شري دسم گرنتھ

صفحو - 329


ਏਕ ਬਚੀ ਨ ਗਊ ਪੁਰ ਕੀ ਮਰਗੀ ਦੁਧਰੀ ਬਛਰੇ ਅਰੁ ਬਾਝਾ ॥
ek bachee na gaoo pur kee maragee dudharee bachhare ar baajhaa |

ٻهراڙيءَ جون ڳئون، ٻڪريون ۽ بنجر ڳئون به نه بچيون آهن، سڀ مري ويون آهن،

ਅਗ੍ਰਜ ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਰੋਵਤ ਇਉ ਜਿਮ ਹੀਰ ਬਿਨਾ ਪਿਖਏ ਪਤਿ ਰਾਝਾ ॥੩੫੬॥
agraj sayaam ke rovat iau jim heer binaa pikhe pat raajhaa |356|

,,��� اهي سڀئي ڪرشن اڳيان روئڻ لڳا جيئن عاشق رانجها پنهنجي محبوب هير کان سواءِ.356.

ਕਬਿਤੁ ॥
kabit |

ڪيبٽ،

ਕਾਲੀ ਨਾਥ ਕੇਸੀ ਰਿਪੁ ਕਉਲ ਨੈਨ ਕਉਲ ਨਾਭਿ ਕਮਲਾ ਕੇ ਪਤਿ ਇਹ ਬਿਨਤੀ ਸੁਨੀਜੀਯੈ ॥
kaalee naath kesee rip kaul nain kaul naabh kamalaa ke pat ih binatee suneejeeyai |

اي ناگن ڪالي ۽ ديوتا ڪيشي جا دشمن! اي لوٽس اکين وارا! لوطس- نچوڙي! ۽ لڪشمي جو مڙس! اسان جي عرض کي ٻڌو،

ਕਾਮ ਰੂਪ ਕੰਸ ਕੇ ਪ੍ਰਹਾਰੀ ਕਾਜਕਾਰੀ ਪ੍ਰਭ ਕਾਮਿਨੀ ਕੇ ਕਾਮ ਕੇ ਨਿਵਾਰੀ ਕਾਮ ਕੀਜੀਯੈ ॥
kaam roop kans ke prahaaree kaajakaaree prabh kaaminee ke kaam ke nivaaree kaam keejeeyai |

تون پيار جي ديوتا وانگر خوبصورت آهين، ڪنس جو ناس ڪندڙ، سڀ ڪم ڪرڻ وارو ۽ سڀني خواهشن کي پورو ڪندڙ، مهرباني ڪري اسان جا ڪم به ڪر.

ਕਉਲਾਸਨ ਪਤਿ ਕੁੰਭਕਾਨ ਕੇ ਮਰਈਯਾ ਕਾਲਨੇਮਿ ਕੇ ਬਧਈਯਾ ਐਸੀ ਕੀਜੈ ਜਾ ਤੇ ਜੀਜੀਯੈ ॥
kaulaasan pat kunbhakaan ke mareeyaa kaalanem ke badheeyaa aaisee keejai jaa te jeejeeyai |

تون لڪشمي جو مڙس آهين، ڪُمباسورا جي قاتل ۽ ڪالنيمي نالي شيطان جي ناس ڪندڙ آهين.

ਕਾਰਮਾ ਹਰਨ ਕਾਜ ਸਾਧਨ ਕਰਤ ਤੁਮ ਕ੍ਰਿਪਾਨਿਧਿ ਦਾਸਨ ਅਰਜ ਸੁਨਿ ਲੀਜੀਯੈ ॥੩੫੭॥
kaaramaa haran kaaj saadhan karat tum kripaanidh daasan araj sun leejeeyai |357|

اسان جي لاءِ اهڙو ڪم ڪر، ته جيئن اسان بچون، اي رب! تون ئي توفيق جو پورو ڪندڙ ۽ سڀني ڪمن کي پورو ڪندڙ آهين، مهرباني ڪري اسان جي گذارش کي ٻڌو.���357.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਬੂੰਦਨ ਤੀਰਨ ਸੀ ਸਭ ਹੀ ਕੁਪ ਕੈ ਬ੍ਰਿਜ ਕੇ ਪੁਰ ਪੈ ਜਬ ਪਈਯਾ ॥
boondan teeran see sabh hee kup kai brij ke pur pai jab peeyaa |

