۽ ان کي اونهي درياهه ۾ اڇلائي ڇڏيو.
هن پنهنجي جان جي پرواهه نه ڪئي.
راهو هن چال سان گهوڙي کي چوري ڪري ورتو. 13.
جڏهن بادشاهه جو گهوڙو چوري ٿيو،
(تنهنڪري) سڀني جي ذهن ۾ وڏو تعجب هو.
جتي هوا به نه ٿي اچي
اتان گھوڙو ڪير کڻي ويو؟ 14.
صبح جو بادشاهه اهڙي ڳالهه ڪئي
ته مون چور جي جان ڇڏائي.
جيڪڏهن هو مون کي پنهنجو منهن ڏيکاري ته پوءِ (مون کان)
کيس ويهه هزار اشرفيون (انعام) ملڻ گهرجن. 15.
بادشاهه قرآن جي تلاوت ڪئي ۽ قسم کنيو
۽ اعلان ڪيو ته سندس جان بچائي ويندي.
پوءِ (ان) عورت مرد جو روپ اختيار ڪيو
۽ شير شاهه کي سجدو ڪيائين. 16.
ٻٽي
(اها) عورت مرد جي روپ ۾ ۽ خوبصورت زيورن سان سينگاريل آهي
شير شاهه کي هن طرح چيو ته مون تنهنجو گهوڙو چوري ڪيو آهي. 17.
چوويهه:
جڏهن بادشاهه هن کي ڏٺو.
(پوءِ) خوش ٿيو ۽ ڪاوڙ ختم ٿي وئي.
هن جي حسن کي ڏسي هن جي ڏاڍي تعريف ڪئي
۽ ويهه هزار اشرفيون ڏنيون. 18.
ٻٽي
بادشاهه کلندي چيو ته اي سهڻي انگن وارو چور! ٻڌ
مون کي ٻڌاءِ ته توهان ڪهڙي طريقي سان گهوڙي چوري ڪئي آهي؟ 19.
چوويهه:
جڏهن عورت کي اها اجازت ملي
(تنهنڪري) مهرون رکي قلعي ۾ وٺي آئي.
(پوءِ) درياهه ۾ ڪک-ڪن جا تلاءُ بند ٿي ويا
۽ نگهبان انهن سان پريشان ٿي ويا. 20.
ٻٽي
پوءِ هوءَ درياهه ۾ ڪري پيئي ۽ ترندي پار ٿي وئي
۽ بادشاهه جي دريءَ هيٺ هلي وئي. 21.
چوويهه:
جڏهن گھڙيءَ جو ٽهڪ،
تنهنڪري هوءَ اتي هڪ قلعو ٺاهيندي.
ڏينهن گذرندو ويو رات وڌي وئي،
پوءِ اها عورت اتي پهتي. 22.
ثابت قدم:
اهڙيءَ طرح گهوڙيءَ کي جهليو ۽ دريءَ مان ٻاهر ڪڍيو ويو
۽ پاڻيءَ ۾ اچي ترڻ لڳو.
سڀني ماڻهن کي تمام گهڻو (سٺو) ڪتو ڏيکاريندي
۽ کلندي شير شاهه کي چيائين. 23.
اهڙيءَ طرح، پهريون گهوڙو منهنجي هٿن ۾ رکيو ويو
۽ ٻيو گهوڙو هن چال مان تنهنجي نظر ۾ چوري ويو آهي.
شير شاهه چيو ته (منهنجي) عقل کي ڇا ٿيو آهي
جتي راهو هو، اتي سورهو به ويو. 24.