شري دسم گرنتھ

صفحو - 343


ਇਉ ਉਪਜੀ ਉਪਮਾ ਬਨੀਆ ਜਨੁ ਸਾਲਨ ਕੇ ਹਿਤ ਰੋਰ ਬਨਾਵੈ ॥੪੯੨॥
eiau upajee upamaa baneea jan saalan ke hit ror banaavai |492|

هنن جو ذهن هڪ پل لاءِ به ڪرشن کي نه ٿو ڇڏي، ائين ٿو لڳي ته ڪو ماڻهو ٻيلي جي ڀاڄين جي ذائقي ۾ گوشت جو مزو چکڻ جي ڪوشش ڪري رهيو آهي.

ਰਾਜਾ ਪਰੀਛਤ ਬਾਚ ਸੁਕ ਸੋ ॥
raajaa pareechhat baach suk so |

بادشاهه پرڪشت جو خطاب شوڪا کي:

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

DOHRA

ਸੁਕ ਸੰਗ ਰਾਜੇ ਕਹੁ ਕਹੀ ਜੂਥ ਦਿਜਨ ਕੇ ਨਾਥ ॥
suk sang raaje kahu kahee jooth dijan ke naath |

(پرڪشت) راجا سکديو کي چيو ته اي برهمڻن جا رب!

ਅਗਨਿ ਭਾਵ ਕਿਹ ਬਿਧਿ ਕਹੈ ਕ੍ਰਿਸਨ ਭਾਵ ਕੇ ਸਾਥ ॥੪੯੩॥
agan bhaav kih bidh kahai krisan bhaav ke saath |493|

راجا پرڪشت شوڪاديو کي چيو ته اي عظيم برهمڻ! مون کي ٻڌايو ته ڪرشن ۽ گوپين جي علحدگيءَ ۽ اتحاد جون حالتون ڪيئن قائم رهنديون آهن؟

ਸੁਕ ਬਾਚ ਰਾਜਾ ਸੋ ॥
suk baach raajaa so |

شوڪاديو بادشاهه کي مخاطب ٿيندي چيو:

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਰਾਜਨ ਪਾਸ ਬ੍ਯਾਸ ਕੋ ਬਾਲ ਕਥਾ ਸੁ ਅਰੌਚਕ ਭਾਤਿ ਸੁਨਾਵੈ ॥
raajan paas bayaas ko baal kathaa su arauachak bhaat sunaavai |

وياس جو پٽ (سوڪاديو) راجا (پرڪشت) کي آروچا ڀوا جي ڪهاڻي ٻڌائي ٿو.

ਗ੍ਵਾਰਨੀਆ ਬਿਰਹਾਨੁਲ ਭਾਵ ਕਰੈ ਬਿਰਹਾਨਲ ਕੋ ਉਪਜਾਵੈ ॥
gvaaraneea birahaanul bhaav karai birahaanal ko upajaavai |

پوءِ شوڪاديو راجا کي ڪرشن ۽ گوپين جي جدا ٿيڻ ۽ اتحاد جي دلچسپ داستان ٻڌائيندي چيو ته، ”گوپيون علحدگيءَ ۾ سڙي رهيون هيون ۽ چئني پاسن کان علحدگيءَ جي باهه ٻاري رهي هئي.

ਪੰਚ ਭੂ ਆਤਮ ਲੋਗਨ ਕੋ ਇਹ ਕਉਤੁਕ ਕੈ ਅਤਿ ਹੀ ਡਰ ਪਾਵੈ ॥
panch bhoo aatam logan ko ih kautuk kai at hee ddar paavai |

پنج مادي ماڻهو اهڙي قسم جي تشدد ڪري وڏو خوف ڏيکاري رهيا آهن. (يعني وييوگا اگني جي اثر جو مظاهرو ڪري رهيو آهي)

ਕਾਨ੍ਰਹ ਕੋ ਧ੍ਯਾਨ ਕਰੇ ਜਬ ਹੀ ਬਿਰਹਾਨਲ ਕੀ ਲਪਟਾਨ ਬੁਝਾਵੈ ॥੪੯੪॥
kaanrah ko dhayaan kare jab hee birahaanal kee lapattaan bujhaavai |494|

گوپين جي اها حالت ڏسي، عام ماڻهو خوفزده ٿي ويا، جڏهن گوپين کي ڪرشن جي باري ۾ سوچيو ته، انهن جي توجهه کي مليل علحدگيءَ جا شعلا انهن کي تڪليف ڏيڻ لڳا.

