هن پنهنجي عملن کي عام ماڻهن کي ٻڌايو ته،
چبوترو چٻاڙيندي هوءَ شيطانن ۽ ديوتائن کي راضي ڪرڻ لاءِ هلي وئي هئي.
ان کي (هاڻي محل ڏانهن) ويندي ڏسي ماڻهو خوشيءَ سان ڀرجي ويا (۸)
”منهنجا بادشاهه ٻڌ، هڪ بابا منهنجي لاءِ هڪ ننڍڙي شيءِ آهي، هو منهنجي اکين ۾ ڏسڻ جي به همت نه ڪندو.
”آءٌ هن کي پنهنجو دلڪش ڏيکاريندس ۽ هن کي پنهنجي ڳالهين ذريعي مسحور ڪندس.
”آءٌ هن جي وارن جا تالا ڦاڙي هن کي پگڙيءَ سان تنهنجي محل ۾ آڻيندس.
'منهنجي معجزاتي جذبي کي ڏسو؛ هو، پاڻ ايندو ۽ توهان کي ماني کارائيندو (9)
”ٻڌ ته مان ڇا ٿو چوان، راجا، مان آسمان مان تارا ڪڍڻ جي قابل آهيان.
”مون ڪيترن ئي وڏن ديوتائن ۽ شيطانن کي لمحن ۾ قابو ڪري ورتو آهي.
”مون چنڊ کي ڏينهن ۾ پيدا ڪيو آهي ۽ سج کي تڏهن پيدا ڪيو آهي جڏهن اوندهه هئي.
'آئون يارنهن روڊرن جي عقل کي باطل ڪري ڇڏيندس.' (10)
دوهيرا
اهڙو واعدو ڪرڻ کان پوءِ هوءَ اتان هلي وئي،
۽ اکين جي چمڪ ۾، جاءِ تي پهتو.(11)
ساوا
بابا بان کي ڏسي، هوءَ حيران ٿي وئي، ۽ راحت محسوس ڪيائين.
وڻن جي شاخن مان ميون بدران، هن بي ڀندو جي پٽ لاءِ مختلف لذيذ شيون رکيا.
جڏهن بابا کي بک لڳي، تڏهن هو ان جاءِ تي آيو.
هُن اهي ڀاڄيون کائي ۽ پنهنجي ذهن ۾ وڏي اطمينان محسوس ڪيائين.(12)
هن سوچيو، ”هنن وڻن تي ميوا پوکيا آهن؟
”مون هنن کي هن جهنگ ۾ اڳ ڪڏهن به پنهنجي اکين سان نه ڏٺو آهي.
”هو شايد اندرا، پاڻ ئي آهي، جنهن مون کي پرکڻ لاءِ هنن کي پاليو هو.
يا ٿي سگهي ٿو ته خدا، مون کي انعام ڏيڻ لاء، مون کي اهي عطا ڪيا آهن (13)
انهن کي مزو ڏيڻ کان پوء، هن محسوس ڪيو ته هو حيران ٿي ويو آهي.
چوڌاري چئني ڪنڊن ۾ ڏسندي هن سوچيو، ’هن جي پٺيان ڪو سبب ضرور هوندو.
هن ڏٺو ته هڪ سهڻي عورت، پوري طرح سينگاريل، سندس سامهون بيٺي هئي.
هو ڌرتيءَ جي حسن جي علامت وانگر نظر اچي رهيو هو (14)
عجيب عورت جي موجودگيءَ ۾، سندس جوانيءَ ۾ چمڪ اچي وئي.
هن جون ڪنول جهڙيون اکيون چمڪي رهيون هيون ۽ ڪمپڊ کي به شرمساريءَ سان منهن ڏيڻو پيو.
هن جي آڏو روڊي شيلڊرڪس، ڪبوتر، شينهن، طوطا، هرڻ، هاٿي، سڀ هن جي آڏو عاجز نظر اچي رهيا هئا.
سڀني پنهنجن ڏکن کي ڇڏي ڏنو ۽ خوشي محسوس ڪري رهيا هئا (15)
بابا پنهنجي ذهن ۾ سوچيو،
”ديوتائن، شيطانن ۽ ڀوڳن جي وچ ۾، هوءَ ڪير ٿي سگهي ٿي؟
”هوءَ، بلڪه شهزادي لڳي ٿي، مان مٿس قربان آهيان.
'مان، هميشه لاء، هن سان گڏ رهندس ۽ پنهنجي مراقبي سان جنگل ۾ جاري رهندو.' (16)
هو اڳتي آيو ۽ کيس چيائين ته ”ڀلا مون سان ڳالهايو ۽ ٻڌايو ته تون ڪير آهين؟
”تون ڪنهن ديوتا جي ڌيءَ آهين يا شيطان جي، يا تون رام جي سيتا آهين؟
”تون راڻي آهين يا خود مختيار شهزادي آهين يا تون جڇ يا ڀوجنگ جي ڌيءَ آهين؟
”سچ ٻڌاءِ ته ڇا تون شيو جي سنگتي آهين ۽ رستي ۾ سندس انتظار ڪري رهيو آهين؟“ (17)
(جواب) ”اي منهنجا مالڪ، ٻڌ، مان نه ته شيو جي عورت آهيان ۽ نه بادشاهي شهزادي.
”نه مان راڻي آهيان، نه جڇ، ڀوڳ، ديوتا ۽ شيطانن جو.
”نه مان رام جي سيتا آهيان ۽ نه ئي غريبن جي بابا مان آهيان.
”مون تنهنجي باري ۾ ٻڌو هو ته هڪ عظيم يوگي آهي، ۽ مان توسان شادي ڪرڻ آيو آهيان.“ (18)
هن جي لڙڪندڙ اکين هن تي جادوئي اثر ڪيو.
ڪشش جي ذريعي هن کي لالچايو ۽ کيس پنهنجي قبضي هيٺ آندو.
هن جي ٽنگون لاهي، هن کي پگڙي پائڻ لاءِ چيو.
هن کيس فتح ڪيو ۽، هڪ بابا کان، هن کي گهر واري ۾ تبديل ڪيو (19)
هن جي سڀني سادگي کي ڇڏي، برهمڻ هڪ گهر واري ۾ تبديل ٿي ويو.