ढाकानगरे चित्रकोचः नाम राजा आसीत्
सुन्दरराजकुमारसदृशः कोऽपि नासीत् न च भविष्यति। २.
सः राजकुमारस्य तीर्थयात्रायां (एकदा) अगच्छत्।
(तथा भाति स्म) सौन्दर्येन षोडशविधं शोभनं कृतम् इव आसीत्। ३.
अडिगः : १.
(राणस्य कृते) यत्र राजा खिडकीं निर्मितवान्,
तेन मार्गेण राजा षोडश अलङ्कारैः गतः ।
तस्याः सौन्दर्यं दृष्ट्वा सा कमली बभूव
सः च गृहस्य सर्वाणि स्वच्छतानि विस्मृतवान्। ४.
स राज कुमारी अपि षोडश आभूषणं धारयित्वा बहिः गत्वा उत्तिष्ठति स्म
लज्जां च विस्मृत्य चत्वारि (सुन्दरी अर्थात्) नेत्राणि संयोजयितुं आरब्धा।
राजकुमार्याः प्रयासं दृष्ट्वा राजा आश्चर्यचकितः अभवत् ।
सः मनसि चिन्तयितुं आरब्धवान् यत् कोऽयं मानवः, सर्पः, गिरिस्त्री वा? ५.
सः सुन्दरः बिम्बः, बिम्बः वा मूर्तिः वा
अथवा परि, पद्मणि, प्रकृति (माया) पार्वती ज्ञेया।
यदि एकदा तादृशी स्त्री लभ्यते
अतः अष्टजन्मनां कृते क्षणं क्षणं बलिहारं गच्छामः। ६.
चतुर्विंशतिः : १.
तत्र कुंवरस्य (मनसि) एषा कामना उत्पन्ना।
अत्र च राज्ञ्याः मनसि चायं ('बचा') अपि जातः।
उभौ उत्थाय (परस्परं) अवलोकितवन्तौ।
मुहूर्तं च न कश्चित् तत्र तत्र गतः।।7।
द्वयम् : १.
तत्र तत्र तौ स्थितौ प्रेम्णा नष्टौ दृश्यमानौ आस्ताम्।
(एवं दृश्यते स्म) यथा तौ वीरौ युद्धे परस्परं सम्मुखीभवतः, (अधुना पश्यन्तु) कः पलायते।८।
चतुर्विंशतिः : १.
उभौ अपि प्रेम्णा पतितवन्तौ ।
अस्तं गतः सूर्यः रात्रौ च अभवत्।
राज्ञी तत्र दूतं प्रेषितवती
सज्जन (राज कुमार) के प्रति च महता स्नेहं प्रकटितवान्। ९.
पतिः तस्याः राज्ञ्याः अतीव प्रेम्णा आसीत् ।
तस्य रात्रौ तत्र तत्र गन्तुं न अनुमतः आसीत् ।
सः तां आलिंगयन् निद्रां करोति स्म
अनेकधा च भोगं वर्धयति स्म। १०.
रानी इत्यस्य किमपि अवसरः न प्राप्यते स्म
येन युक्त्या सः प्रवर्तयितुं शक्नोति।
राजा सदा तया सह सुप्तवान् ।
(अधुना) कथं गत्वा तं मिलितवन्तः। ११.
सा (राज्ञी) (तस्याः) मिलित्वा शान्तिं न प्राप्नोति स्म।
सा राज्ञः सह निद्रायाः भीता आसीत् ।
यदा (सा) पतिं सुप्तं दृष्टवान् ।
अतः सः तत् अवसरं गृहीत्वा तं आहूतवान्। १२.
दासीं प्रेषयित्वा तां आहूतवान्।
अतीव सम्यक् व्याख्यातवान्।
राज्ञी (कान्ती) राजानं एवं व्याख्यात
यथा कश्चित् न जागर्ति तथा भोक्तुं तत्। १३.
ततः चित्रकोचः (राजा) तत्स्थानम् आगतः।
(तमसि) न ज्ञातुम् अशक्नोत् कः राजा का राज्ञी?