ਬ੍ਰਿਖਭਾਸੁਰ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਏਕ ਬਨੈ ਬਛੁਰਾਸੁਰ ਮੂਰਤਿ ਏਕ ਧਰੈ ॥
brikhabhaasur gvaaran ek banai bachhuraasur moorat ek dharai |

هڪڙي گوپي ’برخاسورا‘ بڻجي ٿي ۽ ٻي ’بچوراسور‘ جو روپ اختيار ڪري ٿي.

ਇਕ ਹ੍ਵੈ ਚਤੁਰਾਨਨ ਗ੍ਵਾਰ ਹਰੈ ਇਕ ਹ੍ਵੈ ਬ੍ਰਹਮਾ ਫਿਰਿ ਪਾਇ ਪਰੈ ॥
eik hvai chaturaanan gvaar harai ik hvai brahamaa fir paae parai |

ڪنهن ورشڀاسورا جو پوشاڪ اوڍيو آهي ته ڪنهن بهارام جو روپ اختيار ڪري، گوپس کي چوري ڪري ڪرشن جي پيرن تي ڪري پيو.

ਇਕ ਹ੍ਵੈ ਬਗੁਲਾ ਭਗਵਾਨ ਕੇ ਸਾਥ ਮਹਾ ਕਰ ਕੈ ਮਨਿ ਕੋਪ ਲਰੈ ॥
eik hvai bagulaa bhagavaan ke saath mahaa kar kai man kop larai |

هيرن (باڪاسورا) بنجڻ سان هوءَ ڪرشن سان وڙهندي آهي وڏي ڪاوڙ سان پنهنجي دماغ ۾.

ਇਹ ਭਾਤਿ ਬਧੂ ਬ੍ਰਿਜ ਖੇਲ ਕਰੈ ਜਿਹ ਭਾਤਿ ਕਿਧੋ ਨੰਦ ਲਾਲ ਕਰੈ ॥੪੯੫॥
eih bhaat badhoo brij khel karai jih bhaat kidho nand laal karai |495|

ڪو بڪواس بڻجي ويو آهي ۽ ڪاوڙ ۾ ڪرشن سان وڙهندو آهي ۽ اهڙي طرح برجا جون سڀئي عورتون هڪ راند جي نمائش ۾ مشغول ٿي وينديون آهن، جيڪو اڳ ڪرشنا ادا ڪيو هو.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਭੈ ਕਰ ਕੈ ਸਭ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਫੇਰਿ ਲਗੀ ਗੁਨ ਗਾਵਨ ॥
kaanrah charitr sabhai kar kai sabh gvaarin fer lagee gun gaavan |

سڀني چترن (جهڙوڪ ڪنڌ) ڪري پوءِ سڀني گوپين (ڪرشن جي) خوبيون ڳائڻ شروع ڪيون.

ਤਾਲ ਬਜਾਇ ਬਜਾ ਮੁਰਲੀ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਅਤਿ ਹੀ ਕਰਿ ਭਾਵਨ ॥
taal bajaae bajaa muralee kab sayaam kahai at hee kar bhaavan |

ڪرشن جا سڀ ڪارناما سرانجام ڏيندي، سڀئي گوپيون سندس ساراهه ڳائڻ لڳيون ۽ بانسري وڄائي ۽ مختلف راڳ ڳائي پنهنجي خوشي جو مظاهرو ڪرڻ لڳيون.

ਫੇਰਿ ਚਿਤਾਰ ਕਹਿਯੋ ਹਮਰੇ ਸੰਗਿ ਖੇਲ ਕਰਿਯੋ ਹਰਿ ਜੀ ਇਹ ਠਾਵਨ ॥
fer chitaar kahiyo hamare sang khel kariyo har jee ih tthaavan |

پوءِ ياد ڪري چوڻ لڳا ته ڪرشنا هن جاءِ تي اسان سان راند کيڏندا هئا.

ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਸ੍ਯਾਮ ਕੀ ਭੂਲ ਗਈ ਸੁਧਿ ਬੀਚ ਲਗੀ ਮਨ ਕੇ ਦੁਖ ਪਾਵਨ ॥੪੯੬॥
gvaarin sayaam kee bhool gee sudh beech lagee man ke dukh paavan |496|

ڪو چوي ٿو ته ان جاءِ تي ڪرشن هن سان راند ڪئي هئي ۽ اهڙيون ڳالهيون چوڻ سان گوپين کي ڪرشن جو هوش ئي گم ٿي ويو ۽ هنن کانئس جدائيءَ جون وڏيون تڪليفون برداشت ڪيون.

ਅਤਿ ਹੋਇ ਗਈ ਤਨ ਮੈ ਹਰਿ ਸਾਥ ਸੁ ਗੋਪਿਨ ਕੀ ਸਭ ਹੀ ਘਰਨੀ ॥
at hoe gee tan mai har saath su gopin kee sabh hee gharanee |

گوالن جي سڀني زالن جا لاش سري ڪرشن سان بيحد متاثر ٿيا.

ਤਿਹ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰ ਕੈ ਬਸਿ ਭਈ ਜੁ ਹੁਤੀ ਅਤਿ ਰੂਪਨ ਕੀ ਧਰਨੀ ॥
tih roop nihaar kai bas bhee ju hutee at roopan kee dharanee |

اهڙيءَ طرح گوپا جون زالون ڪرشن جي مراقبي ۾ مشغول ٿي ويون ۽ جيڪي پاڻ ۾ تمام سهڻيون هيون، سي سڀ ڪرشن جي حسن جي تابع ٿي ويون.

ਇਹ ਭਾਤਿ ਪਰੀ ਮੁਰਝਾਇ ਧਰੀ ਕਬਿ ਨੇ ਉਪਮਾ ਤਿਹ ਕੀ ਬਰਨੀ ॥
eih bhaat paree murajhaae dharee kab ne upamaa tih kee baranee |

اهڙيءَ طرح اهي زمين تي بيهوش ٿي ڪري پيا، جنهن جو مثال شاعر هن طرح بيان ڪيو آهي.

ਜਿਮ ਘੰਟਕ ਹੇਰ ਮੈ ਭੂਮਿ ਕੇ ਬੀਚ ਪਰੈ ਗਿਰ ਬਾਨ ਲਗੇ ਹਰਨੀ ॥੪੯੭॥
jim ghanttak her mai bhoom ke beech parai gir baan lage haranee |497|

انهن کي سُرڪي ڏسي شاعر چيو آهي ته، ”اهي تير جي گولي هيٺ زمين تي اڇلايل ٻلي جي حالت ۾ بيٺا آهن.

ਬਰੁਨੀ ਸਰ ਭਉਹਨ ਕੋ ਧਨੁ ਕੈ ਸੁ ਸਿੰਗਾਰ ਕੇ ਸਾਜਨ ਸਾਥ ਕਰੀ ॥
barunee sar bhauhan ko dhan kai su singaar ke saajan saath karee |

جهمنن جا تير ڀون جي ڪمان ۾ وڄايا ويا آهن ۽ زيورن سان سينگاريا ويا آهن.

ਰਸ ਕੋ ਮਨ ਮੈ ਅਤਿ ਹੀ ਕਰਿ ਕੋਪ ਸੁ ਕਾਨ੍ਰਹ ਕੇ ਸਾਮੁਹਿ ਜਾਇ ਅਰੀ ॥
ras ko man mai at hee kar kop su kaanrah ke saamuhi jaae aree |

پنھنجن محرمن جا تير ۽ پنھنجي ابرو جي ڪمانن کي ٺاھي، پاڻ کي سجدو ڪرڻ ۽ وڏي ڪاوڙ ۾، گوپيون ڪرشن جي اڳيان مزاحمت ڪندي ۽ بيھي رھيون.

ਅਤਿ ਹੀ ਕਰਿ ਨੇਹੁ ਕੋ ਕ੍ਰੋਧੁ ਮਨੈ ਤਿਹ ਠਉਰ ਤੇ ਪੈਗ ਨ ਏਕ ਟਰੀ ॥
at hee kar nehu ko krodh manai tih tthaur te paig na ek ttaree |

هن جي دل ۾ انتهائي پيار سان، هن جڳهه کان هڪ قدم نه کنيو آهي.