جڏهن غضب جي تير وانگر ڦڙا برج نگر تي ڪريا،

ਸੋਊ ਸਹੀ ਨ ਗਈ ਕਿਹ ਪੈ ਸਭ ਧਾਮਨ ਬੇਧਿ ਧਰਾ ਲਗਿ ਗਈਯਾ ॥
soaoo sahee na gee kih pai sabh dhaaman bedh dharaa lag geeyaa |

مينهن جا ڦڙا تيرن وانگر غضب جي عالم ۾ برجا جي ڌرتيءَ تي ڪريا، جيڪي ڪنهن کي به برداشت نه ٿي سگهيا، ڇاڪاڻ ته اهي گهرن مان ڇرندي زمين تائين پهچي رهيا هئا.

ਸੋ ਪਿਖਿ ਗੋਪਨ ਨੈਨਨ ਸੋ ਬਿਨਤੀ ਹਰਿ ਕੇ ਅਗੂਆ ਪਹੁਚਈਯਾ ॥
so pikh gopan nainan so binatee har ke agooaa pahucheeyaa |

انهن کي اکين سان ڏسي، گواليار شري ڪرشن جي ويجهو آيا ۽ کين عرض ڪيو

ਕੋਪ ਭਰਿਯੋ ਹਮ ਪੈ ਮਘਵਾ ਹਮਰੀ ਤੁਮ ਰਛ ਕਰੋ ਉਠਿ ਸਈਯਾ ॥੩੫੮॥
kop bhariyo ham pai maghavaa hamaree tum rachh karo utth seeyaa |358|

گوپس پنهنجي اکين سان اهو ڏٺو ۽ ڪرشن کي اها خبر ٻڌايائين ته اي ڪرشن! اندرا اسان کان ناراض ٿي وئي آهي، مهرباني ڪري اسان جي حفاظت ڪريو.

ਦੀਸਤ ਹੈ ਨ ਕਹੂੰ ਅਰਣੋਦਿਤ ਘੇਰਿ ਦਸੋ ਦਿਸ ਤੇ ਘਨ ਆਵੈ ॥
deesat hai na kahoon aranodit gher daso dis te ghan aavai |

ڪڪر اچي رهيا آهن، سڀني ڏهن طرفن کان گهيرو ڪيو پيو وڃي ۽ سج ڪٿي به نظر نٿو اچي

ਕੋਪ ਭਰੇ ਜਨੁ ਕੇਹਰਿ ਗਾਜਤ ਦਾਮਿਨਿ ਦਾਤ ਨਿਕਾਸਿ ਡਰਾਵੈ ॥
kop bhare jan kehar gaajat daamin daat nikaas ddaraavai |

ڪڪر شينهن وانگر گجگوڙ ڪري رهيا آهن ۽ روشني پنهنجا ڏند ڏيکاريندي خوفزده ڪري رهي آهي

ਗੋਪਨ ਜਾਇ ਕਰੀ ਬਿਨਤੀ ਹਰਿ ਪੈ ਸੁਨੀਯੈ ਹਰਿ ਜੋ ਤੁਮ ਭਾਵੈ ॥
gopan jaae karee binatee har pai suneeyai har jo tum bhaavai |

گوپس ڪرشن وٽ ويا ۽ عرض ڪيائون، ”اي ڪرشن، جيڪو تو کي وڻي، سو ئي ڪر، ڇو ته شينهن کي شينهن سان منهن ڏيڻو پوندو.

ਸਿੰਘ ਕੇ ਦੇਖਤ ਸਿੰਘਨ ਸ੍ਰਯਾਰ ਕਹੈ ਕੁਪ ਕੈ ਜਮ ਲੋਕ ਪਠਾਵੈ ॥੩੫੯॥
singh ke dekhat singhan srayaar kahai kup kai jam lok patthaavai |359|

وڏي ڪاوڙ ۾ گدڙ کي يام جي گهر تائين نه پهچڻ گهرجي. 359.

