شري دسم گرنتھ

صفحو - 613


ਕਲਿ ਤਾਸੁ ਆਗਿਆ ਦੀਨ ॥
kal taas aagiaa deen |

(جڏهن) ڪال پور کيس اجازت ڏني

ਤਬ ਬੇਦ ਬ੍ਰਹਮਾ ਕੀਨ ॥
tab bed brahamaa keen |

جڏهن رب جي ساراهه ڪئي، تڏهن برهما ويد تيار ڪئي

ਤਬ ਤਾਸੁ ਬਾਢ੍ਯੋ ਗਰਬ ॥
tab taas baadtayo garab |

پوءِ مغرور ٿيو (پوءِ)

ਸਰਿ ਆਪੁ ਜਾਨ ਨ ਸਰਬ ॥੨੨॥
sar aap jaan na sarab |22|

ان وقت سندس غرور وڌي ويو ۽ هو ٻئي ڪنهن کي به پنهنجو نه سمجهندو هو.

ਸਰਿ ਮੋਹ ਕਬਿ ਨਹਿ ਕੋਇ ॥
sar moh kab neh koe |

مون جهڙو ٻيو ڪو شاعر ڪونهي.

ਇਕ ਆਪ ਹੋਇ ਤ ਹੋਇ ॥
eik aap hoe ta hoe |

هن جو خيال هو ته هن جهڙو ٻيو ڪو نه آهي ۽ هن جهڙو شاعر ٻيو ڪو نه آهي

ਕਛੁ ਕਾਲ ਕੀ ਭੂਅ ਬਕ੍ਰ ॥
kachh kaal kee bhooa bakr |

(اهڙي حالت ٿيڻ ڪري) ڪل پرڀوءَ جا ڪنڌ ميڙ ٿي ويا

ਛਿਤਿ ਡਾਰੀਆ ਜਿਮ ਸਕ੍ਰ ॥੨੩॥
chhit ddaareea jim sakr |23|

رب-خدا تي ڇاڪاڻ ته ناخوش ٿي کيس اندرا جي وجر وانگر زمين تي اڇلائي ڇڏيو.23.

ਜਬ ਗਿਰ੍ਯੋ ਭੂ ਤਰਿ ਆਨਿ ॥
jab girayo bhoo tar aan |

جڏهن هو زمين تي ڪري پيو،

ਮੁਖ ਚਾਰ ਬੇਦ ਨਿਧਾਨ ॥
mukh chaar bed nidhaan |

جڏهن برهما، چئن ويدن جو سمنڊ زمين تي ڪري پيو،

ਉਠਿ ਲਾਗਿਆ ਫਿਰ ਸੇਵ ॥
autth laagiaa fir sev |

پوءِ سروس شروع ٿي

ਜੀਅ ਜਾਨਿ ਦੇਵਿ ਅਭੇਵ ॥੨੪॥
jeea jaan dev abhev |24|

هن پنهنجي دل جي پوريءَ دل سان پراسرار رب جي پوڄا ڪرڻ شروع ڪئي، جيڪو ديوتائن کان ٻاهر آهي.

ਦਸ ਲਖ ਬਰਖ ਪ੍ਰਮਾਨ ॥
das lakh barakh pramaan |

ڏهه ملين سالن تائين (هو)

ਕੀਅ ਦੇਵਿ ਸੇਵ ਮਹਾਨ ॥
keea dev sev mahaan |

عظيم ديو (رب) جي خدمت ڪئي.

ਕਿਮਿ ਹੋਇ ਮੋਹਿ ਉਧਾਰ ॥
kim hoe mohi udhaar |

مان ڪيئن قرض وٺي سگهان ٿو

ਅਸ ਦੇਹੁ ਦੇਵ ਬਿਚਾਰ ॥੨੫॥
as dehu dev bichaar |25|

هن ڏهه لک سالن تائين رب جي پوڄا ڪئي ۽ هو خدا جي رب ڏانهن ويو ته هن کي ڪنهن به طرح سان نجات ڏي.25.

ਦੇਵੋ ਵਾਚ ਬ੍ਰਹਮਾ ਪ੍ਰਤਿ ॥
devo vaach brahamaa prat |

خدا جو ڪلام

ਮਨ ਚਿਤ ਕੈ ਕਰਿ ਸੇਵ ॥
man chit kai kar sev |

(اي برهما! تون) دل سان خدمت ڪر.