ਮਨੋ ਮੈਨ ਹੀ ਸੋ ਅਤਿ ਹੀ ਰਨ ਕੈ ਧਰਨੀ ਪਰ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਜੂਝਿ ਪਰੀ ॥੪੯੮॥
mano main hee so at hee ran kai dharanee par gvaarin joojh paree |498|

محبت ۾ پنهنجي ڪاوڙ ڏيکاريندي هڪ قدم به پوئتي نه هٽي رهيا هئا ۽ ائين لڳي رهيا هئا ته سڀيئي محبت جي ديوي سان وڙهندي ميدان جنگ ۾ مري ويا آهن.498.

ਤਿਨ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਕੋ ਅਤਿ ਹੀ ਪਿਖਿ ਪ੍ਰੇਮ ਤਬੈ ਪ੍ਰਗਟੇ ਭਗਵਾਨ ਸਿਤਾਬੀ ॥
tin gvaarin ko at hee pikh prem tabai pragatte bhagavaan sitaabee |

انهن گوپين جي گهري محبت کي ڏسي، رب جلدي ظاهر ٿيو.

ਜੋਤਿ ਭਈ ਧਰਨੀ ਪਰ ਇਉ ਰਜਨੀ ਮਹਿ ਛੂਟਤ ਜਿਉ ਮਹਤਾਬੀ ॥
jot bhee dharanee par iau rajanee meh chhoottat jiau mahataabee |

گوپين جي بي مثال محبت کي ڏسي ڪرشن جلدي پاڻ کي ظاهر ڪيو، هن جي ظاهر ٿيڻ تي زمين تي ايتري روشني هئي، جيڪا رات جي وقت آتش بازي جي روشني ڏسڻ ۾ ايندي آهي.

ਚਉਕ ਪਰੀ ਤਬ ਹੀ ਇਹ ਇਉ ਜੈਸੇ ਚਉਕ ਪਰੈ ਤਮ ਮੈ ਡਰਿ ਖੁਆਬੀ ॥
chauk paree tab hee ih iau jaise chauk parai tam mai ddar khuaabee |

اهي (سڀني گوپيون) تڏهن حيران ٿي ويون، جيئن رات جو ڪو خواب ڏسڻ کان پوءِ حيران ٿي ويندو آهي.

ਛਾਡਿ ਚਲਿਯੋ ਤਨ ਕੋ ਮਨ ਇਉ ਜਿਮ ਭਾਜਤ ਹੈ ਗ੍ਰਿਹ ਛਾਡਿ ਸਰਾਬੀ ॥੪੯੯॥
chhaadd chaliyo tan ko man iau jim bhaajat hai grih chhaadd saraabee |499|

ڪرشن کي ائين ڏسي سڀ گوپيون حيران ٿي ويون، جيئن خواب ۾ هڪ ڄڻو ڇرڪ ڀريو آهي، انهن سڀني جو دماغ ائين ڇڏي ويو، جيئن ڪنهن شرابي پنهنجي گهر مان ڀڄي وڃي.499.

ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਧਾਇ ਚਲੀ ਮਿਲਬੇ ਕਹੁ ਜੋ ਪਿਖਏ ਭਗਵਾਨ ਗੁਮਾਨੀ ॥
gvaarin dhaae chalee milabe kahu jo pikhe bhagavaan gumaanee |

جڏهن گوپين خدا (ڪرشن) کي مشڪوڪ ڏٺو، ته هو ساڻس ملڻ لاءِ ڀڄي ويا.

