شري دسم گرنتھ

صفحو - 890


ਨ੍ਰਿਪ ਕੋ ਬਚਨ ਭ੍ਰਿਤ ਸੁਨਿ ਧਾਏ ॥
nrip ko bachan bhrit sun dhaae |

بادشاهه جي اجازت ٻڌي، نوڪر ڀڄي ويا

ਮੰਤ੍ਰੀ ਕੀ ਦੁਹਿਤਾ ਢਿਗ ਆਏ ॥
mantree kee duhitaa dtig aae |

راجا جو حڪم ملي، حاضرين وزير جي ڌيءَ وٽ آيا.

ਕੌਨ ਦੇਸ ਏਸ੍ਵਰ ਤੁਹਿ ਜਾਯੋ ॥
kauan des esvar tuhi jaayo |

(هو آيو ۽ چيائين ته) تون ڪهڙي ملڪ جي بادشاهه جو پٽ آهين؟

ਚਲੋ ਰਾਵ ਜੂ ਬੋਲਿ ਪਠਾਯੋ ॥੧੭॥
chalo raav joo bol patthaayo |17|

”ڪهڙي ملڪ ۾ آيو آهين ۽ ڪنهن جو پٽ آهين؟ اچو ته اسان جي راجا توهان کي سڏيو آهي (17)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

دوهيرا

ਕੌਨ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕੋ ਪੁਤ੍ਰ ਤੈ ਕ੍ਯੋ ਆਯੋ ਇਹ ਦੇਸ ॥
kauan nripat ko putr tai kayo aayo ih des |

”تون ڪهڙي راجا جو پٽ آهين ۽ هتي ڇو آيو آهين؟

ਕ੍ਯੋ ਮੁਸਕੀ ਘੋਰਾ ਚਰਿਯੋ ਧਰਿਯੋ ਅਸਿਤ ਕ੍ਯੋ ਭੇਸ ॥੧੮॥
kayo musakee ghoraa chariyo dhariyo asit kayo bhes |18|

”تون ايڏي وڏي گهوڙي تي ڇو سوار آهين ۽ ڪارا ڪپڙا ڇو پيو پائين؟“ (18)

ਛਪੈ ਛੰਦ ॥
chhapai chhand |

ڇنڊڇاڻ

ਨ ਹੈ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕੋ ਪੁਤ੍ਰ ਨ ਹੈ ਦੇਸਨ ਕੋ ਰਾਈ ॥
n hai nripat ko putr na hai desan ko raaee |

”نه مان ڪنهن راجا جو پٽ آهيان، نه حاڪم آهيان.

ਤਵ ਮੰਤ੍ਰੀ ਕੀ ਸੁਤਾ ਲਖਨ ਕੌਤਕ ਕੌ ਆਈ ॥
tav mantree kee sutaa lakhan kauatak kau aaee |

مان تنهنجي وزير جي ڌيءَ کي ڏسڻ آيو آهيان.

ਸਾਸਤ੍ਰ ਸਿਮ੍ਰਿਤਨ ਮਾਹਿ ਸਦਾ ਸ੍ਰਵਨਨ ਸੁਨਿ ਪਾਯੋ ॥
saasatr simritan maeh sadaa sravanan sun paayo |

شاسترن ۽ سمرتين ۾ بنيادي حقيقتون بيان ڪيون ويون آهن.

ਤਤੁ ਲਖਨ ਕੇ ਹੇਤ ਮੋਰ ਹਿਯਰਾ ਉਮਗਾਯੋ ॥
tat lakhan ke het mor hiyaraa umagaayo |

”مون کي انهن جو خلاصو سمجهه ۾ آيو آهي.