ਤਬ ਰੀਝਿ ਹੈ ਗੁਰਦੇਵ ॥
tab reejh hai guradev |

پوءِ گروديو توهان تي راضي ٿيندو.

ਤਬ ਹੋਇ ਨਾਥ ਸਨਾਥ ॥
tab hoe naath sanaath |

پوءِ (تون) ان ناٿ (حاصل ڪرڻ) سان سنت (قابل) ٿيندين

ਜਗਨਾਥ ਦੀਨਾ ਨਾਥ ॥੨੬॥
jaganaath deenaa naath |26|

(وشنو چيو) ”جڏهن تون پنهنجي دل جي پوريءَ دل سان خدا-پرستيءَ جي پوڄا ڪندين، تڏهن رب جيڪو لاچارن جو سهارو آهي، تنهن جي خواهش پوري ڪندو“.

ਸੁਨਿ ਬੈਨ ਯੌ ਮੁਖਚਾਰ ॥
sun bain yau mukhachaar |

برهما اهڙيون ڳالهيون ٻڌيون

ਕੀਅ ਚਉਕ ਚਿਤਿ ਬਿਚਾਰ ॥
keea chauk chit bichaar |

۽ صدمي ۾ ذهن ۾ سوچيندو رهيو.

ਉਠਿ ਲਾਗਿਆ ਹਰਿ ਸੇਵ ॥
autth laagiaa har sev |

(پوءِ) اٿيو ۽ هاري جي خدمت ۾ مشغول ٿيو

ਜਿਹ ਭਾਤਿ ਭਾਖ੍ਯੋ ਦੇਵ ॥੨੭॥
jih bhaat bhaakhayo dev |27|

اهو ٻڌي برهما جي پوڄا ڪرڻ شروع ڪئي ۽ ائين ئي پيش ڪيو، جيئن وشنو ٻڌايو هو.

ਪਰਿ ਪਾਇ ਚੰਡਿ ਪ੍ਰਚੰਡ ॥
par paae chandd prachandd |

پراچند چانڊئي جي پيرن تي ڪري پيو

ਜਿਹ ਮੰਡ ਦੁਸਟ ਅਖੰਡ ॥
jih mandd dusatt akhandd |

جنهن (رانا) بدڪارن سان جنگ ڪئي، جنهن کي شڪست نه ملي سگهي

ਜ੍ਵਾਲਾਛ ਲੋਚਨ ਧੂਮ ॥
jvaalaachh lochan dhoom |

۽ جيڪو ٻرندڙ ٻرندڙ ۽ دونھون ٺاھيو

ਹਨਿ ਜਾਸੁ ਡਾਰੇ ਭੂਮਿ ॥੨੮॥
han jaas ddaare bhoom |28|

وشنو اهو به چيو ته، طاقتور چانڊڪا، ظالمن جي ناس ڪندڙ، ان کي به پوڄڻ گهرجي، جنهن جوالڪشا ۽ ڌومر لوچن جهڙن راکشس کي ماريو هو.

ਤਿਸੁ ਜਾਪਿ ਹੋ ਜਬ ਜਾਪ ॥
tis jaap ho jab jaap |

چانڊئي چيو، جڏهن هو ڳائيندو آهي

ਤਬ ਹੋਇ ਪੂਰਨ ਸ੍ਰਾਪ ॥
tab hoe pooran sraap |

”جڏهن تون انهن سڀني جي پوڄا ڪندين، تڏهن تنهنجي مٿان لعنت ختم ٿي ويندي

ਉਠਿ ਲਾਗ ਕਾਲ ਜਪੰਨ ॥
autth laag kaal japan |

(اها ڳالهه ٻڌي برهما) ڪال پرخ جا نعرا هڻڻ لڳا

ਹਠਿ ਤਿਆਗ ਆਵ ਸਰੰਨ ॥੨੯॥
hatth tiaag aav saran |29|

اڻڄاتل برهمڻ جي پوڄا ڪريو ۽ پنهنجي ثابت قدمي کي ڇڏي، توهان هن جي پناهه ۾ وڃو.29.

