دوهيرا
”جيڪڏهن تون مون کي پنهنجي مستيءَ تي پکيءَ جو نقشو ٺهڻ ڏي،
'ته پوءِ ئي توهان پنهنجي جان بچائي سگهو ٿا.' (11)
سودو ڏيندڙ جيڪو به عورت چيو سو ڪرڻ تي راضي ٿي ويو.
هو پنهنجي سيني تي چپ چاپ ڪري پيو ۽ پنهنجو وات مضبوطيءَ سان بند ڪري ڇڏيائين (l2)
پوءِ عورت گهوڙي تان لٿو ۽ چاقو کنيو.
جيئن رام ڀنڀي (شاعر) چيو آهي ته، عورت پکيءَ کي ڳنڍي ڇڏيو.
راجا ۽ وزير جي چترڪاري گفتگو جو 26 هين مثال، خيرات سان پورو ٿيو. (26) (533)
چوپائي
ڪنڪا نالي هڪ برهمڻ ٻڌو هو.
اتي ڪنڪ نالي هڪ برهمڻ رهندو هو، جيڪو شاسترن ۽ پراڻن جو ڄاڻو هو.
هن جي شڪل ڏاڍي سهڻي ۽ وڏي هئي.
هو ڏاڍو سهڻو هو ۽ سج به هن کان روشني ورتي (1)
تڏهن ان برهمڻ جو روپ ڏاڍو سهڻو هو.
هن جي ڪشش ايتري ته ممتاز هئي جو ديوتائن، انسانن، رينگتن ۽ ڀوتن کيس پسند ڪيو.
هن جي ڪشش ايتري ته ممتاز هئي جو ديوتائن، انسانن، رينگتن ۽ ڀوتن کيس پسند ڪيو.
هن جا ڊگها ۽ ويڙهيل وار هئا ۽ هن جون اکيون قاتل پکين جهڙيون هيون. (2).
بيوم ڪالا نالي هڪ جوبن وتي راڻي هئي
بيوم ڪلا نالي هڪ راڻي هئي، جنهن جو مڙس پوڙهو هو ۽ کيس ڪا به پريشاني ڪانه هئي.
بيوم ڪلا نالي هڪ راڻي هئي، جنهن جو مڙس پوڙهو هو ۽ کيس ڪا به پريشاني ڪانه هئي.
جيئن ئي هن ڪنڪ سان جنسي تعلق ڪرڻ جي خواهش ڪئي، ته هن کي پنهنجي هٿن ۾ ورتو (3). .
(اها) عورت وڏي برهمڻ سان ڳالهايو.
عورت ٻه ڀيرا ڄائي (برهمڻ) کي چيو ته اڄ تون مون سان پيار ڪرين ٿو.
ڪانڪ نه ٻڌو هو ڇا ٿو چوي.
ڪنڪ هن ڏانهن ڌيان نه ڏنو پر هن کيس پنهنجي هٿن ۾ ورتو (4)
دوهيرا
جڏهن، کيس جهلي، کيس چميندي، راجا اندر هليو ويو.
پوءِ ان عورت شرمسار ٿي چالبازي ڪئي.(5)
”مون کي هن برهمڻ جي نيت ۾ ڪجهه شڪ هو.
”مان هن جي وات مان ڪيفور جي بوءَ کي ڳولڻ جي ڪوشش ڪري رهيو هوس.“ (6)
اهو ٻڌي بيوقوف راجا مطمئن ٿي ويو.
۽ ڪافور جي خوشبوءِ واري عورت تي حمد و ثنا ڪرڻ لڳو.(7)(1)
راجا ۽ وزير جي مبارڪ ڪرتار جي گفتگو جو 27 هين مثال، نعمت سان پورو ٿيو. (27) (540)
چوپائي
وزير ٻيو قصو ٻڌايو،
وزير صاحب هڪ ٻيو قصو ٻڌايو، جيڪو ٻڌي سڄي مجلس خاموش ٿي وئي.
وزير صاحب هڪ ٻيو قصو ٻڌايو، جيڪو ٻڌي سڄي مجلس خاموش ٿي وئي.
هڪ کير ڏيندڙ نديءَ جي ڪناري تي رهندو هو. سندس زال سڀ کان خوبصورت سمجهي ويندي هئي.
دوهيرا
هڪ بدصورت ڏسڻ واري کير واري کي هن سهڻي زال هئي.
راجا کي ڏسي کيس پيار ٿي ويو (2)
چوپائي
هو گجر عورت کي بدحواس رکندو هو
کير ڏيندڙ عورت کي پريشان ڪندو هو ۽ ڏينهن رات ان کي مارائيندو هو.
کير ڏيندڙ عورت کي پريشان ڪندو هو ۽ ڏينهن رات ان کي مارائيندو هو.
هن کيس کير به وڪڻڻ نه ڏنو ۽ هن جا زيور کسي وڪڻي ڇڏيا (3)
ارريل
ان عورت جو نالو سورچت هو