ਤਬੈ ਉਚਰਿਹੌ ਬੈਨ ਜਬੈ ਨੇਤ੍ਰਨ ਸੋ ਲਹਿਹੋ ॥
tabai ucharihau bain jabai netran so lahiho |

”جڏهن مون انهن کي پنهنجي اکين سان ڏٺو آهي، تڏهن مان توهان سان ڳالهه ٻولهه ڪندس

ਬਿਨੁ ਨੇਤ੍ਰਨ ਕੇ ਲਹੇ ਭੇਦ ਨ੍ਰਿਪ ਤੁਮੈ ਨ ਕਹਿਹੋ ॥੧੯॥
bin netran ke lahe bhed nrip tumai na kahiho |19|

'انهن کي ڏسڻ کان سواء آئون فيصلو نٿو ڪري سگهان.' (l9)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوپائي

ਕਹਿਯੋ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਮੁਹਿ ਭੇਦ ਬਤਾਵਹੁ ॥
kahiyo nripat muhi bhed bataavahu |

بادشاهه چيو ته راز ٻڌاءِ.

ਰੋਸਨ ਰਾਇ ਨ ਹ੍ਰਿਦੈ ਲਜਾਵਹੁ ॥
rosan raae na hridai lajaavahu |

راجا چيو، ”منهنجي سامهون راز ظاهر ڪر ۽ ڪنهن به صورت ۾ نه جهڪي.

ਤੁਮਰੀ ਕਹੀ ਹ੍ਰਿਦੈ ਮੈ ਰਾਖੋ ॥
tumaree kahee hridai mai raakho |

(مان) تنهنجي ڳالهه دل ۾ رکندس

ਭੇਦ ਔਰ ਤਨ ਕਛੂ ਨ ਭਾਖੋ ॥੨੦॥
bhed aauar tan kachhoo na bhaakho |20|

(20) ”جيڪو تون مون کي ٻڌائيندين، سو مان ان کي دل ۾ محفوظ ڪندس ۽ خيانت نه ڪندس.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

دوهيرا

ਸੁਨ ਰਾਜਾ ਜੂ ਮੈ ਕਹੋਂ ਕਿਸੂ ਨ ਦੀਜਹੁ ਭੇਦ ॥
sun raajaa joo mai kahon kisoo na deejahu bhed |

”ٻڌ، راجا، منهنجو توسان جيڪو به تعلق آهي، سو ڪنهن به جسم تي ظاهر نه ڪجانءِ.

ਜੁ ਕਛੁ ਸਾਸਤ੍ਰ ਸਿਮ੍ਰਿਤਿ ਕਹਤ ਔਰ ਉਚਾਰਤ ਬੇਦ ॥੨੧॥
ju kachh saasatr simrit kahat aauar uchaarat bed |21|

”مان توکي ٻڌايان ٿو ته شاسترن ۽ سمرتين ۾ ڇا لکيل آهي“ (21)

ਜਹਾ ਸਾਧ ਕਹ ਚੋਰ ਕਰਿ ਮਾਰਤ ਲੋਗ ਰਿਸਾਇ ॥
jahaa saadh kah chor kar maarat log risaae |

”اها ملڪ جتي ماڻهو اوليائن کي چور سمجهي مارين ٿا،

ਤੁਰਤ ਧਰਨਿ ਤਿਹ ਠੌਰ ਕੀ ਧਸਕਿ ਰਸਾਤਲ ਜਾਇ ॥੨੨॥
turat dharan tih tthauar kee dhasak rasaatal jaae |22|

”اها زمين جلد ئي تباهي هيٺ اچي ويندي.“ (22)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوپائي

ਜੋ ਸਾਸਤ੍ਰ ਸਿੰਮ੍ਰਤਨ ਸੁਨਿ ਪਾਈ ॥
jo saasatr sinmratan sun paaee |

جيڪو شاستر سمرتين ۾ (لکيل) ٻڌو ويو آهي،

ਸੋ ਕੌਤਕ ਦੇਖਨ ਕਹ ਆਈ ॥
so kauatak dekhan kah aaee |

”شاسترن ۽ سمرتين ۾ ان جو اظهار جنهن طريقي سان ڪيو ويو آهي، مون کي اهو معلوم ٿيو آهي.

