تون اوليائن جا ڏک ناس ڪري رهيو آهين
تنھنڪري توکي ڏکن جو ناس ڪندڙ سڏيو ويندو آھي.
تون لامحدود آهين ۽ تنهنجي حدن کي ڪير به نه ٿو ڄاڻي
تنهن ڪري تون ”برائنٽ“ (بيحد رب) سڏجي ٿو.
تون ئي پيدا ڪرين ٿو دنيا ۾ سڀني جا روپ
تنھنڪري توھان کي خالق سڏيو وڃي ٿو. 12.
توکي ڪو سمجھي نه سگھيو آھي،
تنهن ڪري توکي الخ (نا سمجھ) سڏيو ويو آهي.
تون دنيا ۾ جنم نه وٺندين
تنهن ڪري سڀ توکي اجنبي سڏين ٿا.13.
برهما ۽ ٻيا تنهنجي پڇاڙيءَ جي ڄاڻ ۾ ٿڪجي پيا آهن
ڪير آهن لاچار ديوتا وشنو ۽ شيو؟
سج ۽ چنڊ به تو تي غور ڪندا آهن
تنهن ڪري تون خالق جي نالي سان مشهور آهين.14.
تون هميشه بي عقل آهين، ۽ بيڪار رهندين
تنهن ڪري دنيا توکي ابهيڪي سڏي ٿي.
ڪو به نه ٿو ڄاڻي تنهنجو پوشيده روپ
تنهن ڪري تو کي علق (ناقابل فهم) چيو وڃي ٿو.
تنهنجو حسن بي مثال آهي ۽ تنهنجو روپ بيشمار آهي
تون واضح طور تي هر طرح کان الڳ آهين ۽ ڪنهن به عقيدي يا خيال سان وابسته نه آهين
تون آفاقي عطيو ڏيندڙ آهين ۽ تون پاڻ نه پڇين
تنهن ڪري مون توکي خالق طور سڃاتو آهي.
توهان ڪنهن به شگون يا نيڪ وقت کان متاثر نه آهيو
اها حقيقت سڄي دنيا کي معلوم آهي
ينتر، منتر ۽ تنتر مان ڪوبه توکي راضي نٿو ڪري
۽ ڪو به توکي مختلف صورتون اختيار ڪري نه سگھيو.
سڄي دنيا پنهنجن مفادن ۾ مصروف آهي
۽ ماورائي برهمڻ کي ڪو به سمجهي نه ٿو
تنھنجي معرفت لاءِ ڪيترائي قبرستان ۽ قبرستان ڏانھن ويندا آھن
پر انهن ٻنهي ۾ رب ناهي.
اهي ٻئي (هند ۽ مسلمان) پاڻ کي وابستگين ۽ فضول بحثن ۽ تڪرارن ۾ تباهه ڪري رهيا آهن
پر اي رب! تون انهن ٻنهي کان بلڪل الڳ آهين
اُهو، جنهن جي احساس سان، ذهن جو وهم دور ٿي ويندو آهي
ان رب جي اڳيان، مسلمان جو ڪو به هندو ناهي.
انهن مان هڪ کي تسبي (مسلمانن جي گلابي) پائڻ ۽ ٻيو مالا (هندو جي گلابي) پائڻ.
انهن مان هڪ قرآن پڙهي ٿو ۽ ٻيو پراڻن جو
ٻنهي مذهبن جا پيروڪار هڪ ٻئي جي مخالفت ۾ بيوقوفيءَ سان مري رهيا آهن،
۽ انهن مان ڪو به رب جي محبت ۾ رنگيل ناهي.20.
جيڪي رب جي محبت ۾ جڙيل آهن،
اُهي شرمساريءَ کي ڇڏي خوشيءَ ۾ رقص ڪن ٿا
جن کي سڃاڻي ورتو اُن پرائيمل پروش،
دوئي سندن دلين مان ناس ٿي ويو آهي.
جيڪي ٻهراڙيءَ ۾ سمايل آهن،
اهي رب جي اتحاد کان پري آهن. سندن عظيم دوست
جن پرڀوءَ کي ٿورڙي به سڃاڻي ورتو آهي،
انهن هن کي عظيم ذات سمجهي ورتو آهي.22.
سڀ يوگي ۽ سنياسي
سڀ سنسار ۽ راهب جن جا مٿو ڇنڊيل آهن ۽ مسلمان