(راڻيءَ هڪ ڪردار ٺاهي ڏٺو ته اهو ڪامياب نه ٿيو). هوءَ زمين تي ڪري پئي ۽ ”هاءِ هاءِ“ چوڻ لڳي.
(۽ چوڻ لڳو ته) منھنجو جگر (يعني ٺاھيو) (ھن) جادوگر ڏٺو آھي.
هوءَ (راڻي) عورتن جي لباس ۾ هئي.
ڊين جي (نالو) ٻڌي سڀ ماڻهو اٿي کڙا ٿيا.
جڏهن کيس پڪڙي سخت مار ڏني وئي،
تنهن ڪري هن راڻيءَ جي ڳالهه قبول ڪئي.
ايتري ۾ بادشاهه اتي آيو.
عورت جگر چورائي، اهو ٻڌي ڪاوڙ ۾ اچي وئي ۽ چوڻ لڳي:
هن جادوگر کي ماريو
يا هاڻي راڻي کي جيئرو ڪريون (يعني جگر موٽائي) 9.
پوءِ هن (حاجي راءِ) بادشاهه کي بيهاريو
۽ کيس راڻي جون چميون مليون.
(اهو عمل) بادشاهه سوچي رهيو هو ته (راڻيءَ جي اندر ۾) جگر وجهي رهيو هو.
اهو بيوقوف فرق نه سمجهي رهيو هو. 10.
پوءِ (هن) سڀني ماڻهن کي هٽائي ڇڏيو
۽ راڻيءَ سان گهڻو واسطو ڪيائين.
(پوءِ چوڻ لڳو) اي پيارا! تون جنهن منهنجي روح جي حفاظت ڪئي آهي،
(هن لاءِ) مان هميشه توسان مختلف طريقن سان پيار ڪندس. 11.
هن کي گهڻو ڪجهه ڏيڻ سان
راڻيءَ هن کي دائي جي روپ ۾ بدلايو ۽ هن کان نجات حاصل ڪئي.
(راڻي) پنهنجي مڙس وٽ ويو ۽ ائين چوڻ لڳو
ته مون کي ڊين ڪليجا ڏنو ويو آهي. 12.
هن مون کي پهريون جگر ڏنو.
پوءِ اهو فرق مراقبو بڻجي ويو.
عظيم بادشاهه! (پوءِ) هن مون کي نه ڏٺو.
ڇا توهان کي خبر آهي ته هوء ڪهڙي ملڪ ۾ وئي آهي؟ 13.
بادشاهه پوءِ چيو ”ست ست“.
پر بيوقوف فرق نه سڃاتو.
(سڀني) ڏسڻ سان، مرد عورت سان زنا ڪيو
۽ اهو ڪردار ڪرڻ کان پوءِ هو اکيون بچائي ٻاهر نڪري ويو. 14.
پهرين عورت کي ميترا سڏيو.
(جڏهن) هن نه چيو، (تڏهن) عورت (هن کي) ڊڄي وئي.
اهو هن ڪردار کي ظاهر ڪندي ڪيو ويو.
بادشاھه بيھڻ وقت پنھنجو مٿو مڙيو (مطلب ته بيھي رھيو ھو). 15.
هتي سري چرتروپاخيان جي تريا چتر جي منتري ڀوپ سمباد جي 308 هين چتر جي پڄاڻي آهي، سڀ خير آهي. 308.5900. هلي ٿو
چوويهه:
جتي ڪرناٽڪ ملڪ رهندو هو،
ڪرناٽڪ سينا (حڪمران) نالي هڪ راجا هو.
(سندس) گهر ۾ ڪرناٽڪ دائي نالي هڪ عورت رهي ٿي
جنهن مان سج ۽ چنڊ روشني وٺندا هئا. 1.
اتي هڪ خوبصورت بادشاهه رهندو هو،
جيڪا اکين کي وڻندي هئي.
هن جي گهر ۾ هڪ ڌيءَ هئي،
جنهن کي ڏسي عورتون ٿڪجي پون ٿيون. 2.
سندس ڌيءَ جو نالو اپوراب دي (ڊي) هو.
هن جهڙي ڪا به عورت نه هئي.
(هوءَ) شاهه جي پٽ سان شادي ڪئي هئي
جنهن جو نالو بيراج ڪيتو هو. 3.