ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री दसम् ग्रन्थः
पुटः - 119
ਨਮੋ ਅੰਬਿਕਾ ਜੰਭਹਾ ਕਾਰਤਕ੍ਰਯਾਨੀ ॥
नमो अंबिका जंभहा कारतक्रयानी ॥हे अम्बिका ! कार्तिकेयस्य शक्तिः जम्भस्य राक्षसस्य हन्ता त्वं
ਮ੍ਰਿੜਾਲੀ ਕਪਰਦੀ ਨਮੋ ਸ੍ਰੀ ਭਵਾਨੀ ॥੨੬॥੨੪੫॥
म्रिड़ाली कपरदी नमो स्री भवानी ॥२६॥२४५॥मृतानां च मर्दनं भवानी ! त्वां वन्दे ॥२६.२४५॥
ਨਮੋ ਦੇਵ ਅਰਦ੍ਰਯਾਰਦਨੀ ਦੁਸਟ ਹੰਤੀ ॥
नमो देव अरद्रयारदनी दुसट हंती ॥देवशत्रुनाशकाय नमः ।
ਸਿਤਾ ਅਸਿਤਾ ਰਾਜ ਕ੍ਰਾਤੀ ਅਨੰਤੀ ॥
सिता असिता राज क्राती अनंती ॥श्वेतकृष्णं रक्तवर्णं च ।
ਜੁਆਲਾ ਜਯੰਤੀ ਅਲਾਸੀ ਅਨੰਦੀ ॥
जुआला जयंती अलासी अनंदी ॥हे अग्ने ! मायाविजयेन आनन्दमोहिनी |
ਨਮੋ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੀ ਹਰੀ ਸੀ ਮੁਕੰਦੀ ॥੨੭॥੨੪੬॥
नमो पारब्रहमी हरी सी मुकंदी ॥२७॥२४६॥अव्यक्तब्रह्मस्य माया त्वं च शिवस्य शक्तिः ! त्वां वन्दे ॥२७.२४६॥
ਜਯੰਤੀ ਨਮੋ ਮੰਗਲਾ ਕਾਲਕਾਯੰ ॥
जयंती नमो मंगला कालकायं ॥त्वं सर्वेषां प्रसन्नताप्रदः सर्वजिता कलव्यक्तिश्च।
ਕਪਾਲੀ ਨਮੋ ਭਦ੍ਰਕਾਲੀ ਸਿਵਾਯੰ ॥
कपाली नमो भद्रकाली सिवायं ॥हे कपालि ! (भिक्षापात्र वहती देवी), शिव-शक्ति! (शिवस्य शक्तिः) भद्रकाली च !
ਦੁਗਾਯੰ ਛਿਮਾਯੰ ਨਮੋ ਧਾਤ੍ਰੀਏਯੰ ॥
दुगायं छिमायं नमो धात्रीएयं ॥दुर्गां भेदयित्वा त्वं तृप्तिं प्राप्नोषि।
ਸੁਆਹਾ ਸੁਧਾਯੰ ਨਮੋ ਸੀਤਲੇਯੰ ॥੨੮॥੨੪੭॥
सुआहा सुधायं नमो सीतलेयं ॥२८॥२४७॥शुद्धाग्निव्यक्तिश्च शीतावतारश्च ते नमोऽस्तु ते ॥२८.२४७॥
ਨਮੋ ਚਰਬਣੀ ਸਰਬ ਧਰਮੰ ਧੁਜਾਯੰ ॥
नमो चरबणी सरब धरमं धुजायं ॥सर्वधर्मध्वजप्रकटाय राक्षसानां चष्टकरे
ਨਮੋ ਹਿੰਗੁਲਾ ਪਿੰਗੁਲਾ ਅੰਬਿਕਾਯੰ ॥
नमो हिंगुला पिंगुला अंबिकायं ॥हिंगलाजस्य पिंगलाजस्य च शक्तिः प्रणामं ते नमः।
ਨਮੋ ਦੀਰਘ ਦਾੜਾ ਨਮੋ ਸਿਆਮ ਬਰਣੀ ॥
नमो दीरघ दाड़ा नमो सिआम बरणी ॥घोरदंष्ट्राणां कृष्णवर्णाय नमः ।
ਨਮੋ ਅੰਜਨੀ ਗੰਜਨੀ ਦੈਤ ਦਰਣੀ ॥੨੯॥੨੪੮॥
नमो अंजनी गंजनी दैत दरणी ॥२९॥२४८॥अञ्जनी राक्षसानां मशर ! नमस्ते । २९.२४८ इति ।
ਨਮੋ ਅਰਧ ਚੰਦ੍ਰਾਇਣੀ ਚੰਦ੍ਰਚੂੜੰ ॥
नमो अरध चंद्राइणी चंद्रचूड़ं ॥अर्धचन्द्रग्राहकाय चन्द्रमालंकारधराय नमः
ਨਮੋ ਇੰਦ੍ਰ ਊਰਧਾ ਨਮੋ ਦਾੜ ਗੂੜੰ ॥
नमो इंद्र ऊरधा नमो दाड़ गूड़ं ॥मेघशक्तिः घोरा जङ्घा च ते |
ਸਸੰ ਸੇਖਰੀ ਚੰਦ੍ਰਭਾਲਾ ਭਵਾਨੀ ॥
ससं सेखरी चंद्रभाला भवानी ॥तव ललाटं चन्द्रसदृशं भवानी !
