شري دسم گرنتھ

صفحو - 1398


ਜ਼ਿ ਤੋ ਪਸ ਕਿਰਾ ਬਾਦਸ਼ਾਹੀ ਦਿਹਮ ॥
zi to pas kiraa baadashaahee diham |

(انهن عرض ڪيو ته) توکان پوءِ بادشاهي ڪنهن کي ڏئي سگهون ٿا؟

ਕਿਰਾ ਤਾਜ ਇਕਬਾਲ ਬਰ ਸਰ ਨਿਹਮ ॥੧੦॥
kiraa taaj ikabaal bar sar niham |10|

۽ جنهن جي مٿي تي تاج مٽايو وڃي ۽ شاهي ڇت سونپي وڃي؟ (10)

ਕਿਰਾ ਮਰਦ ਅਜ਼ ਖ਼ਾਨਹ ਬੇਰੂੰ ਕੁਨਦ ॥
kiraa marad az khaanah beroon kunad |

”اسان کي هن جي گهر مان ڪير نڪرڻ گهرجي؟

ਕਿਰਾ ਬਖ਼ਤ ਇਕਬਾਲ ਬਰ ਸਰ ਨਿਹਦ ॥੧੧॥
kiraa bakhat ikabaal bar sar nihad |11|

'۽ حڪومت ڪرڻ جو اختيار ڪنهن کي ڏنو وڃي؟' (11)

ਬ ਹੋਸ਼ ਅੰਦਰ ਆਮਦ ਕੁਸ਼ਾਦੋ ਦੁ ਚਸ਼ਮ ॥
b hosh andar aamad kushaado du chasham |

بادشاهه کي جڏهن هوش آيو، تڏهن پنهنجون ٻئي اکيون کوليون.

ਬਗੁਫ਼ਤਾ ਸੁਖ਼ਨ ਸ਼ਾਹਿ ਪੇਸ਼ੀਨ ਰਸਮ ॥੧੨॥
bagufataa sukhan shaeh pesheen rasam |12|

۽ پنھنجي پروٽوڪول مطابق لفظ چيا، (12)

ਨ ਪਾਓ ਨ ਦਸਤੋ ਨ ਚਸ਼ਮੋ ਜ਼ੁਬਾ ॥
n paao na dasato na chashamo zubaa |

”جنهن جو نه پير، نه هٿ، نه اکيون ۽ نه زبان،

ਨ ਹੋਸ਼ੋ ਨ ਹਿੰਮਤ ਨ ਹੈਬਤ ਕਸਾ ॥੧੩॥
n hosho na hinmat na haibat kasaa |13|

(13)

ਨ ਹਉਲੋ ਨ ਹਿੰਮਤ ਨ ਹੀਲਹ ਨ ਹੋਸ਼ ॥
n haulo na hinmat na heelah na hosh |

”هن وٽ نه ڪا پريشاني آهي، نه عقل آهي، نه ڪو لنگڙو عذر ۽ نه ڪا سستي.

ਨ ਬੀਨੀ ਨ ਬੀਨਾਯਗੀ ਹਰ ਦੁ ਗੋਸ਼ ॥੧੪॥
n beenee na beenaayagee har du gosh |14|

(14).

ਹਰਾ ਕਸ ਕਿ ਹਸਤ ਆਜ਼ਮਾਯਸ਼ ਬਵਦ ॥
haraa kas ki hasat aazamaayash bavad |

”جنهن ۾ اهڙيون اٺ صفتون هجن،

ਵਜ਼ਾ ਦਉਰ ਦੀ ਬਾਦਸ਼ਾਹਸ਼ ਬਵਦ ॥੧੫॥
vazaa daur dee baadashaahash bavad |15|

”ان کي تخت تي ويهاريو ته جيئن صالح بادشاهي هلائي.“ (15)

ਅਜਬਮਾਦ ਦਾਨਾਇ ਦਉਰ ਈਂ ਜਵਾਬ ॥
ajabamaad daanaae daur een javaab |

اهو ٻڌي ان وقت جو دانشور حيران ٿي ويو.

ਸੁਖ਼ਨਬਾਜ਼ ਦੀਗਰ ਕੁਨਦ ਬਾ ਸਵਾਬ ॥੧੬॥
sukhanabaaz deegar kunad baa savaab |16|

واضح ڪرڻ لاءِ هن ٻيهر پڇڻ جو عزم ڪيو (16)

ਬਕਿੰਗਸ਼ ਦਰ ਆਮਦ ਦਿਰੰਗਸ਼ ਗਿਰਿਫ਼ਤ ॥
bakingash dar aamad dirangash girifat |

درٻار ۾ آيو، چڱيءَ طرح غور ڪيائين.

