥
dharamaraae kee sabhaa jabai doaoo jaae hain |

جڏهن (اسان) ٻئي ڌرمراج جي مجلس ۾ وينداسين

ਕਹਾ ਬਦਨ ਲੈ ਤਾ ਸੌ ਉਤ੍ਰ ਦਿਯਾਇ ਹੈ ॥
kahaa badan lai taa sau utr diyaae hai |

پوءِ اهي کيس ڪهڙي منهن سان جواب ڏيندا؟

ਇਨ ਬਾਤਨ ਕੌ ਤੈ ਤ੍ਰਿਯ ਕਹਾ ਬਿਚਾਰਈ ॥
ein baatan kau tai triy kahaa bichaaree |

اهي شيون، اي عورت! تون ڇا سوچي رهيو آهين

ਹੋ ਮਹਾ ਨਰਕ ਕੇ ਬੀਚ ਨ ਮੋ ਕੌ ਡਾਰਈ ॥੧੮॥
ho mahaa narak ke beech na mo kau ddaaree |18|

مون کي وڏي جهنم ۾ نه اڇلايو. 18.

ਸਾਲਗ੍ਰਾਮ ਪਰਮੇਸ੍ਰ ਇਹੀ ਗਤਿ ਤੇ ਭਏ ॥
saalagraam paramesr ihee gat te bhe |

ساڳي چال (گٽي) ڪرڻ سان، خدا سالگرام ٿيو.

ਦਸ ਰਾਵਨ ਕੇ ਸੀਸ ਇਹੀ ਬਾਤਨ ਗਏ ॥
das raavan ke sees ihee baatan ge |

اهي ڳالهيون چوڻ کان پوءِ، راڻيءَ ڏهه مٿو وڃائي ڇڏيو.

ਸਹਸ ਭਗਨ ਬਾਸਵ ਯਾਹੀ ਤੇ ਪਾਇਯੋ ॥
sahas bhagan baasav yaahee te paaeiyo |

ان ڪري اندرا (هن جي جسم تي) هزار ڄمڻ جا نشان مليا.

ਹੋ ਇਨ ਬਾਤਨ ਤੇ ਮਦਨ ਅਨੰਗ ਕਹਾਇਯੋ ॥੧੯॥
ho in baatan te madan anang kahaaeiyo |19|

انهن ڪمن کان پوءِ ڪم ديو اننگ کي سڏيو. 19.