ਭਵੀ ਭੈਹਰੀ ਭੂਤਰਾਟੀ ਕ੍ਰਿਪਾਨੀ ॥੩੦॥੨੪੯॥
भवी भैहरी भूतराटी क्रिपानी ॥३०॥२४९॥भैरवी च भूतानी च त्वं खड्गधारिणं नमोऽस्तु ते ॥३०.२४९॥
ਕਲੀ ਕਾਰਣੀ ਕਰਮ ਕਰਤਾ ਕਮਛ੍ਰਯਾ ॥
कली कारणी करम करता कमछ्रया ॥हे कामाख्या दुर्गा! कलियुगस्य (लौहयुगस्य) कारणं कर्म च त्वं।
ਪਰੀ ਪਦਮਿਨੀ ਪੂਰਣੀ ਸਰਬ ਇਛ੍ਯਾ ॥
परी पदमिनी पूरणी सरब इछ्या ॥अप्सरा इव पद्मिनी नारीः सर्वकामपूरिणी असि।
ਜਯਾ ਜੋਗਣੀ ਜਗ ਕਰਤਾ ਜਯੰਤੀ ॥
जया जोगणी जग करता जयंती ॥त्वं सर्वयोगिनी विजयी यज्ञकर्त्री च।।
ਸੁਭਾ ਸੁਆਮਣੀ ਸ੍ਰਿਸਟਜਾ ਸਤ੍ਰੂਹੰਤੀ ॥੩੧॥੨੫੦॥
सुभा सुआमणी स्रिसटजा सत्रूहंती ॥३१॥२५०॥त्वं सर्वद्रव्यस्वभावः त्वं जगतः कर्ता शत्रुनाशकः ॥३१.२५०॥
ਪਵਿਤ੍ਰੀ ਪੁਨੀਤਾ ਪੁਰਾਣੀ ਪਰੇਯੰ ॥
पवित्री पुनीता पुराणी परेयं ॥त्वं शुद्धः पवित्रः प्राचीनः महान्
ਪ੍ਰਭੀ ਪੂਰਣੀ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੀ ਅਜੈਯੰ ॥
प्रभी पूरणी पारब्रहमी अजैयं ॥सिद्धं, माया च अजेयम्।
ਅਰੂਪੰ ਅਨੂਪੰ ਅਨਾਮੰ ਅਠਾਮੰ ॥
अरूपं अनूपं अनामं अठामं ॥निराकारः अद्वितीयः, अनामिका, अनिवासः च असि।
ਅਭੀਅੰ ਅਜੀਤੰ ਮਹਾ ਧਰਮ ਧਾਮੰ ॥੩੨॥੨੫੧॥
अभीअं अजीतं महा धरम धामं ॥३२॥२५१॥निर्भयोऽजितोऽसि महाधर्मस्य निधिः ॥३२.२५१॥
ਅਛੇਦੰ ਅਭੇਦੰ ਅਕਰਮੰ ਸੁ ਧਰਮੰ ॥
अछेदं अभेदं अकरमं सु धरमं ॥अविनाशी अभेद्यः अकर्मणो धर्मावतारोऽसि।
ਨਮੋ ਬਾਣ ਪਾਣੀ ਧਰੇ ਚਰਮ ਬਰਮੰ ॥
नमो बाण पाणी धरे चरम बरमं ॥तव हस्ते बाणधराय कवचधराय नमोऽस्तु ते ।।
ਅਜੇਯੰ ਅਭੇਯੰ ਨਿਰੰਕਾਰ ਨਿਤ੍ਰਯੰ ॥
अजेयं अभेयं निरंकार नित्रयं ॥अजेयः अभेद्यः निराकारः सनातनः |
ਨਿਰੂਪੰ ਨਿਰਬਾਣੰ ਨਮਿਤ੍ਰਯੰ ਅਕ੍ਰਿਤ੍ਰਯੰ ॥੩੩॥੨੫੨॥
निरूपं निरबाणं नमित्रयं अक्रित्रयं ॥३३॥२५२॥निराकारं निर्वाणं च कारणं सर्वकार्याणि च ।।33।252।।
ਗੁਰੀ ਗਉਰਜਾ ਕਾਮਗਾਮੀ ਗੁਪਾਲੀ ॥
गुरी गउरजा कामगामी गुपाली ॥त्वं पार्वती इच्छापूरिणी कृष्णस्य शक्तिः |
ਬਲੀ ਬੀਰਣੀ ਬਾਵਨਾ ਜਗ੍ਰਯਾ ਜੁਆਲੀ ॥
बली बीरणी बावना जग्रया जुआली ॥परमा शक्तिः, वामनस्य च कला च यज्ञस्याग्निवत्।
ਨਮੋ ਸਤ੍ਰੁ ਚਰਬਾਇਣੀ ਗਰਬ ਹਰਣੀ ॥
नमो सत्रु चरबाइणी गरब हरणी ॥शत्रूणां चर्वणाय तेषां दर्पस्य च मर्दये नमः
ਨਮੋ ਤੋਖਣੀ ਸੋਖਣੀ ਸਰਬ ਭਰਣੀ ॥੩੪॥੨੫੩॥
नमो तोखणी सोखणी सरब भरणी ॥३४॥२५३॥धारकं विनाशकं च तव प्रीत्या नमोऽस्तु ते ॥३४.२५३॥
ਪਿਲੰਗੀ ਪਵੰਗੀ ਨਮੋ ਚਰਚਿਤੰਗੀ ॥
पिलंगी पवंगी नमो चरचितंगी ॥अश्वसिंहस्य सवाराय नमः
ਨਮੋ ਭਾਵਨੀ ਭੂਤ ਹੰਤਾ ਭੜਿੰਗੀ ॥
नमो भावनी भूत हंता भड़िंगी ॥हे सुन्दराङ्गस्य भवानी ! युद्धे प्रवृत्तानां सर्वेषां विनाशकः असि।
ਨਮੋ ਭੀਮਿ ਸਰੂਪਾ ਨਮੋ ਲੋਕ ਮਾਤਾ ॥
नमो भीमि सरूपा नमो लोक माता ॥हे विशालकायस्य जगतः मातुः !
ਭਵੀ ਭਾਵਨੀ ਭਵਿਖ੍ਰਯਾਤ ਬਿਧਾਤਾ ॥੩੫॥੨੫੪॥
भवी भावनी भविख्रयात बिधाता ॥३५॥२५४॥त्वं यमस्य शक्तिः लोके कृतकर्मफलदात्री त्वं ब्रह्मणः अपि शक्तिः! त्वां वन्दे ॥३५.२५४॥
ਪ੍ਰਭੀ ਪੂਰਣੀ ਪਰਮ ਰੂਪੰ ਪਵਿਤ੍ਰੀ ॥
प्रभी पूरणी परम रूपं पवित्री ॥हे ईश्वरस्य शुद्धतमशक्ति!