ਕੋਪ ਭਰੇ ਹਮਰੇ ਪੁਰ ਮੈ ਬਹੁ ਮੇਘਨ ਕੇ ਇਹ ਠਾਟ ਠਟੇ ॥
kop bhare hamare pur mai bahu meghan ke ih tthaatt tthatte |

وڏي ڪاوڙ ۾ اسان جي شهر تي ڪڪرن جا ٽُڪر اچي ويا آهن

ਜਿਹ ਕੋ ਗਜ ਬਾਹਨ ਲੋਕ ਕਹੈ ਜਿਨਿ ਪਬਨ ਕੇ ਪਰ ਕੋਪ ਕਟੇ ॥
jih ko gaj baahan lok kahai jin paban ke par kop katte |

اهي سڀ انهيءَ اندرا طرفان موڪليا ويا آهن، جيڪو ايروتا نالي هاٿي تي سوار ٿيو ۽ جنهن جبلن جا پرا چيا،

ਤੁਮ ਹੋ ਕਰਤਾ ਸਭ ਹੀ ਜਗ ਕੇ ਤੁਮ ਹੀ ਸਿਰ ਰਾਵਨ ਕਾਟਿ ਸਟੇ ॥
tum ho karataa sabh hee jag ke tum hee sir raavan kaatt satte |

پر تون ته سڄيءَ دنيا جو خالق آهين ۽ راڻيءَ جا مٿو تو ڪٽيو هو

ਤੁਮ ਸਿਯੋ ਫੁਨਿ ਦੇਖਿਤ ਗੋਪਨ ਕੋ ਘਨ ਘੋਰਿ ਡਰਾਵਤ ਕੋਪ ਲਟੇ ॥੩੬੦॥
tum siyo fun dekhit gopan ko ghan ghor ddaraavat kop latte |360|

غضب جي باهه سڀني کي خوفزده ڪري ٿي، پر توهان کان وڌيڪ گوپس جو خيرخواه ڪير آهي؟

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਡੋ ਸੁਨਿ ਲੋਕ ਤੁਮੈ ਫੁਨਿ ਜਾਮ ਸੁ ਜਾਪ ਕਰੈ ਤੁਹ ਆਠੋ ॥
kaanrah baddo sun lok tumai fun jaam su jaap karai tuh aattho |

اي ڪرشنا! تون سڀ کان وڏو آهين ۽ ماڻهو هر وقت تنهنجو نالو ورجائيندا آهن

ਨੀਰ ਹੁਤਾਸਨ ਭੂਮਿ ਧਰਾਧਰ ਥਾਪਿ ਕਰਿਯੋ ਤੁਮ ਹੀ ਪ੍ਰਭ ਕਾਠੋ ॥
neer hutaasan bhoom dharaadhar thaap kariyo tum hee prabh kaattho |

توهان بادشاهن کي نصب ڪيو آهي، باهه، زمين، جبل ۽ وڻ وغيره.

ਬੇਦ ਦਏ ਕਰ ਕੈ ਤੁਮ ਹੀ ਜਗ ਮੈ ਛਿਨ ਤਾਤ ਭਯੋ ਜਬ ਘਾਠੋ ॥
bed de kar kai tum hee jag mai chhin taat bhayo jab ghaattho |

دنيا ۾ جڏهن به علم جي تباهي آئي، تڏهن تون ئي هئين، جنهن ماڻهن کي ويد جو علم ڏنو.

ਸਿੰਧੁ ਮਥਿਯੋ ਤੁਮ ਹੀ ਤ੍ਰੀਯ ਹ੍ਵੈ ਕਰਿ ਦੀਨ ਸੁਰਾਸੁਰ ਅਮ੍ਰਿਤ ਬਾਟੋ ॥੩੬੧॥
sindh mathiyo tum hee treey hvai kar deen suraasur amrit baatto |361|

تو سمنڊ کي ڇهيو ۽ موهني جو روپ اختيار ڪري ديوتائن ۽ شيطانن ۾ امرت ورهايو.

