اتي ھزارين ھٿياربند (سھسرباھو) (سندس دماغ ۾) فخر ڪيو.
ٻئي طرف رودر (شيو) کان ورهاڱي وٺڻ تي سهسارباهو انا پرست ٿي ويو.2184.
سويا
هن، پنهنجو پاڻ کي ساراهيو، سڀني هٿن سان تاڙيون وڄائي
بادشاھه ويدڪ حڪمن مطابق تپسيا ڪئي،
۽ ويدڪ رسمن جي مطابق هڪ يجن منعقد ڪيو
رودر کي خوش ڪرڻ کان پوء، هن کي حفاظتي طاقت جي نعمت حاصل ڪئي. 2185.
جڏهن رودر کي برڪت ڏني وئي، راجا مختلف ملڪن ۾ مذهب قائم ڪيو
اتي گناهه ڇڏي ويو ۽ بادشاهه سڄي دنيا ۾ ساراهيو ويو
سڀ دشمن بادشاهه جي ترشول جي قبضي ۾ اچي ويا ۽ ڪنهن به ڊپ کان مٿي نه کنيو
شاعر چوي ٿو ته سندس دور حڪومت ۾ ماڻهو ڏاڍا خوش هئا.
رودر جي مهربانيءَ سان سڀئي دشمن سندس قبضي ۾ اچي ويا ۽ ڪنهن به پنهنجو مٿو نه وڌايو
سڀني ٽيڪس ادا ڪيو ۽ سندس پيرن تي سجدو ڪيو
رودر جي فضل جي اسرار کي سمجهڻ کان سواء، راجا سوچيو ته اهو صرف سندس طاقت جو سبب آهي.
پنهنجي هٿن جي طاقت جو خيال ڪري، هو جنگ ۾ فتح جي نعمت لاءِ شيو وٽ ويو. 2187.
سورٿا
بيوقوف فرق نه سمجهيو ۽ جنگ جي خواهش سان شيو وٽ ويو.
سج جي تپندڙ ٻرندڙ ريل وانگر، اهو بيوقوف بادشاهه، پنهنجي فضل جي اسرار کي سمجهڻ کان سواءِ، جنگ ۾ فتح جي نعمت لاءِ شيو وٽ ويو. 2188.
بادشاهه جي تقرير شيو کي خطاب ڪندي: SWAYYA
بادشاهه، پنهنجو مٿو جهڪايو ۽ پنهنجي محبت کي وڌائيندي، اهڙيءَ طرح رودر کي چيو.
ڪنڌ جهڪائي، راجا رودر (شيو) کي پيار سان چيو ته، ”جتي به وڃان ٿو، ڪو به مون تي هٿ نه ٿو اٿاري.
شاعر شيام چوي ٿو ته، ان ڪري ئي منهنجو ذهن وڙهڻ لاءِ اُڀريو آهي.
منهنجو ذهن جنگ ڪرڻ لاءِ بيچين آهي ۽ مان توکان گذارش ٿو ڪريان ته مون کي اها نعمت عطا فرماءِ جو ڪو مون سان وڙهڻ لاءِ اچي.“ 2189.
رودر جو راجا کي خطاب ڪندي: