(پوءِ) ڪڇپ ڪيتو ماکي کڻي کيس ماري ڇڏيو
۽ لوقا ڪيتو کي هيٺان دنيا ڏانهن موڪليو. 76.
جنهن جي جسم تي راج ڪماريءَ جا وار لڳندا هئا.
هڪڙي ڌڪ سان هوءَ (سندس) مٿي کي چيڀاٽيندي هئي.
ڪيترن ئي هيروز جي جسمن ۾ تير مارڻ سان
کين ڄامپوري موڪليو.77.
ٻٽي
هن جي جنگ کي ڏسي ڪهڙو جنگجو برداشت ڪري سگهي ٿو.
جيڪو به اڳيان آيو، تنهن کي يامپور موڪليو ويو. 78.
پاڻ:
ديوتا جا ڪيترائي دشمن ناراض ٿي ويا ۽ تلوارون کڻي آيا.
بيلٽ، لوهي هٿيار ۽ پرس ۽ ٻيا ڪيترائي هٿيار ڪاوڙ ۾ اچي ويا.
اهو راج ڪماريءَ هٿيار کڻي ديوتائن جي دشمنن کي بيدردي سان قتل ڪيو، جن جو شمار نٿو ڪري سگهجي.
(اهي اهڙيءَ طرح هيٺ ڪري پيا) ڄڻ ته راند کيڏڻ ۽ شراب پيئندي هيٺ ڪري پيا.
ٻٽي
گھوڙن، هاٿين، سوارن (۽ جيڪي انھن سان جڙيل آھن) ۽ گھڻا جنگجو ماريا.
(انهيءَ راجا ڪماري) سومبر کي فتح ڪيو ۽ جنگ جي ميدان ۾ رهي ۽ ڪوبه بادشاهه (کاٻي) نه رهيو. 80.
گھوڙن جي ڊوڙ ۽ مختلف گھنٽيون ۽ سيٽيون لڳيون.
اتي ڪيترائي تير هليا ۽ هڪ به گهوڙو نه بچيو. 81.
چوويهه:
(جڏهن) يما ماڻهن ڏانهن ڀوت موڪليا،
(پوءِ) سبت سنگهه جو موڙ آيو.
راج ڪماري کيس چيو ته يا ته مون سان وڙه
يا ڇڏي ڏي ۽ مون سان شادي ڪر.82.
جڏهن سڀت سنگهه اها ڳالهه ٻڌي
دل ۾ ڏاڍي ڪاوڙ اڀري آئي.
ڇا مان هڪ عورت سان وڙهڻ کان ڊڄان ٿو؟
۽ ان جي خوف کي قبول ڪندي، ان کي وٺو. 83.
ڪي (جنگي) شرابي هاٿي کي رڙ ڪندا هئا
۽ ڪن (گهوڙن تي) زيتون وجھي (انهن کي) اُڇليو.
ڪٿي ڪٿي ويڙهاڪن کي هٿيار ۽ هٿيار هئا
۽ (ڪڏھن) جوڳيون رَتَ سان ڀريل مٿن سان کلندا رھيا.
پاڻ:
سبت سنگهه هٿ ۾ هڪ خوبصورت هٿيار ۽ هڪ وڏي لشڪر کڻي آيو.
سندس لشڪر ۾ تلوار باز، هٿيار کڻندڙ، ڀيل ۽ ڪهاڙي وارا (سڀئي) نشانو هئا.
ڪي هليا ويندا، ڪي ايندا ۽ ڦاسي ويندا ۽ ڪي راج ڪماريءَ جي هٿان زخمي ٿي پوندا.
ائين لڳندو آهي ڄڻ ملنگ جا ماڻهو ڀنگ پيئڻ کان پوءِ پنهنجي جسم تي ڀاڄي هڻن.85.
چوويهه:
اهڙي سخت جنگ هئي
۽ هڪ به جنگجو نه بچيو.
ڏهه هزار هاٿي مارجي ويا
۽ ويهه هزار سهڻا گھوڙا ماريا ويا. 86.
ٽي لک (300000) پيادا ماريا
۽ ٽي لک رٿ ناس ڪيا.
ٻارهن لک اٽي (ويڪٽ) رڍ
۽ بيشمار عظيم ڪردارن کي قتل ڪيو. 87.
ٻٽي
اڪيلو (تنها) سبھت سنگهه رهيو، (سندس) هڪ به ساٿي نه رهيو.