ਗੋਪਨ ਫੇਰਿ ਕਹੀ ਮੁਖ ਤੇ ਬਿਨੁ ਤੈ ਹਮਰੋ ਕੋਊ ਅਉਰ ਨ ਆਡਾ ॥
gopan fer kahee mukh te bin tai hamaro koaoo aaur na aaddaa |

گوپس وري چيو، اي ڪرشن! توکان سواءِ اسان جو ڪو به سهارو نه آهي

ਮੇਘਨ ਮਾਰਿ ਬਿਥਾਰ ਡਰੋ ਕੁਪਿ ਬਾਲਕ ਮੂਰਤਿ ਜਿਉ ਤੁਮ ਗਾਡਾ ॥
meghan maar bithaar ddaro kup baalak moorat jiau tum gaaddaa |

اسان ڪڪرن جي تباهي کان ائين ڊڄندا آهيون جيئن ٻار ڪنهن خوفناڪ تصوير کان ڊڄندو آهي.

ਮੇਘਨ ਕੋ ਪਿਖਿ ਰੂਪ ਭਯਾਨਕ ਬਹੁਤੁ ਡਰੈ ਫੁਨਿ ਜੀਉ ਅਸਾਡਾ ॥
meghan ko pikh roop bhayaanak bahut ddarai fun jeeo asaaddaa |

بادلن جي خوفناڪ صورت ڏسي اسان جي دل ڏاڍي ڊڄي ٿي

ਕਾਨ੍ਰਹ ਅਬੈ ਪੁਸਤੀਨ ਹ੍ਵੈ ਆਪ ਉਤਾਰ ਡਰੋ ਸਭ ਗੋਪਨ ਜਾਡਾ ॥੩੬੨॥
kaanrah abai pusateen hvai aap utaar ddaro sabh gopan jaaddaa |362|

اي ڪرشن! گوپس جا ڏک دور ڪرڻ لاءِ تيار ٿي وڃو.���362.

ਆਇਸੁ ਪਾਇ ਪੁਰੰਦਰ ਕੋ ਘਨਘੋਰ ਘਟਾ ਚਹੂੰ ਓਰ ਤੇ ਆਵੈ ॥
aaeis paae purandar ko ghanaghor ghattaa chahoon or te aavai |

اندرا جي اجازت وٺڻ سان، الٽرن جي ڪاروائي چارئي پاسن کان اچي ٿي.

ਕੈ ਕਰ ਕ੍ਰੁਧ ਕਿਧੋ ਮਨ ਮਧਿ ਬ੍ਰਿਜ ਊਪਰ ਆਨ ਕੈ ਬਹੁ ਬਲ ਪਾਵੈ ॥
kai kar krudh kidho man madh brij aoopar aan kai bahu bal paavai |

اندرا جي حڪم سان، اونداهي ڪڪر چئن طرفن کان گهيري رهيا آهن ۽ برجا جي مٿان اچي رهيا آهن ۽ ذهن ۾ ناراض ٿي پنهنجي طاقت جو مظاهرو ڪري رهيا آهن.

ਅਉ ਅਤਿ ਹੀ ਚਪਲਾ ਚਮਕੈ ਬਹੁ ਬੂੰਦਨ ਤੀਰਨ ਸੀ ਬਰਖਾਵੈ ॥
aau at hee chapalaa chamakai bahu boondan teeran see barakhaavai |

روشني چمڪي رهي آهي ۽ پاڻيءَ جا ڦڙا تيرن وانگر مينهن پيا آهن

ਗੋਪ ਕਹੈ ਹਮ ਤੇ ਭਈ ਚੂਕ ਸੁ ਯਾ ਤੇ ਹਮੈ ਗਰਜੈ ਔ ਡਰਾਵੈ ॥੩੬੩॥
gop kahai ham te bhee chook su yaa te hamai garajai aau ddaraavai |363|

گوپا چيو ته اسان اندرا جي پوڄا نه ڪرڻ ۾ غلطي ڪئي آهي، ان ڪري ڪڪر گجگوڙ ڪري رهيا آهن.

