شري دسم گرنتھ

صفحو - 157


ਦੁਖ ਦਾਹਤ ਸੰਤਨ ਕੇ ਆਯੋ ॥
dukh daahat santan ke aayo |

تون اوليائن جا ڏک ناس ڪري رهيو آهين

ਦੁਖਦਾਹਨ ਪ੍ਰਭ ਤਦਿਨ ਕਹਾਯੋ ॥੧੧॥
dukhadaahan prabh tadin kahaayo |11|

تنھنڪري توکي ڏکن جو ناس ڪندڙ سڏيو ويندو آھي.

ਰਹਾ ਅਨੰਤ ਅੰਤ ਨਹੀ ਪਾਯੋ ॥
rahaa anant ant nahee paayo |

تون لامحدود آهين ۽ تنهنجي حدن کي ڪير به نه ٿو ڄاڻي

ਯਾ ਤੇ ਨਾਮੁ ਬਿਅੰਤ ਕਹਾਯੋ ॥
yaa te naam biant kahaayo |

تنهن ڪري تون ”برائنٽ“ (بيحد رب) سڏجي ٿو.

ਜਗ ਮੋ ਰੂਪ ਸਭਨ ਕੈ ਧਰਤਾ ॥
jag mo roop sabhan kai dharataa |

تون ئي پيدا ڪرين ٿو دنيا ۾ سڀني جا روپ

ਯਾ ਤੇ ਨਾਮੁ ਬਖਨੀਯਤ ਕਰਤਾ ॥੧੨॥
yaa te naam bakhaneeyat karataa |12|

تنھنڪري توھان کي خالق سڏيو وڃي ٿو. 12.

ਕਿਨਹੂੰ ਕਹੂੰ ਨ ਤਾਹਿ ਲਖਾਯੋ ॥
kinahoon kahoon na taeh lakhaayo |

توکي ڪو سمجھي نه سگھيو آھي،

ਇਹ ਕਰਿ ਨਾਮ ਅਲਖ ਕਹਾਯੋ ॥
eih kar naam alakh kahaayo |

تنهن ڪري توکي الخ (نا سمجھ) سڏيو ويو آهي.

ਜੋਨਿ ਜਗਤ ਮੈ ਕਬਹੂੰ ਨ ਆਯਾ ॥
jon jagat mai kabahoon na aayaa |

تون دنيا ۾ جنم نه وٺندين

ਯਾ ਤੇ ਸਭੋ ਅਜੋਨ ਬਤਾਯਾ ॥੧੩॥
yaa te sabho ajon bataayaa |13|

تنهن ڪري سڀ توکي اجنبي سڏين ٿا.13.

ਬ੍ਰਹਮਾਦਿਕ ਸਬ ਹੀ ਪਚਿ ਹਾਰੇ ॥
brahamaadik sab hee pach haare |

برهما ۽ ٻيا تنهنجي پڇاڙيءَ جي ڄاڻ ۾ ٿڪجي پيا آهن

ਬਿਸਨ ਮਹੇਸਵਰ ਕਉਨ ਬਿਚਾਰੇ ॥
bisan mahesavar kaun bichaare |

ڪير آهن لاچار ديوتا وشنو ۽ شيو؟

ਚੰਦ ਸੂਰ ਜਿਨਿ ਕਰੇ ਬਿਚਾਰਾ ॥
chand soor jin kare bichaaraa |

سج ۽ چنڊ به تو تي غور ڪندا آهن

ਤਾ ਤੇ ਜਨੀਯਤ ਹੈ ਕਰਤਾਰਾ ॥੧੪॥
taa te janeeyat hai karataaraa |14|

تنهن ڪري تون خالق جي نالي سان مشهور آهين.14.

ਸਦਾ ਅਭੇਖ ਅਭੇਖੀ ਰਹਈ ॥
sadaa abhekh abhekhee rahee |

تون هميشه بي عقل آهين، ۽ بيڪار رهندين

ਤਾ ਤੇ ਜਗਤ ਅਭੇਖੀ ਕਹਈ ॥
taa te jagat abhekhee kahee |

تنهن ڪري دنيا توکي ابهيڪي سڏي ٿي.

