ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री दसम् ग्रन्थः
पुटः - 124
ਤਣਿ ਤਣਿ ਤੀਰ ਚਲਾਏ ਦੁਰਗਾ ਧਨਖ ਲੈ ॥
तणि तणि तीर चलाए दुरगा धनख लै ॥धनुर्गृह्य दुर्गा बाणविहाराय पुनः पुनः ।
ਜਿਨੀ ਦਸਤ ਉਠਾਏ ਰਹੇ ਨ ਜੀਵਦੇ ॥
जिनी दसत उठाए रहे न जीवदे ॥ये देव्यां प्रति हस्तान् उत्थापयन्ति स्म, ते न जीवन्ति स्म।
ਚੰਡ ਅਰ ਮੁੰਡ ਖਪਾਏ ਦੋਨੋ ਦੇਵਤਾ ॥੩੨॥
चंड अर मुंड खपाए दोनो देवता ॥३२॥चन्दमुण्डौ च नाशयत् ॥३२॥
ਸੁੰਭ ਨਿਸੁੰਭ ਰਿਸਾਏ ਮਾਰੇ ਦੈਤ ਸੁਣ ॥
सुंभ निसुंभ रिसाए मारे दैत सुण ॥सुम्भः निसुम्भः च एतद् वधं श्रुत्वा अतीव क्रुद्धौ अभवताम्।
ਜੋਧੇ ਸਭ ਬੁਲਾਏ ਆਪਣੀ ਮਜਲਸੀ ॥
जोधे सभ बुलाए आपणी मजलसी ॥आहूताः सर्वान् शूरान् योद्धान्, ये तेषां सल्लाहकाराः आसन् |
ਜਿਨੀ ਦੇਉ ਭਜਾਏ ਇੰਦ੍ਰ ਜੇਵਹੇ ॥
जिनी देउ भजाए इंद्र जेवहे ॥ये इन्द्रादयः देवाः कृताः पलायन्ते |
ਤੇਈ ਮਾਰ ਗਿਰਾਏ ਪਲ ਵਿਚ ਦੇਵਤਾ ॥
तेई मार गिराए पल विच देवता ॥देवी तान् क्षणमात्रेण जघान |
ਓਨੀ ਦਸਤੀ ਦਸਤ ਵਜਾਏ ਤਿਨਾ ਚਿਤ ਕਰਿ ॥
ओनी दसती दसत वजाए तिना चित करि ॥चन्दमुण्डं मनसि कृत्वा शोकेन हस्तौ मर्दयन् ।
ਫਿਰ ਸ੍ਰਣਵਤ ਬੀਜ ਚਲਾਏ ਬੀੜੇ ਰਾਇ ਦੇ ॥
फिर स्रणवत बीज चलाए बीड़े राइ दे ॥ततः श्रान्वत बीजः सज्जीकृत्य राज्ञा प्रेषितः।
ਸੰਜ ਪਟੋਲਾ ਪਾਏ ਚਿਲਕਤ ਟੋਪੀਆਂ ॥
संज पटोला पाए चिलकत टोपीआं ॥मेखलायुक्तं कवचं शिरस्त्राणं च स्फुरति स्म।
ਲੁਝਣ ਨੋ ਅਰੜਾਏ ਰਾਕਸ ਰੋਹਲੇ ॥
लुझण नो अरड़ाए राकस रोहले ॥क्रुद्धा राक्षसाः युद्धाय उच्चैः उद्घोषयन्ति स्म ।
ਕਦੇ ਨ ਕਿਨੇ ਹਟਾਏ ਜੁਧ ਮਚਾਇ ਕੈ ॥
कदे न किने हटाए जुध मचाइ कै ॥युद्धं कृत्वा कश्चन अपि निवृत्तिम् प्राप्तुं न शक्तवान् ।
ਮਿਲ ਤੇਈ ਦਾਨੋ ਆਏ ਹੁਣ ਸੰਘਰਿ ਦੇਖਣਾ ॥੩੩॥
मिल तेई दानो आए हुण संघरि देखणा ॥३३॥एतादृशाः राक्षसाः समागत्य आगताः, अधुना अनुवर्तमानं युद्धं पश्यन्तु।33।
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥पौरि
ਦੈਤੀ ਡੰਡ ਉਭਾਰੀ ਨੇੜੈ ਆਇ ਕੈ ॥
दैती डंड उभारी नेड़ै आइ कै ॥समीपमागत्य राक्षसाः दीनम् उत्थापयन्ति स्म ।
ਸਿੰਘ ਕਰੀ ਅਸਵਾਰੀ ਦੁਰਗਾ ਸੋਰ ਸੁਣ ॥
सिंघ करी असवारी दुरगा सोर सुण ॥इति क्रन्दनं श्रुत्वा दुर्गा स्वसिंहमारुह्य |
ਖਬੇ ਦਸਤ ਉਭਾਰੀ ਗਦਾ ਫਿਰਾਇ ਕੈ ॥
खबे दसत उभारी गदा फिराइ कै ॥सा वामहस्तेन गदाम् उत्थापयन्ती विवर्तयति स्म ।
ਸੈਨਾ ਸਭ ਸੰਘਾਰੀ ਸ੍ਰਣਵਤ ਬੀਜ ਦੀ ॥
सैना सभ संघारी स्रणवत बीज दी ॥सा श्रान्वतबीजस्य सर्वाणि सेनानि मारितवती।
ਜਣ ਮਦ ਖਾਇ ਮਦਾਰੀ ਘੂਮਨ ਸੂਰਮੇ ॥
जण मद खाइ मदारी घूमन सूरमे ॥मादकद्रव्यसेवकाः इव योद्धाः भ्रमन्ति स्म इति भासते ।
ਅਗਣਤ ਪਾਉ ਪਸਾਰੀ ਰੁਲੇ ਅਹਾੜ ਵਿਚਿ ॥
अगणत पाउ पसारी रुले अहाड़ विचि ॥असंख्ययोधाः रणक्षेत्रे उपेक्षिताः शयिताः सन्ति, पादौ प्रसारयन्तः ।
ਜਾਪੇ ਖੇਡ ਖਿਡਾਰੀ ਸੁਤੇ ਫਾਗ ਨੂੰ ॥੩੪॥
जापे खेड खिडारी सुते फाग नूं ॥३४॥होली क्रीडन्तः आनन्दिनः सुप्ताः इव दृश्यन्ते।३४।
ਸ੍ਰਣਵਤ ਬੀਜ ਹਕਾਰੇ ਰਹਿੰਦੇ ਸੂਰਮੇ ॥
स्रणवत बीज हकारे रहिंदे सूरमे ॥श्रान्वत बीजः सर्वान् शेषान् योद्धान् आहूतवान्।
ਜੋਧੇ ਜੇਡ ਮੁਨਾਰੇ ਦਿਸਨ ਖੇਤ ਵਿਚਿ ॥
जोधे जेड मुनारे दिसन खेत विचि ॥ते युद्धक्षेत्रे मीनारा इव दृश्यन्ते।
ਸਭਨੀ ਦਸਤ ਉਭਾਰੇ ਤੇਗਾਂ ਧੂਹਿ ਕੈ ॥
सभनी दसत उभारे तेगां धूहि कै ॥सर्वे खड्गान् कर्षन्तः, हस्तान् उत्थापयन्ति स्म।
ਮਾਰੋ ਮਾਰ ਪੁਕਾਰੇ ਆਏ ਸਾਹਮਣੇ ॥
मारो मार पुकारे आए साहमणे ॥ते हन्तु, हन्तु इति उद्घोषयन्तः पुरतः आगतवन्तः ।