(جڏهن) ڪال پور کيس اجازت ڏني
جڏهن رب جي ساراهه ڪئي، تڏهن برهما ويد تيار ڪئي
پوءِ مغرور ٿيو (پوءِ)
ان وقت سندس غرور وڌي ويو ۽ هو ٻئي ڪنهن کي به پنهنجو نه سمجهندو هو.
مون جهڙو ٻيو ڪو شاعر ڪونهي.
هن جو خيال هو ته هن جهڙو ٻيو ڪو نه آهي ۽ هن جهڙو شاعر ٻيو ڪو نه آهي
(اهڙي حالت ٿيڻ ڪري) ڪل پرڀوءَ جا ڪنڌ ميڙ ٿي ويا
رب-خدا تي ڇاڪاڻ ته ناخوش ٿي کيس اندرا جي وجر وانگر زمين تي اڇلائي ڇڏيو.23.
جڏهن هو زمين تي ڪري پيو،
جڏهن برهما، چئن ويدن جو سمنڊ زمين تي ڪري پيو،
پوءِ سروس شروع ٿي
هن پنهنجي دل جي پوريءَ دل سان پراسرار رب جي پوڄا ڪرڻ شروع ڪئي، جيڪو ديوتائن کان ٻاهر آهي.
ڏهه ملين سالن تائين (هو)
عظيم ديو (رب) جي خدمت ڪئي.
مان ڪيئن قرض وٺي سگهان ٿو
هن ڏهه لک سالن تائين رب جي پوڄا ڪئي ۽ هو خدا جي رب ڏانهن ويو ته هن کي ڪنهن به طرح سان نجات ڏي.25.
خدا جو ڪلام
(اي برهما! تون) دل سان خدمت ڪر.
پوءِ گروديو توهان تي راضي ٿيندو.
پوءِ (تون) ان ناٿ (حاصل ڪرڻ) سان سنت (قابل) ٿيندين
(وشنو چيو) ”جڏهن تون پنهنجي دل جي پوريءَ دل سان خدا-پرستيءَ جي پوڄا ڪندين، تڏهن رب جيڪو لاچارن جو سهارو آهي، تنهن جي خواهش پوري ڪندو“.
برهما اهڙيون ڳالهيون ٻڌيون
۽ صدمي ۾ ذهن ۾ سوچيندو رهيو.
(پوءِ) اٿيو ۽ هاري جي خدمت ۾ مشغول ٿيو
اهو ٻڌي برهما جي پوڄا ڪرڻ شروع ڪئي ۽ ائين ئي پيش ڪيو، جيئن وشنو ٻڌايو هو.
پراچند چانڊئي جي پيرن تي ڪري پيو
جنهن (رانا) بدڪارن سان جنگ ڪئي، جنهن کي شڪست نه ملي سگهي
۽ جيڪو ٻرندڙ ٻرندڙ ۽ دونھون ٺاھيو
وشنو اهو به چيو ته، طاقتور چانڊڪا، ظالمن جي ناس ڪندڙ، ان کي به پوڄڻ گهرجي، جنهن جوالڪشا ۽ ڌومر لوچن جهڙن راکشس کي ماريو هو.
چانڊئي چيو، جڏهن هو ڳائيندو آهي
”جڏهن تون انهن سڀني جي پوڄا ڪندين، تڏهن تنهنجي مٿان لعنت ختم ٿي ويندي
(اها ڳالهه ٻڌي برهما) ڪال پرخ جا نعرا هڻڻ لڳا
اڻڄاتل برهمڻ جي پوڄا ڪريو ۽ پنهنجي ثابت قدمي کي ڇڏي، توهان هن جي پناهه ۾ وڃو.29.
جيڪي هن ۾ پناهه وٺن ٿا،
”برڪت وارا آهن اهي زمين تي، جيڪي هن جي پناهه هيٺ هلن ٿا
اهي ڪنهن کان به نه ڊڄندا آهن
اهي ڪنهن کان نه ڊڄندا آهن ۽ انهن جا سڀ ڪم پورا ٿي ويندا آهن.
ڏهه لک سالن تائين
(برهما) هڪ ٽنگ تي بيٺو.
(اهڙيءَ طرح) عقيدت سان خدمت ڪرڻ،
ڏهن سالن تائين برهما هڪ ٽنگ تي بيٺو رهيو ۽ جڏهن هن اڪيلي دل سان رب جي خدمت ڪئي، تڏهن گرو-رب راضي ٿيو.
جڏهن ديوتا راز ٻڌايو (پوڙهي جي خدمت جو)
پوءِ برهما خدمت ڪئي (هڪ موم بتي رکي).
جڏهن وقف سان خدمت ڪري،
جڏهن ديوتائن سان پنهنجو پاڻ کي سمجهايو، تڏهن برهما پنهنجي دل جي پوري پوري خدمت ڪئي، ۽ اڻڄاتل ڀرم هن کان راضي ٿي ويو.
پوءِ اها (آيت) ٻڌائي وئي
(ڀو- آڪاش بني هوئي) (اي برهما!) مان غرور جو ناس ڪندڙ آهيان.
مون ڪنهن جي غرور کي نه ڇڏيو آهي.
پوءِ آسمان مان اهڙو آواز آيو، ”آءٌ غرور جو مالڪ آهيان ۽ مون سڀني کي مغلوب ڪري ڇڏيو آهي.
ڇو ٿو غرور؟
”تون غرور ۾ ڦاٿل هئين، تنهن ڪري مون کي توکي پسند نه آيو
هاڻي مون کي هڪ خيال (جگت) ٻڌائڻ ڏيو.
ھاڻي مان ھن کي سمنڊ ڏيان ٿو ۽ توھان کي ٻڌايان ٿو ته توھان کي ڪيئن ڇڏبو. 34.
(توهان) زمين تي وڃو ۽ ست اوتار فرض ڪريو،
”توهان هاڻي پنهنجي نجات لاءِ زمين تي ست اوتار فرض ڪري سگهو ٿا
هو (آيو) برهما طرفان قبول ڪيو ويو
برهما اهو سڀ ڪجهه قبول ڪيو ۽ دنيا ۾ نوان جنم ورتو.
مذمت ۽ ساراهه مون لاءِ هڪجهڙا آهن.
”ڪڏهن به پنهنجي ذهن مان منهنجي طعن ۽ تعريف کي نه وساريو
مون کي هڪ ٻيو خيال چوڻ ڏيو.
اي برهما! هڪ ڳالهه وڌيڪ ٻڌو 36
هڪ وشنو (ديوتا جو نالو) پڻ منهنجو مراقبو ڪيو.
”وشنو نالي هڪ ديوتا به مون تي غور ڪيو ۽ مون کي ڏاڍو خوش ڪيو
هن اهڙي نعمت لاءِ پڇيو
هن به مون کان هڪ نعمت گهري آهي، جيڪا مون کيس ڏني آهي.
مون ۾ ۽ هن ۾ ڪو به فرق نه آهي.
”مون ۾ ۽ هن ۾ ڪو به فرق نه آهي، سڀ ماڻهو ڄاڻن ٿا
ان (ماڻهن) کي سڀ ماڻهو آخرت
ماڻهو کيس هن دنيا ۽ آخرت جو خالق ۽ انهن جو تباهه ڪندڙ سمجهن ٿا.
جڏهن ته هو (وشنو) هڪ جسم (اوتار) فرض ڪندو.
۽ جيڪو به ڪم ڪندو،
(توهان) اهو (قوت) بغير سوچ ويچار جي پڙهو.