ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री दसम् ग्रन्थः
पुटः - 1397
ਕਜ਼ੋ ਦੀਦਹ ਸ਼ੁਦ ਦੀਦਹੇ ਦੋਸਤ ਸਰਦ ॥੫੧॥
कज़ो दीदह शुद दीदहे दोसत सरद ॥५१॥सिंहासनयोग्यं कृतवान् ॥(५१)
ਕਿ ਯਕ ਮੁੰਗ ਯਕ ਸ਼ਹਿਰ ਜ਼ੋ ਕਾਮ ਸ਼ੁਦ ॥
कि यक मुंग यक शहिर ज़ो काम शुद ॥तादृशः पुरुषः सुवर्णवितानं राजमुद्रां मुद्रां च अर्हति स्म ।
ਕਿ ਮੂੰਗੀ ਪਟਨ ਸ਼ਹਿਰ ਓ ਨਾਮ ਸ਼ੁਦ ॥੫੨॥
कि मूंगी पटन शहिर ओ नाम शुद ॥५२॥सहस्राणि च सम्मानानि तस्य उपरि यज्यन्ते स्म।(52)
ਕਿ ਨੀਮਿ ਨੁਖ਼ਦ ਰਾ ਦਿਗ਼ਰ ਸ਼ਹਿਰ ਬਸਤ ॥
कि नीमि नुक़द रा दिग़र शहिर बसत ॥(अन्ये) त्रयः मूर्खाः कलङ्कितचित्ताः आसन्।
ਕਿ ਨਾਮੇ ਅਜ਼ੋ ਸ਼ਹਿਰ ਦਿਹਲੀ ਸ਼ੁਦ ਅਸਤ ॥੫੩॥
कि नामे अज़ो शहिर दिहली शुद असत ॥५३॥तेषां भाषा ग्राम्यम् आसीत्, तेषां गमनं च घृणितम् आसीत्।(५३)
ਖ਼ੁਸ਼ ਆਮਦ ਬ ਤਦਬੀਰ ਮਾਨੋ ਮਹੀਪ ॥
क़ुश आमद ब तदबीर मानो महीप ॥सः (राजा) स्वकामं प्रदर्शितवान्, यथा सः (पुत्रः) राज्यं दातव्यः आसीत्,
ਖ਼ਿਤਾਬਸ਼ ਬਦੋ ਦਾਦ ਰਾਜਹ ਦਲੀਪ ॥੫੪॥
क़िताबश बदो दाद राजह दलीप ॥५४॥तस्मै सर्वं सम्पदं प्रवक्ष्यति स्म,(५४) ।
ਕਿ ਪੈਦਾ ਅਜ਼ੋ ਮਰਦ ਸ਼ਾਹਨ ਸ਼ਹੀ ॥
कि पैदा अज़ो मरद शाहन शही ॥स च सिंहासने उपविष्टुं योग्यः व्यक्तिः स्यात्,
ਸਜ਼ਾਵਾਰ ਤਖ਼ਤ ਅਸਤੁ ਤਾਜੋ ਮਹੀ ॥੫੫॥
सज़ावार तक़त असतु ताजो मही ॥५५॥तस्य उच्चबुद्धेः कारणात्।(55)
ਬਜ਼ੇਬਦ ਅਜ਼ੋ ਮਰਦ ਤਾਜੋ ਨਗ਼ੀਂ ॥
बज़ेबद अज़ो मरद ताजो नग़ीं ॥ततः, सः (चतुर्थः राजपुत्रः) राजा दलीप इति उपाधिं प्राप्तवान्,
ਬਰ ਆਂ ਅਕਲੁ ਤਦਬੀਰ ਹਜ਼ਾਰ ਆਫ਼ਰੀਂ ॥੫੬॥
बर आं अकलु तदबीर हज़ार आफ़रीं ॥५६॥यथा राज्ञा तस्मै राज्यं दत्तवान्।(56)
ਸਿ ਓ ਅਸਤ ਬੇਅਕਲ ਆਲੂਦਹ ਮਗ਼ਜ਼ ॥
