شري دسم گرنتھ

صفحو - 812


ਜੀਤਿ ਫਿਰੈ ਨਵਖੰਡਨ ਕੌ ਨਹਿ ਬਾਸਵ ਸੋ ਕਬਹੂੰ ਡਰਪਾਨੇ ॥
jeet firai navakhanddan kau neh baasav so kabahoon ddarapaane |

زمين جا نو براعظم، ۽ ديوتا اندرا کان بي خوف هئا،

ਤੇ ਤੁਮ ਸੌ ਲਰਿ ਕੈ ਮਰਿ ਕੈ ਭਟ ਅੰਤ ਕੋ ਅੰਤ ਕੇ ਧਾਮ ਸਿਧਾਨੇ ॥੩੯॥
te tum sau lar kai mar kai bhatt ant ko ant ke dhaam sidhaane |39|

آخر تائين وڙهندا رهيا ۽ پنهنجي آسماني گهرن ڏانهن روانا ٿيا (39)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

دوهيرا

ਰਨ ਡਾਕਿਨਿ ਡਹਕਤ ਫਿਰਤ ਕਹਕਤ ਫਿਰਤ ਮਸਾਨ ॥
ran ddaakin ddahakat firat kahakat firat masaan |

ڀوت ڀوتن ۽ ڀوتن جي چوڌاري ڦرڻ لڳا.

ਬਿਨੁ ਸੀਸਨ ਡੋਲਤ ਸੁਭਟ ਗਹਿ ਗਹਿ ਕਰਨ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ॥੪੦॥
bin seesan ddolat subhatt geh geh karan kripaan |40|

هيرو ڪڙهيل مٿو کڻي ميدانن جي چوڌاري ڦري ويا، جن جي هٿن ۾ تلوارون هيون (40)

ਅਸਿ ਅਨੇਕ ਕਾਢੇ ਕਰਨ ਲਰਹਿ ਸੁਭਟ ਸਮੁਹਾਇ ॥
as anek kaadte karan lareh subhatt samuhaae |

بيشمار تلوارن سان چيمپئن آمھون سامھون وڙھي رھيا ھئا،

ਲਰਿ ਗਿਰਿ ਮਰਿ ਭੂ ਪਰ ਪਰੈ ਬਰੈ ਬਰੰਗਨਿ ਜਾਇ ॥੪੧॥
lar gir mar bhoo par parai barai barangan jaae |41|

حملو ڪرڻ ۽ موت سان مقابلو ڪرڻ، ۽ پري جي ديوي کي دعا ڪرڻ، زمين تي لٿو. (41)

ਅਨਤਰਯਾ ਜ੍ਯੋ ਸਿੰਧੁ ਕੋ ਚਹਤ ਤਰਨ ਕਰਿ ਜਾਉ ॥
anatarayaa jayo sindh ko chahat taran kar jaau |

جيڪو ترڻ نه ٿو ڪري سگهي، سو ٻيڙيءَ کان سواءِ ڪيئن ٿو هلي سگهي

ਬਿਨੁ ਨੌਕਾ ਕੈਸੇ ਤਰੈ ਲਏ ਤਿਹਾਰੋ ਨਾਉ ॥੪੨॥
bin nauakaa kaise tarai le tihaaro naau |42|

تنهنجي نالي جو سهارو، سمنڊ پار ترڻ؟(42)

ਮੂਕ ਉਚਰੈ ਸਾਸਤ੍ਰ ਖਟ ਪਿੰਗ ਗਿਰਨ ਚੜਿ ਜਾਇ ॥
mook ucharai saasatr khatt ping giran charr jaae |

هڪ گونگو ڇهن شاسترن کي ڪيئن ٻڌائي سگهي ٿو، هڪ لنگڙو ماڻهو چڙهائي سگهي ٿو

ਅੰਧ ਲਖੈ ਬਦਰੋ ਸੁਨੈ ਜੋ ਤੁਮ ਕਰੌ ਸਹਾਇ ॥੪੩॥
andh lakhai badaro sunai jo tum karau sahaae |43|

جبلن جي مٿان، ڪو انڌو ڏسي سگهي ٿو ۽ ٻوڙو ٻڌي سگهي ٿو؟ (43)

ਅਰਘ ਗਰਭ ਨ੍ਰਿਪ ਤ੍ਰਿਯਨ ਕੋ ਭੇਦ ਨ ਪਾਯੋ ਜਾਇ ॥
aragh garabh nrip triyan ko bhed na paayo jaae |

حمل دوران هڪ ٻار، هڪ راجا ۽ هڪ عورت جو معجزو ناقابل تصور آهي.

