ايترو چئي دشمنن جي دلين ۾ خوف پيدا ڪيو.
هوءَ آسمان ۾ بجليءَ وانگر لڙڪڻ لڳي ۽ سڀ ڀوت اهو سوچي ڊڄي ويا ته شايد هو انهن سڀني کي ماري ڇڏين.
ھاڻي شروع ٿئي ٿو ديوڪي ۽ واسوديو جي آزاديءَ جو بيان
سويا
ڪنس جڏهن اهو سڀ ڪجهه پنهنجن ڪنن سان ٻڌو، تڏهن هو، ديوتائن جو رهاڪو، سندس گهر آيو، هن سمجهيو ته هن پنهنجي ڀيڻ جي پٽن کي بيڪار ماري ڇڏيو آهي.
اهو سوچي هن پنهنجي ڀيڻ جي پيرن تي ڪنڌ جهڪائي ڇڏيو
انهن سان ڊگهيون ڳالهيون ڪندي هن ديوڪي ۽ واسوديو کي جنم ڏنو
پاڻ راضي ٿي، هن لوهار کي سڏيو، هن ديوڪي ۽ واسوديو جون زنجير کٽي کين آزاد ڪيو.
بچيتار ناٽڪ ۾ ڪرشن اوتار ۾ ديوڪي ۽ واسوديو جي آزاديءَ بابت بيان جي پڇاڙي.
ڪنس جي پنهنجي وزيرن سان صلاح مشورو
DOHRA
ڪن سڀني وزيرن کي سڏائي غور ڪيو
ڪنس پنهنجي سڀني وزيرن کي گهرائي انهن سان صلاح مشورو ڪري چيو ته، منهنجي ملڪ جا سڀ ٻار قتل ڪيا وڃن.
سويا
ڀاڳوت جي هن پاڪ ڪهاڻيءَ کي تمام سهڻي نموني بيان ڪيو ويو آهي
هاڻي مان صرف اهو بيان ڪري رهيو آهيان ته برجا ملڪ ۾ وشنو مراري جو روپ اختيار ڪيو هو
جنهن کي ڏسي ديوتا ۽ زمين جا مرد ۽ عورتون خوشيءَ سان ڀرجي ويا.
اوتارن جي هن اوتار کي ڏسي هر گهر ۾ خوشيون پکڙجي ويون.
جڏهن يشودا جاڳ ٿي ته پٽ کي ڏسي ڏاڍي خوش ٿي.
هوءَ پنڊتن، ڳائڻن ۽ باصلاحيت ماڻهن تي گهڻو خيرات ڪندي هئي
يشودا کي پٽ جي ڄمڻ جي خبر پوڻ تي برجا جون عورتون ڳاڙها ڪپڙا پائي گهرن مان نڪري پيون.
ائين پئي لڳو ته ڪڪرن جي اندر، جواهر ٽڙي پکڙيل هُلندا آهن.
واسوديو جي تقرير ڪنس کي خطاب ڪندي:
DOHRA
برج جي ماڻهن جو چوڌري نند نذر سان ڪنس ڏانهن ويو
سردار نند ڪنسا سان گڏ ڪجهه ماڻهن سان ملڻ ويو ته سندس گهر ۾ هڪ پٽ ڄائو هو.
ڪنس جو خطاب نند کي:
دڙو
جڏهن نندا گهر وئي (تڏهن) باسديو (سڀني ڇوڪرن کي مارڻ جي) ڳالهه ٻڌي.
جڏهن واسوديو نند جي واپسي (سفر) جي خبر ٻڌي، تڏهن هن گوپس جي سردار نند کي چيو ته توهان کي تمام گهڻو ڊپ ٿيڻ گهرجي (ڇاڪاڻ ته ڪنس سڀني ڇوڪرن کي مارڻ جو حڪم ڏنو هو). 79.
بڪاسور کي خطاب ڪندي ڪنس جي تقرير:
سويا
ڪنس بڪاسور کي چيو ته منهنجي ڳالهه ٻڌ ۽ منهنجو هي ڪم ڪر
سڀ ڇوڪرا جيڪي هن ملڪ ۾ پيدا ٿيا آهن، توهان انهن کي فوري طور تي تباهه ڪيو
انهن مان هڪڙو ڇوڪرو منهنجي موت جو سبب بڻجندو، تنهن ڪري منهنجي دل ڏاڍي ڊڄي ٿي، ڪنسا پريشان هئي.
ائين سوچيندي ائين پئي محسوس ٿيو ته ڪاري نانگ هن کي 80 کنيو آهي.
ڪنسا کي خطاب ڪندي پوٽانا جي تقرير:
DOHRA
اها اجازت ٻڌي پوتن ڪنس کي چيو.
اهو ٻڌي پوتنا ڪنس کي چيو ته مان وڃي سڀني ٻارن کي ماري ڇڏيندس ۽ اهڙي طرح تنهنجا سڀ ڏک ختم ٿي ويندا.
سويا
پوءِ پوتنا مٿي کي هيٺ ڪري اُٿي ۽ چوڻ لڳي، ”آئون مٺو تيل ڳڙڪائي نپلن تي لڳائيندس.
ائين چئي، مٿو جهلي، هوءَ اُٿي ۽ مٺو زهر هن جي ڳلن تي لڳايو، ته جيئن جيڪو به ٻار هن جي ڳچيءَ کي چوسي، سو هڪدم مري وڃي.
(پوتنا) پنهنجي ڏاهپ جي زور تي چيو، (منهنجو يقين ڪر) سچو، مان هن (ڪرشن) کي ماري ڇڏيندس ۽ موٽي ايندس.
اي ذهين، ڏاهو ۽ سچو بادشاهه! اسان سڀ اوهان جي خدمت ۾ آيا آهيون، بي خوفي سان حڪومت ڪريو ۽ سڀ پريشانيون دور ڪريو.
شاعر جو ڪلام:
وڏي پاپن (پوتنا) دنيا جي مالڪ کي مارڻ جو ارادو ڪيو.
ان گنهگار عورت ڪرشن کي مارڻ جو ارادو ڪيو، دنيا جي پالڻھار ۽ پاڻ کي مڪمل طور تي سينگاريو ۽ فريب وارو لباس پائڻ سان، هوء گوڪل پهچي وئي. 83.