(هن سوچيو ته) هن بادشاهه کي ٺڳيءَ سان پڪڙيو وڃي
۽ بادشاهي سندس پٽ کي ڏني وڃي. 5.
هن بادشاهه کي ننڊ ۾ ڏٺو
۽ کيس پڪڙي هڪ گهر (يعني ڪمري) ۾ بند ڪري ڇڏيو.
رسرنگ مٽيءَ کي ماريو ويو
۽ سڀني جي سامهون، هن کي بادشاهه وانگر ساڙي ڇڏيو. 6.
(پوءِ ماڻهن ۾ اها ڳالهه پکڙجي وئي ته) ٿنڀن جي اٿڻ ڪري بادشاهه مري ويو آهي
۽ اسان کي ناٿ يتيم ڪيو ويو آهي.
هن کي پهرين دفن ڪيو وڃي
۽ پوءِ چندر ڪيتو کي بادشاهه بڻايو وڃي. 7.
سڀني ماڻهن کي خبر پئي ته بادشاهه مري ويو آهي.
ڪنهن به فرق کي تسليم نه ڪيو.
ڪو به سٺو يا خراب نه سوچيو
۽ سسي ڌوج جي مٿي تي ڇت ۽ چار رکيائون. 8.
چوويهه:
هن ڪردار سان، عورت پريا (بادشاهه) تي قبضو ڪيو.
جنهن جي ٻئي ڪن تائين ڪنهن کي به خبر نه هئي.
کيس بادشاهه سڏي ڪري ساڙيو ويو
۽ تخت پنهنجي پٽ کي ڏنو. 9.
هتي ختم ٿئي ٿو منتري ڀوپ سمواد جو 218 هين باب سري چرتروپاخيان جي تريا چرتر جي، سڀ خير آهي. 218.4195. هلي ٿو
ٻٽي
ملتان ۾ هڪ پير هو، جنهن جو نالو شرف الدين هو.
هو خنتاگڊ جي ڀرسان ڳوٺ رحيم آباد ۾ رهندو هو. 1.
ثابت قدم:
پير هڪ شاگرد جي ڌيءَ کي دعوت ڏني
ان کي ڏاڍي خوشيءَ سان پنهنجي گهر ۾ رکيائين.
هوءَ دنيا ۾ چپلانگ مٽي جي نالي سان سڏبي هئي.
انهن کيس سڀني شڪلين جو جوهر سمجهيو. 2.
ٻٽي
ٿورن ڏينهن کان پوءِ پير صاحب جان ڇڏائي.
چپلانگ مٽيءَ جا جوان رهجي ويا. 3.
خوشحال راءِ سان، هن سان تمام گهڻي محبت پيدا ڪئي
۽ دل ۾ خوشي سان، هن سان پيار ڪيو. 4.
هوءَ روز خوشال راءِ کي گهر سڏيندي هئي
۽ ڀنگ ۽ آفيم کائڻ سان، هوءَ ساڻس جنسي ميلاپ ڪندي هئي. 5.
محبت ڪرڻ وقت (هن سان) اها عورت حامله ٿي وئي.
سڀني ماڻهن جي ڳالهه ٻڌڻ کان پوءِ ان چالاڪ عورت ائين چيو. 6.
ثابت قدم:
پير صاحب رات جو منهنجي گهر ايندو آهي.
اهي مون کي تمام گهڻو پيار ڪن ٿا.
پوءِ مون کانئن پٽ جو تحفو گهريو.
پوءِ ناٿ مهرباني ڪري مون کي پٽ ڏنو.
ڪجهه ڏينهن کان پوءِ سندس گهر ۾ هڪ ڇوڪرو پيدا ٿيو.
سڀني پير صاحب جي ڳالهه کي سچو سمجهي قبول ڪيو.
ان عورت جي نوڪرن به برڪت فرمائي.
پر پوءِ به هڪ بيوقوف ان ڳالهه تي غور نه ڪيو. 8.
هتي ختم ٿئي ٿو منتري ڀوپ سمواد جو 219 هين باب سري چرتروپاخيان جي تريا چرتر جي، سڀ خير آهي. 219.4203. هلي ٿو
ٻٽي