गभीरे नदीयां च क्षिप्तवान्।
सः स्वजीवनस्य चिन्तां न कृतवान् ।
अनेन युक्त्या राहुः अश्वं अपहृतवान्। १३.
यदा राज्ञः अश्वः अपहृतः ।
(अतः) सर्वेषां मनसि महत् आश्चर्यम् आसीत्।
यत्र वायुः अपि प्रविष्टुं न शक्नोति स्म,
अश्वं कः ततः गृहीतवान् ? १४.
प्रातरे राजा एवं उक्तवान्
यत् अहं चोरस्य प्राणं मुक्तवान्।
यदि मां दर्शयति मुखं तदा (मम) ।।
विंशति अश्रफीसहस्राणि (पुरस्कारं) प्राप्नुयात्। १५.
राजा कुरानं पठित्वा शपथं कृतवान्
तस्य प्राणाः च मुक्ताः भविष्यन्ति इति घोषितवान्।
ततः (सा) स्त्री पुरुषरूपं धारयति स्म
शेर्शं च प्रणम्य । 16.
द्वयम् : १.
(सा) स्त्रीवेषां पुरुषवेषां रम्यलंकारभूषिता
शेर्शं एवं उक्तवान् यत् मया तव अश्वः अपहृतः। १७.
चतुर्विंशतिः : १.
तं दृष्ट्वा नृपः ।
(अतः सः) सुखी भूत्वा क्रोधः अन्तर्धानं जातः।
तस्याः सौन्दर्यं दृष्ट्वा बहु प्रशंसितम्
विंशतिसहस्राणि च अश्रफीं दत्तवान् (पुरस्काररूपेण)। १८.
द्वयम् : १.
हसन् राजा हसन् आह- हे चोर सुन्दराङ्ग ! शृणोतु
विधिं ब्रूहि येन त्वया अश्वं अपहृतम् | १९.
चतुर्विंशतिः : १.
यदा सा महिला एतां अनुमतिं प्राप्तवती
(अतः सा) मुद्रां धारयित्वा दुर्गं प्रति आनयत्।
(ततः) नदीयां कख-कानकुण्डानि अवरुद्धानि आसन्
रक्षकाः च तेषां सह भ्रमिताः आसन्। २०.
द्वयम् : १.
ततः सा नदीयां पतित्वा तरति पारम्
राज्ञः खिडकी च अधः गतः। २१.
चतुर्विंशतिः : १.
यदा घड़ी प्रहरति तदा .
अतः सा तत्र दुर्गं निर्मास्यति स्म ।
अहः व्यतीतः रात्रिः च वर्धते स्म,
ततः सा स्त्री तत्र प्राप्तवती। २२.
अडिगः : १.
तथैव अश्वं विमोच्य खिडकीतः बहिः निष्कासितम्
जले आगत्य तरित्वा पारं गतः।
सर्वेभ्यः जनेभ्यः अतीव (उत्तमम्) कौटकं दर्शयित्वा
हसन् च शेरशाहम् अवदत्। 23.
तथैव प्रथमाश्वः मम हस्ते स्थापितः
अन्यः च अश्वः अनेन युक्त्या त्वदृष्टौ अपहृतः।
शेरशाहः अवदत् यत् (मम) बुद्धिः किं जातम्
यत् यत्र राहुः आसीत् तत्र सुरहुः अपि तत्र गतः। २४.