شري دسم گرنتھ

صفحو - 897


ਬਹੁਰਿ ਆਪਨੇ ਧਾਮ ਨ ਜੈਹੈ ॥
bahur aapane dhaam na jaihai |

”جيڪا به عورت هن کي ڏسندي، هوش سنڀالي نه سگهندي.

ਤਾਹੀ ਪੈ ਆਸਿਕ ਹ੍ਵੈ ਰਹਿ ਹੈ ॥
taahee pai aasik hvai reh hai |

هوءَ هن جي عادت بڻجي ٿي

ਰਾਮ ਨਾਮ ਕੋ ਜ੍ਯੋਂ ਨਿਤ ਕਹਿ ਹੈ ॥੯॥
raam naam ko jayon nit keh hai |9|

۽ جيئن هن سري رام کي ياد ڪيو، هوء توهان جي پٽ کي ياد ڪندي (9)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

دوهيرا

ਤਵ ਸੁਤ ਕੋ ਜੋ ਇਸਤ੍ਰੀ ਨੈਕੁ ਨਿਹਰਿ ਹੈ ਨਿਤ ॥
tav sut ko jo isatree naik nihar hai nit |

”ڪنهن به عورت، جيڪا تنهنجي پٽ جي سامهون ايندي، شايد تمام ٿوري هوندي.

ਸ੍ਰੀ ਰਾਘਵ ਕੇ ਨਾਮ ਜ੍ਯੋਂ ਸਦਾ ਸੰਭਰਿ ਹੈ ਚਿਤ ॥੧੦॥
sree raaghav ke naam jayon sadaa sanbhar hai chit |10|

'سري راگھو رام وانگر، هوء هن کي هميشه لاء پيار ڪندي.' (10)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوپائي

ਜਬ ਰਾਨੀ ਐਸੇ ਸੁਨੁ ਪਾਯੋ ॥
jab raanee aaise sun paayo |

جڏهن راڻيءَ اها ڳالهه ٻڌي

ਬੋਲਿ ਸਾਹੁ ਕੋ ਧਾਮ ਪਠਾਯੋ ॥
bol saahu ko dhaam patthaayo |

جڏهن راڻي ان ڳالهه تي غور ڪيو ته هن شاهه کي پنهنجي گهر سڏيو.

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਆਸਨ ਤਿਹ ਦੀਨੋ ॥
bhaat bhaat aasan tih deeno |

هن جي ڀرسان بيهاريو

ਉਰ ਅਪਨੇ ਤੇ ਜੁਦਾ ਨ ਕੀਨੋ ॥੧੧॥
aur apane te judaa na keeno |11|

هوءَ کيس مختلف حالتون ڏنيون ۽ کيس وڃڻ نه ڏنو. (11)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

دوهيرا

ਤਬ ਲਗ ਰਾਜਾ ਤੁਰਤ ਹੀ ਧਾਮ ਗਯੋ ਤਿਹ ਆਇ ॥
tab lag raajaa turat hee dhaam gayo tih aae |

پوءِ اوچتو راجا ان جاءِ تي آيو.

ਚਾਰਿ ਮਮਟਿ ਯਹਿ ਤਹ ਦਯੋ ਸੋਕ ਹ੍ਰਿਦੈ ਉਪਜਾਇ ॥੧੨॥
chaar mamatt yeh tah dayo sok hridai upajaae |12|

ڏکايل دل سان، هوء هن کي ٽاور ڏانهن ڌڪايو. (12)

ਦੋ ਸੈ ਗਜ ਦੋ ਬੈਰਕੈ ਲੀਨੀ ਸਾਹੁ ਮੰਗਾਇ ॥
do sai gaj do bairakai leenee saahu mangaae |

پوءِ شاهه صاحب ٻه سؤ گز جا ٻه بانس لٺ گڏ ڪيا

ਬਡੀ ਧੁਜਨ ਸੌ ਬਾਧਿ ਕੈ ਬਾਧੀ ਭੁਜਨ ਬਨਾਇ ॥੧੩॥
baddee dhujan sau baadh kai baadhee bhujan banaae |13|

۽ ڏاڍا وڏا ڦاٽڪ ذريعي، هن پنهنجا هٿ انهن سان ڳنڍي ڇڏيا (l3)

ਰੂੰਈ ਮਨਿ ਕੁ ਮੰਗਾਇ ਕੈ ਅੰਗ ਲਈ ਲਪਟਾਇ ॥
roonee man ku mangaae kai ang lee lapattaae |

هن هڪ ڪوئنٽل ڪپهه ۽ ٻوٽا گهرايا ۽ انهن کي پنهنجي چوڌاري ويڙهي ڇڏيو.

ਬਾਧਿ ਘੋਘਰੋ ਪਵਨ ਲਖਿ ਕੂਦਤ ਭਯੋ ਰਿਸਾਇ ॥੧੪॥
baadh ghogharo pavan lakh koodat bhayo risaae |14|

جڏهن تيز واءُ آيو ته پاڻ کي (ناهي جي مٿان) ڌڪي ڇڏيو (I4)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوپائي

ਜ੍ਯੋਂ ਜ੍ਯੋਂ ਪਵਨ ਝਲਾਤੋ ਆਵੈ ॥
jayon jayon pavan jhalaato aavai |

جيئن هوا هلندي،

ਧੀਮੈ ਧੀਮੈ ਤਰਕਹ ਜਾਵੈ ॥
dheemai dheemai tarakah jaavai |

جيئن واءُ وهندو هو، تيئن هو تمام آهستي آهستي، پري ٿي ويو هو.

ਦੁਹੂੰ ਬੈਰਕਨ ਸਾਹੁ ਉਡਾਰਿਯੋ ॥
duhoon bairakan saahu uddaariyo |

ٻئي جھنڊا شاهه ڏانهن روانا ٿيا

ਗਹਿਰੀ ਨਦੀ ਬਿਖੈ ਲੈ ਡਾਰਿਯੋ ॥੧੫॥
gahiree nadee bikhai lai ddaariyo |15|

ٻن بانس جي مدد سان هن کي اونهي نديءَ ۾ ڦوڪيو ويو.(15)

ਘੋਘਰਨ ਜੋਰ ਨਦੀ ਨਰ ਤਰਿਯੋ ॥
ghogharan jor nadee nar tariyo |

(اها) ماڻهو گهوڙن جي زور سان درياهه پار ڪيو.

ਧੁਜਨ ਹੇਤ ਤਹ ਹੁਤੋ ਉਬਰਿਯੋ ॥
dhujan het tah huto ubariyo |

ٻوڙن جي مدد سان هو ترڻ لڳو ۽ بانس جي مدد سان هو پار ڪري ويو.

ਰੂੰਈ ਤੇ ਕਛੁ ਚੋਟ ਨ ਲਾਗੀ ॥
roonee te kachh chott na laagee |

رُون (لڳجڻ سبب) ڪا به سِٽ نه آئي.

ਪ੍ਰਾਨ ਬਚਾਇ ਗਯੋ ਬਡਭਾਗੀ ॥੧੬॥
praan bachaae gayo baddabhaagee |16|

هن جي چوڌاري ڪپهه جي نظر ۾ هن کي ڪو به نقصان نه ٿيو ۽ هو پنهنجي جان بچائي سگهيو (16)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

دوهيرا

ਜਬ ਤਾ ਕੋ ਜੀਵਤ ਸੁਨ੍ਯੋ ਰਾਨੀ ਸ੍ਰਵਨਨ ਮਾਹਿ ॥
jab taa ko jeevat sunayo raanee sravanan maeh |

جڏهن راڻي ٻڌو ته هو جان وٺي ڀڄي ويو آهي.

