جيڪي ڀڄي ويا هئا سي بچي ويا ۽ جيڪي وري وڙهيا سي ماريا ويا
چوڏهن فوجن جي خوفناڪ جنگ لڳي ۽ رت جا وهڪرا وهڻ لڳا
839.
ٻئي ڀائر وڏي ڪاوڙ ۾ وڙهيا ۽ ڪنهن به ويڙهاڪ کي تباهه ڪري ڇڏيو.
جيتري تعداد ۾ ويڙهاڪن کي تباهه ڪيو ويو، اهو ئي تعداد ٻيهر نئين سجاڳي سان پهچي ويو
اهي فوري طور تي جنگ جي ميدان تي لهي ويا، جيڪو تمام خوبصورت نظر اچي رهيو هو.
جيڪي به آيا هئا، سي به جلدي ماريا ويا ۽ اُن جاءِ تي اهو تماشو لڳي رهيو هو، ڄڻ جنگ جي ميدان ۾ زيورن جو نذرانو پيش ڪجي.
دشمنن کي ڪمان جي ٽڪرن سان ماريندي، ڪرشن (سندس پيءُ) نند وٽ آيو
اچي نند جي پيرن کي ڇهيو، جنهن هن کي ڀاڪر پاتو
ڪرشن ٻڌايو ته اهي شهر ڏسڻ ويا هئا
اهڙيءَ طرح سندن دل ۾ خوشيءَ سان، سڀيئي سمهي پيا، جيئن رات ٿي.
DOHRA
(ان رات) ڪنس کي هڪ خوفناڪ خواب ڏٺو.
انهيءَ پاسي ڪنس رات جو هڪ خوفناڪ خواب ڏٺو ۽ ڏاڍي ڪاوڙ ۾ اچي پنهنجي سڀني نوڪرن کي سڏايو.
ڪنس جي تقرير پنهنجي نوڪرن کي خطاب ڪندي:
سويا
بادشاھه نوڪرن کي سڏي کين راند لاءِ ميدان ٺھرائڻ لاءِ چيو.
بادشاهه پنهنجي نوڪرن کي سڏ ڪري چيو ته راند لاءِ اسٽيج ٺهرايو وڃي، گوپس کي هڪ جاءِ تي گڏ ڪيو وڃي ۽ اسان جي سڄي لشڪر کي به سڏايو وڃي.
هي ڪم تمام جلدي ڪريو ۽ هڪ قدم به پوئتي نه هٽو
پهلوانن کي چئو ته تيار ٿي اچو ۽ اچي بيٺو.843.
سڀ نوڪر بادشاهه جي ڳالهه ٻڌي اٿيا ۽ ائين ئي ڪرڻ لڳا (جيئن بادشاهه چيو هو).
بادشاھه جو حڪم ٻڌي، نوڪرن ان مطابق عمل ڪيو، هاٿي کي دروازي تي بيٺو رکي، نئين اسٽيج قائم ڪئي وئي.
ان اسٽيج تي زبردست جنگي سپاهي بيٺا هئا، جن کي ڏسي دشمن به مايوس ٿي ويندا هئا.
ٻانهن اهڙو ٺهرايو جو هر قسم جي ساراهه حاصل ڪيائين.
بادشاهه جو نوڪر انهن سڀني ماڻهن (ڪرشن ۽ سندس ساٿين) کي بادشاهه ڪنس جي محل ۾ وٺي آيو.
هن سڀني کي ٻڌايو ته هي راجا جو گهر آهي، تنهن ڪري سڀني گوپا پنهنجو مٿو جهڪايو.
هنن پنهنجي سامهون هڪ شرابي هاٿيءَ کي ڏٺو ۽ مهوت انهن سڀني کي پري وڃڻ لاءِ چيو
هاٿي تيزيءَ سان ڪرشن تي اهڙيءَ ريت ڪري پيو، جيئن نيڪيءَ تي ڪرپٽ ٿئي ٿو ته جيئن ان کي ناس ڪري.845.
ڪاوڙ ۾ اچي هاٿي ٻن خوبصورت هيروز (ڪرشن ۽ بلراما) کي ٽنگ کان پڪڙي ورتو.
هاٿي ڪاوڙ ۾ ٻنهي خوبصورت ويڙهاڪن (ڪرشن ۽ بلرام) کي پنهنجي ڍڳ ۾ جڪڙي ورتو ۽ منفرد انداز ۾ گوڙ ڪرڻ لڳو.
شاعر شيام چوي ٿو، دشمن جو قاتل (ڪرشن) سندس پيٽ هيٺان پکڙجي ويو.
ٻئي ڀاءُ، جيڪي دشمنن جا قاتل آهن، هاٿي جي پيٽ هيٺان ٻڏڻ لڳا ۽ دشمن سان کيڏڻ ۾ مصروف نظر آيا. 846.
تڏهن، ڪرشن، وڏي ڪاوڙ ۾، هاٿي جي ٽنگ کي ڪڍي ڇڏيو
هن ٻيو حملو هاٿي جي ٽنگ تي ڪيو ۽ ٻيو حملو هن جي مٿي تي
خوفناڪ ڌڪ سبب هاٿي بي جان ٿي زمين تي ڪري پيو
هاٿي مري ويو ۽ ائين محسوس ٿيو ته ڪرشن ان ڏينهن ڪنس کي مارڻ لاءِ ماٿرا ۾ داخل ٿيو هو.
باب جي پڄاڻيءَ جو عنوان آهي ”هتي جي مارڻ“ جي عنوان سان ڪرشناوتار (دشم اسڪند تي ٻڌل) بچيتار ناٽڪ ۾.
ھاڻي شروع ٿئي ٿو چندر ۽ مشائڪ سان لڙائي جو
سويا
هاٿي جي ڏاڙهي ڪڍي ڪلهي تي رکڻ کان پوءِ ٻئي ڀائر (نئين ٺهرايل) اسٽيج تي پهتا.
ويڙهاڪن انهن کي زبردست جنگجو سمجهندا هئا ۽ اتي جا پہلوان انهن کي ڏاڍا مضبوط سمجهندا هئا.
اوليائن انهن کي منفرد سمجهي، انهن کي دنيا جو خالق تصور ڪيو
پيءُ انهن کي پٽن وانگر ڏٺو ۽ ڪنس بادشاهه کي، اهي سندس گهر تباهه ڪندڙ لڳي رهيا هئا.
مجلس ۾ ويھي راجا ڪرشن کي، یادون جي راجا کي پنھنجن پہلوانن سان وڙھڻ تي مجبور ڪيو.
بلرام مشڪ نالي پهلوان سان وڙهندو هو ۽ ان پاسي ڪرشن چندر سان وڙهندو هو
جڏهن ڪرشن جي دل ۾ ڪاوڙ وڌي ته هو (چنڊور) بيابان ۾ ڪري پيو.
جڏهن ڪرشن ناراض ٿي ويو ته اهي سڀيئي پهلوان جبل وانگر زمين تي ڪري پيا ۽ ڪرشن ٿوري ئي وقت ۾ انهن کي ماري ڇڏيو.
باب جي پڄاڻيءَ جو عنوان آهي ”ٻچتر ناٽڪ“ ۾ ڪرشناوتار ۾ پهلوانن جو قتل- چندر ۽ مشيتڪ.