جڏهن رات ٿي، ته ڪرشن، سڀني دلين جي رازن جو ڄاڻندڙ، ننڊ ۾ ويو
رب جي نالي جي ورجائڻ سان سڀ ڏک ناس ٿي ويندا آهن
هر ڪنهن جو خواب هو. (انهيءَ خواب ۾) ٻنهي مردن ۽ عورتن اهو ماڳ ڏٺو.
سڀني مردن ۽ عورتن پنهنجن خوابن ۾ آسمان ڏٺو، جنهن ۾ هنن ڪرشن کي ڏٺو، جيڪو سڀني پاسن کان بي مثال حالت ۾ ويٺو هو. 419.
سڀئي گوپا سوچيائون ۽ چيائون ته اي ڪرشن! برجا ۾ توهان جي صحبت ۾ رهڻ جنت کان گهڻو بهتر آهي
اسان کي ڪرشن جي برابر ڪو به نظر نه ٿو اچي جتي اسان ڏسون ٿا، اسان کي رڳو رب (ڪرشن) نظر اچي ٿو.
برجا ۾، ڪرشن اسان کان کير ۽ دڙو گهري ٿو ۽ کائي ٿو
هو اهو ئي ڪرشن آهي، جنهن وٽ سڀني مخلوقات کي ناس ڪرڻ جي طاقت رب (ڪرشن) آهي، جنهن جي طاقت سڀني آسمانن، اوليائن ۾ پکڙيل آهي، اهو ئي ڪرشن (رب) اسان کان مکڻ جو کير گهري ٿو ۽ پيئي ٿو. .
باب جي پڄاڻيءَ جو عنوان آهي ”بچتر ناٽڪ“ ۾ ڪرشن اوتار ۾ ورون جي قيد مان نند جو آزاد ٿيڻ ۽ سڀني گوپس کي جنت جو ڏيک.
هاڻي اچو ته راس منڊل لکون:
هاڻي شروع ٿئي ٿو ديوي جي ساراهه جو بيان:
ڀجنگ پريت اسٽينزا
تون ئي هٿيارن ۽ هٿيارن سان گڏ آهين (۽ تون اڪيلو) خوفناڪ شڪل وارو آهين.
اي ديوي! تون امبيڪا آهين، هٿيارن جي سنڀاليندڙ ۽ پڻ جمڀاسور کي تباهه ڪندڙ.
تون آهين امبيڪا، شيتلا وغيره.
تون دنيا، زمين ۽ آسمان جو به قائم ڪيل آهين. 421.
تون ڀواني آهين، جنگ جي ميدان ۾ سر ٽوڙيندڙ
تون به آهين ڪالڪا، جلپا ۽ ديوتائن کي بادشاهي ڏيڻ وارو
تون عظيم يوگمايا ۽ پاروتي آهين
تون آسمان جو نور آهين ۽ زمين جو سهارو آهين. 422.
تون آهين يوگمايا، سڀني جو پالڻهار
سڀ چوڏهين جهان تنهنجي نور سان روشن ٿيل آهن
تون ڀواني آهين، سمڀ ۽ نسڀ کي ناس ڪندڙ
تون چوڏهن جھانن جو شان آھين. 423.