ਪਰੀ ਪੋਖਣੀ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੀ ਗਇਤ੍ਰੀ ॥
परी पोखणी पारब्रहमी गइत्री ॥त्वं माया गायत्री च सर्वान् धारयन्।
ਜਟੀ ਜੁਆਲ ਪਰਚੰਡ ਮੁੰਡੀ ਚਮੁੰਡੀ ॥
जटी जुआल परचंड मुंडी चमुंडी ॥त्वं चामुण्डा शिरोहारधारी शिवस्य जटाकुण्डलानां च अग्निः
ਬਰੰਦਾਇਣੀ ਦੁਸਟ ਖੰਡੀ ਅਖੰਡੀ ॥੩੬॥੨੫੫॥
बरंदाइणी दुसट खंडी अखंडी ॥३६॥२५५॥वरदाता अत्याचारिनां तु त्वं नित्यं तिष्ठसि ॥३६.२५५॥
ਸਬੈ ਸੰਤ ਉਬਾਰੀ ਬਰੰ ਬ੍ਰਯੂਹ ਦਾਤਾ ॥
सबै संत उबारी बरं ब्रयूह दाता ॥सर्वसन्तत्राता सर्वेभ्यः वरदाय नमः।
ਨਮੋ ਤਾਰਣੀ ਕਾਰਣੀ ਲੋਕ ਮਾਤਾ ॥
नमो तारणी कारणी लोक माता ॥यः सर्वकारणानां प्राथमिकं कारणं प्राणसमुद्रं घोरं पारं गच्छति भवानी! विश्वस्य जननी ।
ਨਮਸਤ੍ਯੰ ਨਮਸਤ੍ਯੰ ਨਮਸਤ੍ਯੰ ਭਵਾਨੀ ॥
नमसत्यं नमसत्यं नमसत्यं भवानी ॥नमोऽस्मि त्वां मुहुर्मुहुः खड्गव्यक्तये!
ਸਦਾ ਰਾਖ ਲੈ ਮੁਹਿ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕੈ ਕ੍ਰਿਪਾਨੀ ॥੩੭॥੨੫੬॥
सदा राख लै मुहि क्रिपा कै क्रिपानी ॥३७॥२५६॥रक्ष मां नित्यं त्वत्प्रसादेन ॥३७.२५६॥
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕੇ ਚੰਡੀ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਦੇਵੀ ਜੂ ਕੀ ਉਸਤਤ ਬਰਨਨੰ ਨਾਮ ਸਪਤਮੋ ਧਿਆਯ ਸੰਪੂਰਨਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੭॥
इति स्री बचित्र नाटके चंडी चरित्रे देवी जू की उसतत बरननं नाम सपतमो धिआय संपूरनम सतु सुभम सतु ॥७॥अत्र BACHITTAR NATAK.7 इत्यस्मिन् चण्डीचरितस्य चण्डीदेव्याः स्तुतिः इति सप्तमः अध्यायः समाप्तः।
ਅਥ ਚੰਡੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਉਸਤਤ ਬਰਨਨੰ ॥
अथ चंडी चरित्र उसतत बरननं ॥चण्डी चरित्रस्य स्तुतिवर्णनम् : १.
ਭੁਜੰਗ ਪ੍ਰਯਾਤ ਛੰਦ ॥
भुजंग प्रयात छंद ॥भुजंग प्रयात स्तन्जा
ਭਰੈ ਜੋਗਣੀ ਪਤ੍ਰ ਚਉਸਠ ਚਾਰੰ ॥
भरै जोगणी पत्र चउसठ चारं ॥योगिनयः स्वपात्राणि सुन्दराणि (रक्तेन) पूरितवन्तः,
ਚਲੀ ਠਾਮ ਠਾਮੰ ਡਕਾਰੰ ਡਕਾਰੰ ॥
चली ठाम ठामं डकारं डकारं ॥तत्र तत्र च नानास्थानेषु गच्छन्ति तेन बेलचन्।
ਭਰੇ ਨੇਹ ਗੇਹੰ ਗਏ ਕੰਕ ਬੰਕੰ ॥
भरे नेह गेहं गए कंक बंकं ॥तद्देशरुचियुक्ताः सुन्दराः काकाः गृध्राः अपि स्वगृहं प्रति प्रस्थिताः ।
ਰੁਲੇ ਸੂਰਬੀਰੰ ਅਹਾੜੰ ਨ੍ਰਿਸੰਕੰ ॥੧॥੨੫੭॥
रुले सूरबीरं अहाड़ं न्रिसंकं ॥१॥२५७॥योद्धाश्च क्षयन्ते त्यक्ताः युद्धे न संशयः।।1.257।।
ਚਲੇ ਨਾਰਦਉ ਹਾਥਿ ਬੀਨਾ ਸੁਹਾਏ ॥
चले नारदउ हाथि बीना सुहाए ॥नारदः विना हस्ते चरति, .