ਜਿਉ ਮ੍ਰਿਗਨੀ ਮ੍ਰਿਗ ਦੇਖਿ ਚਲੈ ਜੁ ਹੁਤੀ ਅਤਿ ਰੂਪ ਬਿਖੈ ਅਭਿਮਾਨੀ ॥
jiau mriganee mrig dekh chalai ju hutee at roop bikhai abhimaanee |

سڀئي گوپيون پنهنجي مغرور پالڻهار کي ڏسي ائين ڊوڙڻ لڳيون، جيئن مغرور پنهنجي هرڻ سان ملندو آهي

ਤਾ ਛਬਿ ਕੀ ਅਤਿ ਹੀ ਉਪਮਾ ਕਬਿ ਨੈ ਮੁਖ ਤੇ ਇਹ ਭਾਤਿ ਬਖਾਨੀ ॥
taa chhab kee at hee upamaa kab nai mukh te ih bhaat bakhaanee |

ان تصوير جو تمام سٺو نمونو شاعر پنهنجي منهن مان هن ريت بيان ڪيو آهي:

ਜਿਉ ਜਲ ਚਾਤ੍ਰਿਕ ਬੂੰਦ ਪਰੈ ਜਿਮ ਕੂਦਿ ਪਰੈ ਮਛਲੀ ਪਿਖਿ ਪਾਨੀ ॥੫੦੦॥
jiau jal chaatrik boond parai jim kood parai machhalee pikh paanee |500|

شاعر انهيءَ تماشي کي علامتي طور تي ذڪر ڪندي فرمايو آهي ته اهي ائين خوش ٿيندا هئا جيئن مينهن جو ڦڙو يا مڇي پاڻي ڏسي ان ۾ ٽپو ڏئي.

ਰਾਜਤ ਹੈ ਪੀਅਰੋ ਪਟ ਕੰਧਿ ਬਿਰਾਜਤ ਹੈ ਮ੍ਰਿਗ ਸੇ ਦ੍ਰਿਗ ਦੋਊ ॥
raajat hai peearo patt kandh biraajat hai mrig se drig doaoo |

هڪ پيلو دوپٽا (سري ڪرشن جي) ڪلهي تي سينگاريل آهي ۽ ٻئي نينا (هڪ هرڻ جي اکين وانگر) سينگاريل آهن.

ਛਾਜਤ ਹੈ ਮਨਿ ਸੋ ਉਰ ਮੈ ਨਦੀਆ ਪਤਿ ਸਾਥ ਲੀਏ ਫੁਨਿ ਜੋਊ ॥
chhaajat hai man so ur mai nadeea pat saath lee fun joaoo |

ڪرشن جي ڪلهي تي پيلي چادر آهي، هن جي هرڻ جهڙيون ٻه اکيون شاندار ٿي ويون آهن، هو دريائن جي رب وانگر شاندار نظر اچي ٿو.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਫਿਰੈ ਤਿਨ ਗੋਪਿਨ ਮੈ ਜਿਹ ਕੀ ਜਗ ਮੈ ਸਮ ਤੁਲਿ ਨ ਕੋਊ ॥
kaanrah firai tin gopin mai jih kee jag mai sam tul na koaoo |

ڪاهن انهن گوپين ۾ گهمي رهيو آهي، جن جو هن دنيا ۾ ڪو به برابر نه آهي.

ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਰੀਝ ਰਹੀ ਬ੍ਰਿਜ ਕੀ ਸੋਊ ਰੀਝਤ ਹੈ ਚਕ ਦੇਖਤ ਸੋਊ ॥੫੦੧॥
gvaarin reejh rahee brij kee soaoo reejhat hai chak dekhat soaoo |501|

هو انهن گوپين جي وچ ۾ هلي رهيو آهي، جيڪي سڄي دنيا ۾ بي مثال آهن، ڪرشن کي ڏسي برجا جون گوپيون خوش ٿيون ۽ حيران ٿي ويون. 501.

ਕਬਿਤੁ ॥
kabit |

ڪبت.

ਕਉਲ ਜਿਉ ਪ੍ਰਭਾਤ ਤੈ ਬਿਛਰਿਯੋ ਮਿਲੀ ਬਾਤ ਤੈ ਗੁਨੀ ਜਿਉ ਸੁਰ ਸਾਤ ਤੈ ਬਚਾਯੋ ਚੋਰ ਗਾਤ ਤੈ ॥
kaul jiau prabhaat tai bichhariyo milee baat tai gunee jiau sur saat tai bachaayo chor gaat tai |

جيئن ته ڪنول (سج مان) پرڀو ڦٽي ٿو (جيئن) تقسيم ڪندڙ اتحاد جي ڳالهين کان (جيئن) راڳ کي ڄاڻڻ وارو (ستن تارن جي راڳ کان) ۽ جيئن چور (خوش آهي) جسم کي بچائڻ کان.

