(۽ ٻار جي ڄمڻ تي) هن جو نالو شير سنگهه رکيو.
چوپائي
ڪجهه وقت کان پوءِ بادشاهه مري ويو
ڪجهه وقت کان پوءِ راجا آخري ساهه کنيو.
سڀ کيس راجا راجا سڏڻ لڳا.
جيتوڻيڪ خراب اشارن سان، هن ان گهٽين ڪردار کي راجا قرار ڏنو ۽ ڪو به نئون راز نه هو.(10)
دوهيرا
اهڙيءَ طرح تقدير غالب ٿي، هڪ بيوس راجا، هن پنهنجا ارادا پورا ڪيا،
۽ ڪنهن به هن جي فريب واري ڪرتار کي محسوس نه ڪيو (11) (1)
راجا ۽ وزير جي پاڪيزه چترڪاري گفتگو جو 25 هين مثال، مبارڪباد سان پورو ٿيو. (25) (520)
دوهيرا
ھاڻي ٻڌاءِ راجا، مان توکي ٻڌايان ٿو ھڪ ساھوڪار جو قصو.
ڪيئن جنگل ۾ هڪ عورت هڪ پکيءَ کي پنهنجي مستيءَ تي نقش ڪيو (1)
چوپائي
جڏهن ته بنيا واپار کان موٽيو
جڏهن به ساوڪ (ڪاروبار کان) واپس ايندو هو ته فخر ڪندو هو.
’1 ويهه چور ماريا آهن‘.
ڪڏهن ڪڏهن اچي چوندو هو ته ”مون ٽيهه چور ماريا آهن.“ (2)
اهڙيءَ طرح هو روز چوندو هو
ھر ڀيري ھو جھڙي جھليندو ھو، زال چپ ٿي ويھي.
(هوء) هن جي منهن تي ڪجهه به نه چيو
هوءَ هن جي منهن تي مخالفت نه ڪندي، ۽ پنهنجي رد عمل کي روڪيندي (3)
پوءِ نيرت مٽيءَ ائين ڪيو
نيرت متي (ان عورت) هڪ منصوبو ٺاهيو ۽ اصطبل مان گهوڙو گهرايو.
هن پنهنجي مٿي تي پگڙي بند ڪئي ۽ تلوار (هٿ ۾) ورتي.
هن جي هٿ ۾ تلوار ۽ هن جي مٿي تي هڪ پگڙي سان، هن پاڻ کي هڪ مرد وانگر ظاهر ڪيو (4)
(سندس) ساڄي هٿ ۾ سهتي آهي.
هن جي ساڄي هٿ ۾ هڪ تلوار سينگاريل هئي، هوء هڪ سپاهي نظر ايندي،
(هن) مردن جا سڀ زيور ٺاهيا،
پاڻ کي مرد جي لباس ۾، هوء فوج جي سربراهه وانگر نظر آئي. (5)
دوهيرا.
هڪ تلوار، هڪ ڍال، هڪ نيري ۽ هڪ پرچم سان ڀريل، هڪ فرنيل جي بدران.
هوء پاڻ کي هڪ عظيم ويڙهاڪن وانگر ظاهر ڪيو (6)
سادودار هر حال ۾ مطمئن هو.
۽ خوشيءَ سان جهنگ ڏانهن هليو ويو هو، سڄي واٽ ڳائيندو هو.(7)
چوپائي
ڏسندي ئي ڏسندي باني وڃڻ
هن کي اڪيلو ويندي ڏسي، هن کيس ٺڳيءَ جو ارادو ڪيو
مارو هن جي سامهون آيو
جنگي ڪارناما سرانجام ڏيندي هوءَ آئي ۽ تلوار ڪڍيائين (8)
دوهيرا
”تون ڪيڏانهن وڃي رهيو آهين، بيوقوف،؟ اچو ۽ مون سان وڙهندا،
”ٻي صورت ۾ تنهنجي پگڙي ۽ ڪپڙا لاهي توکي ماري ڇڏيندس.“ (9)
چوپائي
بانيءَ اهي لفظ ٻڌي پنهنجا هٿيار لاهي ڇڏيا
اھو ٻڌي ھن پنھنجا ڪپڙا لاھي ڇڏيا، ۽ گھاس کي چمڪائڻ لڳو (۽ چوڻ لڳو)
اي چور! مان تنهنجو غلام آهيان
”ٻڌ، ڌاڙيل، مان تنهنجو ٻانهو آهيان، اڄ معاف ڪر ۽ منهنجي جان ڇڏاءِ“ (10)