شري دسم گرنتھ

صفحو - 198


ਜਿਮ ਕਉਾਂਧਿਤ ਸਾਵਣ ਬਿਜੁ ਘਣੰ ॥੨੬॥
jim kauaandhit saavan bij ghanan |26|

۽ اهو منظر ساون جي مهيني جي گجگوڙ ڪڪرن ۾ روشنيءَ جي چمڪ وانگر نظر اچي ٿو.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

DOHRA

ਕਥਾ ਬ੍ਰਿਧ ਤੇ ਮੈ ਡਰੋ ਕਹਾ ਕਰੋ ਬਖਯਾਨ ॥
kathaa bridh te mai ddaro kahaa karo bakhayaan |

مان ڪهاڻيءَ کي ڪيتري حد تائين بيان ڪريان، انهيءَ خوف لاءِ ته اها ساڳي ڊگهي ٿي وڃي

ਨਿਸਾਹੰਤ ਅਸੁਰੇਸ ਸੋ ਸਰ ਤੇ ਭਯੋ ਨਿਦਾਨ ॥੨੭॥
nisaahant asures so sar te bhayo nidaan |27|

آخرڪار سج جا تير ان شيطان جي خاتمي جو سبب بڻيا.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕੇ ਸੂਰਜ ਅਵਤਾਰ ਅਸਟ ਦਸਮੋ ਅਵਤਾਰ ਸਮਾਪਤ ॥੧੮॥
eit sree bachitr naattake sooraj avataar asatt dasamo avataar samaapat |18|

BACHITTAR NATAK ۾ اٺين اوتار سورج جي وضاحت جي پڇاڙي. 18.

ਅਥ ਚੰਦ੍ਰ ਅਵਤਾਰ ਕਥਨੰ ॥
ath chandr avataar kathanan |

ھاڻي شروع ٿئي ٿو چندر جي اوتار جو بيان:

ਸ੍ਰੀ ਭਗਉਤੀ ਜੀ ਸਹਾਇ ॥
sree bhgautee jee sahaae |

اچو ته سري ڀگوتي جي (The Primal Lord) مددگار ٿي.

ਦੋਧਕ ਛੰਦ ॥
dodhak chhand |

دودو اسٽينزا

ਫੇਰਿ ਗਨੋ ਨਿਸਰਾਜ ਬਿਚਾਰਾ ॥
fer gano nisaraaj bichaaraa |

پوءِ (مون) چنڊ (نصرج) تي غور ڪيو.

ਜੈਸ ਧਰਯੋ ਅਵਤਾਰ ਮੁਰਾਰਾ ॥
jais dharayo avataar muraaraa |

هاڻي مان چندرما جي باري ۾ سوچيان ٿو، ته وشنو چندر جي اوتار جي صورت ۾ ڪيئن ظاهر ٿيو؟

ਬਾਤ ਪੁਰਾਤਨ ਭਾਖ ਸੁਨਾਊਾਂ ॥
baat puraatan bhaakh sunaaooaan |

مان پراڻي ڪهاڻي ٻڌايان ٿو،

ਜਾ ਤੇ ਕਬ ਕੁਲ ਸਰਬ ਰਿਝਾਊਾਂ ॥੧॥
jaa te kab kul sarab rijhaaooaan |1|

هڪ تمام پراڻو قصو بيان ڪري رهيو آهيان، جنهن کي ٻڌي سڀ شاعر خوش ٿيندا.

ਦੋਧਕ ॥
dodhak |

دودو اسٽينزا

ਨੈਕ ਕ੍ਰਿਸਾ ਕਹੁ ਠਉਰ ਨ ਹੋਈ ॥
naik krisaa kahu tthaur na hoee |

ڪنهن به هنڌ ٿوري زراعت به ڪانه هئي.

ਭੂਖਨ ਲੋਗ ਮਰੈ ਸਭ ਕੋਈ ॥
bhookhan log marai sabh koee |

ڪٿي به ڪا ننڍي پوک ڪانه هئي ۽ ماڻهو بک وگهي مري رهيا هئا.

ਅੰਧਿ ਨਿਸਾ ਦਿਨ ਭਾਨੁ ਜਰਾਵੈ ॥
andh nisaa din bhaan jaraavai |

اونداهي رات کان پوءِ، سج ڏينهن جو ساڙيندو هو.

