۽ هوءَ محسوس ٿي ته هڪ مينهن جي بوند، جيڪا سمنڊ ۾ ٻڏي وڃي ٿي (14)
عاشق جي محبت هن جي دل ۾ ايترو ته گهڙيو جو هوءَ پنهنجو سڀ ڪجهه وڃائي ويٺي
عقل بي هوش ٿي زمين تي ڪري پيو.(15)
سورٿا
هن محسوس ڪيو ته هن جي جسم ۾ رت نه بچيو آهي، ۽ شرمسار ڀڄي ويو آهي.
عورت عاشق جي نگاهن سان متوجه ٿي بيتاب ٿي وئي.(16)
چوپائي
هن سوچيو، جنهن ڏينهن هن پنهنجي محبوب کي حاصل ڪيو، هوء مقدس محسوس ڪندي.
ان وقت (مان) قربان ڪيو ويندو.
اجنبي کي بچائڻ لاء، هن فيصلو ڪيو ته هن جي غلامي کي قبول ڪيو وڃي
(17)
دوهيرا
هن کي ڏسي، بوبنا هن جي اوطاق ۾ پاڻ کي ڦاٿل محسوس ڪيو
جدائي. بکيو ۽ اڃايل رهي، بغير ڪنهن مالي فائدي جي، هن پنهنجي غلام ٿيڻ جو فيصلو ڪيو (18)
هن ٽيٽيهه قسم جا زيور سينگاريا ۽ پاڻ کي سينگاريو.
پنهنجي محبوب جي پيار خاطر، هن به، هن جي نڪ کي ڇڪايو. (l9)
عاشق سان ملڻ جي خواهش ايتري وڌي وئي،
ته هوء پنهنجي جسم ۽ ماحول جي شعور کي وڃائي ڇڏيو. (20)
ساوا
(اھڙا عاشق) نه سھندا آھن ۽ نه ماڻھن جي ڳالھين جي پرواھ ڪندا آھن.
اهي ڪنگڻ چٻائي نه سگهندا آهن (پنهنجي جوانيءَ کي ظاهر ڪرڻ لاءِ) ۽ هو پري پري تائين ٻارن وانگر کلندا آهن.
اهي محبت جي هن لمحي درد کي حاصل ڪرڻ لاء ديوتا اندرا جي نعمت کي ڇڏي ڏيو.
ڪنهن کي تير سان ماريو وڃي يا تلوار سان ڪٽيو وڃي، پر هن کي اهڙي پيار ۾ نه پوي. (2l)
دوهيرا
بوبنا جي ماءُ جڏهن ڏٺو ته بوبن کي زمين تي ڪري پيو.
هوءَ عقلمند هئي ۽ هن پنهنجي پيار جي درد کي فوري طور تي سمجهي ورتو (22)
چوپائي
اهو ڪنهن سان جنون ٿي ويو آهي.
(هوءَ سوچيو ته) هن کي ڪنهن جسم سان پيار ٿي ويو آهي، ان ڪري هن جي بک ختم ٿي وئي آهي.
ان لاءِ جلد ڪجهه ٿيڻ گهرجي
”ڪجهه علاج ضرور ملي ٿو جنهن سان هن جون سڀ تڪليفون دور ٿي وڃن“ (23)
هن پنهنجي ذهن ۾ ائين سوچيو
ائين سوچيندي هن پنهنجي مڙس کان پڇيو،
ته تنهنجي گهر جي ڇوڪري جوان ٿي وئي آهي.
”تنهنجي ڌيءَ وڏي ڄمار ۾ آئي آهي، هاڻي ان جي شادي ٿيڻ گهرجي“ (24)
اچو ته (اسان) ان جو هڪ وڏو سانبر ٺاهيو
”اسان هڪ وڏي ساوامبر (پنهنجي مڙس جي چونڊ لاءِ تقريب) جو بندوبست ڪنداسين ۽ وڏن شهزادن کي دعوت ڏينداسين.
(توهان جي) پٽيءَ کي هر ڪو ڏسندو
’اسان جي ڌيءَ انهن کي ڏسندي ۽ جنهن کي چونڊيندي، ان سان شادي ڪئي ويندي.‘ (25)
صبح جو (هن) اهو منصوبو ٺاهيو
اهڙي طرح رٿابنديءَ کان پوءِ صبح جو سوير ڳوٺ مان سڀني ماڻهن کي گهرايو.
ڪيترن ئي ملڪن ڏانهن قاصد موڪليا ويا
(26).
دوهيرا. (انهيءَ وچ ۾) بوبنا باغ ۾ گهمندو رهي.
۽ جلال شاهه سان ملڻ کان پوءِ رات جو موٽي ايندو هو (27)
چوپائي
ٻنهي جي وچ ۾ اهڙي محبت هئي
هنن ۾ محبت جو اهڙو رشتو اڀريو جو هو ٻئي هوش وڃائي ويٺا.
هو لوٽس-نايل (وشنو) وانگر خوبصورت نظر آيو.
اهي خدا جي تصويرن جو نمونو بڻجي ويا ۽، جيتوڻيڪ جسم ۾ ٻه، اهي روح ۾ هڪ ٿي رهيا هئا (28)
دوهيرا
جڏهن ڏينهن ٿيو ته بوبن جي پيءُ سڀني شهزادن کي گهرايو.
۽ پنھنجي ڌيءَ کي چيو ته پنھنجي پسند جو ماڻھو پنھنجي شاديءَ لاءِ چونڊيو (29)
چوپائي
(هو اڳي ئي) هي نشاني ڏهه وٽ آئي.
ٻئي طرف هن جلال شاهه کي به فون ڪيو هو.
(۽ کيس چيو ته) 'جڏهن مان توهان کي ملندس،
مان گلن جا هار تنهنجي ڳچيءَ ۾ وجهندس.'' (30)
هوءَ سُکپال (’بيوان‘) ۾ اچي بادشاهن کي ڏسڻ لاءِ وئي
هوءَ پالڪي ۾ ويٺي، چوڌاري ڦري وئي ۽ هر هڪ کي غور سان ڏسڻ لڳي.
جڏهن هن شاهه جلال کي ڏٺو
هوءَ جڏهن جلال شاهه جي ويجهو پهتي ته هن جي ڳچيءَ ۾ هار رکيائين (31)
پوءِ حق ۾ صور ڦوڪڻ لڳا
جلال شاهه ۽ ٻيا شهزادا حيران ٿي ويا.
سڀني بادشاهن جا منهن پيلا ٿي ويا،
انهن کي ائين لڳي رهيو هو ڄڻ ته خالق انهن کان سندن حق ڦري ويو آهي (32)
دوهيرا
سڀ شهزادا، آخر ۾، ڇڏي ويا، پنهنجن گهرن ڏانهن،
۽ بوبن ۽ جلال جي محبت تمام گهڻي وڌي وئي (33)
چوپائي
اهڙيءَ طرح، اها عورت ٻيءَ طرح پيش آئي، ۽ ائين پئي لڳي ڄڻ ته هڪ