ਦੇਖੋ ਕਹਾ ਇਹ ਠਾ ਅਬ ਹ੍ਵੈ ਹੈ ॥
dekho kahaa ih tthaa ab hvai hai |

اچو ته ڏسون ته هن جاءِ تي ڇا ٿو ٿئي

ਫਟਿ ਹੈ ਧਰਨਿ ਕਿ ਨਾਹਿ ਫਟਿ ਜੈ ਹੈ ॥੨੩॥
fatt hai dharan ki naeh fatt jai hai |23|

هاڻي ڏسنداسين ته زمين هيٺ لهي ٿي يا نه (23)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

دوهيرا

ਜੁ ਕਛੁ ਕਥਾ ਸ੍ਰਵਨਨ ਸੁਨੀ ਸੁ ਕਛੁ ਕਹੀ ਤੁਯ ਦੇਵ ॥
ju kachh kathaa sravanan sunee su kachh kahee tuy dev |

”مون جيڪا به روايت ٻڌي آهي، سا اوهان جي حوالي ڪئي آهي.

ਅਪਨੇ ਚਿਤ ਮੈ ਰਾਖਿਯੋ ਕਿਸੂ ਨ ਦੀਜਹੁ ਭੇਵ ॥੨੪॥
apane chit mai raakhiyo kisoo na deejahu bhev |24|

”هاڻي تون اها ڳالهه پنهنجي دل ۾ رک ۽ مهرباني ڪري ڪڏهن به ظاهر نه ڪر.“ (24)

ਸੁਨਤ ਬਚਨ ਤਾ ਕੇ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਨਿਕਟਿ ਬੋਲਿ ਤਿਹ ਲੀਨ ॥
sunat bachan taa ke nripat nikatt bol tih leen |

اها ڳالهه ٻڌي هن کيس پنهنجي ويجهو سڏيو.

ਸ੍ਯਾਮ ਸਾਹ ਕੋ ਪੁਤ੍ਰ ਲਖਿ ਤੁਰਤ ਬਿਦਾ ਕਰਿ ਦੀਨ ॥੨੫॥
sayaam saah ko putr lakh turat bidaa kar deen |25|

۽، فوري طور تي سڃاڻي، هن صيام جي پٽ کي آزاد ڪرڻ لاء چيو (25)

ਦੁਹਿਤਾ ਦਈ ਵਜੀਰ ਕੀ ਹੈ ਗੈ ਦਏ ਅਨੇਕ ॥
duhitaa dee vajeer kee hai gai de anek |

وزير جي ڌيءَ سان گڏ کيس ڪيترائي هاٿي ۽ گھوڙا به ڏنائين.

ਪਤਿ ਕੀਨੋ ਛਲਿ ਕੈ ਤੁਰਤ ਬਾਰ ਨ ਬਾਕਯੋ ਏਕ ॥੨੬॥
pat keeno chhal kai turat baar na baakayo ek |26|

چتر جي ذريعي، ان ڇوڪريءَ کيس پنهنجو مڙس بنايو، ۽ کيس ڪو به نقصان نه رسيو (26)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوپائي

ਝੂਠਾ ਤੇ ਸਾਚਾ ਕਰਿ ਡਾਰਿਯੋ ॥
jhootthaa te saachaa kar ddaariyo |

ڪوڙو سچ ثابت ٿيو.

ਕਿਨਹੂੰ ਭੇਦ ਨ ਹ੍ਰਿਦੈ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥
kinahoon bhed na hridai bichaariyo |

ڪوڙ سچ ۾ تبديل ٿي ويو ۽ ڪو به جسم حقيقت کي ڳولي نه سگهيو.

ਸਾਮ ਦੇਸ ਲੈ ਤਾਹਿ ਸਿਧਾਈ ॥
saam des lai taeh sidhaaee |

هوءَ (روشني راءِ) (پنهنجي مڙس کي) وٺي سام ملڪ ڏانهن هلي وئي

ਤੇਗ ਤਰੇ ਤੇ ਲਯੋ ਬਚਾਈ ॥੨੭॥
teg tare te layo bachaaee |27|

کيس پاڻ سان وٺي، صيام جي ملڪ ڏانهن روانو ٿيو ۽ کيس تلوار جي تيز دھار کان بچايو (27)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

دوهيرا

ਅਤਿਭੁਤ ਗਤਿ ਬਨਿਤਾਨ ਕੀ ਜਿਹ ਨ ਸਕਤ ਕੋਉ ਪਾਇ ॥
atibhut gat banitaan kee jih na sakat koau paae |

عورتن جون ڪارآمديون اهڙيون آهن جن کي ڪير به قبول نٿو ڪري سگهي.