ਅਲਖ ਰੂਪ ਕਿਨਹੂੰ ਨਹਿ ਜਾਨਾ ॥
alakh roop kinahoon neh jaanaa |

ڪو به نه ٿو ڄاڻي تنهنجو پوشيده روپ

ਤਿਹ ਕਰ ਜਾਤ ਅਲੇਖ ਬਖਾਨਾ ॥੧੫॥
tih kar jaat alekh bakhaanaa |15|

تنهن ڪري تو کي علق (ناقابل فهم) چيو وڃي ٿو.

ਰੂਪ ਅਨੂਪ ਸਰੂਪ ਅਪਾਰਾ ॥
roop anoop saroop apaaraa |

تنهنجو حسن بي مثال آهي ۽ تنهنجو روپ بيشمار آهي

ਭੇਖ ਅਭੇਖ ਸਭਨ ਤੇ ਨਿਆਰਾ ॥
bhekh abhekh sabhan te niaaraa |

تون واضح طور تي هر طرح کان الڳ آهين ۽ ڪنهن به عقيدي يا خيال سان وابسته نه آهين

ਦਾਇਕ ਸਭੋ ਅਜਾਚੀ ਸਭ ਤੇ ॥
daaeik sabho ajaachee sabh te |

تون آفاقي عطيو ڏيندڙ آهين ۽ تون پاڻ نه پڇين

ਜਾਨ ਲਯੋ ਕਰਤਾ ਹਮ ਤਬ ਤੇ ॥੧੬॥
jaan layo karataa ham tab te |16|

تنهن ڪري مون توکي خالق طور سڃاتو آهي.

ਲਗਨ ਸਗਨ ਤੇ ਰਹਤ ਨਿਰਾਲਮ ॥
lagan sagan te rahat niraalam |

توهان ڪنهن به شگون يا نيڪ وقت کان متاثر نه آهيو

ਹੈ ਯਹ ਕਥਾ ਜਗਤ ਮੈ ਮਾਲਮ ॥
hai yah kathaa jagat mai maalam |

اها حقيقت سڄي دنيا کي معلوم آهي

ਜੰਤ੍ਰ ਮੰਤ੍ਰ ਤੰਤ੍ਰ ਨ ਰਿਝਾਯਾ ॥
jantr mantr tantr na rijhaayaa |

ينتر، منتر ۽ تنتر مان ڪوبه توکي راضي نٿو ڪري

ਭੇਖ ਕਰਤ ਕਿਨਹੂੰ ਨਹਿ ਪਾਯਾ ॥੧੭॥
bhekh karat kinahoon neh paayaa |17|

۽ ڪو به توکي مختلف صورتون اختيار ڪري نه سگھيو.

ਜਗ ਆਪਨ ਆਪਨ ਉਰਝਾਨਾ ॥
jag aapan aapan urajhaanaa |

سڄي دنيا پنهنجن مفادن ۾ مصروف آهي

ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਕਾਹੂੰ ਨ ਪਛਾਨਾ ॥
paarabraham kaahoon na pachhaanaa |

۽ ماورائي برهمڻ کي ڪو به سمجهي نه ٿو

ਇਕ ਮੜੀਅਨ ਕਬਰਨ ਵੇ ਜਾਹੀ ॥
eik marreean kabaran ve jaahee |

تنھنجي معرفت لاءِ ڪيترائي قبرستان ۽ قبرستان ڏانھن ويندا آھن

ਦੁਹੂੰਅਨ ਮੈ ਪਰਮੇਸਰ ਨਾਹੀ ॥੧੮॥
duhoonan mai paramesar naahee |18|

پر انهن ٻنهي ۾ رب ناهي.

ਏ ਦੋਊ ਮੋਹ ਬਾਦ ਮੋ ਪਚੇ ॥
e doaoo moh baad mo pache |

اهي ٻئي (هند ۽ مسلمان) پاڻ کي وابستگين ۽ فضول بحثن ۽ تڪرارن ۾ تباهه ڪري رهيا آهن

ਤਿਨ ਤੇ ਨਾਥ ਨਿਰਾਲੇ ਬਚੇ ॥
tin te naath niraale bache |

پر اي رب! تون انهن ٻنهي کان بلڪل الڳ آهين

ਜਾ ਤੇ ਛੂਟਿ ਗਯੋ ਭ੍ਰਮ ਉਰ ਕਾ ॥
jaa te chhoott gayo bhram ur kaa |

اُهو، جنهن جي احساس سان، ذهن جو وهم دور ٿي ويندو آهي

ਤਿਹ ਆਗੈ ਹਿੰਦੂ ਕਿਆ ਤੁਰਕਾ ॥੧੯॥
tih aagai hindoo kiaa turakaa |19|

ان رب جي اڳيان، مسلمان جو ڪو به هندو ناهي.