ਬਨੇ ਬਾਰਦੀ ਡੰਕ ਡਉਰੂ ਬਜਾਏ ॥
बने बारदी डंक डउरू बजाए ॥शिवः च वृषभसवारः स्वस्य तबोरं क्रीडन् सुरुचिपूर्णः दृश्यते।
ਗਿਰੇ ਬਾਜਿ ਗਾਜੀ ਗਜੀ ਬੀਰ ਖੇਤੰ ॥
गिरे बाजि गाजी गजी बीर खेतं ॥रणक्षेत्रे गर्जनवीराः गजाश्वैः सह पतिताः
ਰੁਲੇ ਤਛ ਮੁਛੰ ਨਚੇ ਭੂਤ ਪ੍ਰੇਤੰ ॥੨॥੨੫੮॥
रुले तछ मुछं नचे भूत प्रेतं ॥२॥२५८॥दृष्ट्वा च कटितवीरान् रजसा आवर्तन्ते भूताः पिशाचाः नृत्यन्ति।।2.258।।
ਨਚੇ ਬੀਰ ਬੈਤਾਲ ਅਧੰ ਕਮਧੰ ॥
नचे बीर बैताल अधं कमधं ॥अन्धाः कूपाः शूरा बतितालः नृत्यन्ति युद्धयोद्धाः च नर्तकैः सह,
ਬਧੇ ਬਧ ਗੋਪਾ ਗੁਲਿਤ੍ਰਾਣ ਬਧੰ ॥
बधे बध गोपा गुलित्राण बधं ॥कटिबद्धैः लघुघण्टाभिः सह अपि हताः सन्ति।
ਭਏ ਸਾਧੁ ਸੰਬੂਹ ਭੀਤੰ ਅਭੀਤੇ ॥
भए साधु संबूह भीतं अभीते ॥सन्तसभाः सर्वे निर्भयाः अभवन् ।
ਨਮੋ ਲੋਕ ਮਾਤਾ ਭਲੇ ਸਤ੍ਰੁ ਜੀਤੇ ॥੩॥੨੫੯॥
नमो लोक माता भले सत्रु जीते ॥३॥२५९॥हे जननी ! शत्रून् जित्वा शुभं कार्यं त्वया नमोऽस्तु ते ॥३.२५९॥
ਪੜੇ ਮੂੜ ਯਾ ਕੋ ਧਨੰ ਧਾਮ ਬਾਢੇ ॥
पड़े मूड़ या को धनं धाम बाढे ॥यदि कश्चित् मूर्खः एतत् (काव्यं) पठति तर्हि तस्य धनं सम्पत्तिं च अत्र वर्धते ।
ਸੁਨੈ ਸੂਮ ਸੋਫੀ ਲਰੈ ਜੁਧ ਗਾਢੈ ॥
सुनै सूम सोफी लरै जुध गाढै ॥यदि कश्चित् युद्धे भागं न धारयन् तत् शृणोति तर्हि युद्धशक्तिः प्रदत्तः भविष्यति । (युद्धे)।
ਜਗੈ ਰੈਣਿ ਜੋਗੀ ਜਪੈ ਜਾਪ ਯਾ ਕੋ ॥
जगै रैणि जोगी जपै जाप या को ॥स च योगी पुनरुक्तो निशां यावत् जागृतः।
ਧਰੈ ਪਰਮ ਜੋਗੰ ਲਹੈ ਸਿਧਤਾ ਕੋ ॥੪॥੨੬੦॥
धरै परम जोगं लहै सिधता को ॥४॥२६०॥परं योगं चमत्कारिकशक्तयः च प्राप्स्यति।।4.260।।
ਪੜੈ ਯਾਹਿ ਬਿਦ੍ਯਾਰਥੀ ਬਿਦ੍ਯਾ ਹੇਤੰ ॥
पड़ै याहि बिद्यारथी बिद्या हेतं ॥यः कश्चित् छात्रः पठति ज्ञानप्राप्त्यर्थम् ।
ਲਹੈ ਸਰਬ ਸਾਸਤ੍ਰਾਨ ਕੋ ਮਦ ਚੇਤੰ ॥
लहै सरब सासत्रान को मद चेतं ॥सः सर्वशास्त्रज्ञः भविष्यति।
ਜਪੈ ਜੋਗ ਸੰਨ੍ਯਾਸ ਬੈਰਾਗ ਕੋਈ ॥
जपै जोग संन्यास बैराग कोई ॥योगी वा संन्यासी वा वैरागी वा यः पठेत्।
ਤਿਸੈ ਸਰਬ ਪੁੰਨ੍ਰਯਾਨ ਕੋ ਪੁੰਨਿ ਹੋਈ ॥੫॥੨੬੧॥
तिसै सरब पुंन्रयान को पुंनि होई ॥५॥२६१॥सः सर्वगुणैः धन्यः भविष्यति।5.261।
ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥दोहरा
ਜੇ ਜੇ ਤੁਮਰੇ ਧਿਆਨ ਕੋ ਨਿਤ ਉਠਿ ਧਿਐਹੈ ਸੰਤ ॥