ਭੇਦ ਹਾਥ ਆਵੈ ਨਹੀ ਕੋਟਿਨ ਕਿਯੇ ਉਪਾਇ ॥੨੮॥
bhed haath aavai nahee kottin kiye upaae |28|

ڪيترن ئي ڪوششن جي باوجود، ڪو به ماڻهو انهن جي راز کي سمجهي نٿو سگهي. (28) (I)

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਛਿਆਸਠਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੬੬॥੧੧੭੨॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade chhiaasatthavo charitr samaapatam sat subham sat |66|1172|afajoon|

راجا ۽ وزير جي چترڪاري گفتگو جو ڇهون سٽون، مبارڪباد سان پورو ٿيو. (66) (1170)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوپائي

ਦਛਿਨ ਦੇਸ ਬਿਚਛਨ ਨਾਰੀ ॥
dachhin des bichachhan naaree |

ڏکڻ جون عورتون منفرد آهن.

ਜੋਗੀ ਗਏ ਭਏ ਘਰ ਬਾਰੀ ॥
jogee ge bhe ghar baaree |

ايستائين جو پرهيزگار به انهن جي سنگت ۾ گهر ڀاتين ۾ تبديل ٿي ويندا آهن.

ਚਤੁਰ ਸਿੰਘ ਰਾਜ ਤਹ ਭਾਰੋ ॥
chatur singh raaj tah bhaaro |

اتي هڪ مضبوط بادشاهه چتر سنگهه هو

ਚੰਦ੍ਰਬੰਸ ਮੈ ਰਹੈ ਉਜਿਯਾਰੋ ॥੧॥
chandrabans mai rahai ujiyaaro |1|

اتي چندر بنسي قبيلي جو حاڪم چتر سنگهه هو.

ਹੈ ਗੈ ਰਥ ਪੈਦਲ ਬਹੁ ਵਾ ਕੇ ॥
hai gai rath paidal bahu vaa ke |

هن وٽ ڪيترائي گهوڙا، هاٿي، رٿ ۽ پيادا (سپاهي) هئا.

ਔਰ ਭੂਪ ਕੋਊ ਤੁਲਿ ਨ ਤਾ ਕੇ ॥
aauar bhoop koaoo tul na taa ke |

هن وٽ بيشمار هاٿي، گهوڙا ۽ پيادل سپاهي هئا، ۽ ٻيو ڪو به حاڪم سندس بيٺو نه هو.

ਰੂਪ ਕਲਾ ਤਾ ਕੀ ਬਰ ਨਾਰੀ ॥
roop kalaa taa kee bar naaree |

سندس روپ هڪ سهڻي عورت هئي جنهن جو نالو ڪالا هو.

ਜਨੁ ਰਤਿ ਪਤਿ ਤੇ ਭਈ ਕੁਮਾਰੀ ॥੨॥
jan rat pat te bhee kumaaree |2|

روپ ڪالا سندس زال هئي، جيڪا ڪمپڊ جي شاديءَ مان پيدا ٿي لڳي.

ਅਧਿਕ ਰਾਵ ਤਾ ਕੇ ਬਸਿ ਰਹੈ ॥
adhik raav taa ke bas rahai |

بادشاهه گهڻو ڪري پنهنجي گهر ۾ رهندو هو.

ਜੋ ਵਹੁ ਮੁਖ ਤੇ ਕਹੈ ਸੁ ਕਹੈ ॥
jo vahu mukh te kahai su kahai |

ڪيترائي راجا سندس ماتحت هئا.