ਆਜ ਭਯੋ ਉਤਪਾਤ ਬਡੋ ਡਰੁ ਸਮਾਨਿ ਸਭੈ ਹਰਿ ਪਾਸ ਪੁਕਾਰੇ ॥
aaj bhayo utapaat baddo ddar samaan sabhai har paas pukaare |

اڄ وڏو ڏوهه ڪيو ويو آهي، تنهن ڪري سڀ خوفزده ٿي ڪرشن لاءِ روئڻ لڳا.

ਕੋਪ ਕਰਿਯੋ ਹਮ ਪੈ ਮਘਵਾ ਤਿਹ ਤੇ ਬ੍ਰਿਜ ਪੈ ਬਰਖੇ ਘਨ ਭਾਰੇ ॥
kop kariyo ham pai maghavaa tih te brij pai barakhe ghan bhaare |

اندرا اسان کان ناراض ٿي وئي آهي، ان ڪري برجا تي ٻليون ۽ ڪتن جي بارش ٿي رهي آهي

ਭਛਿ ਭਖਿਯੋ ਇਹ ਕੋ ਤੁਮ ਹੂ ਤਿਹ ਤੇ ਬ੍ਰਿਜ ਕੇ ਜਨ ਕੋਪਿ ਸੰਘਾਰੇ ॥
bhachh bhakhiyo ih ko tum hoo tih te brij ke jan kop sanghaare |

اندرا جي پوڄا جو سامان تو کائي ڇڏيو آهي، تنهن ڪري هو وڏي ڪاوڙ ۾ برجا جي ماڻهن کي تباهه ڪري رهيو آهي.

ਰਛਕ ਹੋ ਸਭ ਹੀ ਜਗ ਕੇ ਤੁਮ ਰਛ ਕਰੋ ਹਮਰੀ ਰਖਵਾਰੇ ॥੩੬੪॥
rachhak ho sabh hee jag ke tum rachh karo hamaree rakhavaare |364|

اي رب! تون ئي سڀني جو محافظ آهين، تنهن ڪري اسان جي به حفاظت ڪر.

ਹੋਇ ਕ੍ਰਿਪਾਲ ਅਬੈ ਭਗਵਾਨ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ਕੈ ਇਨ ਕੋ ਤੁਮ ਕਾਢੋ ॥
hoe kripaal abai bhagavaan kripaa kar kai in ko tum kaadto |

�اي ربّ! مهرباني ڪري اسان کي انهن ڪڪرن کان بچايو

ਕੋਪ ਕਰਿਯੋ ਹਮ ਪੈ ਮਘਵਾ ਦਿਨ ਸਾਤ ਇਹਾ ਬਰਖਿਯੋ ਘਨ ਗਾਢੋ ॥
kop kariyo ham pai maghavaa din saat ihaa barakhiyo ghan gaadto |

اندرا اسان کان ناراض ٿي وئي آهي ۽ گذريل ستن ڏينهن کان هتي زوردار برسات پئي هئي

ਭ੍ਰਾਤ ਬਲੀ ਇਨਿ ਰਛਨ ਕੋ ਤਬ ਹੀ ਕਰਿ ਕੋਪ ਭਯੋ ਉਠਿ ਠਾਢੋ ॥
bhraat balee in rachhan ko tab hee kar kop bhayo utth tthaadto |

بلرام ڀارت هڪدم اٿيو ۽ غصي ۾ اُٿي بيٺو ته جيئن هنن (ڀڳن) کي بچائي.

ਜੀਵ ਗਯੋ ਘਟ ਮੇਘਨ ਕੋ ਸਭ ਗੋਪਨ ਕੇ ਮਨ ਆਨੰਦ ਬਾਢੋ ॥੩੬੫॥
jeev gayo ghatt meghan ko sabh gopan ke man aanand baadto |365|

پوءِ ڪاوڙ ۾ اچي، بلرام سندن حفاظت لاءِ اٿيو ۽ کيس اٿندي ڏسي، هڪ طرف ڪڪر خوفناڪ ٿي ويا، ته ٻئي طرف گوپس جي دل ۾ خوشي جي لهر وڌي وئي.