ਜੇ ਜਾਤ ਤਾਸੁ ਸਰੰਨਿ ॥
je jaat taas saran |

جيڪي هن ۾ پناهه وٺن ٿا،

ਤੇ ਹੈ ਧਰਾ ਮੈ ਧਨਿ ॥
te hai dharaa mai dhan |

”برڪت وارا آهن اهي زمين تي، جيڪي هن جي پناهه هيٺ هلن ٿا

ਤਿਨ ਕਉ ਨ ਕਉਨੈ ਤ੍ਰਾਸ ॥
tin kau na kaunai traas |

اهي ڪنهن کان به نه ڊڄندا آهن

ਸਬ ਹੋਤ ਕਾਰਜ ਰਾਸ ॥੩੦॥
sab hot kaaraj raas |30|

اهي ڪنهن کان نه ڊڄندا آهن ۽ انهن جا سڀ ڪم پورا ٿي ويندا آهن.

ਦਸ ਲਛ ਬਰਖ ਪ੍ਰਮਾਨ ॥
das lachh barakh pramaan |

ڏهه لک سالن تائين

ਰਹ੍ਯੋ ਠਾਢ ਏਕ ਪਗਾਨ ॥
rahayo tthaadt ek pagaan |

(برهما) هڪ ٽنگ تي بيٺو.

ਚਿਤ ਲਾਇ ਕੀਨੀ ਸੇਵ ॥
chit laae keenee sev |

(اهڙيءَ طرح) عقيدت سان خدمت ڪرڻ،

ਤਬ ਰੀਝਿ ਗੇ ਗੁਰਦੇਵ ॥੩੧॥
tab reejh ge guradev |31|

ڏهن سالن تائين برهما هڪ ٽنگ تي بيٺو رهيو ۽ جڏهن هن اڪيلي دل سان رب جي خدمت ڪئي، تڏهن گرو-رب راضي ٿيو.

ਜਬ ਭੇਤ ਦੇਵੀ ਦੀਨ ॥
jab bhet devee deen |

جڏهن ديوتا راز ٻڌايو (پوڙهي جي خدمت جو)

ਤਬ ਸੇਵ ਬ੍ਰਹਮਾ ਕੀਨ ॥
tab sev brahamaa keen |

پوءِ برهما خدمت ڪئي (هڪ موم بتي رکي).

ਜਬ ਸੇਵ ਕੀ ਚਿਤ ਲਾਇ ॥
jab sev kee chit laae |

جڏهن وقف سان خدمت ڪري،

ਤਬ ਰੀਝਿ ਗੇ ਹਰਿ ਰਾਇ ॥੩੨॥
tab reejh ge har raae |32|

جڏهن ديوتائن سان پنهنجو پاڻ کي سمجهايو، تڏهن برهما پنهنجي دل جي پوري پوري خدمت ڪئي، ۽ اڻڄاتل ڀرم هن کان راضي ٿي ويو.

ਤਬ ਭਯੋ ਸੁ ਐਸ ਉਚਾਰ ॥
tab bhayo su aais uchaar |

پوءِ اها (آيت) ٻڌائي وئي

ਹਉ ਆਹਿ ਗ੍ਰਬ ਪ੍ਰਹਾਰ ॥
hau aaeh grab prahaar |

(ڀو- آڪاش بني هوئي) (اي برهما!) مان غرور جو ناس ڪندڙ آهيان.

ਮਮ ਗਰਬ ਕਹੂੰ ਨ ਛੋਰਿ ॥
mam garab kahoon na chhor |

مون ڪنهن جي غرور کي نه ڇڏيو آهي.

ਸਭ ਕੀਨ ਜੇਰ ਮਰੋਰਿ ॥੩੩॥
sabh keen jer maror |33|

پوءِ آسمان مان اهڙو آواز آيو، ”آءٌ غرور جو مالڪ آهيان ۽ مون سڀني کي مغلوب ڪري ڇڏيو آهي.

ਤੈ ਗਰਬ ਕੀਨ ਸੁ ਕਾਹਿ ॥
tai garab keen su kaeh |

ڇو ٿو غرور؟

ਨਹਿ ਮੋਹ ਭਾਵਤ ਤਾਹਿ ॥
neh moh bhaavat taeh |

”تون غرور ۾ ڦاٿل هئين، تنهن ڪري مون کي توکي پسند نه آيو

ਅਬ ਕਹੋ ਏਕ ਬਿਚਾਰ ॥
ab kaho ek bichaar |

هاڻي مون کي هڪ خيال (جگت) ٻڌائڻ ڏيو.

ਜਿਮਿ ਹੋਇ ਤੋਹਿ ਉਧਾਰ ॥੩੪॥
jim hoe tohi udhaar |34|

ھاڻي مان ھن کي سمنڊ ڏيان ٿو ۽ توھان کي ٻڌايان ٿو ته توھان کي ڪيئن ڇڏبو. 34.