ਰੂਪ ਮਤੀ ਤਿਹ ਤ੍ਰਾਸ ਨ ਡਰੈ ॥
roop matee tih traas na ddarai |

روپ متي کانئس نه ڊڄندو هو.

ਜੋ ਚਿਤ ਭਾਵੇ ਸੋਈ ਕਰੈ ॥੩॥
jo chit bhaave soee karai |3|

پر روپ ڪالا هن کان ڪڏهن به نه ڊڄي ۽ هوءَ جنهن طريقي سان چاهيندي هئي (3)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

دوهيرا

ਇਕ ਦਿਨ ਬੈਠੇ ਤ੍ਰਿਯਨ ਮੈ ਹੋਡ ਪਰੀ ਤਿਨ ਮਾਹਿ ॥
eik din baitthe triyan mai hodd paree tin maeh |

هڪ ڏينهن عورتون گڏ ٿيون، ۽ شرط لڳي وئي،

ਪਿਯ ਦੇਖਤ ਕੋਊ ਜਾਰ ਸੋ ਭੋਗ ਸਕਤ ਕਰਿ ਨਾਹਿ ॥੪॥
piy dekhat koaoo jaar so bhog sakat kar naeh |4|

جيڪو پنهنجي پياري سان پيار ڪري سگهي ٿو جڏهن مڙس ڏسي رهيو هو (4)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوپائي

ਰਾਨੀ ਬਾਤ ਚਿਤ ਮੈ ਰਾਖੀ ॥
raanee baat chit mai raakhee |

راڻي اهو معاملو ذهن ۾ رکيو.

ਮੁਖ ਤੇ ਕਛੂ ਨ ਤਿਹ ਠਾ ਭਾਖੀ ॥
mukh te kachhoo na tih tthaa bhaakhee |

راڻي اهو اشارو دل ۾ رکيو. هن پنهنجو آواز بلند نه ڪيو.

ਏਕ ਦੋਇ ਜਬ ਮਾਸ ਬਿਤਾਯੋ ॥
ek doe jab maas bitaayo |

جڏهن ته ٻه مهينا گذري ويا

ਆਨ ਰਾਵ ਸੋ ਬਚਨ ਸੁਨਾਯੋ ॥੫॥
aan raav so bachan sunaayo |5|

جڏهن ٻه مهينا گذري ويا ته هوءَ آئي ۽ راجا کي چيو.

ਸੁਨੁ ਨ੍ਰਿਪ ਮੈ ਸਿਵ ਪੂਜਨ ਗਈ ॥
sun nrip mai siv poojan gee |

اي راجن! ٻڌو، مان ڀڳوان شيو جي پوڄا ڪرڻ ويس.

ਬਾਨੀ ਮੋਹਿ ਤਹਾ ਤੈ ਭਈ ॥
baanee mohi tahaa tai bhee |

”ٻڌو راجا، مان شيو جي شڪار لاءِ ويو هوس ۽ مون کي آسماني ڪلام سان نوازيو ويو.

ਏਕ ਬਾਤ ਐਸੀ ਬਹਿ ਜੈਹੈ ॥
ek baat aaisee beh jaihai |

هڪڙي ڳالهه ٿي ته (هتي اچي) ڪير ويهندو

ਸਭ ਕੋ ਭੋਗ ਕਰਤ ਦ੍ਰਿਸਟੈ ਹੈ ॥੬॥
sabh ko bhog karat drisattai hai |6|

اهو چيو ويو آهي ته، "جيڪو به هتي ايندو، هر جسم، ان سان گڏ جنسي راند ۾ مشغول ٿيندو." (6)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

دوهيرا

ਜੁ ਕਛੁ ਮੋਹਿ ਸਿਵਜੂ ਕਹਿਯੋ ਸੁ ਕਛੁ ਕਹਿਯੋ ਤੁਹਿ ਦੇਵ ॥
ju kachh mohi sivajoo kahiyo su kachh kahiyo tuhi dev |

”اي منهنجا راجا، شيو مون کي جيڪو ڪجهه ٻڌايو، سو مون توکي ٻڌايو آهي.