ਜੈਸੇ ਧਨੀ ਧਨ ਤੈ ਅਉ ਰਿਨੀ ਲੋਕ ਮਨਿ ਤੈ ਲਰਈਯਾ ਜੈਸੇ ਰਨ ਤੈ ਤਜਈਯਾ ਜਿਉ ਨਸਾਤ ਤੈ ॥
jaise dhanee dhan tai aau rinee lok man tai lareeyaa jaise ran tai tajeeyaa jiau nasaat tai |

جيئن هڪ ڪنول، صبح جو ساڄي پاسي ڌار ٿيڻ وقت، سج سان خوشيءَ سان ملندو آهي، جيئن ڪو ڳائڻو خوش رهي ٿو ۽ بيحد سُرن ۾ جذب ٿئي ٿو، تيئن ڪو چور پنهنجي جسم کي ڪنهن نقصان کان بچائيندي خوش ٿئي ٿو، تيئن ڪو امير ماڻهو خوش ٿئي ٿو. ان بابت سوچڻ

ਜੈਸੇ ਦੁਖੀ ਸੂਖ ਤੈ ਅਭੂਖੀ ਜੈਸੇ ਭੂਖ ਤੈ ਸੁ ਰਾਜਾ ਸਤ੍ਰ ਆਪਨੇ ਕੋ ਸੁਨੇ ਜੈਸੇ ਘਾਤ ਤੈ ॥
jaise dukhee sookh tai abhookhee jaise bhookh tai su raajaa satr aapane ko sune jaise ghaat tai |

جيئن ڏکايل ماڻهو خوشيءَ ۾ خوش ٿئي ٿو، جيئن بک تي بک نه محسوس ڪرڻ وارو، ۽ جيئن بادشاهه (خوش ٿئي ٿو) پنهنجي دشمن جي تباهي جو ٻڌي؛

ਹੋਤ ਹੈ ਪ੍ਰਸੰਨ ਜੇਤੇ ਏਤੇ ਏਤੀ ਬਾਤਨ ਤੈ ਹੋਤ ਹੈ ਪ੍ਰਸੰਨ੍ਯ ਗੋਪੀ ਤੈਸੇ ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਾਤ ਤੈ ॥੫੦੨॥
hot hai prasan jete ete etee baatan tai hot hai prasanay gopee taise kaanrah baat tai |502|

جهڙي طرح اذيت ۾ مبتلا ماڻهو ان مان نجات حاصل ڪري خوش ٿيندو آهي، جهڙي طرح بدهضمي ۾ مبتلا ماڻهو بُک لڳڻ تي خوش ٿيندو آهي ۽ بادشاهه پنهنجي دشمن جي مارجڻ جي خبر ٻڌي خوش ٿيندو آهي، اهڙي طرح گوپيون به خوش ٿينديون آهن. تي l

ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਬਾਚ ॥
kaanrah joo baach |

ڪرشن جو ڪلام:

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਹਸਿ ਬਾਤ ਕਹੀ ਸੰਗਿ ਗੋਪਿਨ ਕਾਨ ਚਲੋ ਜਮੁਨਾ ਤਟਿ ਖੇਲ ਕਰੈ ॥
has baat kahee sang gopin kaan chalo jamunaa tatt khel karai |

ڪاهن کليو ۽ گوپين کي چيو ته اچو ته درياهه جي ڪناري تي کيڏون.

ਚਿਟਕਾਰਨ ਸੋ ਭਿਰ ਕੈ ਤਿਹ ਜਾ ਤੁਮਹੂੰ ਹੂੰ ਤਰੋ ਹਮਹੂੰ ਹੂੰ ਤਰੈ ॥
chittakaaran so bhir kai tih jaa tumahoon hoon taro hamahoon hoon tarai |

ڪرشن مسڪرائيندي گوپين کي چيو، ”اچو، جمنا جي ڪناري تي کيڏيون، پاڻيءَ جا ڇنڊا ڪنهن ٻئي تي ڪريون، تون تري سگهين ۽ مان به تري سگهان ٿو.