ਜਵਾਬੇ ਸੁਖ਼ਨ ਰਾ ਬਰੰਗਸ਼ ਗਿਰਿਫ਼ਤ ॥੧੭॥
javaabe sukhan raa barangash girifat |17|

(١٧)

ਚਪੋਰਾਸਤਸ਼ ਕਰਦ ਚਰਖੇ ਜ਼ੁਬਾ ॥
chaporaasatash karad charakhe zubaa |

کاٻي ۽ ساڄي ھلڻ ۽ چوڌاري گھمڻ،

ਬਰਾ ਵੁਰਦ ਸੁਖ਼ਨੇ ਚੁ ਕੈਬਰ ਕਮਾ ॥੧੮॥
baraa vurad sukhane chu kaibar kamaa |18|

اوچتو، هن لفظن کي ڪمان مان تير وانگر ڪڍي ڇڏيو (18)

ਕਿ ਏ ਸ਼ਾਹਿ ਹੁਸ਼ਿਯਾਰ ਆਜ਼ਾਦ ਮਗ਼ਜ਼ ॥
ki e shaeh hushiyaar aazaad magaz |

”اي بادشاهه! تون آهين (انسان) بي ترتيب سوچ.

ਚਿਰਾਮੇ ਤੁ ਗੋਈ ਦਰੀਂ ਕਾਰ ਨਗ਼ਜ਼ ॥੧੯॥
chiraame tu goee dareen kaar nagaz |19|

(19) ”توهان جيڪا ڳالهه ڪئي آهي تنهن تي مان حيران آهيان.

ਕਸੇ ਰਾ ਸ਼ਵਦ ਕਾਰ ਈ ਦਰ ਜ਼ਮਾ ॥
kase raa shavad kaar ee dar zamaa |

”جيڪڏهن اهڙي وڏي پيماني جي ڪا دنياوي ذميواري آهي،

ਵਜ਼ਾ ਹਸਤ ਐਬਅਸਤ ਜ਼ਾਹਰ ਜਹਾ ॥੨੦॥
vazaa hasat aaibasat zaahar jahaa |20|

(20) ان کي دنيا تي ڇڏي ڏيڻ گناهه آهي.

ਕਿ ਈਂ ਹਸਤ ਐਬੋ ਤੁ ਗੋਈ ਹੁਨਰ ॥
ki een hasat aaibo tu goee hunar |

”اي زمين ۽ سمنڊ جا بادشاهه!

ਕਿ ਏ ਸ਼ਾਹ ਸ਼ਾਹਾਨ ਹਮਹ ਬਹਰ ਬਰ ॥੨੧॥
ki e shaah shaahaan hamah bahar bar |21|

”توهان انهن اٺن خرابين کي ڪيئن چئون ٿا؟“ (21)

ਨ ਦਰ ਜੰਗ ਪੁਸ਼ਤੋ ਨ ਦੁਸ਼ਨਾਮ ਦਾਦ ॥
n dar jang pushato na dushanaam daad |

”نه تو وڙهڻ ۾ ڪڏهن پٺي ڏيکاري آهي، نه ڪنهن بدن سان زيادتي ڪئي آهي.

ਨ ਅੰਗੁਸ਼ਤਬਰ ਹਰਫ਼ ਦੁਸ਼ਮਨ ਨਿਹਾਦ ॥੨੨॥
n angushatabar haraf dushaman nihaad |22|

(22) تو ڪڏھن به (دشمنن) جي لکت ڏانھن آڱر نه کنئي آھي.

ਨ ਆਰਾਮ ਦੁਸ਼ਮਨ ਨ ਆਜ਼ਾਰ ਦੋਸਤ ॥
n aaraam dushaman na aazaar dosat |

”نه تو دوستن کي تڪليف ڏني آهي، نه دشمنن کي، آسودگيءَ لاءِ.

ਜਵਾਬੇ ਗਦਾਰਾ ਅਦੂਰਾ ਬਪੋਸਤ ॥੨੩॥
javaabe gadaaraa adooraa baposat |23|

(23).

ਨਵੀਸ਼ਿੰਦਹ ਰਾ ਜਾ ਨ ਹਰਫ਼ੋ ਨਿਹਦ ॥
naveeshindah raa jaa na harafo nihad |

”تون ڪڏھن به ليکڪ کي خط لکڻ نه ڏيندين،

ਸੁਖ਼ਨ ਰਾ ਬਹਕ ਜਾਇ ਸ਼ਰਫ਼ੋ ਦਿਹਦ ॥੨੪॥
sukhan raa bahak jaae sharafo dihad |24|

۽ هميشه حق کي اوليت ڏني آهي (24)

ਨ ਉਸਤਾਦ ਰਾ ਦਾਦ ਜਾਏ ਸੁਖ਼ਨ ॥
n usataad raa daad jaae sukhan |

”تو ڪڏھن به پنھنجي استاد کي نصيحت ڪرڻ جو ڪو سبب نه ڏنو آھي،

ਫ਼ਰਾਮੋਸ਼ਗੀ ਚੂੰ ਬਕਾਰੇ ਕੁਹਨ ॥੨੫॥
faraamoshagee choon bakaare kuhan |25|

(25).