ਗੋਪਨ ਕੀ ਸੁਨ ਕੈ ਬਿਨਤੀ ਹਰਿ ਗੋਪ ਸਭੈ ਅਪਨੇ ਕਰਿ ਜਾਣੇ ॥
gopan kee sun kai binatee har gop sabhai apane kar jaane |

گوپس جي درخواست ٻڌي ڪرشن سڀني گوپان کي هٿ جي اشارن سان سڏ ڪيو

ਮੇਘਨ ਕੇ ਬਧਬੇ ਕਹੁ ਕਾਨ੍ਰਹ ਚਲਿਯੋ ਉਠਿ ਕੈ ਕਰਤਾ ਜੋਊ ਤਾਣੇ ॥
meghan ke badhabe kahu kaanrah chaliyo utth kai karataa joaoo taane |

طاقتور ڪرشن بادلن کي مارڻ لاءِ هليو ويو

ਤਾ ਛਬਿ ਕੇ ਜਸ ਉਚ ਮਹਾ ਕਬਿ ਨੇ ਅਪਨੇ ਮਨ ਮੈ ਪਹਿਚਾਣੇ ॥
taa chhab ke jas uch mahaa kab ne apane man mai pahichaane |

شاعر ان تصوير جي وڏي ڪاميابي کي پنهنجي ذهن ۾ هن طرح سمجهي ٿو

ਇਉ ਚਲ ਗਯੋ ਜਿਮ ਸਿੰਘ ਮ੍ਰਿਗੀ ਪਿਖਿ ਆਇ ਹੈ ਜਾਨ ਕਿਧੋ ਮੂਹਿ ਡਾਣੇ ॥੩੬੬॥
eiau chal gayo jim singh mrigee pikh aae hai jaan kidho moohi ddaane |366|

شاعر انهيءَ تماشي کي پنهنجي ذهن ۾ ڏسندي چوي ٿو ته، ڪرشن گجندڙ شينهن وانگر هليو ويو، هرڻ کي ڏسي، سندس وات کليل آهي.

ਮੇਘਨ ਕੇ ਬਧ ਕਾਜ ਚਲਿਯੋ ਭਗਵਾਨ ਕਿਧੋ ਰਸ ਭੀਤਰ ਰਤਾ ॥
meghan ke badh kaaj chaliyo bhagavaan kidho ras bheetar rataa |

وڏي ڪاوڙ سان، ڪرشن ڪڪرن کي تباهه ڪرڻ لاء منتقل ڪيو

ਰਾਮ ਭਯੋ ਜੁਗ ਤੀਸਰ ਮਧਿ ਮਰਿਯੋ ਤਿਨ ਰਾਵਨ ਕੈ ਰਨ ਅਤਾ ॥
raam bhayo jug teesar madh mariyo tin raavan kai ran ataa |

هن ٽريتا دور ۾ راون کي رام ڪري تباهه ڪيو هو

ਅਉਧ ਕੇ ਬੀਚ ਬਧੂ ਬਰਬੇ ਕਹੁ ਕੋਪ ਕੈ ਬੈਲ ਨਥੇ ਜਿਹ ਸਤਾ ॥
aaudh ke beech badhoo barabe kahu kop kai bail nathe jih sataa |

هن سيتا سان گڏ اوڌ تي زوريءَ حڪومت ڪئي هئي

ਗੋਪਨ ਗੋਧਨ ਰਛਨ ਕਾਜ ਤੁਰਿਯੋ ਤਿਹ ਕੋ ਗਜ ਜਿਉ ਮਦ ਮਤਾ ॥੩੬੭॥
gopan godhan rachhan kaaj turiyo tih ko gaj jiau mad mataa |367|

اهو ئي ڪرشن اڄ به گوپس ۽ ڳئون جي حفاظت لاءِ هڪ نشئي هاٿي وانگر هليو ويو.