(هن سان گڏ راند ڪيو) مختلف طريقن سان.
ايتري ۾ سندس پيءُ اتي آيو.
سو سندس (ڪماري) ذهن ڏاڍو اداس ٿي ويو. 6.
پوءِ هن ٻئي ڪنهن داغ جو نه سوچيو،
تڏهن کيس هڪ ڳالهه سمجهه ۾ آئي.
هن کي چادر ۾ ڏنو ويو
۽ ڍڳا (ٻيڙي) ڇڪي کين اڏايو.7.
ان جي مٿان هڪ ٻيو ڇت رکيل هو،
(انهيءَ ڪري) هن جو ڪو به حصو نظر نه اچي.
پيءُ اڳتي وڌيو ۽ کڻي ويو
۽ ٻنهي هٿن سان جهڪايو.8.
ثابت قدم:
هن پيءُ کي ڇت هيٺان ويهاريو
۽ بادشاهه کي هڪ هڪ ڪري گل ڏيکاريو.
جڏهن بادشاهه روانو ٿيو ۽ گهر آيو،
پوءِ هو مترا کي ان ڇٽيءَ مان ڪڍي ڍڳي ۾ وٺي ويو. 9.
ٻٽي
بادشاھه ھن چال مان ٺڳي ويو ۽ اھو راز ڳولي نه سگھيو.
هو پنهنجي ڌيءَ جي گهر ويو ۽ پنهنجو سڪل مٿو ڪٽائڻ آيو (يعني ان کي ڇنڊي ويو). 10.
هتي ختم ٿئي ٿو منتري ڀوپ سمواد جو 375 هون باب سري چرتروپاخيان جي تريا چترتر جي، سڀ خير آهي.375.6791. هلي ٿو
چوويهه:
راجن! ٻيو قصو ٻڌو.
جنهن کي ڪنهن نه ڏٺو آهي ۽ نه ٻڌو آهي.
جتي حيدرآباد جو شهر هو.
هريچ ڪيتو نالي هڪ راجا هو. 1.
سندس گهر ۾ مدمت متي نالي هڪ عورت رهندي هئي.
(سندن) گهر ۾ پربين کي هڪ ڌيءَ هئي جنهن جو نالو (ديئي) هو.
سندس بي مثال حسن بيان نٿو ڪري سگهجي.
(اھو) ڄڻ چمبليءَ جو گل آھي. 2.
نهچل سنگهه نالي هڪ ڇتر هو.
جيڪو ڏاڍو بهادر، مضبوط ۽ هٿياربند هو.
پرينءَ ڏي کيس اکين سان ڏٺو
(پوءِ ائين پئي لڳو) ڄڻ ڪم ديو کيس تلوار سان ماري ڇڏيو هجي. 3.
(هن) هڪ نوڪر موڪليو ۽ ان کي سڏيو
۽ انهن ٻنهي ان کي دلچسپي سان مزو ڪيو.
هڪ ٻئي کي چمي ڏني
۽ ڪيترن ئي قسمن جي پوزيشن مان لطف اندوز ڪريو. 4.
پوءِ سندس پيءُ اتي آيو،
جتي سندس عاشق ساڻس پيار ڪري رهيو هو.
(اها) عورت شدت سان هڪ ڪردار ٺاهيو
۽ کيس (محبوب) پردي ۾ ويڙهي ڇڏيو. 5.
ٻٽي
کيس پردي ۾ ويڙهي گهر آندو ويو.
بادشاهه حيران ٿي ويو ۽ ڪردار کي سمجهي نه سگهيو. 6.
هتي ختم ٿئي ٿو منتري ڀوپ سمواد جو 375 هون باب سري چرتروپاخيان جي تريا چارترا جي، سڀ خير آهي.376.6797. هلي ٿو
چوويهه:
اي راجن! هڪ نئين ڪهاڻي ٻڌو،
اهڙي قسم جو ڪردار (هڪ) عورت هئي.