ਬ ਬਦ ਮਸਲਿਹਤ ਕਸ ਨ ਦਾਦਨ ਦਿਗਰ ॥
b bad masalihat kas na daadan digar |

”پنهنجي فيڪلٽي ۾ رهي. هڪ ماڻهو ڪيئن تڪرار ڪري سگهي ٿو

ਬਿਹਸ ਨਾਮ ਓ ਚੂੰ ਤੁ ਗੋਯਦ ਹੁਨਰ ॥੨੬॥
bihas naam o choon tu goyad hunar |26|

توهان جي نالي سان لاڳاپيل فضيلت؟ (26)

ਨ ਬੀਨਦ ਦਿਗ਼ਰ ਜ਼ਨ ਬ ਚਸ਼ਮੋ ਖ਼ੁਦਸ਼ ॥
n beenad digar zan b chashamo khudash |

”نه تو ڪنهن عورت کي حقارت واري نظر ڏني آهي،

ਨ ਬਦ ਕਾਰ ਕਸ ਕਰਦ ਨਜ਼ਰੇ ਬਦਸ਼ ॥੨੭॥
n bad kaar kas karad nazare badash |27|

۽ نڪي تو ڪنھن ماڻھوءَ جي ڪم کي بڇڙو سمجھيو آھي (27)

ਨਜ਼ਰ ਕਰਦ ਕਸ ਬਰ ਨ ਹਰਫ਼ੇ ਹਰਾਮ ॥
nazar karad kas bar na harafe haraam |

”توهان ڪنهن به ماڻهوءَ جي غلط ڪم تي اعتراض نه ڪيو آهي.

ਨਿਗਹ ਦਾਸ਼ਤ ਬਰ ਸ਼ੁਕਰ ਯਜ਼ਦਾ ਮੁਦਾਮ ॥੨੮॥
nigah daashat bar shukar yazadaa mudaam |28|

”توهان هميشه خدا تعاليٰ جو شڪرگذاريءَ سان ذڪر ڪيو آهي.“ (28)

ਨਜ਼ਰ ਰਾ ਬ ਬਦਕਾਰ ਦੀਗਰ ਬ ਬਸਤ ॥
nazar raa b badakaar deegar b basat |

(بادشاهه جواب ڏنو ته) هوش سان ڏس، جيڪو انڌو آهي.

ਸ਼ਨਾਸੀ ਤੁ ਤਹਕੀਕ ਓ ਕੋਰ ਹਸਤ ॥੨੯॥
shanaasee tu tahakeek o kor hasat |29|

(29).

ਕਦਮ ਰਾ ਨ ਦਾਰਦ ਬ ਬਦਕਾਰ ਕਾਰ ॥
kadam raa na daarad b badakaar kaar |

'(لنڊ) کي ڪو به پير نه آهي ته خراب ڪمن ۾ قدم رکي، ۽ جنگ ۾،

ਨ ਦਰ ਜੰਗ ਪਸਪਾਉ ਪੁਸ਼ਤੇ ਬਰਾਰ ॥੩੦॥
n dar jang pasapaau pushate baraar |30|

(30)

ਨ ਦਰਕਾਰ ਦੁਜ਼ਦੀ ਨ ਦਿਲ ਬਿਸ਼ਕਨੀ ॥
n darakaar duzadee na dil bishakanee |

”نه ئي هو چوري ڪرڻ لاءِ ٿو وڃي ته جيئن تڪليف پيدا ڪري،

ਨ ਖ਼ਾਨਹ ਖ਼ੁਰਮ ਬਾਜ਼ ਨਹ ਰਹਜ਼ਨੀ ॥੩੧॥
n khaanah khuram baaz nah rahazanee |31|

(31) ۽ نڪي شراب پيڻ لاءِ نڪرندو آھي ۽ نڪي خيانت ڪندو آھي.

ਬਨਾਕਸ ਦੁਆਏ ਨ ਗੋਯਦ ਸੁਖ਼ਨ ॥
banaakas duaae na goyad sukhan |

'(گونگا) خراب لفظ نه ٿو ڳالهائي،

ਬ ਖ਼ਾਹਸ਼ ਖ਼ਰਾਸ਼ੀ ਨ ਜੋਈ ਸੁਖ਼ਨ ॥੩੨॥
b khaahash kharaashee na joee sukhan |32|

وَلَا تَعْلَمُونَ بِهُمْ فِي الْمُؤْمِنِينَ (32)

ਬ ਬਦਕਾਰ ਕਸ ਦਰ ਨ ਦਾਦੰਦ ਪਾਇ ॥
b badakaar kas dar na daadand paae |

”(هو) ٻين جي ڪمن ۾ دخل نه ٿو ڏئي.

ਕਿ ਓ ਪਾਇ ਲੰਗ ਅਸਤੁ ਗੋਈ ਬਜਾਇ ॥੩੩॥
ki o paae lang asat goee bajaae |33|

اهو سچ آهي، جڏهن ڪنهن کي (هٿ) خراب ٿئي ٿي، (33)