जे जे तुमरे धिआन को नित उठि धिऐहै संत ॥ते सर्वे साधवः, ये त्वां नित्यं ध्यायिष्यन्ति
ਅੰਤ ਲਹੈਗੇ ਮੁਕਤਿ ਫਲੁ ਪਾਵਹਿਗੇ ਭਗਵੰਤ ॥੬॥੨੬੨॥
अंत लहैगे मुकति फलु पावहिगे भगवंत ॥६॥२६२॥अन्ते मोक्षं प्राप्नुयुः भगवन्तं च साक्षात्करिष्यन्ति।।6.262।।
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕੇ ਚੰਡੀ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਚੰਡੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਉਸਤਤਿ ਬਰਨਨੰ ਨਾਮ ਅਸਟਮੋ ਧਿਆਯ ਸੰਪੂਰਨਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੮॥
इति स्री बचित्र नाटके चंडी चरित्रे चंडी चरित्र उसतति बरननं नाम असटमो धिआय संपूरनम सतु सुभम सतु ॥८॥अत्र BACHITTAR NATAK.8 इत्यस्मिन् चण्डीचरितस्य स्तुतिवर्णनम् इति अष्टमः अध्यायः समाप्तः।
ੴ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਕੀ ਫਤਹ ॥
ੴ वाहिगुरू जी की फतह ॥भगवान् एक एव विजयः सच्चे गुरोः |
ਸ੍ਰੀ ਭਗਉਤੀ ਜੀ ਸਹਾਇ ॥
स्री भगउती जी सहाइ ॥श्री भगौति जी (खड्ग) सहायक हों।
ਵਾਰ ਸ੍ਰੀ ਭਗਉਤੀ ਜੀ ਕੀ ॥
वार स्री भगउती जी की ॥श्री भगौती जी की वीर कविता
ਪਾਤਿਸਾਹੀ ੧੦ ॥
पातिसाही १० ॥(By) दशम राजा (गुरु)।
ਪ੍ਰਿਥਮ ਭਗੌਤੀ ਸਿਮਰਿ ਕੈ ਗੁਰ ਨਾਨਕ ਲਈਂ ਧਿਆਇ ॥
प्रिथम भगौती सिमरि कै गुर नानक लईं धिआइ ॥आदौ भगौतिं भगवन्तं स्मरामि (यस्य प्रतीकं खड्गं ततः गुरुनानकं स्मरामि।
ਫਿਰ ਅੰਗਦ ਗੁਰ ਤੇ ਅਮਰਦਾਸੁ ਰਾਮਦਾਸੈ ਹੋਈਂ ਸਹਾਇ ॥
फिर अंगद गुर ते अमरदासु रामदासै होईं सहाइ ॥तदा गुरू अर्जन, गुरु अमर दास, गुरु राम दास च स्मरामि, ते मम सहायकाः भवन्तु।
ਅਰਜਨ ਹਰਿਗੋਬਿੰਦ ਨੋ ਸਿਮਰੌ ਸ੍ਰੀ ਹਰਿਰਾਇ ॥
अरजन हरिगोबिंद नो सिमरौ स्री हरिराइ ॥तदा गुरु अर्जनं गुरु हरगोबिन्द गुरु हर राय च स्मरामि।
ਸ੍ਰੀ ਹਰਿਕ੍ਰਿਸਨ ਧਿਆਈਐ ਜਿਸ ਡਿਠੇ ਸਭਿ ਦੁਖਿ ਜਾਇ ॥
स्री हरिक्रिसन धिआईऐ जिस डिठे सभि दुखि जाइ ॥(तेषां पश्चात्) गुरु हर किशनं स्मरामि यस्य दर्शनेन सर्वाणि दुःखानि विलुप्तानि भवन्ति।
ਤੇਗ ਬਹਾਦਰ ਸਿਮਰਿਐ ਘਰ ਨਉ ਨਿਧਿ ਆਵੈ ਧਾਇ ॥
तेग बहादर सिमरिऐ घर नउ निधि आवै धाइ ॥तदा अहं गुरुं तेघबहादुरं स्मरामि, यद्यपि यस्य कृपा नव निधयः मम गृहं प्रति धावन्तः आगच्छन्ति।
ਸਭ ਥਾਈਂ ਹੋਇ ਸਹਾਇ ॥੧॥
सभ थाईं होइ सहाइ ॥१॥सर्वत्र ते मम सहायकाः भवन्तु।1.