ਤਊ ਤਿਹਾਰੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਤੇ ਕਛੁ ਕਛੁ ਕਹੋ ਬਨਾਇ ॥੪੪॥
taoo tihaaree kripaa te kachh kachh kaho banaae |44|

تنهنجي برڪت سان مون اهو بيان ڪيو آهي، جيتوڻيڪ ٿورڙي مبالغيءَ سان (44)

ਪ੍ਰਥਮ ਮਾਨਿ ਤੁਮ ਕੋ ਕਹੋ ਜਥਾ ਬੁਧਿ ਬਲੁ ਹੋਇ ॥
pratham maan tum ko kaho jathaa budh bal hoe |

مان چوان ٿو ته تون سڀ کان وڏو آهين، مون اهو پيش ڪيو آهي

ਘਟਿ ਕਬਿਤਾ ਲਖਿ ਕੈ ਕਬਹਿ ਹਾਸ ਨ ਕਰਿਯਹੁ ਕੋਇ ॥੪੫॥
ghatt kabitaa lakh kai kabeh haas na kariyahu koe |45|

منهنجي محدود سمجھ سان، ۽ مان ان کي کلڻ نه ڏيندس (45)

ਪ੍ਰਥਮ ਧ੍ਯਾਇ ਸ੍ਰੀ ਭਗਵਤੀ ਬਰਨੌ ਤ੍ਰਿਯਾ ਪ੍ਰਸੰਗ ॥
pratham dhayaae sree bhagavatee baranau triyaa prasang |

شروع ڪرڻ لاءِ، ريورنڊ فيڪلٽي جي عقيدت سان، مان عورتن جي عجائبات کي بيان ڪريان ٿو.

ਮੋ ਘਟ ਮੈ ਤੁਮ ਹ੍ਵੈ ਨਦੀ ਉਪਜਹੁ ਬਾਕ ਤਰੰਗ ॥੪੬॥
mo ghatt mai tum hvai nadee upajahu baak tarang |46|

اي جوش کان سواءِ آفاقي صلاحيت، مون کي پنهنجي دل ۾ داستان جي لهرن کي پيش ڪرڻ جي قابل ڪر (46)

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

ساوا

ਮੇਰੁ ਕਿਯੋ ਤ੍ਰਿਣ ਤੇ ਮੁਹਿ ਜਾਹਿ ਗਰੀਬ ਨਿਵਾਜ ਨ ਦੂਸਰ ਤੋਸੌ ॥
mer kiyo trin te muhi jaeh gareeb nivaaj na doosar tosau |

ٿلهي مان تون منهنجو رتبو سومر جي ٽڪريءَ جيترو بلند ڪري سگهين ٿو ۽ غريبن لاءِ تو جهڙو مهربان ٻيو ڪو به ناهي.

ਭੂਲ ਛਿਮੋ ਹਮਰੀ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪੁ ਨ ਭੂਲਨਹਾਰ ਕਹੂੰ ਕੋਊ ਮੋ ਸੌ ॥
bhool chhimo hamaree prabh aap na bhoolanahaar kahoon koaoo mo sau |

تو جهڙو معاف ڪرڻ وارو ٻيو ڪو به ناهي.

ਸੇਵ ਕਰੈ ਤੁਮਰੀ ਤਿਨ ਕੇ ਛਿਨ ਮੈ ਧਨ ਲਾਗਤ ਧਾਮ ਭਰੋਸੌ ॥
sev karai tumaree tin ke chhin mai dhan laagat dhaam bharosau |

توھان جي ھڪڙي ننڍڙي خدمت کي فوري طور تي انعام ڏنو ويندو.

ਯਾ ਕਲਿ ਮੈ ਸਭਿ ਕਲਿ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਕੀ ਭਾਰੀ ਭੁਜਾਨ ਕੋ ਭਾਰੀ ਭਰੋਸੌ ॥੪੭॥
yaa kal mai sabh kal kripaan kee bhaaree bhujaan ko bhaaree bharosau |47|

(47) ڪلي دور ۾ انسان فقط تلوار، فصاحت ۽ بلاغت تي ڀروسو ڪري سگهي ٿو.

ਖੰਡਿ ਅਖੰਡਨ ਖੰਡ ਕੈ ਚੰਡਿ ਸੁ ਮੁੰਡ ਰਹੇ ਛਿਤ ਮੰਡਲ ਮਾਹੀ ॥
khandd akhanddan khandd kai chandd su mundd rahe chhit manddal maahee |

لافاني هيرو فنا ٿي ويا، ۽ سندن فخر سان ڀريل سر زمين تي اڇلايا ويا.