ਤਾ ਤੇ ਕ੍ਰਿਸ ਕਹੂੰ ਹੋਨ ਨ ਪਾਵੈ ॥੨॥
taa te kris kahoon hon na paavai |2|

راتيون اونداهيءَ سان ڀريل هيون ۽ ڏينهن جو سج ٻرندو هو، تنهن ڪري ڪٿي به ڪا شيءِ نه وڌي.

ਲੋਗ ਸਭੈ ਇਹ ਤੇ ਅਕੁਲਾਨੇ ॥
log sabhai ih te akulaane |

آخرڪار سڀ ماڻهو پريشان ٿي ويا.

ਭਾਜਿ ਚਲੇ ਜਿਮ ਪਾਤ ਪੁਰਾਨੇ ॥
bhaaj chale jim paat puraane |

انهيءَ ڪري سڀ جاندار اجڙي ويا ۽ پراڻن پنن وانگر ناس ٿي ويا.

ਭਾਤ ਹੀ ਭਾਤ ਕਰੇ ਹਰਿ ਸੇਵਾ ॥
bhaat hee bhaat kare har sevaa |

مختلف طريقن سان هاري جي خدمت ڪرڻ لڳا.

ਤਾ ਤੇ ਪ੍ਰਸੰਨ ਭਏ ਗੁਰਦੇਵਾ ॥੩॥
taa te prasan bhe guradevaa |3|

هر ڪنهن مختلف طريقن سان پوڄا، پوڄا ۽ خدمت ڪئي ۽ اعليٰ پالڻهار (يعني رب) راضي ٿي ويو.

ਨਾਰਿ ਨ ਸੇਵ ਕਰੈਂ ਨਿਜ ਨਾਥੰ ॥
naar na sev karain nij naathan |

عورتون پنهنجن مڙسن جي خدمت نه ڪنديون هيون.

ਲੀਨੇ ਹੀ ਰੋਸੁ ਫਿਰੈਂ ਜੀਅ ਸਾਥੰ ॥
leene hee ros firain jeea saathan |

(انهيءَ وقت اها حالت هئي) ته زال مڙس جي ڪابه خدمت نه ڪئي ۽ ڪڏهن به ان کان ناراض رهي.

ਕਾਮਨਿ ਕਾਮੁ ਕਹੂੰ ਨ ਸੰਤਾਵੈ ॥
kaaman kaam kahoon na santaavai |

عورتن کي ڪڏهن به جنسي طور تي هراس نه ڪيو ويو.

ਕਾਮ ਬਿਨਾ ਕੋਊ ਕਾਮੁ ਨ ਭਾਵੈ ॥੪॥
kaam binaa koaoo kaam na bhaavai |4|

زالن تي حوس غالب نه آئي ۽ جنسي جبلت جي غير موجودگيءَ ۾ دنيا جي ترقيءَ جا سڀ ڪم ختم ٿي ويا.

ਤੋਮਰ ਛੰਦ ॥
tomar chhand |

تومر اسٽينزا

ਪੂਜੇ ਨ ਕੋ ਤ੍ਰੀਯਾ ਨਾਥ ॥
pooje na ko treeyaa naath |

(نه) عورت پنهنجي مڙس جي خدمت نه ڪئي

ਐਂਠੀ ਫਿਰੈ ਜੀਅ ਸਾਥ ॥
aaintthee firai jeea saath |

ڪنهن به زال پنهنجي مڙس جي پوڄا نه ڪئي ۽ هميشه پنهنجي غرور ۾ رهي.

ਦੁਖੁ ਵੈ ਨ ਤਿਨ ਕਹੁ ਕਾਮ ॥
dukh vai na tin kahu kaam |

ڇاڪاڻ ته هوس انهن کي نقصان نه پهچايو،

ਤਾ ਤੇ ਨ ਬਿਨਵਤ ਬਾਮ ॥੫॥
taa te na binavat baam |5|

هن کي ڪو به غم نه هو ۽ نه جنسي جبلت جي ڪري ڏک ٿيو هو، تنهن ڪري، انهن ۾ دعا جي خواهش نه هئي.