सि ओ असत बेअकल आलूदह मग़ज़ ॥अन्ये त्रयः प्रदेशात् निर्वासिताः,
ਨ ਰਫ਼ਤਾਰ ਖ਼ੁਸ਼ਤਰ ਨ ਗ਼ੁਫ਼ਤਾਰ ਨਗ਼ਜ਼ ॥੫੭॥
न रफ़तार क़ुशतर न ग़ुफ़तार नग़ज़ ॥५७॥यतः न ते बुद्धिमन्तः न च दुष्टगुणवर्जिताः आसन्।(57)
ਹਮੀ ਖ਼ਾਸਤ ਕਿ ਓਰਾ ਬਸ਼ਾਹੀ ਦਿਹਮ ॥
हमी क़ासत कि ओरा बशाही दिहम ॥सः (दलीपः) राजपीठे उपविष्टः,
ਜ਼ਿ ਦੌਲਤ ਖ਼ੁਦਸ਼ਰਾ ਅਗਾਹੀ ਦਿਹਮ ॥੫੮॥
ज़ि दौलत क़ुदशरा अगाही दिहम ॥५८॥निधिद्वारं च तस्य कृते कीलकेन उद्घाटितम्।(58)
ਬਜ਼ੇਬਦ ਕਜ਼ੋ ਰੰਗ ਸ਼ਾਹਨਸ਼ਹੀ ॥
बज़ेबद कज़ो रंग शाहनशही ॥(राजा) तस्मै राज्यं दत्त्वा, स्वयं च स्वतन्त्रः अभवत् ।
ਕਿ ਸਾਹਿਬ ਸ਼ਊਰ ਅਸਤ ਵ ਮਾਲਕ ਮਹੀ ॥੫੯॥
कि साहिब शऊर असत व मालक मही ॥५९॥तपस्वीवेषं आराध्य वने मार्गं गतः ॥(५९)
ਖ਼ਿਤਾਬਸ਼ ਕਜ਼ੋ ਗਸ਼ਤ ਰਾਜਹ ਦਲੀਪ ॥
क़िताबश कज़ो गशत राजह दलीप ॥(कविः कथयति) .
ਖ਼ਿਲਾਫ਼ਤ ਬਬਖ਼ਸ਼ੀਦ ਮਾਨੋ ਮਹੀਪ ॥੬੦॥
क़िलाफ़त बबक़शीद मानो महीप ॥६०॥'अहो साकि, बारवेटर, हरितपूर्णं (द्रव) चषकं ददातु, .
ਸਿ ਪਿਸਰਾ ਦਿਗ਼ਰ ਸ਼ਾਹਿ ਆਜ਼ਾਦ ਕਰਦ ॥
सि पिसरा दिग़र शाहि आज़ाद करद ॥'यस्य मम आवश्यकता भवेत् संघर्षकाले,(६०)
ਨ ਦਾਨਸ਼ ਪਰਸਤੋ ਨ ਆਜ਼ਾਦ ਮਰਦ ॥੬੧॥
न दानश परसतो न आज़ाद मरद ॥६१॥'इदं च ददातु यथा मूल्याङ्कनकाले .
ਕਿ ਓਰਾ ਬਰੋ ਜ਼ਰ ਸਿੰਘਾਸਨ ਨਿਸ਼ਾਦ ॥
कि ओरा बरो ज़र सिंघासन निशाद ॥'मम खड्गप्रयोगं आरभेयम्।'(61)(2)
ਕਲੀਦੇ ਕੁਹਨ ਗੰਜ ਰਾ ਬਰ ਕੁਸ਼ਾਦ ॥੬੨॥
कलीदे कुहन गंज रा बर कुशाद ॥६२॥पुरातनं च निधिं कुञ्जिकायाः सह उद्घाटितवान्। ६२.
ਬਦੋ ਦਾਦ ਸ਼ਾਹੀ ਖ਼ੁਦ ਆਜ਼ਾਦ ਗਸ਼ਤ ॥
बदो दाद शाही क़ुद आज़ाद गशत ॥(राजा मान्धत) त्यक्त्वा बन्धनविहीनः अभवत् ।
ਬਪੋਸ਼ੀਦ ਦਲਕਸ਼ ਰਵਾ ਸ਼ੁਦ ਬਦਸ਼ਤ ॥੬੩॥
बपोशीद दलकश रवा शुद बदशत ॥६३॥अङ्कं (भिक्षुणां) आदाय वनं ययौ। ६३.