ਦੰਡਿ ਅਦੰਡਨ ਕੋ ਭੁਜਦੰਡਨ ਭਾਰੀ ਘਮੰਡ ਕਿਯੋ ਬਲ ਬਾਹੀ ॥
dandd adanddan ko bhujadanddan bhaaree ghamandd kiyo bal baahee |

انا پرست، جنهن کي ٻيو ڪو به سزا نه ڏئي سگهيو، تنهن کي، پنهنجي مضبوط هٿن سان، غرور کي گهٽ ڪري ڇڏيو.

ਥਾਪਿ ਅਖੰਡਲ ਕੌ ਸੁਰ ਮੰਡਲ ਨਾਦ ਸੁਨਿਯੋ ਬ੍ਰਹਮੰਡ ਮਹਾ ਹੀ ॥
thaap akhanddal kau sur manddal naad suniyo brahamandd mahaa hee |

هڪ ڀيرو ٻيهر اندرا کي خلق جي حڪمراني لاءِ قائم ڪيو ويو ۽ خوشيءَ جو انڪشاف ٿيو.

ਕ੍ਰੂਰ ਕਵੰਡਲ ਕੋ ਰਨ ਮੰਡਲ ਤੋ ਸਮ ਸੂਰ ਕੋਊ ਕਹੂੰ ਨਾਹੀ ॥੪੮॥
kraoor kavanddal ko ran manddal to sam soor koaoo kahoon naahee |48|

(48) (1).

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਚੰਡੀ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਪ੍ਰਥਮ ਧ੍ਯਾਇ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧॥੪੮॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane chanddee charitre pratham dhayaae samaapatam sat subham sat |1|48|afajoon|

چندي (ديوي) جو هي شاندار چتر چتر جي پهرين مثال کي ختم ڪري ٿو. برڪت سان مڪمل ٿيو. (1) (48)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

دوهيرا

ਚਿਤ੍ਰਵਤੀ ਨਗਰੀ ਬਿਖੈ ਚਿਤ੍ਰ ਸਿੰਘ ਨ੍ਰਿਪ ਏਕ ॥
chitravatee nagaree bikhai chitr singh nrip ek |

چتروتي شهر ۾ چتر سنگهه نالي هڪ راجا رهندو هو.

ਤੇ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹ ਸੰਪਤਿ ਘਨੀ ਰਥ ਗਜ ਬਾਜ ਅਨੇਕ ॥੧॥
te ke grih sanpat ghanee rath gaj baaj anek |1|

هن وٽ بيشمار دولت هئي ۽ هن وٽ بيشمار مادي سامان، رٿ، هاٿي ۽ گهوڙا هئا (1)

ਤਾ ਕੋ ਰੂਪ ਅਨੂਪ ਅਤਿ ਜੋ ਬਿਧਿ ਧਰਿਯੋ ਸੁਧਾਰਿ ॥
taa ko roop anoop at jo bidh dhariyo sudhaar |

هن کي خوبصورت جسماني خوبيون عطا ڪيون ويون هيون

ਸੁਰੀ ਆਸੁਰੀ ਕਿੰਨ੍ਰਨੀ ਰੀਝਿ ਰਹਤ ਪੁਰ ਨਾਰਿ ॥੨॥
suree aasuree kinranee reejh rahat pur naar |2|

ديوتائن ۽ ڀوتن جون زالون، عورتون اسفنڪس ۽ شهر جون پريون، سڀ جادوئي ٿي ويون هيون.

ਏਕ ਅਪਸਰਾ ਇੰਦ੍ਰ ਕੇ ਜਾਤ ਸਿੰਗਾਰ ਬਨਾਇ ॥
ek apasaraa indr ke jaat singaar banaae |

هڪ پري، پاڻ کي سجدو ڪري، راجائن جي آسماني راجا اندرا وٽ وڃڻ لاءِ تيار ٿي،

ਨਿਰਖ ਰਾਇ ਅਟਕਤਿ ਭਈ ਕੰਜ ਭਵਰ ਕੇ ਭਾਇ ॥੩॥
nirakh raae attakat bhee kanj bhavar ke bhaae |3|

پر هوءَ اُن راجا جي نظر تي ائين بيٺو رهي، جيئن ڪنهن گل جي نظر تي تتلي.(3)

ਅੜਿਲ ॥
arril |

ارريل

ਰਹੀ ਅਪਸਰਾ ਰੀਝਿ ਰੂਪ ਲਖਿ ਰਾਇ ਕੋ ॥
rahee apasaraa reejh roop lakh raae ko |

راجا کي ڏسندي ئي پريءَ تي دل موهجي وئي.