ਕਰ ਹੈ ਨ ਪਤਿ ਕੀ ਸੇਵ ॥
kar hai na pat kee sev |

(عورتن) پنهنجي مڙس جي خدمت نه ڪئي

ਪੂਜੈ ਨ ਗੁਰ ਗੁਰਦੇਵ ॥
poojai na gur guradev |

نه ته هوءَ پنهنجي مڙس جي خدمت ڪندي هئي، نه ئي پوڄا ڪندي هئي ۽ نه ئي اوليائن جي عبادت ڪندي هئي.

ਧਰ ਹੈਂ ਨ ਹਰਿ ਕੋ ਧਯਾਨ ॥
dhar hain na har ko dhayaan |

هنن هاريءَ ڏانهن به ڌيان نه ڏنو

ਕਰਿ ਹੈਂ ਨ ਨਿਤ ਇਸਨਾਨ ॥੬॥
kar hain na nit isanaan |6|

نه هن رب العالمين جو غور ڪيو ۽ نه ئي ڪڏهن غسل ڪيو.

ਤਬ ਕਾਲ ਪੁਰਖ ਬੁਲਾਇ ॥
tab kaal purakh bulaae |

پوءِ ’ڪال-پورخ‘ (وشنو) سڏيو.

ਬਿਸਨੈ ਕਹਯੋ ਸਮਝਾਇ ॥
bisanai kahayo samajhaae |

پوءِ اُن بيشمار رب وشنو کي سڏيو ۽ کيس هدايتون ڏيندي چيو ته،

ਸਸਿ ਕੋ ਧਰਿਹੁ ਅਵਤਾਰ ॥
sas ko dharihu avataar |

دنيا ۾ وڃ ۽ ’چنڊ‘ جو اوتار،

ਨਹੀ ਆਨ ਬਾਤ ਬਿਚਾਰ ॥੭॥
nahee aan baat bichaar |7|

ڪنهن به شيءِ کي غور ۾ آڻڻ کان سواءِ، هن کي پاڻ کي چندر جي اوتار طور ظاهر ڪرڻ گهرجي. 7.

ਤਬ ਬਿਸਨ ਸੀਸ ਨਿਵਾਇ ॥
tab bisan sees nivaae |

پوءِ وشنو پنهنجو ڪنڌ جهڪائي ڇڏيو

ਕਰਿ ਜੋਰਿ ਕਹੀ ਬਨਾਇ ॥
kar jor kahee banaae |

پوءِ وشنو ڪنڌ جهڪائي هٿ جوڙيندي چيو.

ਧਰਿਹੋਂ ਦਿਨਾਤ ਵਤਾਰ ॥
dharihon dinaat vataar |

مان چندر (ديانت) اوتار آهيان،

ਜਿਤ ਹੋਇ ਜਗਤ ਕੁਮਾਰ ॥੮॥
jit hoe jagat kumaar |8|

آءٌ چندر جي اوتار جو روپ اختيار ڪندس، ته جيئن دنيا ۾ حسن ترقي ڪري.

ਤਬ ਮਹਾ ਤੇਜ ਮੁਰਾਰ ॥
tab mahaa tej muraar |

پوءِ وڏو تڪڙو

ਧਰਿਯੋ ਸੁ ਚੰਦ੍ਰ ਅਵਤਾਰ ॥
dhariyo su chandr avataar |

پوءِ انتهائي شاندار وشنو پاڻ کي چندر (اوتار) جي روپ ۾ ظاهر ڪيو.

ਤਨ ਕੈ ਮਦਨ ਕੋ ਬਾਨ ॥
tan kai madan ko baan |

جنهن خواهشن جا تير ڪڍيا

ਮਾਰਿਯੋ ਤ੍ਰੀਯਨ ਕਹ ਤਾਨ ॥੯॥
maariyo treeyan kah taan |9|

۽ هن محبت جي ديوتا جا تير مسلسل عورتن ڏانهن وڌايا.9.

ਤਾ ਤੇ ਭਈ ਤ੍ਰੀਯ ਦੀਨ ॥
taa te bhee treey deen |

ان ڪري عورتون عاجز ٿي ويون

ਸਭ ਗਰਬ ਹੁਐ ਗਯੋ ਛੀਨ ॥
sabh garab huaai gayo chheen |

ان ڪري عورتون عاجز ٿي ويون ۽ سندن سارا غرور ٽٽي ويو.