ਬਿਦਿਹ ਸਾਕੀਯਾ ਸਾਗ਼ਰੇ ਸਬਜ਼ ਰੰਗ ॥
बिदिह साकीया साग़रे सबज़ रंग ॥हरितस्य (भव-हरिनम्) (मद्यस्य) चषकं देहि मे साकि ॥
ਕਿ ਮਾਰਾ ਬਕਾਰ ਅਸਤ ਦਰ ਵਕਤ ਜੰਗ ॥੬੪॥
कि मारा बकार असत दर वकत जंग ॥६४॥यत् युद्धकाले मम कृते उपयोगी भविष्यति। ६४.
ਬ ਮਨ ਦਿਹ ਕਿ ਬਖ਼ਤ ਆਜ਼ਮਾਈ ਕੁਨਮ ॥
ब मन दिह कि बक़त आज़माई कुनम ॥मम (एतत्) दानं प्रयच्छ यथा अहं मम भागानां परीक्षणं करोमि
ਜ਼ਿ ਤੇਗ਼ੇ ਖ਼ੁਦਸ਼ ਕਾਰਵਾਈ ਕੁਨਮ ॥੬੫॥੨॥
ज़ि तेग़े क़ुदश कारवाई कुनम ॥६५॥२॥अहं च मम खड्गस्य उपयोगं कर्तुं शक्नोमि। ६५.२.
ੴ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਕੀ ਫ਼ਤਹ ॥
ੴ वाहिगुरू जी की फ़तह ॥भगवान् एक एव विजयः सच्चे गुरोः |
ਖ਼ੁਦਾਵੰਦ ਦਾਨਸ਼ ਦਿਹੋ ਦਾਦਗਰ ॥
क़ुदावंद दानश दिहो दादगर ॥ईश्वरः सर्वस्य प्रज्ञायाः न्यायस्य च दाता अस्ति।
ਰਜ਼ਾ ਬਖ਼ਸ਼ ਰੋਜ਼ੀ ਦਿਹੋ ਹਰ ਹੁਨਰ ॥੧॥
रज़ा बक़श रोज़ी दिहो हर हुनर ॥१॥(सः) आनन्दं जीवं चातुर्यं च ददाति।(1)
ਅਮਾ ਬਖ਼ਸ਼ ਬਖ਼ਸ਼ਿੰਦ ਓ ਦਸਤਗੀਰ ॥
अमा बक़श बक़शिंद ओ दसतगीर ॥(सः) परोपकारी सहायकश्च, २.
ਕੁਸ਼ਾਯਸ਼ ਕੁਨੋ ਰਹਿ ਨੁਮਾਯਸ਼ ਪਜ਼ੀਰ ॥੨॥
कुशायश कुनो रहि नुमायश पज़ीर ॥२॥(सः) बन्धं विघटयति, अस्माकं विचारं च मार्गदर्शनं करोति।(2)
ਹਿਕਾਯਤ ਸ਼ੁਨੀਦਮ ਯਕੇ ਨੇਕ ਮਰਦ ॥
हिकायत शुनीदम यके नेक मरद ॥शृणु अधुना दयालुस्य कथा,
ਕਿ ਅਜ਼ ਦਉਰ ਦੁਸ਼ਮਨ ਬਰਾਵੁਰਦ ਗਰਦ ॥੩॥
कि अज़ दउर दुशमन बरावुरद गरद ॥३॥शत्रून् रजसि कः पदाति स्म।(3)
ਖ਼ਸਮ ਅਫ਼ਕਨੋ ਸ਼ਾਹਿ ਚੀਂ ਦਿਲ ਫ਼ਰਾਜ਼ ॥
क़सम अफ़कनो शाहि चीं दिल फ़राज़ ॥सः चीनदेशस्य राजा अतीव चतुरः मुक्तहृदयः च आसीत् ।
ਗ਼ਰੀਬੁਲ ਨਿਵਾਜ਼ੋ ਗ਼ਨੀਮੁਲ ਗੁਦਾਜ਼ ॥੪॥
