۽ اڳتي وڌي پنهنجي مڙس کي ائين چيو. 6.
چوويهه:
(اي راجن!) لڳي ٿو ته، تون تمام پوڙهو ٿي ويو آهين.
هاڻي توهان شڪار کيڏڻ لاءِ ڇڏي ويا آهيو.
پوڙھيءَ توتي ھليو آھي.
ائين ڪرڻ سان تو سڀ ڪجهه ڇڏي ڏنو آهي.7.
(بادشاهه چيو) اي راڻي! ٻڌ، مان پوڙهو نه آهيان
۽ نڪي (مون کي) پوڙھائپ ختم ٿي وئي آھي.
جيڪڏهن تون چوين ته مان هاڻي شڪار کيڏڻ وڃان
۽ رڇ کي مارڻ کان پوءِ، روز ۽ باراسنگھي (آڻ) .
اهو چئي (بادشاهه) شڪار لاءِ ويو
۽ راڻي ان ماڻھوءَ کي روانو ڪيو.
رات جو (بادشاهه) شڪار ڪري موٽي آيو.
(انهيءَ) بيوقوف ڪنهن به شيءِ کي اڻپورو نه سمجهيو. 9.
هتي سري چرتروپاخيان جي تريا چرتر جي منتري ڀوپ سمواد جي 232 هين باب جو نتيجو آهي، تمام سٺو آهي. 232.4374. هلي ٿو
ٻٽي
بچن پور ۾ بچن سنگھ نالي هڪ راجا هو.
بچن متي (سندس) زال هئي، جنهن جو جسم سهڻو هو. 1.
چوويهه:
جتي پاڻي جا حوض، کوهه ۽ ڦليلي هئي
۽ سھڻي ھواءَ (ھڪ) ھلڪي.
ڀرسان نربدا ندي وهندي هئي.
اندرا به (اُن) حسن کي ڏسي بيزار ٿي ويندي هئي. 2.
پاڻ:
برخبن ڪالا نالي هڪ عورت هئي، جنهن جي خوبصورتي سڄي دنيا ۾ پکڙيل هئي.
هن بادشاهه ان عورت کي شڪار تي ايندي ڏٺو.
هن جي هٿ کي ڇڪي، هن (هن کي) ورتو. راج دلاري (راڻي) اها ڳالهه ٻڌي.
هوءَ ڪاوڙ سان ڀرجي وئي ۽ باهه کان سواءِ سڙي وئي. هوءَ پنهنجي منهن هيٺ ڪري ويهي رهي ۽ پنهنجي ڳچيءَ کي نه وڌايو. 3.
چوويهه:
جڏهن بادشاهه هن سان شادي ڪئي
(پوءِ) کيس هر طرح سان مزو آيو.
ڏينهن رات ان عورت جي گهر ۾ رهندو هو
۽ نه ٻين راڻين جي خلاف. 4.
ٻٽي
تڏهن راڻي ٻچن متي کي دل ۾ ڏاڍي ڪاوڙ آئي.
(5) سندس بدن جو رنگ پيلو ٿي ويو ۽ هن ماني چڪائڻ به ڇڏي ڏنو.
چوويهه:
(هن دل ۾ سوچيو ته) اڄ هوءَ (هن کي) بادشاهه سميت ماريندي
۽ (هن کي) مڙس جي حيثيت ۾ ڄاڻڻ سان، دل ۾ ڪو به شڪ نه رهندو.
مان انهن ٻنهي کي ماري ڇڏيندس ۽ پنهنجي پٽ کي بادشاهه بڻائيندس.
تڏهن ئي وات ۾ پاڻي وجهندس. 6.
ثابت قدم:
(راڻي) گڏي ٺاهي ۽ انهن کي پلنگ جي هيٺان دٻايو.
هن پنهنجي مڙس کي پنهنجي کاڌي ۾ مکڙي کارايو.
هو تڪليف ۾ مري ويو. پوءِ عورت ائين ڪيو
يعني مڙس کي ساڙڻ کان پوءِ، (پوءِ) ننڊ اچي ويئي. 7.
هن (سونڪن) گوليون ٺاهي بادشاهه کي ٺڳيو آهي.
جنهن سبب منهنجو مڙس تمام گهڻي تڪليف ۾ مري ويو آهي.