ਇਕ ਤਸਬੀ ਇਕ ਮਾਲਾ ਧਰਹੀ ॥
eik tasabee ik maalaa dharahee |

انهن مان هڪ کي تسبي (مسلمانن جي گلابي) پائڻ ۽ ٻيو مالا (هندو جي گلابي) پائڻ.

ਏਕ ਕੁਰਾਨ ਪੁਰਾਨ ਉਚਰਹੀ ॥
ek kuraan puraan ucharahee |

انهن مان هڪ قرآن پڙهي ٿو ۽ ٻيو پراڻن جو

ਕਰਤ ਬਿਰੁਧ ਗਏ ਮਰਿ ਮੂੜਾ ॥
karat birudh ge mar moorraa |

ٻنهي مذهبن جا پيروڪار هڪ ٻئي جي مخالفت ۾ بيوقوفيءَ سان مري رهيا آهن،

ਪ੍ਰਭ ਕੋ ਰੰਗੁ ਨ ਲਾਗਾ ਗੂੜਾ ॥੨੦॥
prabh ko rang na laagaa goorraa |20|

۽ انهن مان ڪو به رب جي محبت ۾ رنگيل ناهي.20.

ਜੋ ਜੋ ਰੰਗ ਏਕ ਕੇ ਰਾਚੇ ॥
jo jo rang ek ke raache |

جيڪي رب جي محبت ۾ جڙيل آهن،

ਤੇ ਤੇ ਲੋਕ ਲਾਜ ਤਜਿ ਨਾਚੇ ॥
te te lok laaj taj naache |

اُهي شرمساريءَ کي ڇڏي خوشيءَ ۾ رقص ڪن ٿا

ਆਦਿ ਪੁਰਖ ਜਿਨਿ ਏਕੁ ਪਛਾਨਾ ॥
aad purakh jin ek pachhaanaa |

جن کي سڃاڻي ورتو اُن پرائيمل پروش،

ਦੁਤੀਆ ਭਾਵ ਨ ਮਨ ਮਹਿ ਆਨਾ ॥੨੧॥
duteea bhaav na man meh aanaa |21|

دوئي سندن دلين مان ناس ٿي ويو آهي.

ਜੋ ਜੋ ਭਾਵ ਦੁਤਿਯ ਮਹਿ ਰਾਚੇ ॥
jo jo bhaav dutiy meh raache |

جيڪي ٻهراڙيءَ ۾ سمايل آهن،

ਤੇ ਤੇ ਮੀਤ ਮਿਲਨ ਤੇ ਬਾਚੇ ॥
te te meet milan te baache |

اهي رب جي اتحاد کان پري آهن. سندن عظيم دوست

ਏਕ ਪੁਰਖ ਜਿਨਿ ਨੈਕੁ ਪਛਾਨਾ ॥
ek purakh jin naik pachhaanaa |

جن پرڀوءَ کي ٿورڙي به سڃاڻي ورتو آهي،

ਤਿਨ ਹੀ ਪਰਮ ਤਤ ਕਹ ਜਾਨਾ ॥੨੨॥
tin hee param tat kah jaanaa |22|

انهن هن کي عظيم ذات سمجهي ورتو آهي.22.

ਜੋਗੀ ਸੰਨਿਆਸੀ ਹੈ ਜੇਤੇ ॥
jogee saniaasee hai jete |

سڀ يوگي ۽ سنياسي

ਮੁੰਡੀਆ ਮੁਸਲਮਾਨ ਗਨ ਕੇਤੇ ॥
munddeea musalamaan gan kete |

سڀ سنسار ۽ راهب جن جا مٿو ڇنڊيل آهن ۽ مسلمان