ग़रीबुल निवाज़ो ग़नीमुल गुदाज़ ॥४॥सः दरिद्रान् उत्थापयति स्म किन्तु अहङ्कारिणः अधः पश्यति स्म।(4)
ਜਿ ਰਜ਼ਮੋ ਬ ਬਜ਼ਮੋ ਹਮਹ ਬੰਦੁਬਸਤ ॥
जि रज़मो ब बज़मो हमह बंदुबसत ॥सः युद्धे सर्वेषु (न्यायालयस्य) प्रबन्धनेषु च निपुणः आसीत् ।
ਕਿ ਬਿਸਯਾਰ ਤੇਗ਼ ਅਸਤ ਹੁਸ਼ਯਾਰ ਦਸਤ ॥੫॥
कि बिसयार तेग़ असत हुशयार दसत ॥५॥खड्गतायां तु करगतिषु अतिवेगः आसीत् ।(५) ।
ਨਿਵਾਲਹ ਪਿਯਾਲਹ ਜਿ ਰਜ਼ਮੋ ਬ ਬਜ਼ਮ ॥
निवालह पियालह जि रज़मो ब बज़म ॥तस्य निपुणः खड्गः, बन्दुकक्रियाः बहु प्रवीणाः आसन् ।
ਤੁ ਗੁਫ਼ਤੀ ਕਿ ਦੀਗਰ ਯਲੇ ਸ਼ੁਦ ਬ ਬਜ਼ਮ ॥੬॥
तु गुफ़ती कि दीगर यले शुद ब बज़म ॥६॥सः खानपानयोः द्वितीयः नासीत्, उभयत्र च युद्धपराक्रमे दरबाररीत्या च भवन्तः चिन्तयिष्यन्ति स्म यत् तस्य सदृशः कोऽपि भवितुम् अर्हति इति (६)
ਜ਼ਿ ਤੀਰੋ ਤੁਫ਼ੰਗ ਹਮ ਚੁ ਆਮੁਖ਼ਤਹ ਸ਼ੁਦ ॥
ज़ि तीरो तुफ़ंग हम चु आमुक़तह शुद ॥सः एतावत् बाणक्षेपणे, बन्दुकस्य च निक्षेपे च प्रवीणः आसीत् ।
ਤੁ ਗੋਈ ਕਿ ਦਰ ਸ਼ਿਕਮ ਅੰਦੋਖ਼ਤਹ ਸ਼ੁਦ ॥੭॥
तु गोई कि दर शिकम अंदोक़तह शुद ॥७॥यत् त्वं चिन्तयिष्यसि, सः मातुः उदरस्य प्रशिक्षितः आसीत्।(७)
ਚੁ ਮਾਲਸ਼ ਗਿਰਾਨਸ਼ ਮਤਾਯਸ਼ ਅਜ਼ੀਮ ॥
चु मालश गिरानश मतायश अज़ीम ॥तस्य धनस्य प्रचुरता आसीत् ।
ਕਿ ਮੁਲਕਸ਼ ਬਸੇ ਅਸਤ ਬਖ਼ਸ਼ਸ਼ ਕਰੀਮ ॥੮॥
कि मुलकश बसे असत बक़शश करीम ॥८॥सः करीम्, बाउंटीफुल् इत्यस्य माध्यमेन बहुषु प्रान्तेषु शासनं कृतवान् ।(८)
ਅਜ਼ੋ ਬਾਦਸ਼ਾਹੀ ਬ ਆਖ਼ਰ ਸ਼ੁਦਸਤ ॥
अज़ो बादशाही ब आक़र शुदसत ॥(अकस्मात्) तस्य राज्यस्य समाप्तिः अभवत् ।
ਨਿਸ਼ਸਤੰਦ ਵਜ਼ੀਰਾਨ ਓ ਪੇਸ਼ ਪਸਤ ॥੯॥
निशसतंद वज़ीरान ओ पेश पसत ॥९॥तस्य च सर्वे मन्त्रिणः आगत्य तस्य परितः स्थितवन्तः।(9)