ਪਠੀ ਦੂਤਿਕਾ ਛਲ ਕਰਿ ਮਿਲਨ ਉਪਾਇ ਕੋ ॥
patthee dootikaa chhal kar milan upaae ko |

هن سان ملڻ جو ارادو ڪري، هن پنهنجي ميسينجر ۾ فون ڪيو.

ਬਿਨੁ ਪ੍ਰੀਤਮ ਕੇ ਮਿਲੇ ਹਲਾਹਲ ਪੀਵਹੋ ॥
bin preetam ke mile halaahal peevaho |

”محبوب سان ملڻ کان سواءِ مان زهر پي وٺندس،“ هن کيس چيو

ਹੋ ਮਾਰਿ ਕਟਾਰੀ ਮਰਿਹੋ ਘਰੀ ਨ ਜੀਵਹੋ ॥੪॥
ho maar kattaaree mariho gharee na jeevaho |4|

(4) رسول، يا مان پنهنجي ذريعي خنجر اڇلائي ڇڏيندس.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

دوهيرا

ਤਾਹਿ ਦੂਤਿਕਾ ਰਾਇ ਸੋ ਭੇਦ ਕਹ੍ਯੋ ਸਮੁਝਾਇ ॥
taeh dootikaa raae so bhed kahayo samujhaae |

قاصد راجا کي هن (پري) سان همدردي ڪرڻ لاءِ چيو.

ਬਰੀ ਰਾਇ ਸੁਖ ਪਾਇ ਮਨ ਦੁੰਦਭਿ ਢੋਲ ਬਜਾਇ ॥੫॥
baree raae sukh paae man dundabh dtol bajaae |5|

۽، ڍول جي ڌڙڪن سان خوش ٿي، راجا کيس پنهنجي ڪنوار ڪري ورتو (5)

ਏਕ ਪੁਤ੍ਰ ਤਾ ਤੇ ਭਯੋ ਅਮਿਤ ਰੂਪ ਕੀ ਖਾਨਿ ॥
ek putr taa te bhayo amit roop kee khaan |

پرين هڪ خوبصورت پٽ کي جنم ڏنو،

ਮਹਾ ਰੁਦ੍ਰ ਹੂੰ ਰਿਸਿ ਕਰੇ ਕਾਮਦੇਵ ਪਹਿਚਾਨਿ ॥੬॥
mahaa rudr hoon ris kare kaamadev pahichaan |6|

جيڪو شيو وانگر طاقتور ۽ ڪمديو وانگر پرجوش هو (6)

ਬਹੁਤ ਬਰਸਿ ਸੰਗ ਅਪਸਰਾ ਭੂਪਤਿ ਮਾਨੇ ਭੋਗ ॥
bahut baras sang apasaraa bhoopat maane bhog |

راجا ڪيترن ئي سالن تائين پرين سان پيار ڪرڻ جو مزو ماڻيندو رهيو.

ਬਹੁਰਿ ਅਪਸਰਾ ਇੰਦ੍ਰ ਕੇ ਜਾਤ ਭਈ ਉਡਿ ਲੋਗ ॥੭॥
bahur apasaraa indr ke jaat bhee udd log |7|

پر هڪ ڏينهن پريان اندرا جي علائقي ڏانهن ڀڄي وئي (7)

ਤਿਹ ਬਿਨੁ ਭੂਤਤਿ ਦੁਖਿਤ ਹ੍ਵੈ ਮੰਤ੍ਰੀ ਲਏ ਬੁਲਾਇ ॥
tih bin bhootat dukhit hvai mantree le bulaae |

هن جي سنگت کان سواءِ راجا ڏاڍا ڏکايل هو، ۽ هن پنهنجن وزيرن کي گهرايو.

ਚਿਤ੍ਰ ਚਿਤ੍ਰਿ ਤਾ ਕੋ ਤੁਰਿਤ ਦੇਸਨ ਦਯੋ ਪਠਾਇ ॥੮॥
chitr chitr taa ko turit desan dayo patthaae |8|

هن هن جون پينٽنگس تيار ڪرايون ۽ هن کي ملڪ توڙي ٻاهرين ملڪن ۾ ڳولڻ لاءِ هر هنڌ ڏيکاريائين.(8)