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥पौरि
ਖੰਡਾ ਪ੍ਰਿਥਮੈ ਸਾਜ ਕੈ ਜਿਨ ਸਭ ਸੈਸਾਰੁ ਉਪਾਇਆ ॥
खंडा प्रिथमै साज कै जिन सभ सैसारु उपाइआ ॥प्रथमं द्विधातुं खड्गं सृजत् ततः सर्वं जगत् ।
ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹੇਸ ਸਾਜਿ ਕੁਦਰਤਿ ਦਾ ਖੇਲੁ ਰਚਾਇ ਬਣਾਇਆ ॥
ब्रहमा बिसनु महेस साजि कुदरति दा खेलु रचाइ बणाइआ ॥ब्रह्मविष्णुशिवं सृष्ट्वा ततः प्रकृतिक्रीडां सृजत्।
ਸਿੰਧ ਪਰਬਤ ਮੇਦਨੀ ਬਿਨੁ ਥੰਮ੍ਹਾ ਗਗਨਿ ਰਹਾਇਆ ॥
सिंध परबत मेदनी बिनु थंम्हा गगनि रहाइआ ॥सागरान् पर्वतान् पृथिवी च सृजन् स्तम्भरहितं गगनं स्थिरं कृतवान्।
ਸਿਰਜੇ ਦਾਨੋ ਦੇਵਤੇ ਤਿਨ ਅੰਦਰਿ ਬਾਦੁ ਰਚਾਇਆ ॥
सिरजे दानो देवते तिन अंदरि बादु रचाइआ ॥दैत्यान्देवान् सृष्ट्वा तयोः मध्ये कलहं चकारयत् |
ਤੈ ਹੀ ਦੁਰਗਾ ਸਾਜਿ ਕੈ ਦੈਤਾ ਦਾ ਨਾਸੁ ਕਰਾਇਆ ॥
तै ही दुरगा साजि कै दैता दा नासु कराइआ ॥हे भगवन् ! दुर्गां सृष्ट्वा त्वया राक्षसानां विनाशः कृतः ।
ਤੈਥੋਂ ਹੀ ਬਲੁ ਰਾਮ ਲੈ ਨਾਲ ਬਾਣਾ ਦਹਸਿਰੁ ਘਾਇਆ ॥
तैथों ही बलु राम लै नाल बाणा दहसिरु घाइआ ॥त्वत्तो शक्तिं लब्ध्वा रामः बाणैः दशशिरो रावणम् |
ਤੈਥੋਂ ਹੀ ਬਲੁ ਕ੍ਰਿਸਨ ਲੈ ਕੰਸੁ ਕੇਸੀ ਪਕੜਿ ਗਿਰਾਇਆ ॥
तैथों ही बलु क्रिसन लै कंसु केसी पकड़ि गिराइआ ॥कृष्णः त्वत्तो शक्तिं प्राप्य केशान् गृहीत्वा कंसं पातितवान्।
ਬਡੇ ਬਡੇ ਮੁਨਿ ਦੇਵਤੇ ਕਈ ਜੁਗ ਤਿਨੀ ਤਨੁ ਤਾਇਆ ॥
बडे बडे मुनि देवते कई जुग तिनी तनु ताइआ ॥महर्षयः देवाः च महातपः अपि अनेकयुगान्
ਕਿਨੀ ਤੇਰਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥੨॥
किनी तेरा अंतु न पाइआ ॥२॥न कश्चित् तव अन्तं ज्ञातुं शक्नोति स्म।2.
ਸਾਧੂ ਸਤਜੁਗੁ ਬੀਤਿਆ ਅਧ ਸੀਲੀ ਤ੍ਰੇਤਾ ਆਇਆ ॥
साधू सतजुगु बीतिआ अध सीली त्रेता आइआ ॥साधुः सत्ययुगः (सत्ययुगः) गतः, अर्धधर्मस्य त्रेतायुगम् आगतं।