ਯਾ ਦਿਨ ਸੋ ਸੁਖ ਜਗਤ ਮੈ ਕਹਿਯੋ ਕਹੂੰ ਕੋਊ ਨਾਹਿ ॥੧੭॥
yaa din so sukh jagat mai kahiyo kahoon koaoo naeh |17|

دنيا ۾ ٻي ڪا به خبر نه هئي، جيڪا کيس وڌيڪ خوش ڪري سگهي (17)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوپائي

ਕੂਦਿ ਸਾਹੁ ਜੋ ਪ੍ਰਾਨ ਬਚਾਯੋ ॥
kood saahu jo praan bachaayo |

جن جانن کي شاهه بچايو هو ٽپو ڏيئي،

ਤਿਨ ਰਾਜੈ ਕਛੁ ਭੇਦ ਨ ਪਾਯੋ ॥
tin raajai kachh bhed na paayo |

درياهه ۾ ٽپو ڏيئي، شاهه پنهنجو بچاءُ ڪيو ۽ راجا کي ڪا به خبر نه پئجي سگهي.

ਤਬ ਰਾਨੀ ਧੀਰਜ ਮਨ ਭਯੋ ॥
tab raanee dheeraj man bhayo |

پوءِ راڻي جي دل ۾ صبر پيدا ٿيو

ਚਿਤ ਜੁ ਹੁਤੋ ਸਕਲ ਭ੍ਰਮ ਗਯੋ ॥੧੮॥
chit ju huto sakal bhram gayo |18|

پوءِ راڻي راحت محسوس ڪئي ۽ هن شڪر ادا ڪيو ته اهو راز نه رهيو آهي (180) (1)

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਬਹਤਰੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੭੨॥੧੨੭੬॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade bahataro charitr samaapatam sat subham sat |72|1276|afajoon|

راجا ۽ وزير جي بابرڪت چترڪاري گفتگو جو ستر ٻيو مثال، مبارڪباد سان پورو ٿيو. (72) (1274)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

دوهيرا

ਬਜਵਾਰੇ ਬਨਿਯਾ ਰਹੈ ਕੇਵਲ ਤਾ ਕੋ ਨਾਮ ॥
bajavaare baniyaa rahai keval taa ko naam |

بجاراڻي شهر ۾ ڪيرول نالي هڪ شاهه رهندو هو.

ਨਿਸੁ ਦਿਨੁ ਕਰੈ ਪਠਾਨ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹ ਕੋ ਸਗਰੋ ਕਾਮ ॥੧॥
nis din karai patthaan ke grih ko sagaro kaam |1|

ڏينهن رات هڪ پٺاڻ جي گهر ۾ هر قسم جا ڪم ڪندو هو (1)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوپائي

ਸੁੰਦਰ ਤ੍ਰਿਯ ਤਾ ਕੈ ਗ੍ਰਿਹ ਰਹੈ ॥
sundar triy taa kai grih rahai |

سندس گهر ۾ هڪ سهڻي عورت رهندي هئي.

ਪੁਹਪ ਵਤੀ ਤਾ ਕੋ ਜਗ ਚਹੈ ॥
puhap vatee taa ko jag chahai |

سندس گهر ۾ هڪ عورت رهندي هئي، جنهن جو نالو پوپ وٽي هو.

ਬਾਕੇ ਸੰਗ ਨੇਹੁ ਤਿਨ ਲਾਯੋ ॥
baake sang nehu tin laayo |

هن (هڪ) بئنڪ (نالي هڪ شخص) سان پيار ڪيو.

ਕੇਵਲ ਕੋ ਚਿਤ ਤੇ ਬਿਸਰਾਯੋ ॥੨॥
keval ko chit te bisaraayo |2|

هوء هڪ دوست سان پيار ۾ پئجي وئي ۽ پنهنجي مڙس کي نظرانداز ڪيو (2)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

دوهيرا

ਏਕ ਦਿਵਸ ਕੇਵਲ ਗਯੋ ਗ੍ਰਿਹ ਕੋ ਕੌਨੇ ਕਾਜ ॥
ek divas keval gayo grih ko kauane kaaj |

هڪ دفعي ڪيول ڪنهن ڪم لاءِ سندس گهر آيو.

ਦੇਖੈ ਕ੍ਯਾ ਨਿਜੁ ਤ੍ਰਿਯ ਭਏ ਬਾਕੋ ਰਹਿਯੋ ਬਿਰਾਜ ॥੩॥
dekhai kayaa nij triy bhe baako rahiyo biraaj |3|

۽ هن ڏٺو ته عورت ۽ سندس پيارو اتي ويٺا هئا (3)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوپائي