ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री दसम् ग्रन्थः
पुटः - 1386
ਏਕ ਨਿਦਾਨ ਕਰੋ ਰਨ ਮਾਹੀ ॥
एक निदान करो रन माही ॥(अज) युद्धभूमौ न्यायः भवतु।
ਕੈ ਅਸਿਧੁਜਿ ਕੈ ਦਾਨਵ ਨਾਹੀ ॥੩੬੯॥
कै असिधुजि कै दानव नाही ॥३६९॥न वा असिधुजं न वा दैत्यम्। ३६९ इति ।
ਏਕ ਪਾਵ ਤਜਿ ਜੁਧ ਨ ਭਾਜਾ ॥
एक पाव तजि जुध न भाजा ॥(सः) एकेन पादेन दैत्यराजः
ਮਹਾਰਾਜ ਦੈਤਨ ਕਾ ਰਾਜਾ ॥
महाराज दैतन का राजा ॥सः युद्धात् न पलायितवान्।
ਆਂਤੌ ਗੀਧ ਗਗਨ ਲੈ ਗਏ ॥
आंतौ गीध गगन लै गए ॥गृध्रैः सह गगनं प्राप्य तस्य आन्तरम् ।
ਬਾਹਤ ਬਿਸਿਖ ਤਊ ਹਠ ਭਏ ॥੩੭੦॥
बाहत बिसिख तऊ हठ भए ॥३७०॥तदपि सः हठपूर्वकं बाणं निपातयति स्म । ३७० इति ।
ਅਸੁਰ ਅਮਿਤ ਰਨ ਬਾਨ ਚਲਾਏ ॥
असुर अमित रन बान चलाए ॥असंख्यबाणान् स राक्षसराजो युद्धे ।
ਨਿਰਖਿ ਖੜਗਧੁਜ ਕਾਟਿ ਗਿਰਾਏ ॥
निरखि खड़गधुज काटि गिराए ॥परन्तु खर्गधुज (महा काल) तत् दृष्ट्वा क्षिप्तवान्।
ਬੀਸ ਸਹਸ੍ਰ ਅਸੁਰ ਪਰ ਬਾਨਾ ॥
बीस सहस्र असुर पर बाना ॥अथ असिधूज (महा काल) अनेकधा |
ਸ੍ਰੀ ਅਸਿਧੁਜ ਛਾਡੇ ਬਿਧਿ ਨਾਨਾ ॥੩੭੧॥
स्री असिधुज छाडे बिधि नाना ॥३७१॥विंशतिसहस्राणि बाणानि विशाले । ३७१ इति ।
ਮਹਾ ਕਾਲ ਪੁਨਿ ਜਿਯ ਮੈ ਕੋਪਾ ॥
महा काल पुनि जिय मै कोपा ॥महाकालः पुनः मनसि क्रुद्धः अभवत्
ਧਨੁਖ ਟੰਕੋਰ ਬਹੁਰਿ ਰਨ ਰੋਪਾ ॥
धनुख टंकोर बहुरि रन रोपा ॥धनुषं च नमयित्वा पुनः युद्धं कृतवान्।
ਏਕ ਬਾਨ ਤੇ ਧੁਜਹਿ ਗਿਰਾਯੋ ॥
एक बान ते धुजहि गिरायो ॥(सः) (विशालस्य) ध्वजं बाणेन निपातितवान्।
ਦੁਤਿਯ ਸਤ੍ਰੁ ਕੋ ਸੀਸ ਉਡਾਯੋ ॥੩੭੨॥
दुतिय सत्रु को सीस उडायो ॥३७२॥सः परेन सह शत्रुशिरः उड्डीयत। ३७२ इति ।
ਦੁਹੂੰ ਬਿਸਿਖ ਕਰਿ ਦ੍ਵੈ ਰਥ ਚਕ੍ਰ ॥
दुहूं बिसिख करि द्वै रथ चक्र ॥उभौ कुटिलचक्रौ रथौ बाणद्वयेन |
ਕਾਟਿ ਦਏ ਛਿਨ ਇਕ ਮੈ ਬਕ੍ਰ ॥
काटि दए छिन इक मै बक्र ॥एकस्मिन् खण्डे छित्त्वा ।
ਚਾਰਹਿ ਬਾਨ ਚਾਰ ਹੂੰ ਬਾਜਾ ॥
चारहि बान चार हूं बाजा ॥चत्वारः अश्वाः चतुर्भिः बाणैः सह
ਮਾਰ ਦਏ ਸਭ ਜਗ ਕੇ ਰਾਜਾ ॥੩੭੩॥
मार दए सभ जग के राजा ॥३७३॥सर्वलोकस्य राजा हतः | ३७३ इति ।
ਬਹੁਰਿ ਅਸੁਰ ਕਾ ਕਾਟਸਿ ਮਾਥਾ ॥
बहुरि असुर का काटसि माथा ॥अथ जगतः नाथ असिकेतुः
ਸ੍ਰੀ ਅਸਿਕੇਤਿ ਜਗਤ ਕੇ ਨਾਥਾ ॥
स्री असिकेति जगत के नाथा ॥(बाणनिक्षेपेण) विशालस्य ललाटं छिनत् |
ਦੁਤਿਯ ਬਾਨ ਸੌ ਦੋਊ ਅਰਿ ਕਰ ॥
दुतिय बान सौ दोऊ अरि कर ॥असिधुजं च मनुष्यराजः
ਕਾਟਿ ਦਯੋ ਅਸਿਧੁਜ ਨਰ ਨਾਹਰ ॥੩੭੪॥
काटि दयो असिधुज नर नाहर ॥३७४॥द्वितीयेन बाणेन शत्रुहस्तानि छिनत् | ३७४ इति ।
ਪੁਨਿ ਰਾਛਸ ਕਾ ਕਾਟਾ ਸੀਸਾ ॥
पुनि राछस का काटा सीसा ॥अथ असिकेतुः जगत्पतिः
ਸ੍ਰੀ ਅਸਿਕੇਤੁ ਜਗਤ ਕੇ ਈਸਾ ॥
स्री असिकेतु जगत के ईसा ॥राक्षसं छित्त्वा ।
ਪੁਹਪਨ ਬ੍ਰਿਸਟਿ ਗਗਨ ਤੇ ਭਈ ॥
पुहपन ब्रिसटि गगन ते भई ॥आकाशात् पुष्पाणि वर्षन्ति स्म ।
ਸਭਹਿਨ ਆਨਿ ਬਧਾਈ ਦਈ ॥੩੭੫॥
सभहिन आनि बधाई दई ॥३७५॥सर्वे आगत्य अभिनन्दनं कृतवन्तः। ३७५ इति ।
ਧੰਨ੍ਯ ਧੰਨ੍ਯ ਲੋਗਨ ਕੇ ਰਾਜਾ ॥
धंन्य धंन्य लोगन के राजा ॥(उवाच च) हे जनराज! त्वं धन्यः असि
ਦੁਸਟਨ ਦਾਹ ਗਰੀਬ ਨਿਵਾਜਾ ॥
दुसटन दाह गरीब निवाजा ॥(त्वया) दुष्टानां वधेन दीनानां रक्षणं कृतम्।
ਅਖਲ ਭਵਨ ਕੇ ਸਿਰਜਨਹਾਰੇ ॥
अखल भवन के सिरजनहारे ॥सर्वेषां लोकानां सृष्टिकर्ता !
ਦਾਸ ਜਾਨਿ ਮੁਹਿ ਲੇਹੁ ਉਬਾਰੇ ॥੩੭੬॥
दास जानि मुहि लेहु उबारे ॥३७६॥दासत्वेन मां रक्षतु। ३७६ इति ।
ਕਬਿਯੋ ਬਾਚ ਬੇਨਤੀ ॥
कबियो बाच बेनती ॥कविस्य भाषणम् ।
ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥चौपाई
ਹਮਰੀ ਕਰੋ ਹਾਥ ਦੈ ਰਛਾ ॥
हमरी करो हाथ दै रछा ॥रक्ष मां भगवन् ! तव स्वहस्तैः
ਪੂਰਨ ਹੋਇ ਚਿਤ ਕੀ ਇਛਾ ॥
पूरन होइ चित की इछा ॥मम हृदयस्य सर्वे कामाः सिद्धाः भवन्तु।
ਤਵ ਚਰਨਨ ਮਨ ਰਹੈ ਹਮਾਰਾ ॥
तव चरनन मन रहै हमारा ॥तव पादयोः अधः मम मनः तिष्ठतु
ਅਪਨਾ ਜਾਨ ਕਰੋ ਪ੍ਰਤਿਪਾਰਾ ॥੩੭੭॥
अपना जान करो प्रतिपारा ॥३७७॥मां तव मत्वा मां धारय ॥३७७॥
ਹਮਰੇ ਦੁਸਟ ਸਭੈ ਤੁਮ ਘਾਵਹੁ ॥
हमरे दुसट सभै तुम घावहु ॥नाशय भगवन् ! सर्वे मम शत्रवः च
ਆਪੁ ਹਾਥ ਦੈ ਮੋਹਿ ਬਚਾਵਹੁ ॥
आपु हाथ दै मोहि बचावहु ॥तव जित Hnads सह मां रक्ष।
ਸੁਖੀ ਬਸੈ ਮੋਰੋ ਪਰਿਵਾਰਾ ॥
सुखी बसै मोरो परिवारा ॥मम परिवारः आरामेन वसतु
ਸੇਵਕ ਸਿਖ ਸਭੈ ਕਰਤਾਰਾ ॥੩੭੮॥
सेवक सिख सभै करतारा ॥३७८॥मम भृत्यशिष्यैः सह सर्वैः सह सहजतां च।३७८।
ਮੋ ਰਛਾ ਨਿਜ ਕਰ ਦੈ ਕਰਿਯੈ ॥
मो रछा निज कर दै करियै ॥रक्ष मां भगवन् ! तव स्वहस्तैः
ਸਭ ਬੈਰਨ ਕੋ ਆਜ ਸੰਘਰਿਯੈ ॥
सभ बैरन को आज संघरियै ॥अद्य मम सर्वान् शत्रून् च नाशयतु
ਪੂਰਨ ਹੋਇ ਹਮਾਰੀ ਆਸਾ ॥
पूरन होइ हमारी आसा ॥सर्वाणि आकांक्षाः सिद्ध्यन्तु
ਤੋਰ ਭਜਨ ਕੀ ਰਹੈ ਪਿਆਸਾ ॥੩੭੯॥
तोर भजन की रहै पिआसा ॥३७९॥तव नाम्ना तृष्णा मम नवीना तिष्ठतु।379।
ਤੁਮਹਿ ਛਾਡਿ ਕੋਈ ਅਵਰ ਨ ਧਿਯਾਊਂ ॥
तुमहि छाडि कोई अवर न धियाऊं ॥त्वां विना अन्यं न स्मरामि
ਜੋ ਬਰ ਚਹੋਂ ਸੁ ਤੁਮ ਤੇ ਪਾਊਂ ॥
जो बर चहों सु तुम ते पाऊं ॥सर्वान् च वरान् अपेक्षितान् प्राप्नुहि त्वत्ततः
ਸੇਵਕ ਸਿਖ ਹਮਾਰੇ ਤਾਰੀਅਹਿ ॥
सेवक सिख हमारे तारीअहि ॥मम भृत्याः शिष्याः च लोकाब्धिं लङ्घयन्तु
ਚੁਨਿ ਚੁਨਿ ਸਤ੍ਰ ਹਮਾਰੇ ਮਾਰੀਅਹਿ ॥੩੮੦॥
चुनि चुनि सत्र हमारे मारीअहि ॥३८०॥सर्वे मम शत्रवः एकीकृताः हन्तुं च।३८०।
ਆਪ ਹਾਥ ਦੈ ਮੁਝੈ ਉਬਰਿਯੈ ॥
आप हाथ दै मुझै उबरियै ॥रक्ष मां भगवन् ! तव स्वहस्तेन च
ਮਰਨ ਕਾਲ ਕਾ ਤ੍ਰਾਸ ਨਿਵਰਿਯੈ ॥
मरन काल का त्रास निवरियै ॥मृत्योः भयं रूपं मां निवारयतु
ਹੂਜੋ ਸਦਾ ਹਮਾਰੇ ਪਛਾ ॥
हूजो सदा हमारे पछा ॥मम पक्षे त्वं नित्यं अनुग्रहं प्रयच्छसि
ਸ੍ਰੀ ਅਸਿਧੁਜ ਜੂ ਕਰਿਯਹੁ ਰਛਾ ॥੩੮੧॥
स्री असिधुज जू करियहु रछा ॥३८१॥रक्ष मां भगवन् ! त्वं परम नाशकः ॥३८१॥
ਰਾਖਿ ਲੇਹੁ ਮੁਹਿ ਰਾਖਨਹਾਰੇ ॥
राखि लेहु मुहि राखनहारे ॥रक्ष मां रक्षक भगवन् !
ਸਾਹਿਬ ਸੰਤ ਸਹਾਇ ਪਿਯਾਰੇ ॥
साहिब संत सहाइ पियारे ॥परमप्रियः सन्तरक्षकः : १.
ਦੀਨ ਬੰਧੁ ਦੁਸਟਨ ਕੇ ਹੰਤਾ ॥
दीन बंधु दुसटन के हंता ॥दरिद्राणां मित्रं च शत्रुनाशकम् |
ਤੁਮ ਹੋ ਪੁਰੀ ਚਤੁਰਦਸ ਕੰਤਾ ॥੩੮੨॥
तुम हो पुरी चतुरदस कंता ॥३८२॥चतुर्दशलोकानां त्वं स्वामी असि ॥३८२॥
ਕਾਲ ਪਾਇ ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਪੁ ਧਰਾ ॥
काल पाइ ब्रहमा बपु धरा ॥यथाकालं ब्रह्मा भौतिकरूपेण प्रादुर्भूतः
ਕਾਲ ਪਾਇ ਸਿਵ ਜੂ ਅਵਤਰਾ ॥
काल पाइ सिव जू अवतरा ॥समये शिवः अवतारितवान्
ਕਾਲ ਪਾਇ ਕਰ ਬਿਸਨੁ ਪ੍ਰਕਾਸਾ ॥
काल पाइ कर बिसनु प्रकासा ॥काले विष्णुः प्रकटितः
ਸਕਲ ਕਾਲ ਕਾ ਕੀਆ ਤਮਾਸਾ ॥੩੮੩॥
सकल काल का कीआ तमासा ॥३८३॥एतत् सर्वं लौकिकेश्वरस्य नाटकम्।383।
ਜਵਨ ਕਾਲ ਜੋਗੀ ਸਿਵ ਕੀਓ ॥
जवन काल जोगी सिव कीओ ॥लौकिकेश्वरः शिवं सृष्टवान् योगी |
ਬੇਦ ਰਾਜ ਬ੍ਰਹਮਾ ਜੂ ਥੀਓ ॥
बेद राज ब्रहमा जू थीओ ॥यो ब्रह्मा वेदनाथं सृजत |
ਜਵਨ ਕਾਲ ਸਭ ਲੋਕ ਸਵਾਰਾ ॥
जवन काल सभ लोक सवारा ॥सम्पूर्णं जगत् यः स्वरूपं कृतवान् सः लौकिकः प्रभुः
ਨਮਸਕਾਰ ਹੈ ਤਾਹਿ ਹਮਾਰਾ ॥੩੮੪॥
नमसकार है ताहि हमारा ॥३८४॥तस्मै श्रीगुरवे नमः ॥३८४॥
ਜਵਨ ਕਾਲ ਸਭ ਜਗਤ ਬਨਾਯੋ ॥
जवन काल सभ जगत बनायो ॥लौकिकः प्रभुः, यः समग्रं जगत् निर्मितवान्
ਦੇਵ ਦੈਤ ਜਛਨ ਉਪਜਾਯੋ ॥
देव दैत जछन उपजायो ॥देवासुराश्च यक्षांश्च ये सृजत |
ਆਦਿ ਅੰਤਿ ਏਕੈ ਅਵਤਾਰਾ ॥
आदि अंति एकै अवतारा ॥स एव आदौ अन्त्यपर्यन्तं रूपं करोति
ਸੋਈ ਗੁਰੂ ਸਮਝਿਯਹੁ ਹਮਾਰਾ ॥੩੮੫॥
सोई गुरू समझियहु हमारा ॥३८५॥अहं तं केवलं गुरुं मन्ये।385.
ਨਮਸਕਾਰ ਤਿਸ ਹੀ ਕੋ ਹਮਾਰੀ ॥
नमसकार तिस ही को हमारी ॥तं नमामि, अन्यत्, किन्तु तम्
ਸਕਲ ਪ੍ਰਜਾ ਜਿਨ ਆਪ ਸਵਾਰੀ ॥
सकल प्रजा जिन आप सवारी ॥आत्मनः स्वविषयं च येन निर्मितः
ਸਿਵਕਨ ਕੋ ਸਿਵਗੁਨ ਸੁਖ ਦੀਓ ॥
सिवकन को सिवगुन सुख दीओ ॥दिव्यगुणान् सुखं च ददाति भृत्येभ्यः
ਸਤ੍ਰੁਨ ਕੋ ਪਲ ਮੋ ਬਧ ਕੀਓ ॥੩੮੬॥
सत्रुन को पल मो बध कीओ ॥३८६॥शत्रून् नाशयति क्षणात् ॥३८६॥