اهو نوجوان ڏاڍو تيز هو
(جنهن کي ڏسي) ناري ۽ ناگنيءَ جو دماغ شرمندو هو. 3.
جڏهن راڻي سندس حسن کي ڏٺو،
تڏهن کان (هوءَ کيس ڏاڍي وڻندي هئي).
ميتر جون اکيون وڪوڙجي ويون.
تڏهن کان (هو) چريو ٿي ويو. 4.
پوءِ کيس پنهنجي گهر سڏيو
۽ هن سان شوق سان کيڏيو.
ڀانت کيس ڀاڪر پاتو
۽ عورت پنهنجي دل ۾ وڏي خوشي محسوس ڪئي. 5.
ايتري ۾ بادشاهه اتي آيو.
(راڻي) (بادشاهه کي) محلات مان اڇلائي ڇڏيو.
بادشاهه مري ويو ۽ (ڪو به) راز سمجهي نه سگهيو.
جيڪو مٿي کان ڪري پيو (هو واقعي مري ويو) 6.
اها عورت روئڻ لڳي ۽ ائين چوڻ لڳي
ته ديوتا (يا شيطان) بادشاهه کي پڪڙيو ۽ اڇلائي ڇڏيو.
بادشاهه مون سان گڏ هو،
تنهن ڪري (سندس) سڄو بدن ناپاڪ ٿي ويو. 7.
ٻٽي
هن چال سان، هن دوست کان نجات حاصل ڪئي ۽ پنهنجي مڙس کي قتل ڪيو.
اهو بيوقوف ڪجهه به سوچي نه سگهيو. 8.
ان لاءِ (عاشق) پنهنجي مڙس کي محلات مان اڇلائي ڇڏيو.
هن پنهنجي دوست کي بچايو ۽ هن کي ڪجهه به شرم نه آيو. 9.
هتي سري چرتروپاخيان جي تريا چارترا جي منتري ڀوپ سمباد جي 310 هين باب جي پڄاڻي آهي، سڀ خير آهي. 310.5921. هلي ٿو
چوويهه:
بره سين نالي هڪ سوجن بادشاهه هو.
جن مان ڪيترائي ملڪ Ein سمجهيا وڃن ٿا.
بره منجري سندس راڻي هئي.
(جيڪو) چوڏهن ماڻهن ۾ سهڻو سمجهيو ويندو هو. 1.
کين هڪ پٽ ڄائو.
ڄڻ ڪو ٻيو سج نظر آيو هجي.
هن جي خوبصورتي کي ختم نٿو ڪري سگهجي.
هن ڏانهن ڏسندي، اکيون بند نه ٿي سگهيون. 2.
هڪ شاهه جي ڌيءَ هئي
جنهن جي تصوير بيان نٿي ڪري سگهجي. (اھو لڳي ٿو)
جنهن چندرما ۽ روهني کي جنم ڏنو.
(اهڙو) نه اڳ ٿيو آهي ۽ نه وري ٿيندو. 3.
جڏهن هن راج ڪمار کي ڏٺو
پوءِ ڪم ديو هڪ تير هن جي جسم ۾ وڌو.
هن سان پيار ۾ پئجي ويو، سوڌو ٻڌ کي وساريو.
تڏهن ئي (اها) عورت حامله ٿي وئي. 4.
هن ڪيترن ئي طريقن سان پئسا لٽيا
۽ ڪيترن ئي دوستن ڏانهن موڪليو.
پر راج ڪمار ڪو به نه آيو.
هن سان نه ڪريو ذهن جو احساس. 5.
ڏاڍي ڪوشش ڪرڻ بعد، ڪماري گم ٿي وئي
پر ڪنهن به صورت ۾، ميتر کي محبوب سان مزو نه آيو.
(اها) ڪماري (ڪم بانا سان) زخمي متولي جي چوڌاري گهمي رهي هئي.