ਧਰਿ ਸਪਤ ਭੂਮਿ ਵਤਾਰ ॥
dhar sapat bhoom vataar |

(توهان) زمين تي وڃو ۽ ست اوتار فرض ڪريو،

ਤਬ ਹੋਇ ਤੋਹਿ ਉਧਾਰਿ ॥
tab hoe tohi udhaar |

”توهان هاڻي پنهنجي نجات لاءِ زمين تي ست اوتار فرض ڪري سگهو ٿا

ਸੋਈ ਮਾਨ ਬ੍ਰਹਮਾ ਲੀਨ ॥
soee maan brahamaa leen |

هو (آيو) برهما طرفان قبول ڪيو ويو

ਧਰਿ ਜਨਮ ਜਗਤਿ ਨਵੀਨ ॥੩੫॥
dhar janam jagat naveen |35|

برهما اهو سڀ ڪجهه قبول ڪيو ۽ دنيا ۾ نوان جنم ورتو.

ਮੁਰਿ ਨਿੰਦ ਉਸਤਤਿ ਤੂਲਿ ॥
mur nind usatat tool |

مذمت ۽ ساراهه مون لاءِ هڪجهڙا آهن.

ਇਮਿ ਜਾਨਿ ਜੀਯ ਜਿਨਿ ਭੂਲਿ ॥
eim jaan jeey jin bhool |

”ڪڏهن به پنهنجي ذهن مان منهنجي طعن ۽ تعريف کي نه وساريو

ਇਕ ਕਹੋ ਔਰ ਬਿਚਾਰ ॥
eik kaho aauar bichaar |

مون کي هڪ ٻيو خيال چوڻ ڏيو.

ਸੁਨਿ ਲੇਹੁ ਬ੍ਰਹਮ ਕੁਮਾਰ ॥੩੬॥
sun lehu braham kumaar |36|

اي برهما! هڪ ڳالهه وڌيڪ ٻڌو 36

ਇਕ ਬਿਸਨੁ ਮੋਹਿ ਧਿਆਨ ॥
eik bisan mohi dhiaan |

هڪ وشنو (ديوتا جو نالو) پڻ منهنجو مراقبو ڪيو.

ਬਹੁ ਸੇਵਿ ਮੋਹਿ ਰਿਝਾਨ ॥
bahu sev mohi rijhaan |

”وشنو نالي هڪ ديوتا به مون تي غور ڪيو ۽ مون کي ڏاڍو خوش ڪيو

ਤਿਨਿ ਮਾਗਿਆ ਬਰ ਐਸ ॥
tin maagiaa bar aais |

هن اهڙي نعمت لاءِ پڇيو

ਮਮ ਦੀਨ ਤਾ ਕਹੁ ਤੈਸ ॥੩੭॥
mam deen taa kahu tais |37|

هن به مون کان هڪ نعمت گهري آهي، جيڪا مون کيس ڏني آهي.

ਮਮ ਤਾਸ ਭੇਦ ਨ ਕੋਇ ॥
mam taas bhed na koe |

مون ۾ ۽ هن ۾ ڪو به فرق نه آهي.

ਸਬ ਲੋਕ ਜਾਨਤ ਸੋਇ ॥
sab lok jaanat soe |

”مون ۾ ۽ هن ۾ ڪو به فرق نه آهي، سڀ ماڻهو ڄاڻن ٿا

ਤਿਹ ਜਾਨ ਹੈ ਕਰਤਾਰ ॥
tih jaan hai karataar |

ان (ماڻهن) کي سڀ ماڻهو آخرت

ਸਬ ਲੋਕ ਅਲੋਕ ਪਹਾਰ ॥੩੮॥
sab lok alok pahaar |38|

ماڻهو کيس هن دنيا ۽ آخرت جو خالق ۽ انهن جو تباهه ڪندڙ سمجهن ٿا.

ਜਬ ਜਬ ਧਰੇ ਬਪੁ ਸੋਇ ॥
jab jab dhare bap soe |

جڏهن ته هو (وشنو) هڪ جسم (اوتار) فرض ڪندو.

ਜੋ ਜੋ ਪਰਾਕ੍ਰਮ ਹੋਇ ॥
jo jo paraakram hoe |

۽ جيڪو به ڪم ڪندو،

ਸੋ ਸੋ ਕਥੌ ਅਬਿਚਾਰ ॥
so so kathau abichaar |

(توهان) اهو (قوت) بغير سوچ ويچار جي پڙهو.